THE FIELD #1-2

Writer: Ed Brisson
Artist: Simon Roy
Image Comics

Τί θα κάνατε αν βρισκόσασταν ημίγυμνος στη μέση του πουθενά;

Το “ημίγυμνος” σημαίνει μόνο με το εσώρουχο και το “πουθενά” είναι ένα χωράφι. Έχετε μαζί σας μόνο ένα κινητό αγνώστου ταυτότητος (και μάρκας) και ένας άγνωστος αριθμός σας στέλνει προφητικά μηνύματα. Επιπλέον, ένα αυτοκίνητο, με οδηγό κάποιον που φαίνεται τρελός χωρίς όρια, σας κυνηγάει. Μέσα στο χωράφι. Χωρίς ακόμα να έχει ξημερώσει…

Εγώ θα σας πω τι θα κάνατε. Θα μπαίνατε στο αμάξι και θα τον ακολουθούσατε, γιατί δεν ξέρετε τι γίνεται γύρω σας. Συγκεκριμένα, δεν έχετε ταυτότητα, δεν ξέρετε που βρίσκεστε και ούτε πως βρεθείκατε εκεί. Τουλάχιστον ο nutcase – και μέχρι το μεδούλι redneck – φίλος μας, σας δίνει μία αλλαξιά ρούχα. Και λιώνει τα μυαλά πελατών σε ένα κοντινό diner με την πιστόλα του, επειδή θέλει να διώξει το θυμό του. (Τώρα αρχίζετε να καταλαβαίνετε τί εννοώ όταν λέω ότι είναι τρελός για δέσιμο.) Τέλος πάντων, καθώς το κινητό σας προειδοποιεί, ακόμη μία φορά, πως θα σας σκοτώσει, συνεχίζετε μαζί.

Δεν πρόκειται, όμως, για ειρηνικό ταξιδάκι την αυγούλα, στους ατελείωτους αμερικανικούς δρόμους. Από πίσω σας, σας καταδιώκει μανιωδώς μία συμμορία μοτοσικλετιστών, ονόματι Smoke Eaters (το παραθέτω γιατί είναι cool!). Μετά από ακόμα μία έξαρση και πυροβολισμούς, ταξιδεύετε και φτάνετε σε ένα πολύ, πάρα πολύ, κακό χαμαιτυπείο, όπου, προς έκπληξή σας (και δική μας), οι τριγύρω άνθρωποι σας βλέπουν ως μεσσία, ως θεό, και αναφέρονται σε εσάς με το όνομα “The Source”. Πρέπει να είστε κάτι σημαντικό.

Μετά από όλα αυτά, πρέπει να δείτε και τον άνθρωπο που επικοινωνεί μαζί σας όλο αυτόν τον καιρό. Δεν θέλετε και πολύ να τον πιστέψετε, βέβαια, αλλά ρίχνει μερικές αχτίδες φωτός μέσα στο σκότος του μυαλού σας. Άδικα, φυσικά, γιατί αποδεικνύεται πως πρόκειται για άλλη μία χαμένη ψυχή.

Now stop! Τα υπόλοιπα θα πρέπει να τα βρείτε μόνοι σας. Γι αυτό ξυπνήστε από τον λήθαργό σας και βρείτε το σωστό δρόμο. Έχετε και flashbacks, που θα μπορούσα να πω ότι εμφανίζονται, τουλάχιστον για μένα, όπως ακριβώς δημιουργούνται οι εικόνες στο μυαλό μου, για κάτι που έχω ξεχάσει. Περίεργα χρώματα και μία γενική θολούρα κυριαρχούν στις αναμνήσεις σας. Όχι ότι στον κανονικό κόσμο τα πράγματα είναι καλύτερα.

Το χάος που επικρατεί γενικά στο χώρο και χρόνο χρόνο που βρίσκεστε (δηλαδή στο σενάριο του comic), αποτυπώνεται και στο σχέδιο. Ένα χαοτικό σχέδιο με άγρια όψη. Τέλεια. Δε με κούρασε καθόλου η ιστορία σας και σίγουρα σκοπέυω να μάθω τι σας συνέβη! Εσείς;