BATMAN: CACOPHONY #1

Writer: Kevin Smith
Penciller: Walt Flanagan
Inker: Sandra Hope
DC Comics

Με πιάνουνε κάτι κρίσεις αισιοδοξίας κάποιες στιγμές που είναι να απορεί κανείς…

Για παράδειγμα, πίστεψα πως το νέο comic του Kevin Smith μπορεί να είναι καλό. Για την ικανότητα του να γράφει έξυπνους διαλόγους έχω πειστεί από τις ταινίες του, ενώ δεν είχα και καμία αμφιβολία για την ικανότητα του να γράφει καλά comics, από τη στιγμή που διάβασα το run του στο GREEN ARROW και στο DAREDEVIL. Από τότε, βέβαια, έχουν μεσολαβήσει αρκετά χρόνια και κάποιες λιγότερο επιτυχημένες προσπάθειες, αλλά πίστεψα πως είχε έρθει ο καιρός για να κάνει ένα εντυπωσιακό comeback. Και διαψεύστηκα…

Στο Arkham Asylum, ο Joker δέχεται μια απροσδόκητη επίσκεψη από τον Deadshot, που σκοπό έχει να τον δολοφονήσει. Τα πράγματα, όμως, περιπλέκονται και ο Joker θα βρει ευκαιρία να το σκάσει και να αναζητήσει εκδίκηση από κάποιους που εκμεταλλεύονται την απουσία του από την “πιάτσα”.

Το artwork του Walter Flanagan έχει πολύ σοβαρά προβλήματα σε ανατομία, προοπτική και storytelling. Ο Kevin Smith γράφει κάποιες έξυπνες (και πολλές εξυπνακίστικες) ατάκες, αλλά όλα μοιάζουν εκτός κλίματος. Ο Joker, για παράδειγμα, είναι περισσότερο Jay (όπως λέμε Jay and Silent Bob…) παρά Joker, ενώ ο Batman είναι ένας υπερδυνατός σαδιστής. Ταυτόχρονα έχουμε την παρουσία του lamest Έλληνα villain, Maxie Zeus, που αναφωνεί σε κάποια στιγμή ένα εντελώς άκυρο “ME ESKASES”. (Ήταν πάντα ο Maxie Zeus τόσο χάλια χαρακτήρας.; Αχ… που πήγαν οι δοξασμένες εποχές που το όνομα Ρασταπόπουλος έσπερνε τον τρόμο στις σελίδες του Τεν Τεν…).

Δεν μπορώ να φανταστώ πως η επιστροφή του Kevin Smith στα comics μπορεί να άφησε κάποιον ικανοποιημένο. Η νέα του ταινία (ZACK AND MIRI MAKE A PORNO) μπορεί να μην ήταν κάτι το ιδιαίτερο αλλά είχε την πλάκα της. Το BATMAN CACOPHONY είναι μια σαφώς πιο αποτυχημένη απόπειρα.