OVER THE GARDEN WALL

Created by: Patrick McHale
Directed by: Robert Alvarez, Larry Leichliter, Eddy Houchins, Ken Bruce
Voices: Elijah Wood, Collin Dean, Melanie Lynskey, Christopher Lloyd, Jack Jones, Samuel Ramey
Cartoon Network Studios

Την εβδομάδα πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων, δύο από τις συμμαθήτριές μου έπαθαν μια περίεργη παράκρουση: τραγουδούσαν συνεχώς ένα περίεργο τραγουδάκι που δεν έβγαζε κανένα νόημα και πήγαινε κάπως έτσι: “ooooh potaaaaatoes and molaaaaasses…”. Περίεργη να καταλάβω τι τους συνέβη, έψαξα από που προέρχεται το χαριτωμένο αυτό στιχάκι και ανακάλυψα μια από τις καλύτερες animated σειρές που έχω δει (σίγουρα μπαίνει σε λίστα top 20).

Πρόκειται για το OVER THE GARDEN WALL, μια σειρά 10 επεισοδίων των δέκα λεπτών (ούτε μιάμιση ώρα δεν κρατάει συνολικά – λυγμ) που διηγείται την ιστορία δύο αδερφών, οι οποίοι χάνονται στο δάσος. Ο Wirt (Elijah Wood), ο μεγαλύτερος από τους δύο, είναι ένα ανήσυχο παιδί, όχι και πολύ ηρωικός τύπος, αναποφάσιστος και κατά βάθος ρομαντικός. Ο μικρούλης Greg (Collin Dean) από την άλλη, έχει απτόητο ηθικό, καμία αίσθηση του κινδύνου, είναι συχνά εκνευριστικός και παράλληλα γλυκούλης. Στην παρέα τους σύντομα θα προστεθεί και η Beatrice ((Melanie Lynskey), ένα πουλάκι που το ακολουθούν μεγάλα μυστικά, και όλοι μαζί θα προσπαθήσουν να βρουν το δρόμο του γυρισμού. Τους ακολουθεί όμως ένα μυστήριο, και το “The Beast” παραμονεύει…

Στην περιπέτεια εμφανίζονται επίσης ένα άλογο που μιλάει, ένα χωριό κολοκυθανθρώπων, μερικά φαντάσματα (ή μήπως όχι;), ένας αμφιλεγόμενος ξυλοκόπος και φυσικά ας μη ξεχάσουμε το βάτραχο, ο οποίος αλλάζει όνομα σε κάθε επεισόδιο. Έχει μπόλικη τρέλα, αλλά χωρίς να βγάζει την εξεζητημένη παράνοια του ADVENTURE TIME π.χ., στην παραγωγή του οποίου έχει δουλέψει ο McHale.

Τα επεισόδια μοιάζουν αυτοτελή, αλλά στην πραγματικότητα διηγούνται ενωμένα ένα μεγάλο παραμύθι, που αν και μοιάζει απλό και φιλικό στην όψη, δεν είμαι σίγουρη αν θα το πρότεινα καν σε μικρά παιδιά. Υπάρχουν στιγμές που τα πάντα φαίνονται ανάλαφρα και χαρούμενα, μα πολύ συχνά η ατμόσφαιρα βαραίνει, το νόημα και το χιούμορ βαθαίνουν, και προσωπικά, η σειρά με έχει αγχώσει σε ορισμένες σκηνές, όπως μόνο “ενήλικες” περιπέτειες το έχουν κάνει έως τώρα.

Το animation είναι δισδιάστατο και βρίσκω πως έχει μια όμορφη παλιομοδίτικη νότα στοn σχεδιασμό του. Χωρίς να με αφήνει με ανοιχτό το στόμα, το σύνολο είναι οπτικά πολύ γοητευτικό και το character design (ιδίως των δύο πρωταγωνιστών) είναι τουλάχιστον όμορφο.

Λοιπόν, τι θα λέγατε, αντί να δείτε ταινία σήμερα, να βάλετε τα 10 επεισόδια αυτού του εκπληκτικά καλοφτιαγμένου mini series? Αποκλείω την πιθανότητα να μη σας αρέσει. Θέλω να πω, ακόμα κι αν είστε σούπερ μάτσο άντρες με μούσια και μοτοσικλέτες και βρώμικα δόντια, ένα καλό παραμύθι είναι πάντα ευπρόσδεκτο, έτσι δεν είναι;

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=D3-eRt_c-d0[/youtube]