Θέλω Nα Aρχίσω Nα Διαβάζω Μanga Αλλά Δεν Ξέρω Τι… v1.00
Πολύς κόσμος, θέλοντας να ξεκινήσει να διαβάζει manga ή comics, σκοντάφτει και πελαγώνει με το “και τώρα..από που ξεκινάμε;…”. Σκοπός του άρθρου αυτού (καθώς και άλλων που θα ακολουθήσουν) είναι να σας προμηθεύσει με προτάσεις για αναγνώσματα παρουσιάζοντάς τα και αποφεύγοντας τα spoilers που μπορεί να πετύχετε αλλού όταν τυχόν ψάχνετε για προτάσεις online.
Πολύς κόσμος, επίσης, φοβάται τα manga, επειδή έχουν δει και ακούσει για chibi χαζόφατσες ή τέρατα με πλοκάμια που ανασκολοπίζουν κόσμο. Δεν είναι έτσι τα manga – σαφώς και υπάρχουν και τέτοια, αλλά σας διαβεβαιώ ότι δεν είναι αυτά το αντικείμενο της στήλης. Σκοπεύω να σας προτείνω πράγματα τα οποία να σας τραβάνε χωρίς να είναι ηλίθια ή αηδιαστικά (αν και μερικοί μπορεί να αρέσκονται και σε τέτοια). Δεν μπορώ να ελπίζω ότι θα αρέσουν σε όλους όλα, αλλά αξίζει η προσπάθεια…
Πάμε λοιπόν?
1. ΗΑGANE NO RENKINJUTUSHI (HAGAREN) ή πιο γνωστό ως…
FULLMETAL ALCHEMIST
Αυτό το σχεδιασμένο από γυναίκα manga αποτελεί ένα από τα καλύτερα shounen manga. Τα shounen προορίζονται για αγόρια συνήθως, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όλα είναι του στιλ “τι αδύναμος που είσαι Χ… απογοήτευση σκέτη”[περνάει καιρός]”πωωωπωωω πόσο μεγάλωσες Χ και πόσο δυνατόοοοος έγινες…!”, μάχη, μάχη, μάχη, “όχιιιι θα χρησιμοποιήσεις ΑΥΤΗ την κίνηση…;!” … Πολλά shounen manga είναι έτσι αλλά όχι αυτό. Επίσης, πολλές γυναίκες γράφουν και σχεδιάζουν shoujo manga, κοριτσίστικα με φλερτς, γλυκουλιές και αγόρια με χείλια μεγάλα σαν σαμπρέλες, αλλά η Hiromu Arakawa ευτυχώς δεν είναι μία από αυτές.
To FULLMETAL ALCHEMIST είναι ένα manga με μεγάλουτσικο, ασυνήθιστο όνομα και ασυνήθιστους χαρακτήρες. Ο Eduardo και ο Alphonse Elric κάθε άλλο παρά συνηθισμένοι άνθρωποι είναι, όπως και οι παρέες τους και ο κόσμος τους, ο οποίος μοιάζει αρκετά με τον δικό μας με την διαφορά ότι υπάρχει η αλχημεία και μάλιστα είναι η πιο εξελιγμένη επιστήμη. Και ως συνήθως, τις εξελιγμένες επιστήμες τις ελέγχει πιο πολύ ο στρατός…
Η αλχημεία βασίζεται στην θεμελιώδη αρχή της αμοιβαίας συνεισφοράς. Για να λάβεις κάτι πρέπει να δώσεις κάτι ίσης αξίας. Επίσης η μετουσίωση ανθρώπων είναι απαγορευμένη και αποτελεί κοινωνικό taboo. Ο Ed και ο Al, όντας σχεδόν ορφανοί από πατέρα (ήταν ικανότατος αλχημιστής ο οποίος εξαφανίστηκε χωρίς λόγο) χάνουν την μητέρα τους και, παρά το νεαρό της ηλικίας τους και τις ανεπαρκείς -ακόμα- αλχημικές γνώσεις τους, αποφασίζουν να την αναστήσουν.
35 λίτρα νερό, 25 κιλα άνθρακα, 4 λίτρα αμμωνία, 1,5 κιλό ασβέστιο, 800 γραμμάρια φώσφορος, 250 γραμμάρια χλωριούχο νάτριο, 100 γραμμάρια νιτρώδες κάλιο, 7,5 γραμμάρια φωσφορικό, 5 γραμμάρια σίδηρος, 3 γραμμάρια πυρίτιο και ελάχιστες ποσότητες από κάπου 15 άλλα υλικά.
Αυτά αποτελούν την σύνθεση του ανθρώπινου σώματος και αυτά μαζεύουν τα 2 αδέλφια σε έναν σωρό. Αλλά κάτι δεν πάει καλά, μια πύλη που ανοίγει προς την Άλλη Πλευρά απαιτεί πληρωμή και αρπάζει το σώμα του Alphonse και το αριστερό πόδι του Ed. Ο Ed πληρώνει το δεξί του χέρι και καταφέρνει να “δέσει” την ψυχή του μικρού του αδερφού σε μια κενή πανοπλία που βρίσκεται εκεί κοντά, χρησιμοποιώντας το αίμα του για να σχηματίσει μια αλχημική σφραγίδα…
Λίγο καιρό μετά δέχεται να προσληφθεί από τον στρατό ως Κρατικός Αλχημιστής, θέση που θα του προσφέρει τα μέσα για να κάνει έρευνες σχετικά με την Φιλοσοφική Λίθο (που με αυτήν υποτίθεται δεν δίνεις αντάλλαγμα για τις αλχημικές διαδικασίες και μετουσιώσεις) έτσι ώστε να πάρει πίσω το σώμα του αδερφού του και τα χαμένα μέλη του ίδιου. Μαζί με αυτά όμως έχει να αντιμετωπίσει τη δυσπιστία, την χλεύη και τις κακές ματιές, μιας και οι Κρατικοί Αλχημιστές είναι “σκυλιά του στρατού” που τους στέλνει να κάνουν τις βρωμοδουλειές του, και υπεύθυνοι για την γενοκτονία των κατοίκων της Ishbala στον πόλεμο πριν μερικά χρόνια…
Εξοπλισμένος με προσθετικό χέρι και πόδι, “automail” τελευταίας τεχνολογίας, και το παρατσούκλι Ατσάλινος Αλχημιστής (Hagane no renkinjutsushi) o Ed μαζί με τον αδελφό του-πανοπλία αρχίζουν ένα μακρύ ταξίδι μέσα από περίεργες καταστάσεις, γνωρίζοντας ιδιόρρυθμους και βασανισμένους ανθρώπους, κάνοντας δύσκολες επιλογές και προσπαθώντας να δεχθούν αυτό που είναι και αυτά που έχουν κάνει, καθώς και αναλογιζόμενοι τι ακόμα θα χρειαστεί να κάνουν ώστε να λυτρωθούν.