INTERVIEW CORNER #54: Steve Rude

Τον τελευταίο καιρό, έχω την εντύπωση ότι η συλλογή υπογραφών είναι και πάλι της μόδας. Υπογραφές για δημοψήφισμα, υπογραφές για λογιστικούς ελέγχους στα ταμεία του κράτους και πολλές άλλες περιπτώσεις. Δεν είμαι σίγουρος κατά πόσο τέτοιες μέθοδοι έχουν τελικά κάποιο αποτέλεσμα, αλλά αρχίζω να πιστεύω ότι σε κάποιες περιπτώσεις μπορούν να αλλάξουν κάποιες αποφάσεις άδικες.

Για το λόγο αυτό, σκέφτομαι μήπως θα έπρεπε να ξεκινήσουμε συλλογή υπογραφών για να διορθωθεί μια από τις μεγαλύτερες αδικίες στην Ιστορία των comics και να επιστρέψει στην ενεργό δράση ο καλεσμένος αυτής της εβδομάδας, ο Steve “The Dude” Rude! Ο Rude διαθέτει μια χαρακτηριστική και κάπως ρετρό τεχνοτροπία στο σχέδιό του, κάτι που σήμερα μάλλον δε θεωρείται top selling και οι περιπέτειες που είχε με τη δική του εκδοτική, τη Rude Dude Productions, τον ανάγκασαν πριν δύο περίπου χρόνια να εγκαταλείψει τον χώρο των comics για χάρη της ζωγραφικής.

Μέχρι να φτάσει στο σημείο αυτό, όμως, ο Rude άφησε το δικό του στίγμα στη βιομηχανία. Όχι μόνο με το σχέδιό του και σίγουρα όχι με τη συμμετοχή του σε διάφορα mainstream projects, αλλά με τη συνδημιουργία (μαζί με τον Mike Baron) του Nexus, ενός από τους πιο επιτυχημένους indie superheroes. To ΝΕXUS ξεκίνησε την κυκλοφορία του το 1981 και συνδυάζε το superhero genre με το science fiction. Εκτός από τις σκηνές δράσης, το NEXUS επικέντρωνε και σε πολλά άλλα θέματα, μερικά taboo για την εποχή εκείνη και η αναγνώριση από τους fans ήταν γρήγορη.

Το NEXUS έφτασε όλα αυτά τα χρόνια τα 80 τεύχη, καθώς και μια σειρά από mini series, ωστόσο, τα εκδοτικά προβλήματα ήταν πολλά. Η σειρά πέρασε από την Capital Comics (η οποία πτώχευσε) στη First Comics (η οποία ακολούθησε τον ίδιο δρόμο). Μετά το τέλος της ongoing σειράς, οι δύο δημιουργοί και ο τίτλος τους μετακόμισαν στη Dark Horse με μια σειρά από mini series, αλλά οι χαμηλές πωλήσεις, ανάγκασαν την εκδοτική να μειώσει το κόστος και τους Rude και Baron να αναζητήσουν νέα εκδοτική στέγη. Έτσι γεννήθηκε η Rude Dude Productions, της οποίας οι δυσκολίες ανάγκασαν το Rude να αποσυρθεί από το χώρο των comics.

Και όχι άδικα. Άλλωστε, ο ίδιος (και ο Baron) ταλαιπωρήθηκε αρκετά στη χρόνια δικαστική μάχη για τα δικαιώματα του NEXUS και οι προτάσεις συνεργασίας που είχε από τις μεγάλες εκδοτικές δεν τον ικανοποιούσαν. Μέχρι που η DC αποφάσισε το λανσάρισμα των νέων 52 τίτλων της, οι οποίοι τράβηξαν την προσοχή του Rude. O Rude είχε συνεργαστεί στο παρελθόν αρκετές φορές με τη DC (μεταξύ άλλων συνδημιούργησε και τον χαρακτήρα The Moth). Όπως έγραψε ο ίδιος στο newsletter του, επικοινώνησε με τη DC, με την προοπτική να αυτοπροταθεί για κάποιον από τους νέους τίτλους, αλλά μάλλον περίσσευε στο νέο Universe.

Προετοιμάζοντας, λοιπόν, το έδαφος, ώστε να μαζέψουμε όλοι μαζί υπογραφές για την επιστροφή του καλεσμένου αυτής της εβδομάδας, Steve Rude, στα comics, σας παρουσιάζω τη συνέντευξη που μας παραχώρησε και στην οποία μιλάει, μεταξύ άλλων, για το NEXUS και το μέλλον του, καθώς και την άρνηση της DC:

Έχουμε πολύ καιρό να σε δούμε στα comics. Με τι ασχολιόσουν όλον αυτόν τον καιρό;

Περίπου δύο χρόνια πριν, η κοπέλα μου, η Princess Gino Jaynelli, ανέφερε ότι φαινόμουν περισσότερο χαρούμενος ζωγραφίζοντας νεκρές φύσεις και σχεδιάζοντας ζωντανά μοντέλα απ’ ότι όταν έκανα τα καθήκοντα μου για την Rude Dude. Με την Rude Dude υπήρχε μεν ο σκοπός, αλλά υπήρχε επίσης και η ενασχόληση με τους μπελάδες των εκδόσεων. Η συνεχής συγκέντρωση χρημάτων, η συνεχής διόρθωση των τυπογραφικών δοκιμίων, το να ζορίζω την Jaynelle χωρίς να έχω κανένα άλλο προσωπικό για τις δουλειές, η δική μου διάθεση που με δυσκόλευε, όλα αυτά συνεισέφεραν στον να ξανασκεφτώ την πολλά υποσχόμενη αφετηρία μου. Από δημιουργικής άποψης, μου άρεσε η δουλειά μου και είχα αρκετά σχέδια κατά νου για να συνεχίσω για τα επόμενα 15 χρόνια. Οι ιδέες απλά δεν σταματούσαν. Δυστυχώς, αφού κυκλοφορήσαμε μόλις 4 τεύχη του NEXUS, έπρεπε εν τέλει να αναγνωρίσω την αποτυχία μου ως εκδότη. Άρα, τι κάνω τώρα; Λοιπόν, μετά απ’ όλα αυτά αποφάσισα να πέσω με τα μούτρα στο να φτιάχνω πίνακες, πράγμα που κάνω εδώ και δύο χρόνια. Όλες μου οι πρόσφατες δουλειές είναι διαθέσιμες για το κοινό μέσω του διαδικτύου.

Ήσουν ο συνδημιουργός δύο αξιοσημείωτων χαρακτήρων, των Nexus και The Moth. Μπορείς να μας πεις πως προέκυψαν και οι δύο;

Η δημιουργία του Nexus είναι καλά καταγεγραμμένη αλλού, οπότε θα αφήσω αυτή την απάντηση για τα φιλοπερίεργα αυτά άτομα που ξέρουν να χειρίζονται το διαδίκτυο ή που θέλουν να αγοράσουν παλιότερα τεύχη. Ο Moth προέκυψε από μία σειρά συλλεκτικών καρτών, όπου από εμάς τους καλλιτέχνες ζητήθηκε να “δημιουργήσουμε τον δικό μας χαρακτήρα” για το σετ. Εκείνη την περίοδο, ο Moth δεν είχε κάποια συγκεκριμένη ιστορία προέλευσης. Χρόνια αργότερα, όταν ο συγγραφέας Gary Martin ξεκίνησε να με κυνηγάει για να αναπτύξω περισσότερο τον χαρακτήρα (έτσι λέμε εμείς οι Αμερικανοί ότι κάποιος μας έχει γίνει στενός κορσές), εν τέλει υποχώρησα. Μου ήρθε η ιδέα του Circus και έκανα κάποια σχέδια για το cast των πρωταγωνιστών και ο Gary με βοήθησε να τους σκιαγραφήσω περισσότερο και μετά απ’ όλα αυτά ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε με το κανονικό βιβλίο. Πάνω που είχα αρχίσει να πιστεύω ότι τα σενάρια είχαν αρχίσει να αποκτούν υπόσταση, η Dark Horse ακύρωσε την έκδοση του βιβλίου.

Ποιες ήταν οι κυριότερες επιρροές σου κατά την δημιουργία του Nexus και του Σύμπαντος του;

Οι κυριότερες επιρροές μου κατά τον σχεδιασμό του NEXUS προέρχονταν από την υπέροχη παιδική μου ηλικία, όταν μεγάλωνα στο Madison του Wisconsin. Μου άρεσε πολύ να διαβάζω comics (τα comics της Marvel της δεκαετίας του ’60, όταν τα σχεδίαζαν οι Jack Kirby και John Romita), αν και ένας ακόμη ισχυρότερος παράγοντας ήταν οι εκπομπές κινουμένων σχεδίων της Hanna-Barbera, όπως το SPACE GHOST (1966) και το JOHNNY QUEST (1964).

Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση στο να σχεδιάζεις το NEXUS όλα αυτά τα χρόνια;

Η μεγαλύτερη πρόκληση στο να κάνω το NEXUS όλα αυτά τα χρόνια ήταν… δεν ξέρω… το να μην παθαίνω νευρικό κλονισμό, όταν σχεδιάζω όλους αυτούς τους εξωγήινους στο φόντο; Απ’ ό,τι φαίνεται υπήρχαν σκηνές πλήθους σε κάθε τεύχος. Αυτός ήταν και ο λόγος που έβαζα μέσα σε αυτό να εμφανίζονται οι Capt. Kirk, Spock, Space Ghost, Spickles the monkey, ακόμη και εμφανίσεις του Baron [σ.σ. Mike Baron, ο συγγραφέας του NEXUS] και δικές μου. Προσπαθούσα απλά να διατηρήσω το ενδιαφέρον!

Έχουμε δει όλα όσα ήταν να δούμε από τον Nexus;

Όλα όσα ήταν να δείτε; Ντροπή, κύριε! Επιτρέψτε μου να υπενθυμίσω σε όλους σας ένα τσιτάτο από το εξώφυλλο του COMICS JOURNAL # 248, στο οποίο ο Nexus λέει στην πολύ έγκυο Sundra “Βλέπω κάτι… κάτι κοντά στον ορίζοντα!”. Για την ακρίβεια, είχα ιδέες για ιστορίες με τον Nexus για τα επόμενα 15 χρόνια!

Έχεις επίσης συμμετάσχει σε αναρίθμητα one-shots ή limited series για mainstream εταιρείες, όπως η Marvel και η DC. Τι αποκόμισες από τις εμπειρίες αυτές;

Τι αποκόμισα; Μάλλον απλά την γνώση του ότι έκανα το σωστό για να έχω τη συνείδηση μου ήσυχη. Πάντα αυτή μου λέει τι θα πρέπει να κάνω και πού αλλά και σε ποιόν να πω “ναι” ή “όχι”.

Αναλογιζόμενος την εμπειρία σου σε mainstream και ανεξάρτητες εκδοτικές, καθώς και το χαρακτηριστικό σου καλλιτεχνικό ύφος, θεωρείς ότι υπάρχει χώρος για οπτική διαφορετικότητα στα superhero comics;

Διαφορετικότητα; Βεβαίως. Αν και οι σημερινοί καλλιτέχνες των comics φαίνεται να πηγαίνουν είτε στο άκρο της μεγάλης υπερβολής είτε απλά να κάνουν τα σχέδια τους να μοιάζουν υπερβολικά με φωτογραφίες. Συν τοις άλλοις, η αφήγηση φαίνεται να πηγαίνει προς τα πίσω, μερικές φορές είναι δύσκολο να καταλάβεις τι διάολο διαδραματίζεται στην ιστορία! Για να είμαι ειλικρινής, προτιμώ σε κάθε περίπτωση τους καλλιτέχνες των comics των δεκαετιών του ’60 και του ’70, καθώς και τους κλασικούς εικονογράφους από τις δεκαετίες του ’40 και του ’50, που μπορούσαν να σχεδιάσουν λες και δεν υπήρχε αύριο. Ίσως η δική μου επιστροφή στα comics να έρθει σε σύγκρουση με το σημερινό σχεδιαστικό κατεστημένο. Προσωπικά, πάντα στόχευα στην δυναμική του Jack Kirby, σε συνδυασμό με την ρέουσα χάρη του Alex Raymond.

Διάβασα ότι είχες έρθει σε επαφή με την DC λόγω των 52 νέων της τίτλων, αλλά δεν υπήρχε θέση για εσένα σε αυτούς. Έχει αλλάξει κάτι έκτοτε; Θα σε δούμε να δουλεύεις πάνω σε κάτι άλλο από την DC;

Επικοινώνησα με την DC Comics πριν από περίπου έναν μήνα και δε μπορώ να πω ότι έλαβα απάντηση. Δε γνώριζα τότε για την ανανέωση με τους 52 νέους τίτλους. Ευτυχώς, πάντως, ακόμη έρχεται κόσμος σε επικοινωνία μαζί μου για δουλειά σε comics, κυρίως σε “μη τακτική βάση” (πρόσφατα αιτήματα προσφορών συνεργασίας μου ήρθαν από την Marvel, την Dark Horse και την εταιρεία του Neal Adams), αλλά βασικά είμαι πάρα πολύ επιλεκτικός σχετικά με το τι θα ήθελα να αναλάβω. Στην περίπτωση της DC, αυτά που θα σχεδίαζα θα ήταν τα εξής:

1. SUPERGIRL

2. SUPERMAN

3. BIG BARDA AND HER FEMALE FURIES, και,

4. Jack Kirby’s OMAC.

Ακόμη περιμένω απάντηση από την DC.

Σου δόθηκε κάποια αιτιολογία της απόρριψης σου για τους νέους τίτλους της DC;

Όχι, απ’ ό,τι τουλάχιστον κατάλαβα.

Ποια είναι τα σχέδια σου για το άμεσο μέλλον;

Τα σχέδια μου για το άμεσο μέλλον είναι να χάσω 20 κιλά. Στο ενδιάμεσο, θα συνεχίσω να σχεδιάζω, να εξασκούμαι στο sketchbook μου, και να ζωγραφίζω εκείνα τα πανέμορφα θηλυκά μοντέλα.

[Μετάφραση: Αλέξανδρος Τσαντίλας]

Lately, I’ve got the impression that collecting signatures is back in fashion. You’ve got signatures for referendum, signatures for auditing the funds of the Greek State to determine the legitimacy of their debt, and many other cases besides. I’m not so sure if all these methods will bear any results in the long run, but I’m starting to believe that in some cases, they do indeed provide the means to change some unjust decisions.

For this reason, I’ve come to think whether we should start collecting signatures in order to correct one of the greatest injustices in the History of Comics, and bring this week’s guest, Steve “The Dude” Rude, back into the fold. Rude has a characteristic and somewhat retro quality in his drawing style, something that probably won’t be considered as “top selling” by today’s standards, and the adventures he had to go through with his own publishing house, Rude Dude Productions, forced him two years ago to abandon comics for the sake of painting.

Nevertheless, Rude had left his own mark in the industry long before it came to this, not just from his drawings, and certainly not from his participation in various mainstream projects, but from co-creating (along with Mike Baron) Nexus, one of the most successful indie superheroes. ΝΕXUS began its publication back in 1981 and combined the superhero genre with science fiction. Other than action scenes, NEXUS focused on many other subjects, some of them being taboo for that era, and thus leading the book to be quickly recognized by fans.

NEXUS reached 80 issues in all these years, as well as a line of mini series, but unfortunately there were also many problems with its publication. The series went from Capital Comics (which went bankrupt) to First Comics (which followed the path of Capital Comics). Following the end of the ongoing series, both creators and their title moved to Dark Horse for a string of miniseries, but low sales forced the publishing house to cut down its costs and so Rude and Baron had to once again seek a new publishing roof. Thus was Rude Dude Productions born, whose hardships forced Rude out of the field of comics.

It wasn’t a decision without grounds. Besides, he (and Baron, too) had suffered a lot in the long judicial battle for the rights of NEXUS and the offers he had gotten from major publishing houses weren’t satisfying. That was until DC decided to launch its 52 new titles, which caught the attention of Rude. Rude had worked with DC in many prior occasions (he co-created the character called The Moth, among others). As Rude wrote in his newsletter, he contacted DC with the option of self-proposing to take up one of DC’s new titles, but it seemed there was no place for him in the new Universe.

So, in preparing the ground for a campaign to collect signatures in order to bring this week’s guest, Steve Rude, back into comics, I hereby present you the interview he granted to this column, in which he talks about NEXUS, his future, as well as DC’s denial, among many other interesting things:

We haven’t seen you in comics for some time. What have you been working on all this time?

Around two years ago, my girl, Princess Gino Jaynelli, mentioned that I seemed to be having more fun working on my still-lives and paintings of models than I was with doing my Rude Dude duties. With Rude Dude, the cause was there–but dealing with the hassles of publishing was there, too. The constant raising of money, always correcting printers proofs, overworking Jaynelle with no actual staff to speak of, my own testy temperament–all contributed to re-thinking its promising beginnings. Creatively, I loved doing it, and had plans in my head to keep things going for another 15 years. The ideas just wouldn’t stop. Sadly, after putting out a mere 4 issues of NEXUS, I finally had to renounce my shortcomings as a publisher.

So what do I do now? Well, I then decided to throw myself into the world of Gallery art, which I’ve been doing for two years now. All of the recent works can be viewed online.

You have co-created two noticeable characters, Nexus and The Moth. Can you tell us how they both came about?

The Nexus character’s creation is well-documented elsewhere, so I’ll save that answer for the curious individuals who can work the internet or want to purchase back issues. The Moth came about because of a trading card request where we artists were asked to “create our own character” for the card set. At the time, the Moth had no specific origin, and years later, when writer Gary Martin began hounding me to develop the character (that’s “American” for bugging!), I finally relented. I came up with the Circus angle, did drawings for the main cast of characters, and Gary helped flesh them out when it came time to proceed for real. I thought his scripts were just beginning to get really solid when Dark Horse cancelled the book.

What were the main influences in creating NEXUS and its Universe?

My main influences on drawing NEXUS were inspirations from my wonderful childhood, growing up in Madison, WI. I loved looking at comic books (the 60’s MARVELS, drawn by Jack Kirby and John Romita), though an even stronger factor were the Hanna-Barbera cartoon shows like SPACE GHOST (1966) and JOHNNY QUEST (1964).

What has been the greatest challenge in illustrating NEXUS all these years?

The greatest challenge in doing NEXUS all these years was…I dunno…not going crazy with drawing all those aliens in the background? There were crowd scenes in every issue, it seemed! That’s why I would slip in cameo’s of Capt. Kirk, Spock, Space Ghost, Spickles the monkey, or even Baron [σ.σ.: Mike Baron, o writer του NEXUS] and I. I was just trying to keep things interesting!

Have we seen the last of Nexus?
T

he last of Nexus?!? For Shame, sir! Allow me to remind everyone of a quote from the cover of COMICS JOURNAL # 248, as Nexus says to a very pregnant Sundra, “I see something…something near the horizon!” I actually had Nexus stories ideas for the next 15 years!

You have also been involved in numerous one shots or limited series for mainstream companies, like Marvel and DC. What have you gained from these experiences?

What have I gained? Perhaps simply the knowledge that I was doing the right thing for my conscience.It always tells me what I should do and what to say “yes or no” to.

Considering your experience in mainstream and independent publishers and your distinguished art style, do you think that there is room for visual diversity in superhero comics?

Diversity? Sure. Though today’s comic artists seem to be an odd extreme of too much exaggeration or looking too much like photographs. And storytelling skills only seem to be going backwards–it’s hard to tell what the spickle-spit’s going on sometimes!

Truthfully, I’ll take my 60’s and 70’s comic artists anyday, as well as the classic illustrators from the 40’s and 50’s, who could draw like no tomorrow. Perhaps my getting back into comics may seem to clash with the way things are drawn now. With me, I always strived for the power of Jack Kirby combined with the cursive grace of Alex Raymond.

I read that you contacted DC, on the occasion of their 52 new titles, but there was no place for you there. Has anything changed since then? Will we be seeing you working on something else from DC?

I contacted DC comics about a month ago–and didn’t get much of a response! I hadn’t yet known about their 52 new Title Revamp at the time. Thankfully though, I still get contacted about working in comics on fairly “irregular basis” (offers from Marvel, Dark Horse, and Neal Adam’s outfit had been recent requests), but basically I’m just very selective about what I would like to do. For DC, it would’ve been drawing

1. SUPERGIRL

2. SUPERMAN

3. BIG BARDA AND HER FEMALE FURIES, and

4. Jack Kirby’s OMAC.

A response from DC still awaits.

Were you given any reasons as to why you were turned down for the new DC titles?

Nope, not from what I could tell.

What are your plans for the immediate future?

My plans for the immediate future is to lose 20 lbs. In the meantime, I’ll keep drawing, practicing in my sketchbook, and keep painting those gorgeous female models.

[Translated by Alexandros Tsantilas]