Πώς Πέρασα Στο Πρώτο Μου Comicdom Con

Τί ωραίος, κλισέ τίτλος. Μου θυμίζει έκθεση 2ας δημοτικού: “Πώς πέρασα στην εκδρομή στο Αρχαιολογικό Μουσείο”…

Φυσικά, είχα ξαναπάει στο Con, ως επισκέπτρια και με το fanzinάκι μου. Φέτος, όμως, που έζησα το backstage, νομίζω πως μπορώ να μεταφέρω μια πολύ πιο πλήρη εικόνα.

ΠΟΛΥΣ ΚΟΣΜΟΣ. Εντάξει, αυτό το είδατε όλοι. Ήθελες να πας να πάρεις ένα σοκοφρετάκι από το stand της ΙΟΝ και μέχρι να πας εκεί, διασχίζοντας το πλήθος, είχες κάψει τις θερμίδες από τα επόμενα 10 που θα έτρωγες. Ξέρεις, όμως, δεν ήταν δυσάρεστο. Κανείς δεν γκρίνιαζε, όλοι είχαν έρθει με καλή διάθεση και, περιμένοντας να μετακινηθούν, έπιαναν κουβεντούλα μεταξύ τους, χάζευαν γύρω τους τα comics, τις στολές από τo cosplay, τον υπόλοιπο κόσμο…

ΠΟΛΛΕΣ ΚΑΙΝΟΥΡΙΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ. Σκέφτεσαι “κρίση”. Άντε να μπει ο άλλος στη διαδικασία και το ρίσκο να εκδοθεί ή να εκδώσει. Τί όμορφα που διαψεύσθηκα! Σχεδόν ΟΛΟΙ οι δημιουργοί είχαν κάτι καινούριο να παρουσιάσουν. Όσο για τα fanzines του 3ου ορόφου… δεν έχω κάτι να προσθέσω. Αν δεν έχεις λεφτά, είναι OK. Και δωρεάν εκδόσεις θα βρεις, και στα panel και τα workshops μπορείς να συμμετέχεις, και να δεις τις προβολές και καθόλου δε θα αφήσεις την άδεια σου τσέπη να σε μαυρίσει. Θα κλάψεις λίγο που δεν μπορείς να αγοράσεις το 800σέλιδο graphic novel που ποθείς και μετά, μόλις ανέβεις στον 3ο, θα τα ξεχάσεις όλα. Μπαίνεις στο Con και αφήνεις μπόλικες έγνοιες πίσω. Είτε αυτές λέγονται αφραγκίες, είτε αισθηματικά, είτε πανελλήνιες…

ΠΟΛΛΕΣ ΓΝΩΡΙΜΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ. Γνώρισα πολύ κόσμο στα after-con parties, μίλησα με ανθρώπους που με ρωτούσαν τι comics τους προτείνω να πάρουν, μίλησα με δημιουργούς, με fans, με εκδότες, με εθελοντές και διοργανωτές. Και – μεταξύ μας τώρα – και εσείς που διαβάζετε αυτή τη στιγμή, σε κάποιους από τους παραπάνω δεν ανήκετε; Να σας πω, λοιπόν, είστε καλή φάση. Ευχάριστοι, ανοιχτοί, υποδέχεστε ωραία τους νεότερους του χώρου, χωρίς σνομπ ύφος πρεσβυτέρου, φιλικοί και εν δυνάμει αστείοι και με χιούμορ. Αν και οι μέρες ήταν φορτισμένες, με κούραση και δουλειά για όσους το έζησαν από μέσα, όλοι περνούσατε μια καλή διάθεση. Έβλεπα που όλο γελούσατε μεταξύ σας και ΠΟΣΕΣ φορές δεν άκουσα σχόλια εκτίμησης για τον έναν από τον άλλο. Φυσικά, εντόπισα και έχθρες, δεν γίνεται να αγαπιόμαστε όλοι. Κατινιές, όμως, δεν είδα.

Επειδή, λοιπόν, είμαστε εμείς που αποτελούμε το Comicdom, επειδή είμαστε τόσο φρέσκοι και νέοι, ανεξαρτήτως ηλικίας, γι’ αυτό είναι το Comicdom τόσο όμορφο. Keep going just like that! Τα λέμε στο επόμενο, dudes! 🙂

Δες χαρά!