The Totally Awesome Hulk #1

Ενδιαφέρον redefining, φτάνει να μην το αδικήσει η πλοκή

Ας μιλήσουμε λίγο για τον HULK. Παρά τα διάφορα variations που έχουν παρουσιαστεί κατά καιρούς, το βασικό premise του χαρακτήρα παραμένει ίδιο από την πρώτη του εμφάνιση, το 1962: Ο επιστήμονας Bruce Banner εμπλέκεται σε ένα εργαστηριακό ατύχημα με ακτίνες γάμμα. Η ακτινοβολία μεταλλάσσει την φυσιολογία του και, όταν ο Bruce βρίσκεται σε έντονη συναισθηματική κατάσταση, μετατρέπεται στον μυώδη, πράσινο, πάντα θυμωμένο HULK.

Η ιδέα ήταν, ουσιαστικά, μια superhero διασκευή του DOCTOR JEKYLL AND MISTER HYDE, μόνο που εδώ, αντί για διαχωρισμό μεταξύ καλού και κακού, έχουμε την αντίθεση του αγχώδους, κοινωνικά αδέξιου Banner με το βίαιο κομμάτι του εαυτού του, που ξεφεύγει από τον έλεγχο. Από φροϋδική σκοπιά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο HULK ενσαρκώνει το Id, το ενστικτώδες κομμάτι της ανθρώπινης συμπεριφοράς, αλλά υπάρχει μια πολύ πιο απλή λέξη που περιγράφει τον χαρακτήρα: angst.

Η ιδέα του καταπιεσμένου, απογοητευμένου νεαρού που ξεσπά, μίλησε στην καρδιά του κοινού των comics, όχι μόνο λόγω των στερεοτύπων γύρω από τον μέσο fanboy, αλλά και λόγω της γενικότερης ατμόσφαιρας που χαρακτήρισε την Post-Vietnam γενιά αμερικανών, αλλά και τους Gen-Xers που ακολούθησαν.

Totally-Awesome-Hulk-03

Flash-forward στο 2015, όπου ξαφνικά τα comics έχουν γίνει cool και μετρούν στο αναγνωστικό τους κοινό την millennial γενιά των viral videos και του internet fame. Μια γενιά για την οποία το να γίνεται κανείς μεγάλος και πράσινος και να παλεύει με τέρατα δεν ακούγεται κακή ιδέα, κάνοντας το angst του Bruce Banner να μοιάζει αταίριαστο στον ανάλαφρο, fun All-New Marvel κόσμο. Και κάπου εδώ μπαίνει στο παιχνίδι ο Amadeus Cho.

Με τον “kid genius” πρωταγωνιστή μας να έχει αναλάβει τον ρόλο του ραδιενεργού γίγαντα, ο καινούργιος τίτλος παρουσιάζει έναν πρωταγωνιστή που αποδέχεται την προοπτική του να γίνει ο HULK, με έναν ενθουσιασμό που δικαιολογεί τέλεια τον τίτλο “TOTALLY AWESOME”. Ο Amadeus είναι cool, χαβαλετζής και απόλυτα σίγουρος πως μπορεί να ελέγξει το πράσινο alter ego του. Ίσως, μάλιστα, υπερβολικά σίγουρος (dun, dun, duuuun). Αυτή του η βεβαιότητα, μαζί με τις βλέψεις του να γίνει “καλύτερος Hulk” απ’ ότι υπήρξε ο Bruce Banner, φαίνεται πως θα αποτελέσουν το βασικό arc για τον χαρακτήρα του Amadeus Cho στην σειρά.

Όλα αυτά τα ενδιαφέροντα, όμως, βρίσκονται σε δεύτερη μοίρα, καθώς το comic αφιερώνει περισσότερο χρόνο στο action τμήμα της πλοκής του, που περιλαμβάνει κάποια τέρατα τα οποία εμφανίζονται σε διάφορα σημεία του κόσμου, και το οποίο είναι… okay. Όχι κακό, αλλά σίγουρα όχι κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί. Ελπίζω, όμως, στην πορεία, η αναλογία σελίδων να γύρει προς το character development, γιατί θα ήταν κρίμα ένα τόσο ενδιαφέρον redefining χαρακτήρα να χαθεί κάτω από μια μέτρια ιστορία.

Στο σχέδιο, έχουμε τον Frank Cho (no relation), ο οποίος έχει προσαρμόσει το στιλ του στην απαραίτητη έλλειψη σοβαρότητας του τίτλου, και στο coloring την Sonia Oback, η οποία παίζει με την αντίθεση ανάμεσα στα καθαρά, έντονα χρώματα των σκηνών του Amadeus Cho και την μουντάδα των flashbacks με τον Bruce Banner.

Συνοπτικά, το THE TOTALLY AWESOME HULK μου φάνηκε αξιοπρεπές, με potential να εξελιχθεί σε κάτι αρκετά καλύτερο, αν όμως καταφέρει να αφοσιωθεί στα στοιχεία που κάνουν τον τίτλο να ξεχωρίζει από έναν οποιοδήποτε άλλο random Marvel τίτλο. Προσωπικά, σκοπεύω να το παρακολουθήσω για μερικά τεύχη ακόμη, μέχρι τουλάχιστον να μάθουμε τη μοίρα του Bruce Banner. Κι αν, στο μεταξύ, βρεθεί κάτι ακόμη για να με κρατήσει, τόσο το καλύτερο.