INTERVIEW CORNER #56: Michael Kupperman

Πολύς κόσμος συμφωνεί πως το χιούμορ δεν είναι και η πιο εύκολη υπόθεση στον κόσμο. Ειδικά όταν μιλάμε για κάποιο έργο Τέχνης (στην περίπτωση που μας ενδιαφέρει εμάς, τα comics), είναι σίγουρα πιο δύσκολο να παραδώσεις ένα έργο που θα είναι αστείο από την αρχή μέχρι το τέλος, παρά, για παράδειγμα, κάτι με δράση ή δράμα. Κι αν το να είσαι σταθερά αστείος σε ένα ολόκληρο comic είναι δύσκολο, φαντάσου τις προκλήσεις του να καταφέρεις κάτι ανάλογο σε ολόκληρη τη μέχρι τώρα καριέρα σου.

Για πολλούς φαντάζει μάλλον ακατόρθωτο (αρκετοί, μάλιστα, το έχουν ήδη αποδείξει), αλλά για καλλιτέχνες όπως ο καλεσμένος αυτής της εβδομάδας, Michael Kupperman, μοιάζει σαν κάτι το φυσικό. Και δεν είναι υπερβολή αυτό, αφού ο Kupperman είναι ο άνθρωπος που μπορείς να βασιστείς πάνω του, για άφθονο και έξυπνο χιούμορ σε κάθε νέα του κυκλοφορία.

Όλα ξεκίνησαν από το εβδομαδιαίο strip του, UP ALL NIGHT (πλέον δημοσιεύεται και στο site της Fantagraphics), το οποίο συγκεντρώθηκε στο SNAKE ‘n’ BACON’S CARTOON CABARET, το πρώτο του comic. Σε αυτό πρωταγωνιστούσαν ένα φίδι και μια λωρίδα μπέικον. Το φίδι, φυσικά, δε μιλούσε, αλλά το μπέικον έλεγε μόνο πράγματα σχετικά με μπέικον! Και οι δυο αυτοί πρωταγωνιστές έλυναν εγκλήματα! Η σουρεαλιστική αυτή προσέγγιση του Kupperman προς τη θεματολογία των comics συνέχισε και τα επόμενα χρόνια, κατά τα οποία ο δημιουργός συμμετείχε σε κάποιες ανθολογίες (όπως οι HOTWIRE και ZERO ZERO), καθώς και σε εφημερίδες και περιοδικά όπως τα THE NEW YORKER, NEW YORK TIMES, THE WALL STREET JOURNAL, NICKELODEON MAGAZINE και HEAVY METAL.

Ακολούθησε, το 2005, η πρώτη του σειρά, με τίτλο TALES DESIGNED TO THRIZZLE. Στο THRIZZLE (το οποίο βρίσκεται τώρα στο 6ο τεύχος του – τα πρώτα τέσσερα έχουν ήδη συγκεντρωθεί σε hardcover), ο Kupperman συγκεντρώνει μικρές ή μεγάλες ιστορίες, σκόρπια gags και strips, συνοδεία παρωδιών διαφημίσεων της Golden Age και όχι μόνο. Αποτελεί σίγουρα την καλύτερη δουλειά του μέχρι σήμερα, σε μια σταθερά ανοδική καριέρα (η οποία περιλαμβάνει και διάφορα animation, με πρωταγωνιστές τους Snake ‘n’ Bacon και όχι μόνο).

Το περίεργο και σουρεαλιστικό χιούμορ του μου θυμίζει σε μεγάλο βαθμό τους Monty Python. Έλλειψη punchline, σουρεαλιστικές καταστάσεις και πρωταγωνιστές που, αν τους έβλεπες στο δρόμο, σίγουρα θα ήθελες να χτυπήσεις! Και αυτό μπορεί να δικαιολογηθεί εν μέρει, καθώς ο Kupperman πέρασε κάποια χρόνια της παιδικής του ηλικίας στην Αγγλία. Ωστόσο, ο ίδιος παραθέτει άλλες επιρροές στη δουλειά του.

Χάρη στο χιούμορ του αυτό, πάντως, βρέθηκε πρόσφατα και στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της Marvel, η οποία τον κάλεσε να συμμετάσχει στη χιουμοριστική ανθολογία της, STRANGE TALES και, όπως φαίνεται, η τεχνοτροπία του αυτή θα συνεχίσει ακάθεκτη και στα επόμενα έργα του. Ήδη τους επόμενους μήνες αναμένουμε το νέο του graphic novel, με τίτλο MARK TWAIN’S AUTOBIOGRAPHY 1910-2010. Η υπόθεσή του προδίδεται οπωσδήποτε από τον τίτλο του και αφορά στη φανταστική αυτοβιογραφία του μεγάλου Αμερικανού συγγραφέα και τις περιπέτειές του μέχρι σήμερα. O Twain, άλλωστε, είναι ένας εκ των δύο πρωταγωνιστών (μαζί με τον Albert Einstein) σε αρκετές από τις ιστορίες που δημοσιεύει στο blog του ο δημιουργός και ακολουθεί τη σουρεαλιστική προσέγγιση για την οποία ο Kupperman έγινε γνωστός και αγαπητός.

Όπως φαίνεται, όμως, ο Kupperman θα απαρνηθεί για λίγο την προσέγγιση αυτή, αφού, όπως δηλώνει παρακάτω, ετοιμάζει ένα “σοβαρό” graphic novel! Διαβάστε, λοιπόν, τη συνέντευξη του καλεσμένου αυτής της εβδομάδας, Michael Kupperman, για να μάθετε περισσότερα:

Μπορείς να μοιραστείς μαζί μας τις επιρροές στα έργα σου;

Πάντα λέω ότι όλα ξεκίνησαν με το THE SMITHSONIAN BOOK OF NEWSPAPER COMICS και την τηλεοπτική εκπομπή SCTV, που είχαν να κάνουν με πολύ σουρεαλιστικά και πολύ μεγάλου μήκους σκετσάκια, τα οποία εισχωρούσαν το ένα στο άλλο. Χρησιμοποιούσαν επίσης πολύ την “ονειρική λογική”, ένα στοιχείο που μου αρέσει κι εμένα να χρησιμοποιώ. Υπάρχουν, φυσικά, χιλιάδες άλλες επιρροές και κάθε μέρα προκύπτουν και καινούργιες, με μικρότερο ή μεγαλύτερο τρόπο… Ουσιαστικά, επηρεάζομαι απ’ οτιδήποτε μου δίνει ιδέες για κάτι το αστείο ή για κάποια εικαστική ιδέα.

Τι είναι αυτό που απαιτείται για να γίνεις ένας από τους πιο αστείους cartoonists που υπάρχουν;

Αν υποθέσουμε ότι είμαι όντως τόσο αστείος – και σ’ ευχαριστώ γι’ αυτό – θα έλεγα ότι ένα μεγάλος μέρος του προέρχεται από την απελπισία. Παρά το γεγονός ότι διατηρώ κάποιες θελκτικές κοινωνικές επαφές, ακόμη νιώθω σε πολύ μεγάλο ποσοστό ότι είμαι στο περιθώριο και χρειάζεται να αποδεικνύω το ποιος είμαι κάθε μέρα. Αυτός είναι κι ένας από τους πιο απλούς κανόνες της ζωής: Η δημιουργικότητα είναι πάντα πιο έντονη όταν πηγάζει από την αναγκαιότητα. Ειλικρινά, ελπίζω ότι σε κάποια μελλοντική στιγμή θα είμαι πιο επιτυχημένος και τότε δεν θα είμαι πλέον τόσο αστείος. Έτσι πάει…

Πώς σου ήρθε η ιδέα να βάλεις ένα φίδι και μία λωρίδα μπέικον να πρωταγωνιστήσουν σε ένα detective comic strip;

Ήταν σε πολύ μεγάλο βαθμό μία ιδέα που μου ήρθε σε μεταμεσονύκτια ώρα, αν καταλαβαίνεις τι εννοώ. Δεν θεωρώ ότι ήταν και τόσο καλή ιδέα, αλλά σε κάθε στροφή της καριέρας μου, αυτοί που έχουν τα ηνία επιμένουν το φίδι και το μπέικον να είναι οι πιο προβεβλημένοι χαρακτήρες: o editor του πρώτου μου βιβλίου, τα άτομα που έφτιαξαν το πιλοτικό τηλεοπτικό επεισόδιο… πάντως, το αστείο είναι ότι εγώ τους θεωρώ ως τους πιο περιορισμένους χαρακτήρες που έχουν δημιουργηθεί ποτέ.

Οι πρωταγωνιστές στα strips σου είναι κατά κύριο λόγο σουρεαλιστικοί και ανορθόδοξοι. Τηρείς κάποιο όριο στο πόσο παράξενος μπορεί να είναι ένας πρωταγωνιστής;

Κανένα όριο ως προς την παραξενιά, αλλά δεν θα είμαι παράξενος μόνο και μόνο για να είμαι παράξενος. Πρέπει όλο αυτό να εξυπηρετεί κάποιο αστείο. Ανησυχώ μήπως αρκετό απ’ το υλικό που φτιάχνω είναι της πλάκας και προσπαθώ – πόσο προσπαθώ, στ’ αλήθεια! – να θέτω όρια στον εαυτό μου. Συν τοις άλλοις, δεν θέλω να φτιάξω κάτι που θα δυσαρεστήσει τον κόσμο (σε αντίθεση με το να τον ενοχλήσει, που δεν με νοιάζει καθόλου). Οπότε, παραδείγματος χάριν, δεν έχω αστεία για χοντρούς.

Πώς μπορείς να ξέρεις ότι μία ιδέα ταιριάζει σ’ ένα strip και ότι θα φανεί αστεία σε όσους περισσότερους γίνεται;

Μερικές φορές δεν το ξέρω και τελικά επιβεβαιώνομαι! Τις περισσότερες φορές, πάντως, απλά πάω στην τύχη. Όταν δεν υπάρχει έμπνευση, πρέπει να μπορείς να χρησιμοποιήσεις την δύναμη της λογικής. Έτσι, ακόμη κι όταν δεν έχω κάποια αναλαμπή, πάντα μπορώ να φτιάξω κάτι.

Ποια είναι τα πλεονεκτήματα του να δημιουργείς ένα βιβλίο εξ’ ολοκλήρου μόνος σου (όπως το TALES DESIGNED TO THRIZZLE), σε αντίθεση με το να συμμετέχεις σε μία ανθολογία;

(α) Τα φώτα είναι όλα στραμμένα πάνω μου, (β) έχω πλήρη έλεγχο. Μακάρι να υπάρχει ένα περιοδικό ή μία ανθολογία υγιούς χιούμορ. Πολύ κρίμα που δεν υπάρχει.

Είχες πάρει μέρος στην ανθολογία της Marvel με τίτλο STRANGE TALES. Πώς σου φάνηκε που είχες την δυνατότητα να φέρεις τους mainstream superheroes στον δικό σου κόσμο;

Είχε πολύ πλάκα! Τώρα φτιάχνω ακόμη μία. Πιστεύω ότι θα είναι η πιο αστεία μέχρι στιγμής.

Η δουλειά σου στο animation και την εικονογράφηση σε έχει βοηθήσει με κάποιο τρόπο στο να προοδεύσεις ως δημιουργός comics;

Σε κάποια σημεία ναι, σε άλλα όχι. Είχα την δυνατότητα να χρησιμοποιήσω την προσωπική εμπειρία μου από το animation – σε κάθε περίπτωση, αφορούσε το δικό μου υλικό – οπότε δεν ήταν παρά μία επέκταση της δουλειάς μου ως cartoonist. Η εικονογράφηση έδωσε μία πιο επαγγελματική χροιά στη δουλειά μου, πράγμα που είναι και καλό, αλλά και κακό. Ξόδεψα κάποιο χρόνο και κατέβαλα προσπάθειες, προσπαθώντας να συμβιβάσω τα comics μου με τον κόσμο των περιοδικών, και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι είναι αδύνατο. Δεν ξέρουν πλέον τον τρόπο να επιμελούνται γραφιστική δουλειά και τα comics απλά τους υπερβαίνουν. Αποφάσισα να στραφώ στο THRIZZLE, επειδή ήθελα να μπορώ να φτιάχνω καλά comics περισσότερο απ’ ότι ήθελα να δημοσιεύομαι στα περιοδικά.

Μπορείς να μας πεις κάποια πράγματα για το MARK TWAIN’S AUTOBIOGRAPHY 1910-2010;

Είναι πιο πολύ ένα χιουμοριστικό βιβλίο, παρά ένα comic. Πρόκειται για εικονογραφημένη συγγραφή με κεφάλαια σε comics. Διηγείται την ιστορία της εκπληκτικής ζωής του Mark Twain τα τελευταία εκατό χρόνια, μιας και τόσο καιρό ήταν ολοζώντανος. Κάνει λόγο για τα ταξίδια του στο διάστημα, τις ερωτοτροπίες του με τη Marilyn Monroe και τη Mamie Eisenhower, τη συνεργασία του με το FBI, κτλ.

Υπάρχει στα σκαριά νέο τεύχος του TALES DESIGNED TO THRIZZLE; Πότε να το περιμένουμε;

Δουλεύω πάνω σ’ αυτό τώρα! Ίσως τον Οκτώβριο;

Έχεις άλλα σχέδια για το άμεσο μέλλον;

Ω, ναι. Πέρα απ’ το επόμενο THRIZZLE, που θα κυκλοφορήσει μετά το προσεχές τεύχος – και μετά απ’ αυτό θα υπάρχει ένα ακόμη βιβλίο – θα ξεκινήσω να δουλεύω πάνω σ’ ένα σοβαρό graphic novel. Ο τίτλος του είναι HENRY SPELMAN, και πρόκειται για την αληθινή ιστορία ενός αγοριού που έφτασε στην Αμερική το 1509, όταν ήταν 14 χρονών, και έγινε ο μεσάζοντας ανάμεσα στους Άγγλους και τους ιθαγενείς. Είχε την ίδια ηλικία με τη Pocahontas και γύρισε μαζί της στην Αγγλία ως διερμηνέας της. Πέραν αυτών, θα δούμε τι θα προκύψει…

[Μετάφραση: Αλέξανδρος Τσαντίλας]

Many people agree that being humorous isn’t the easiest thing in the world, especially if we’re referring to a work of Art (comics in our case), where it’s surely much harder to produce a work that’ll be funny from start to finish, instead of a work focusing on action and drama (mentioned purely as an example). And if being steadily funny in an entire comic book is tough work, imagine what it’s like doing something similar in your entire career up to this day.

This seems just plainly impossible for many people (and for plenty of people its impossibility is a proven fact), although artists like Michael Kupperman, this week’s guest, make it seem like it’s the most natural thing in the world. This is not an exaggeration, because Kupperman is the kind of guy you can rely upon to provide you with abundant and clever humor with each and every new release.

It all started with his weekly strip UP ALL NIGHT (now published in the Fantagraphics website), which was later on collected in SNAKE ‘n’ BACON’S CARTOON CABARET, his first comic. Starring in it were a snake and a bacon strip. The snake – naturally – didn’t talk and the bacon said only stuff related to bacon! And these two protagonists were crimesolvers! Kupperman’s surreal take on comics thematology continued in the following years, during which the creator participated in several anthologies (such as HOTWIRE and ZERO ZERO), not to mention newspapers and magazines such as THE NEW YORKER, NEW YORK TIMES, THE WALL STREET JOURNAL, NICKELODEON MAGAZINE and HEAVY METAL.

Next, in 2005, was his first series called TALES DESIGNED TO THRIZZLE. In THRIZZLE (now at his 6th issue, with the first four issues being collected in a hardcover), Kupperman collects short or longer stories, various gags and strips, tied together with parodies of advertisements from the Golden Age and other eras. It’s definitely his finest work up to date in a steadily upwards rising career (which also includes several animation, starring Snake ‘n’ Bacon among others).

His bizarre and surreal humor brings Monty Python largely to mind, since it’s all about lack of punchlines, surreal situations, and main characters you’d want to take a swing at if you saw them walking down the street! This can be partly justified, given that Kupperman spent some of his childhood in Great Britain. However, he states that his work was influenced by other sources.

Nevertheless, thanks to his humor he was recently found at the center of Marvel’s interest, which invited him to participate in its humorous anthology called STRANGE TALES, and as it seems, his style will remain unchanged in his forthcoming projects as well. We’re already waiting for his new graphic novel called MARK TWAIN’S AUTOBIOGRAPHY 1910-2010, slated for a release in the coming months. Its subject is obvious by its very title and the book is about an imaginary autobiography of the great American writer and his adventures until our times. Besides, Twain himself is one of the two stars (the other is Albert Einstein) in many of the stories published in Kupperman’s blog, which follows the surreal approach through which Kupperman became famous and adored.

As it appears though, Kupperman will have to move away from this approach for awhile, since, as he states below, he’s preparing a “serious” graphic novel. So, read on the following interview of this week’s guest, Michael Kupperman, for further info:

Can you share with us the influences on your work?

I always say that it started with THE SMITHSONIAN BOOK OF NEWSPAPER COMICS and the television program SCTV, where there were very long and surreal sketches that meshed into each other. They also used “dream logic” a lot, which is something I like to do as well.

Of course there have been thousands of other influences, and there are new ones every day, in small and large ways… Anything that gives me a joke or a visual idea.

What does it take to be one of the funniest cartoonists out there?

Assuming I am that funny – thank you – I would say that a lot of it comes from desperation. Despite having some enchanted associations, I still very much feel I’m an outsider, and I need very much to prove myself every day. This is one of the simplest rules of life – creativity is at it’s strongest when it comes from necessity.
I sincerely hope that at some point in the future I will be more successful and then I will not be as funny. That’s how it works…

How did you come up with the idea of a snake and a strip of bacon starring in a detective comic strip?

It was very much a late night idea, if you know what I mean. I didn’t think it was such a great one either, but at every juncture of my career people with influence have insisted they be prominent: the editor of my first book, the people who cooked up the TV pilot… But I do think they’re the most limited characters ever, that’s the joke.

The stars of your strips are mostly surreal and offbeat. Do you draw a line as to how strange a protagonist can be?

No lines as to strangeness, but I won’t be strange for the sake of strangeness; it has to be in service of a joke. I worry I do too much toilet material, and I try – how I try! – to limit myself. And I don’t want to do any material that makes people unhappy (as opposed to offended, where I don’t care). So no fat jokes, for instance.

How can you tell when an idea is comic strip material and funny to as many people as possible?

Sometimes I just know! And I’m right! But much of the time I’m just guessing. When inspiration isn’t working, you have to be able to use reasoning power. So if I don’t have a mental flash of lightning I can still build something.

What are the advantages of creating a whole book by yourself (like TALES DESIGNED TO THRIZZLE), as opposed to participating in an anthology?

1) The spotlight is all mine; 2) I have complete control.

I do wish there was a healthy humor magazine or anthology out there! So sad there isn’t.

You have participated in Marvel’s STRANGE TALES anthology. How did you like the opportunity of bringing mainstream superheroes into your world?

Fun! I’m doing another one now. I think it will be the funniest yet.

Has working in animation and illustration helped you in any way progress as a comic creator?

In some ways yes, in some ways no. I was able to personalize my experience as an animator – it was always my material – so it was just an extension of my work as a cartoonist. Illustration has made me more professionalized, which is both a good and bad thing.

I spent some time and effort trying to reconcile my comics with the world of magazines, and came to the conclusion that it was impossible. They don’t know how to edit graphics anymore, and comics are way beyond them. I went into doing THRIZZLE instead because I wanted to make good comics more than I wanted to be printed in the magazines.

Can you tell us some things about MARK TWAIN’S AUTOBIOGRAPHY 1910-2010?

It is more of a humor book than a book of comics. It’s illustrated writing with comic chapters. It tells the story of Twain’s extraordinary life for the last hundred years, since he’s been alive all this time. His journeys into Space, his affairs with Marilyn Monroe and Mamie Eisenhower, his work for the FBI, etc.

Is there a new issue of TALES DESIGNED TO THRIZZLE in the works? When should we expect it?

I’m working on it right now! October I think?

Do you have any other projects for the immediate future?

Oh yes. Besides the next THRIZZLE after this one – then there’ll be another book – I’m going to do a serious graphic novel. It’s called HENRY SPELMAN and it’s a true story about a boy who came to America in 1509, when he was 14, and became an intermediary between the English and the natives. He was the same age as Pocahontas, and accompanied her back to England as her translator. Beyond that, we’ll see what comes…

[Translated by Alexandros Tsantilas]