THE MANHATTAN PROJECTS

Writer: Jonathan Hickman
Artist: Nick Pitarra
Image Comics

The things I have to do for Comicdom…

Ελλέιψει (προσωρινά) θέματος και ιδέας για το άρθρο που έπρεπε να γράψω, απελπίστηκα. Στην απόγνωσή μου, αποφάσισα να κάνω review για την τελευταία ταινία Thor. Για να κάνω το review, όμως, έπρεπε να δω πρώτα την ταινία. Ευτυχώς, ο ever-loving editor με ενημέρωσε (έγκαιρα, I might add) πως αυτό το review έχει ήδη γίνει. Thanks dude, σου χρωστάω τουλάχιστον δύο ώρες από τη ζωή μου!

Αργότερα, θυμήθηκα την υπόσχεσή μου, στα πλαίσια των reviews των νέων, ή σχετικά νέων, comics της Image, να κάνω ένα review στο THE MANHATTAN PROJECTS των Hickman και Pitarra. Η συγκεκριμένη σειρά έχει ήδη συμπληρώσει περισσότερο από ενάμιση χρόνο ζωής, πλησιάζοντας τα 20 τεύχη στα ράφια, οπότε είναι μια καλή ευκαιρία να δούμε πως τα έχει πάει μέχρι εδώ.

Όπως έχω ξαναγράψει, μου αρέσει πολύ το design ορισμένων comics της Image. Μου βγάζει μια ελαφρώς αποστειρωμένη, IKEA αισθητική. Κάτι μεταξύ επίπλων σουηδικού design και νοσοκομείου, δηλαδή. (ΟΚ, αυτό ακόμη και εγώ δυσκολεύομαι να το οπτικοποιήσω.) Το θέμα είναι ότι αυτή η αισθητική μου αρέσει, και από μόνη της θα με τραβούσε να διαβάσω το έντυπο που τη χρησιμοποιεί, ακόμη και αν πρόκειται για κατάλογο χρωμάτων. Κάπως έτσι την πάτησα με το EAST of WEST, το ίδιο έγινε και με το THE MANHATTAN PROJECTS. Για εμένα, το πιο δυνατό σημείο αυτής της σειράς είναι τα καταπληκτικά της εξώφυλλα!

Ξεπερνώντας το marketing, ας μπούμε λίγο και στην ουσία. Να τονίσω, σε αυτό το σημείο, ότι το κείμενο θα συνοδεύεται με αρκετά ερωτηματικά (ναι, είναι τέτοιου είδους η σειρα). Εδώ έχουμε ένα comic του πολυγραφότατου, και hot today, Jonathan Hickman, με θέμα μία εναλλακτική πραγματικότητα στο τέλος (?) του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, με φόντο τα διάφορα, υπερφυσικά και μη, πειράματα, που έκαναν οι τρεις μεγάλες δυνάμεις της εποχής (ΗΠΑ, Γερμανία και ΕΣΣΔ). Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί υπαρκτά πρόσωπα, γνωστούς επιστήμονες, πολιτικούς και στρατιωτικούς της εποχής, με “πειραγμένες” προσωπικότητες και χαρακτήρες. Συγκεκριμένα, ποιητική αδεία, τους έχει αλλάξει τον αδόξαστο. Ο Einstein είναι degenerate αλκοολικός, ο Roosevelt Α.Ι., ο Fermi εξωγήινος και η Laika μιλάει. Πολλά ακόμα είναι τα ονόματα που θα αναγνωρίσετε. (Τα ονόματα μόνο, όμως, γιατί όσον αφορά στους χαρακτήρες…)

Το story δεν είναι απολύτως σαφές. (There, το είπα ευγενικά!) Ναι, έχουμε πόλεμο. Με ποιούς, όμως; Οι Αμερικανοί με τους Ρώσους; Οι Αμερικανοί με τους Γερμανούς; Οι Ρώσοι με τους Γιαπωνέζους; Οι Γιαπωνέζοι με εξωγήινους; Όλα τα παραπάνω; Υπάρχει τεράστια δόση πολιτικής, παρα-πολιτικής, μπαρμπουτσαλο-επιστήμης, υπερφυσικής και χιούμορ. Μαυρου. Χιούμορ.

Η χρήση βουδιστών μοναχών, οι οποίοι, με την ψυχική τους ενέργεια, κρατούν ανοιχτές πύλες Torii, οι οποίες λειτουργούν σαν portals μεταξύ διαφόρων περιοχών του πλανήτη, αλλά και εκτός του πλανήτη, είναι εξαιρετικά αστεία σύλληψη, ακόμη και αν οι βουδιστές μοναχοί πεθαίνουν.

Προφανώς, πίσω από όλα αυτά υπάρχει ένα σχέδιο. Ποιανού; Έλα μου, ντε. Θα δείξει. Ενώ στην αρχή ήταν πιο ξεκάθαρο το προς τα πού θα κινηθεί η σειρά, κάπου στο τεύχος 10, λοξοδρόμησε και το πήγε εντελώς αλλού. Φαίνεται, όμως, ότι ο συγγραφέας κάτι έχει στο μυαλό του για τη συνέχεια.. (Αν και δε θα έπαιρνα και όρκο για αυτό).

Το σχέδιο του Pittara είναι εξαιρετικό. Πιο σαφής δεν μπορώ να γίνω. Τρελαίνομαι! Δεν είναι universally εξαιρετικό, μην μπερδευτείτε. ΕΓΩ το θεωρώ εξαιρετικό. Αλλοιώνειμ με έναν υπέροχο τρόπο, την πραγματικότητα, αυτό ακριβώς που κάνει και ο συγγραφέας, δηλαδή, με την κατεύθυνση που έχει δώσει στην ιστορία του. Ο τρόπος που αποδίδει τα flashbacks είναι υπέροχος (αν και κάπου νομίζω ότι το έχω ξαναδεί αυτό). Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να κάνουμε και στην colorist (έχουν-και-αυτοι-ψυχή) Jordie Bellaire, για την εξαιρετική της δουλειά.

Δε θα σας κουράσω άλλο. Η σειρά είναι ιδιαίτερη. Πασχίζω από την αρχή της να καταλάβω τι γίνεται. Ανεπιτυχώς. Το μόνο που μπορώ να κάνω, είναι να ακολουθώ την ιστορία, ελπίζοντας πως θα οδηγήσει κάπου. Εντωμεταξύ, απολαμβάνω το οπτικό όργιο που μου προσφέρει. Και διασκεδάζω ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ!