SNAPSHOT REVIEWS 23-10-14

STARLIGHT #5
Writer: Mark Millar
Artist: Goran Parlov
Image Comics

Και ενώ, προσωπικά, ακόμη δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι μιλάμε για τον γνωστό Mark Millar, η πλοκή του STARLIGHT αρχίζει να παίρνει μορφή, με τον γερασμένο pulp ήρωα, Duke McQueen, να παίρνει πλέον ανοιχτά μέρος στην επανάσταση του πλανήτη Tantalus.

Η ιστορία συνεχίζει στα ίδια επίπεδα με τα τέσσερα πρώτα τεύχη και, αν και κάπως απλοϊκή, έχει αρκετό ενδιαφέρον για να κρατήσει τον αναγνώστη, ενώ η εικονογράφηση του Goran Parlov παραμένει το highlight του τίτλου.

Τα ελληνικά ονόματα που χρησιμοποιεί ο Millar γίνονται λίγο κουραστικά, από ένα σημείο και μετά (μπορώ να ανεχτώ έναν ανταγωνιστή με το όνομα Pindar, αλλά “the Sea of Karkinos”;), αλλά, πέρα από αυτή τη λεπτομέρεια, δεν έχω κάποιο άλλο αρνητικό να του καταλογίσω.

Γενικά, αν σας αρέσει το pulp και η λίγο πιο ευρωπαϊκή εικονογράφηση, ρίξτε μια ματιά στο STARLIGHT.

MS MARVEL #9
Writer: G. Willow Wilson
Artist: Adrian Alphona
Marvel Comics

Είναι ιδέα μου, ή το σχέδιο του Adrian Alphona καλυτερεύει από τεύχος σε τεύχος; Ή μπορεί απλά να το συνήθισα…

Η πλοκή της MS MARVEL φαίνεται κι αυτή να παίρνει μπρος σιγά-σιγά. Ο Lockjaw μεταφέρει την Kamala στην New Atillan και η Medusa της εξηγεί, επιτέλους, την προέλευση των δυνάμεων της (είναι Inhuman, πληροφοριακά).

Γενικά, αν και δεν πρόκειται για την καλύτερη σειρά που κυκλοφορεί αυτή την περίοδο, το MS MARVEL έχει καταφέρει αρκετά ικανοποιητικά να μας συστήσει μια πολύ ενδιαφέρουσα πρωταγωνίστρια, την οποία βλέπουμε σταδιακά να εισάγεται στο Marvel Universe και να έρχεται σε επαφή με τους υπόλοιπους σημαντικούς χαρακτήρες. Δεν ξέρω αν θα την δούμε ποτέ ως μέλος των AVENGERS, αλλά είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα προοπτική.

Δεν είμαι σίγουρος αν σας το προτείνω. Καλύτερα να περιμένετε τα trade paperbacks.

MOON KNIGHT #2-8
Writer: Warren Ellis, Brian Wood
Artist: Declan Shalvey
Marvel Comics

Σε κάποια φάση, λοιπόν, έπιασα τον εαυτό μου να σκέφτεται: “Καλή η MS MARVEL, αλλά πολύ family-friendly. Και το STARLIGHT αξιοπρεπέστατο, αλλά ο Millar έχει μαλακώσει πολύ ρε παιδί μου. Ξέρεις τι έχουμε καιρό να διαβάσουμε; (Ναι, αναφέρομαι στον εαυτό στο πρώτο πληθυντικό. Royal We and shit.) Ένα σκοτεινό, βίαιο comic, έτσι για να το ισορροπήσουμε λίγο”. Στη συνέχεια, θυμήθηκα ότι είχα γράψει ένα review για το πρώτο τεύχος του MOON KNIGHT, το οποίο μου είχε αφήσει καλές εντυπώσεις, χωρίς όμως να με ενθουσιάσει, και αποφάσισα να ρίξω μια ματιά στα επόμενα τεύχη.

Το MOON KNIGHT αποτελείται, μέχρι στιγμής, από one-shot ιστορίες, με τον πρωταγωνιστή να ασχολείται με διάφορα ενδιαφέροντα εγκλήματα στην Νέα Υόρκη.

Ο τίτλος περιλαμβάνει ό,τι μπορεί κανείς να περιμένει από τον συνδυασμό των ονομάτων MOON KNIGHT και Warren Ellis. Ψυχεδελικά όνειρα; Check. O Moon Knight να πλακώνει απαγωγείς στο ξύλο; Check. Μερικές σκέψεις σχετικά με το πώς νιώθει ένας αστυνομικός, σε μια πόλη όπου οι υπερήρωες κάνουν όλη τη δουλειά; Check. Αξίζει να σημειώσουμε ότι και μετά την διαδοχή του Ellis από τον Brian Wood στο έβδομο τεύχος, η σειρά διατηρεί το άψογο επίπεδό της.

Ενώ, γενικότερα, προτιμώ τα comics με μεγαλύτερη συνοχή μεταξύ των τευχών, οι ιστορίες του MOON KNIGHT αποδείχθηκαν όσο καλογραμμένες και “γεμάτες” χρειάζεται, ώστε να μου κρατήσουν το ενδιαφέρον.

Προσωπικά, το συνιστώ ανεπιφύλακτα.

INHUMAN #3-6
Writer: Charles Soule
Artist: Ryan Stegman
Marvel Comics

Ναι, τώρα τελευταία ήταν γενικά περίοδος catching-up σε σειρές που είχα ψιλο-παρατήσει.

Το INHUMAN ασχολείται, κατά κύριο λόγο, με την εσωτερική πολιτική της New Atillan και τις σχέσεις της Βασιλικής Οικογένειας (ή ότι απέμεινε, τέλος πάντων) με τους ανθρώπους και τους νέους Inhumans, που μεταμορφώθηκαν πρόσφατα από το Terrigen Mist.

Ο Charles Soule παρουσιάζει μερικούς πολύ ενδιαφέροντες παλιούς και νέους χαρακτήρες, όπως, για παράδειγμα, τον πρώην βασιλιά της Atillan, Unspoken, και τον πώς-είναι-δυνατόν-να-τον-εμπιστεύονται-με-τέτοια-φάτσα Lineage, οι ίντριγκες μεταξύ των οποίων αποτελούν και το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της σειράς. Τα subplots με τον Inferno και τους υπόλοιπους νεαρούς Inhumans, είναι, μεν, καλογραμμένα, αλλά όχι κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί σε υπερηρωικό comic.

Γενικά, ενώ δεν πρόκειται για κάτι το τρομερά εντυπωσιακό, το INHUMAN με ξάφνιασε. Η ποιότητα της εικονογράφησης, όσο και της γραφής, είναι πολύ καλή, και η πλοκή αναπτύσσεται με σωστούς ρυθμούς. Αξίζει σίγουρα να του αφιερώσετε λίγο χρόνο.