Top 10 Worst Comic Book Movies

10. JUDGE DREDD
Director: Danny Cannon
Starring: Sylvester Stallone, Armand Assante, Rob Schneider, Diane Lane
Hollywood Pictures

Προσωπικά, και με κίνδυνο να κατηγορηθώ για κακογουστιά, δεν θεωρώ το JUDGE DREDD με τον Sylvester Stallone τόσο κακή ταινία, ώστε να της αξίζει να βρίσκεται σε αυτή τη λίστα. Προσωπικά, μάλιστα, το είχα στη λίστα με τις καλύτερες. (OK, ήταν μόλις στην 20η θέση, αλλά το γεγονός παραμένει πως “ήταν εκεί”!)

Θεωρώ πως είχε ένα στοιχειωδώς ενδιαφέρον plot, επαρκείς ερμηνείες, αξιοπρεπή production values και δεν ήταν και ΤΟΣΟ off σε σχέση με το comic. Εντάξει, μπορεί να έχανε λίγο στο ύφος, αλλά νομίζω πως αυτό είναι και θέμα εποχής – μεταξύ μας, νομίζω πως και τα περισσότερα Judge Dredd comics μετά το 1985 or so είναι εξίσου ελλιππή σε αυτόν τον τομέα.

Το γεγονός παραμένει πως για μένα το JUDGE DREDD ήταν, σε γενικές γραμμές, μια διασκεδαστικότατη ταινία και σε καμία περίπτωση δεν ήταν χειρότερη από άλλες που έμειναν εκτός λίστας, ΟΠΩΣ ΤΟ ΤΡΑΓΙΚΟ CAPTAIN AMERICA ΤΟΥ 1991, για το οποίο είχα γράψει το κείμενο μου πριν καν ολοκληρωθεί η διαδικασία, καθώς ήμουν απολύτως βέβαιος πως το “αλάθητο κριτήριο” των συντακτών του Comicdom δεν θα παρέλειπε να το συμπεριλάβει!!! Αλάθητο κριτήριο, my ass…

(Δημήτρης Σακαρίδης)

9. HOWARD THE DUCK
Director: Willard Huyck
Starring: Ed Gale, Lea Thompson, Jeffrey Jones, Tim Robbins
Universal Pictures

Η ταινία που για αρκετά χρόνια αποτελούσε το “ποιοτικό” στάνταρ σύμφωνα με το οποίο κρίνονταν όλα τα αποτυχημένα comic adaptations, βγήκε στους κινηματογράφους το 1986 και όσοι την είδαν έστω και μια φορά, δεν έχουν καταφέρει να την ξεχάσουν. Τραγικές ερμηνείες (κούκλα η Lea Thompson, αλλά είναι φανερό πως δεν είχε καμία διάθεση να βρίσκεται εκεί), βαρετή σκηνοθεσία, σενάριο-ξεπέτα (όχι πως περιμένα περισσότερα από τον άνθρωπο που είχε γράψει το AMERICAN GRAFFITTI και το TEMPLE OF DOOM), αδικαιολόγητα χαμηλά production values (που στο διάολο πήγαν αυτά τα τριάντα εκατομμύρια δολάρια!!!) και ένας Howard τόσο off-character, που κάνει τον Penguin των Burton/DeVito να μοιάζει με υπόδειγμα πιστότητας!

Το μόνο πράγμα που άξιζει στην ταινία είναι μερικές σκηνές με την -όπως προανέφερα- κουκλάρα Lea Thompson να δείχνει μερικά από τα… προσόντα της, καθώς και… τίποτε άλλο! Σοβαρα, δεν υπάρχει απολύτως τίποτε άλλο που να κάνει αυτό το εξάμβλωμα να αξίζει τις σχεδόν δύο ώρες που πρέπει να αφιερώσει κανείς για να το δει.

Οι συντελεστές της ταινίας είναι πολύ τυχεροί που, έντεκα χρόνια μετά, ο Joel Schumacher αποφάσισε να δώσει το ρόλο του Mr. Freeze στον Arnold Schwarzenegger…

(Δημήτρης Σακαρίδης)

8. GHOST RIDER
Director: Mark Steven Johnson
Starring: Nicolas Cage, Eva Mendes, Peter Fonda
Columbia Pictures

Μα, αν είναι δυνατόν;;; Τίνος καραγκιόζη ιδέα ήταν να παίξει ο Nicolas Cage το ρόλο του Ghost Rider; Το ρόλο οποιουδήποτε υπερήρωα, for that matter! Ακόμη και στα νιάτα του, όταν ήταν -υποτίθεται- σε κάπως καλύτερη φυσική κατάσταση, το όλο παρουσιαστικό του και πάλι δεν παρέπεμπε, με κανέναν τρόπο, σε action hero, πόσο μάλλον σε κάποιον που έχει και υπεράνθρωπες ή υπερφυσικές δυνάμεις.

Anyway, το πιο απίστευτο είναι πως σε αυτή την ταινία, ο Cage δεν είναι καν το χειρότερο πράγμα στην οθόνη. Το σενάριο είναι κυριολεκτικά για τρελούς και βασίζεται σε μια σειρά “παρατυπιών” και ευκολιών για να προχωρήσει, οι ερμηνείες είναι όλες, ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ, επιπέδου σχολικής θεατρικής παράστασης, οι κακοί είναι τραγελαφικοί, το “romance” φαντάζει βεβιασμένο και εντελώς ψεύτικο και τα εντυπωσιακά εφέ μοιάζουν να έχουν βγει από video game! (Sad fact: το τελευταίο δεν αποτελεί πλέον ελάττωμα για πολλούς…)

Ούτε τα τρισχαριτωμένα βυζάκια της Eva Mendes δεν μπορούν να σε κάνουν να ξεχάσεις πόσο κακή είναι αυτή η ταινία…

(Δημήτρης Σακαρίδης)

7. SPAWN
Director: Mark A.Z. Dippé
Starring: Michael Jai White, John Leguizamo, Martin Sheen
New Line Cinema

Το SPAWN θα μπορούσε να είναι πολύ καλό, αν ήταν limited series. Αυτή είναι η ταπεινή μου άποψη, εδώ και πολλά χρόνια, από τότε που σταμάτησα να αγοράζω τον τίτλο, περίπου στο δέκατο τεύχος. Από την άλλη, οι πωλήσεις του, καθώς και το γεγονός ότι συνεχίζει να κυκλοφορεί εδώ και 200+ τεύχη, λένε ότι μάλλον υπάρχει αρκετός κόσμος που δεν συμφωνεί μαζί μου.

Αλλά να που υπάρχει θεία δίκη και όσοι πήγαν στο σινεμά να δουν την ταινία έκλαιγαν τα λεφτά τους! Για να ζηλέψετε ακόμη περισσότερο, εγώ δεν πλήρωσα καν το DVD, γιατί το είχε νοικιάσει ένας φίλος μου!

Για να προλάβω οποιονδήποτε θελήσει να μου πει ότι δεν ήταν και τόσο κακή ταινία, να πω ότι αν λεγόταν “Οι περιπέτειες του Ζυμαρούλη Spawn” δεν θα είχα κανένα, μα κανένα πρόβλημα. Εντάξει, η εποχή που βγήκε δεν επέτρεπε ακόμα τα υπερ-γουάου εφέ, αλλά συγγνώμη κιόλας, σε αυτή την περίπτωση προσπαθείς να συμπληρώσεις το κενό με κάτι άλλο. Ας πούμε, σενάριο, ηθοποιία, κάτι, βρε παιδί μου…

(Κώστας Λαμπρόπουλος)

6. DAREDEVIL
Director: Mark Steven Johnson
Starring: Ben Affleck, Jennifer Garner, Colin Farrell, Michael Clarke Duncan
20th Century Fox

Mark Steven Johnson. Βρε που το έχω ξαναδεί αυτό το όνομα, βρε που το έχω ξαναδεί… Αχά! Λίγες θέσεις πιο πάνω, στο GHOST RIDER! Αν θεωρήσουμε ότι ο άνθρωπος γενικά βελτιώνει τις ικανότητές του με τον χρόνο και δεν μας άρεσε η σκηνοθεσία του Johnson στο GHOST RIDER, γιατί να μας αρέσει στο DAREDEVIL, που είναι κατά τέσσερα χρόνια παλαιότερο; Το DAREDEVIL είναι εξίσου κακό – αν όχι και χειρότερο! Ποζεράδικο, προσπαθεί να εντυπωσιάσει, χωρίς να τα καταφέρνει, με έναν πρωταγωνιστή που… που είναι ο Ben Affleck!

Η επιλογή του Michael Clarke Duncan για τον ρόλο του Kingpin με ξένισε, είναι η αλήθεια. Σας διαβεβαιώ ότι μου αρέσει πολύ ως ηθοποιός, αλλά να, όταν ξέρεις ότι ο Kingpin είναι λευκός, σου σκάει κάπως απότομα. Τελικά, αυτός και ο Colin Farrell, είναι που σώζουν κάπως την ταινία, αλλά δυστυχώς, όχι τόσο, ώστε να μην βρίσκεται σε αυτή τη λίστα.

(Κώστας Λαμπρόπουλος)

5. ELEKTRA
Director: Rob Bowman
Starring: Jennifer Garner, Goran Visnjic, Kirsten Prout
20th Century Fox

Πραγματικά προσπάθησα… Προσπάθησα να δω αυτή την ταινία, γιατί η Elektra ήταν από τους αγαπημένους μου χαρακτήρες της Marvel. Όσο να πεις, μια δολοφόνος που φοράει κόκκινα κολλητά, είναι μελαχρινή και κρατάει sai, είναι αξιαγάπητη! Η Elektra, όμως, που είδα στην ταινία, όχι αξιαγάπητη δεν είναι, ούτε ηθοποιό δεν τη λες καλά καλά. Δεν μπορώ να ξέρω τι οδηγίες έδωσε ο σκηνοθέτης στην Jennnifer Garner, αλλά μάλλον αυτή κατάλαβε ότι η Elektra, όντας απασχολημένη με την εκπαίδευσή της, δεν θα είχε χρόνο να ασχοληθεί με οποιαδήποτε άλλη κοινωνική δεξιότητα, κι έτσι, ο μόνος τρόπος να αποδοθεί σωστά, θα ήταν ένα ρομποτικό, σχεδόν ατάλαντο παίξιμο.

Νομίζω ότι αυτό που με ενόχλησε περισσότερο, όμως, ήταν ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάστηκε το Hand. Από αυτά που είχα διαβάσει, πίστευα ότι το Hand ήταν μια ομάδα υψηλά εκπαιδευμένων ninja δολοφόνων. Έκανα λάθος, όμως, γιατί προφανώς το Hand αποτελείται από αστείους, σχεδόν υπερφυσικούς τύπους. Το όλο αίσθημα που μου άφησε η ταινία αυτή ήταν σα να έβλεπα χελωνονιντζάκια, με καλύτερα εφέ και με έναν Raphael με βυζιά.

(Κώστας Λαμπρόπουλος)

4. THE SPIRIT
Director: Frank Miller
Starring: Gabriel Macht, Jaime King, Eva Mendes, Samuel L. Jackson, Scarlett Johansson
Lionsgate

Την αμαρτία μου θα την πω, και όχι δεν ντρέπομαι γι’ αυτό, η Scarlett μου άρεσε. Όπως επίσης δεν ντρέπομαι να σας πω, ότι όση ώρα έπαιζε η ταινία, εγώ έφτιαχνα στο μυαλό μου το σενάριο για μια άλλη ταινία, χωρίς τον βραχνιασμένο Spirit, αλλά με τις Jamie, Eva και Scarlett κι εμένα κάπου εκεί ανάμεσα. Φαντάζομαι ότι θα υπάρχουν και κάποιες γυναίκες που θα έκαναν το ίδιο με τον Samuel Jackson, αλλά πραγματικά, αν υπάρχει κάποια εκεί έξω που είχε φαντασιώσεις με τον τριπλό Louis Lombardi, να μην μου το πει!

Στην πραγματικότητα, η ταινία αυτή είναι μια μεγάλη παρεξήγηση. Θυμάστε που ο Spirit λέει πάνω στην ταράτσα: “This is my city”; Ε, λόγω ενός τυπογραφικού λάθους, οι συντελεστές διάβασαν “shitty” και έπραξαν ανάλογα…

(Κώστας Λαμπρόπουλος)

3. THE LEAGUE OF EXTRAORDINARY GENTLEMEN
Director: Stephen Norrington
Starring: Sean Connery, Peta Wilson, Jason Flemyng
20th Century Fox

Καθ’ όλη τη διαδικασία της ψηφοφορίας, ένα πράγμα τριγυρνούσε διαρκώς στο μυαλό μου: “μακάρι να μη χρειαστεί να γράψω για το LEAGUE, γιατί δε νομίζω πως έχω να πω τίποτα για αυτή τη σκατοταινία!”

Και πραγματικά, δεν έχω να πω κάτι ιδιαίτερο για το LXG (catchy acronym!). Είναι κακό ως σινεμά, κάκιστο ως μεταφορά (ενός μέτριου comic, αλλά αυτό δεν έχει σημασία), οι ερμηνευτές κάνουν διαγωνισμό ποιός θα παίξει χειρότερα (και κερδίζει ο Connery – άνετα!!!), ενώ ακόμη και η Peta Wilson δεν αγγίζει τα “hotness levels” που μας είχε δείξει μερικά χρόνια νωρίτερα στο LA FEMME NIKITA. (Επιβεβαίωση Αστικού Μύθου #376: Ναι, οι άντρες βλέπουμε συχνά κακές ταινίες ή σειρές, μόνο και μόνο επειδή παίζουν ωραία γκομενάκια! Don’t tell anyone!)

Συνεπώς, δεν έχω να πω απολύτως τίποτα για το LEAGUE! Και αυτό το “τίποτα” έφτασε περίπου τις 150 λέξεις. Καταλαβαίνετε τώρα γιατί με λένε πολυλογά…

(Δημήτρης Σακαρίδης)

2. BATMAN & ROBIN
Director: Joel Schumacher
Starring: George Clooney, Arnold Schwarzenegger, Chris O’Donnell, Uma Thurman, Alicia Silverstone
Warner Bros

Το περιοδικό MAD, πολύ εύστοχα, είχε ονομάσει την παρωδία του BATMAN & ROBIN, “Οι Περιπέτειες του Κωλονυχτερίδα και του Ρουμπινέ”, αλλά παρά τα χιλιάδες mail που έχω στείλει κατά καιρούς στο IMDB, ο επίσημος τίτλος του σιχάματος αυτού, δεν έχει αλλάξει ακόμα.

Στην τέταρτη εμφάνιση του Νυχτερίδα στην μεγάλη οθόνη, τον ρόλο του Clown Batman, αναλαμβάνει -λες και ήταν ποιητική δικαιοσύνη- ο George Clo(w/o)ney, ο οποίος μαζί με τον προστατευόμενό του Dick (sic) αναλαμβάνουν να σώσουν το Gotham από τον σατανικό Δρ. Σφίχτη.

“Με το υπόθετο-παγάκι σπάστε πλάκα στο κωλάκι”, φωνάζει ο Mr.Freeze στον Κωλονυχτερίδα, τη στιγμή που ο Ρουμπινές χαμουρεύεται με την Γυναίκα-Κολοκυθάκι, αλλά ευτυχώς για όλους μας, η Boobgirl έρχεται να σώσει την κατάσταση. Στο τέλος, φεύγουν όλοι μαζί στο ηλιοβασίλεμα, εσύ από κάτω τραβάς τα μαλλιά σου και κανείς, μα κανείς, δεν μπαίνει στον κόπο να σου εξηγήσει γιατί στο διάολο οι στολές τους είχαν ρώγες!

Αλήθεια, δεν καταλαβαίνω γιατί μπορεί αυτή η ταινία να είναι σε μια τέτοια λίστα…

(Κώστας Λαμπρόπουλος)

1. CATWOMAN
Director: Pitof
Starring: Halle Berry, Sharon Stone, Benjamin Bratt
Warner Bros

Το 1986, το HOWARD THE DUCK μπήκε στο πάνθεον (μη σας πω ότι το δημιούργησε κιόλας!) των “απερίγραπτα κακών μεταφορών comics στον κινηματογράφο” και για τα επόμενα 11 χρόνια αποτελούσε το παράδειγμα προς αποφυγή για όλους όσους σκόπευαν να ασχοληθούν με το “ευγενές” αυτό εγχείρημα. Επίσης, αποτελούσε και έναν από τους βασικούς λόγους για την επί σειρά ετών άρνηση των μεγάλων studio να ρίξουν σοβαρά λεφτά σε comic book movies…

Το 1997, ήρθε το BATMAN & ROBIN να ρίξει τον Howard από την κορυφή του 99% των λιστών με τις χειρότερες comic ταινίες και να καταστρέψει οριστικά την καριέρα του Joel Schumacher (ή τουλάχιστον να εξαφανίσει κάθε ενδεχόμενο να του δώθει ξανά μεγάλο budget για mainstream παραγωγή). Για τα επόμενα 6 χρόνια, έμοιαζε σχεδόν αδιανόητο πως θα μπορούσε να βρεθεί μια ταινία να πάρει τα πρωτεία από το πόνημα των Schumacher, Clooney, Governator & Co.

Έπρεπε να έρθουν, το 2004, ένας Γάλλος διευθυντής στούντιο ειδικών εφέ (που κάποιοι αποφάσισαν να τον βαφτίσουν σκηνοθέτη), μια προσφάτως βραβευθείσα με Oscar ηθοποιός (που κάποιοι αποφάσισαν να την ντύσουν υπερηρωίδα), μια σιτεμένη πρώην sex goddess (που κάποιοι αποφάσισαν να την κάνουν ρεζίλι) και ο πρώην γκόμενος της Julia Roberts (που κάποιοι αποφάσισαν να του δώσουν δουλειά – ενώ η Julia, ορθώς, αποφάσισε να του δώσει δρόμο!), για να αποδείξουν πως ΤΙΠΟΤΕ δεν είναι αδύνατο, αν υπάρχει όραμα, πείσμα, διάθεση, παντελής έλλειψη ταλέντου και κακό σενάριο!

Το CATWOMAN (γνωστό και ως “ISHTAR των comic book movies”), είχε καταφθάσει στις ανυποψίαστες και απροετοίμαστες οθόνες των απανταχού κινηματογράφων. Και ο κόσμος δεν θα ήταν ποτέ ξανά ο ίδιος…

(Δημήτρης Σακαρίδης)