Brian K. Vaughan & EX MACHINA: Επιτέλους Ενδιαφέρον!
Διάβασα πριν δυο-τρεις ημέρες το issue #44 του EX MACHINA. Το ξέρετε το EX-MACHINA. Είναι εκείνη η σειρά του Brian K. Vaughan (Υ: THE LAST MAN) που δεν έχει καταφέρει να κινήσει το ενδιαφέρον οποιουδήποτε εδώ και δυόμισι τουλάχιστον χρόνια. Και η οποία ολοκληρώνεται στο #50, δίνοντάς μου άλλοθι να μην την κόψω από τη μηνιαία δόση μου, καθώς σκέφτομαι “έλα μωρέ, δέκα issues είναι ακόμη”, “έλα μωρέ, εφτά issues είναι ακόμη” και – καταλάβατε, τέλος πάντων.
Διάβασα, λοιπόν, πριν δυο-τρεις ημέρες το EX MACHINA #44. Και ήταν καλό. Και είχε και ενδιαφέρον. Μάλλον το ότι είχε ενδιαφέρον θα έπρεπε να μπει πρώτο. Γιατί, χωρίς να διαθέτει κάτι παραπάνω στο storytelling ή στο σχέδιο, το συγκεκριμένο issue όχι μόνο προχωράει το κυρίως plot, αλλά αποκαλύπτει και πράγματα που απέκτησαν την υπόσταση των βασικών μυστηρίων της σειράς, από τα πρώτα κιόλας issues (ξέρετε, τότε που το EX MACHINA ήταν ακόμη καλό και το διαβάζατε). Όπως, για παράδειγμα, την πηγή των δυνάμεων του Mitchell Hundred (περίπου). Ή τον λόγο ύπαρξης του άσπρου κουτιού (περίπου). Και το ρόλο του archenemy του Great Machine, του Pherson (περίπου). Όλα στο περίπου, λοιπόν – κι έτσι θα έπρεπε να είναι, διαφορετικά γιατί να μην τελείωνε η σειρά τώρα;
Όλα, λοιπόν, μπαίνουν σε μια σειρά: ο αναγνώστης λύνει πολλά από τα μυστήρια και ο πρωταγωνιστής αποκτά νέο arch-enemy. Δε θα πω, όμως, περισσότερα, για να μην το χαλάσω σε όσους ακόμη διαβάζουν το EX MACHINA και έχουν βάλει το #44 σε αναμονή. Και η σειρά είναι και πάλι καλή. Όχι ότι ήταν κακή. Ο Vaughan είχε πάντα κάτι να πει στις σελίδες του – απλά η μεγάλη απουσία του κυρίως plot, η οποία έδωσε τη θέση της σε μάλλον αδιάφορα subplots, στοίχισε πολύ. Και, ίσως, για πρώτη φορά εδώ και πολύ (πολύ!) καιρό, τον επόμενο μήνα, όταν έρθει η παραγγελία μου, το EX MACHINA #45 θα είναι το πρώτο που θα διαβάσω.
Κάτι παρόμοιο, υποθέτω, συμβαίνει και με τους συνάδελφους στο CBR, οι οποίοι είναι αρκετά θετικοί ως προς τις τελευταίες εξελίξεις και κάνουν κάποιες ερωτήσεις στον Vaughan. Το στοιχείο που προδίδει περισσότερο από καθετί άλλο τη θετική στάση τους απέναντι στο EX MACHINA είναι το γεγονός ότι μόνο μια ερώτηση αφορούσε στο LOST (στου οποίου το σενάριο συμμετείχε κατά την προηγούμενη χρονιά). Στη συνέντευξη αυτή θυμήθηκα και κάτι που είχα ξεχάσει εντελώς: το πρώτο panel του EX MACHINA #1, στο οποίο ο Hundred μας καλωσόριζε, προειδοποιώντας:
“This is the story of my four years in office, from the beginning of 2002 through the godforsaken 2005. It may look like a comic, but it’s really a tragedy.”
Το μεγαλύτερο μέρος της συνέντευξης, λοιπόν, είναι αφιερωμένο στη μοναδική σειρά comics που κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή με την υπογραφή του Vaughan. Ο writer μιλάει για το πώς είχε σχεδιασμένο από την αρχή το τέλος και για το κατά πόσο τα πράγματα ήρθαν όπως τα υπολόγιζε. Επιπλέον, συζητά με το δημοσιογράφο για τις εξελίξεις του #44, γεγονός που σημαίνει πως η συνέντευξη διαθέτει αρκετά spoilers, οπότε προσοχή (δε σας σκέφτονται όλοι όπως εγώ)!
Τέλος, ο Vaughan μίλησε για τα μελλοντικά του σχέδια – εκεί εντοπίζεται και η είδηση της ημέρας (μάλλον η δεύτερη είδηση της ημέρας, καθώς, η πρώτη είναι, όπως είπα και στην αρχή, ότι ο EX MACHINA ξανάγινε καλό). Αν και υποσχέθηκε περισσότερες λεπτομέρειες μετά την ολοκλήρωση της σειράς (σε πέντε-έξι μήνες δηλαδή), ο writer ανέφερε ότι ετοιμάζει μια νέα ταινία, αλλά και κάποια νέα creator-owned comics! Αναλυτικότερα, ιδού το εν λόγω απόσπασμα:
“There’s one new film thing that will definitely be the biggest project of my career if I can somehow pull it off, but I’m most excited about the new creator-owned comics I started putting together shortly after “Y: The Last Man“ wrapped. It always takes me a while to develop new books, but I think these are some of the best ideas I’ve ever had and definitely some of the best collaborators I’ve ever had the privilege of working with, so I hope they’ll be worth the wait.”
Περισσότερα, λοιπόν, στο άμεσο μέλλον. Αρκεί, βέβαια, εκεί στη WildStorm να μη συνεχίσουν το σύστημα του ενός issue ανά τρίμηνο και η σειρά ολοκληρωθεί του χρόνου τέτοια μέρα. Αν και, μεταξύ μας, δε νομίζω ότι η εκδοτική είναι αυτή που ευθύνεται για τις καθυστερήσεις…