YU+ME = DREAM [E-STRIP JOINT #3]

Να σας καλωσορίσω κι εγώ (τελευταίος λογικά) πίσω από όποιο ευχάριστο μέρος περάσατε τις διακοπές σας και τώρα η Αθήνα σας φαίνεται λούκι στενό και ζοφερό (ενώ εγώ που άπλωσα την αρίδα μου εδώ, δεν βλέπω διαφορά – see? Really simple). Άλλες συγγραφικές προτεραιότητες του blog με είχαν αναγκάσει να αφήσω στην άκρη αυτό το μικρό εγχείρημα με θέμα τα webcomics, αλλά τώρα είναι η ιδανική ευκαιρία να επιστρέψουμε για λίγο σε αυτό, μια και το τεράστιο backlog από comics που διάβασα το καλοκαίρι με αφήνει αναποφάσιστο ως προς το τι να γράψω.

Έτσι είναι η ιδανική ευκαιρία να μιλήσουμε για ένα webcomic που διαβάζω από το 2007 όταν, αναζητώντας πληροφορίες σχετικά με την Paige Braddock για το report του τότε COMICDOM CON, έπεσα πάνω στο “Queer Press Grant”, έναν θεσμό οικονομικής υποστήριξης των Prism Comics, με στόχο να βοηθήσουν στην έκδοση έργων ομοφυλόφιλων ή transgender δημιουργών. Εκεί είδα και για πρώτη φορά το όνομα της Megan Rose Gedris, η οποία είχε κερδίσει το QPG τη δεύτερη χρονιά μετά την καθιέρωσή του, με το YU+ME = DREAM (ένα ανάμεικτο λογοπαίγνιο αφού εν προκειμένω “yume” σημαίνει “όνειρο” στα Ιαπωνικά). Είπα λοιπόν να το τσεκάρω.

Το YU+ME ξεκινάει φαινομενικά δίχως ιδιαίτερες αξιώσεις, είτε σεναριακές, είτε σχεδιαστικές. Το σχέδιό του, δίχως να είναι κακό, πλην όμως πρωτόλειο και ασπρόμαυρο, αρχικώς υπηρετεί δίχως δυσκολία το τετριμμένο σενάριο μιας διόλου δημοφιλούς κοπέλας, της Fiona, η οποία σταδιακά ανακαλύπτει ότι είναι λεσβία, ειδικά όταν μετακομίζει δίπλα της η όμορφη και δημοφιλής Lia και σταδιακά αρχίζουν να έχουν αισθήματα η μία για την άλλη.

Το πρώτο μέρος (χωρισμένο σε 9 τεύχη) γενικά αναλώνεται στην αντιμετώπιση της νέας αυτής κατάστασης από τη Fiona και τη Lia, καθώς βρίσκονται αντιμέτωπες με κακεντρεχείς συμμαθήτριες, καταπιεστικούς (οριακά κακούς) γονείς, απογοητευμένους νεαρούς που δεν καταλαβαίνουν γιατί “δεν είναι αρκετά καλοί”, ενώ υποστηρίζονται από ένα ιδιόμορφο cast που περιλαμβάνει ένα gay ζευγάρι και τον μυστηριώδη νονό της Fiona. Εν ολίγοις, είναι ένα τυπικό teen school drama with a homosexual twist. Σε αυτό το σημείο, η δημιουργός από τη μία απέφυγε μια παγίδα και από την άλλη κινδύνεψε να πέσει σε μια δεύτερη. Πιθανότατα αντλώντας από τις προσωπικές της εμπειρίες, παρουσίασε πολύ ρεαλιστικά (για webcomic) την πορεία προς τη συνειδητοποίηση των σεξουαλικών προτιμήσεων των δύο ηρωίδων, καταφέρνοντας να μην την κάνει τετριμμένη.

Από την άλλη, όμως, μετά από κάποιο σημείο φαινόταν λες και όλο το worldspace στο οποίο λαμβάνουν χώρα τα γεγονότα κατοικείται αποκλειστικά από ομοφυλόφιλους, κρυφο-ομοφυλόφιλους και gay-haters (που είναι ομοφοβικοί, άρα δυνάμει ομοφυλόφιλοι). Το όποιο μυστήριο γύρω από τη μητριά της Fiona, τους γονείς και τον νονό της, καθώς και το παρεμβαλλόμενο, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, ονειρικό στοιχείο, δεν αρκούσαν για να συνεχίσω να το διαβάζω.

Ωστόσο θεώρησα ότι ήταν κρίμα να το παρατήσω μετά από τόσες σελίδες έτσι απλά, οπότε έγραψα στη δημιουργό ένα mail με τους προβληματισμούς μου. Αρχικά δεν το πήρε πολύ καλά (και αυτό είναι ευφημισμός), αλλά τουλάχιστον ανοίξαμε μια συζήτηση σχετικά με την παγίδα της υπερβολικής προβολής του δημιουργού και της ψυχοσύνθεσής του στους χαρακτήρες του. Η internetική αυτή κουβέντα έληξε με τη υπόσχεση από τη μεριά της ότι “υπήρχαν πολύ πιο ουσιαστικοί λόγοι για όλα αυτά”.

Το δεύτερο μέρος, εκτός από την πλήρη αλλαγή άξονα της ιστορίας (με αφορμή την αναζήτηση της Fiona για τη Lia, την οποία απαγάγει η αινιγματική Sadako), αποκαλύπτει και την καλλιτεχνική απελευθέρωση και το εύρος ταλέντου της δημιουργού, η οποία χρησιμοποιεί στις επόμενες 400 περίπου σελίδες του comic μια τεράστια πληθώρα τεχνικών, από φωτομοντάζ μέχρι φωτογραφία μοντέλων από πλαστελίνη και μια μεγάλη γκάμα από σχεδιαστικά στυλ (manga, vertigo-esque, peter kuper-esque και αναρίθμητα άλλα). Η ιστορία εξηγεί την ιδιομορφία του “πραγματικού κόσμου” της Fiona, καθώς η ίδια και μια πολύχρωμη κομπανία συντρόφων κινούνται στον κόσμο του Nod (κάτι στις γραμμές του CHANGELING: THE DREAMING meets SANDMAN PRESENTS ALL YOU EVER WANTED TO KNOW ABOUT DREAMS BUT WERE AFRAID TO ASK meets Brothers Grimm meets LSD), ενώ μαθαίνουμε και την αλήθεια για τη Sadako και τη Lia.

Στην πραγματικότητα, το σενάριο του YU+ME είναι πολυεπίπεδο και δεδομένου ότι η δημιουργός αρχικά δεν πίστευε ότι θα το εκδώσει σαν κανονικό comic, απλά αντιμετώπιζε τη ροή της ιστορίας σαν webcomic. Η αλλαγή δομής μετά το QPG είναι σαφώς ορατή. Πλέον η ιστορία έχει ουσιαστικά τελειώσει και η Gedris γράφει με το πάσο της τον επίλογο, ανεβάζοντας μια σελίδα κάθε Δευτέρα. Δεδομένου ότι έχει τελειώσει, πλέον σας προτείνω ανεπιφύλακτα να το διαβάσετε, μια και διάφορα πράγματα που φαίνονται παράξενα ή τετριμμένα στην αρχή, αποκτούν ουσιαστικό νόημα πολλές σελίδες αργότερα (και μάλιστα η δημιουργός δίνει παραπομπές όπου χρειάζεται). Με μήκος άνω των 840 σελίδων, θα σας κρατήσει απασχολημένους για καιρό.

Η Rose Gedris έχει ξαναπασχολήσει το COMICDOM πριν από δύο χρόνια, όταν κυκλοφόρησε το (ιδιαιτέρως κακό, θα συμφωνήσω, με τον τότε reviewer Θωμά Παπαδημητρόπουλο) (I WAS KIDNAPPED BY) LESBIAN PIRATES FROM OUTER SPACE. Μου φαίνεται ιδιαίτερα παράξενο ότι δεν έκανε το έντυπο ντεμπούτο της με το YU+ME το οποίο μοιάζει να το έχει γράψει τελείως άλλος άνθρωπος και έχει να προσφέρει πολύ όμορφο οπτικό υλικό, but I guess that’s publishing for you.