Γράμμα προς τον Άγιο Βασίλη (a.k.a BEST OF 2008 #2)

Αγαπητέ μου Άγιε Βασίλη,

Μέρες που είναι, και όλα τα παιδάκια περιμένουν τα δώρα τους, θέλω κι εγώ να σε απασχολήσω λίγο και να σου ζητήσω τα δικά μου. Το ξέρω, όμως, ότι πρέπει πρώτα να σου θυμίσω ότι ήμουν καλό παιδί φέτος, αν και, μεταξύ μας, εσύ το γνωρίζεις ήδη.

Πρέπει, ωστόσο, να σου θυμίσω ότι φέτος βοήθησα όλους όσους άξιζαν τη βοήθειά μου και επιβράβευσα το καθετί που ήταν άξιο επιβράβευσης. Ήμουν δίκαιος σε κάθε περίπτωση και, όταν διάβαζα κάτι που άξιζε έπαινο, του τον χάριζα απλόχερα.

Μάθε, λοιπόν, ότι μίλησα σε όλους τους γνωστούς μου για το πόσο μου άρεσε το THE FABULOUS FURRY FREAK BROTHERS OMNIBUS (Knockabout Comics) του Gilbert Shelton. Για αρκετές ημέρες, αφότου το διάβασα, έπρηζα τους φίλους μου, μπας και τους καταφέρω να ρίξουν μια ματιά στις περιπέτειες του Fat Freddy, του Phineas και του Eddie. Τους μιλούσα για την καυστική ματιά του δημιουργού ως προς την Αμερική εκείνων των δεκαετιών, την ψυχεδελική ατμόσφαιρα και το πανέξυπνο χιούμορ. Άσε, που, ως άλλος Λιακόπουλος, τους επαναλάμβανα ότι οι περισσότερες από 600 σελίδες του δικαιολογούν απόλυτα τα λεφτά τους!

Επιπλέον, επειδή είμαι καλός άνθρωπος, διάβασα το τεύχος #19 του ACME NOVELTY LIBRARY (Pantheon), χωρίς να έχω στο νου μου ότι δε θα μπορέσει να ξεπεράσει το #18. Και αποζημιώθηκα, καθώς η sci-fi πρώτη ιστορία έδεσε με τον πιο φυσικό τρόπο με τις μοναχικές αναζητήσεις που έχουμε συνηθίσει από τον Chris Ware. Και εκτός αυτού, ο δημιουργός πάτησε και σε κάποια πιο προκλητικά, από αυτά που μας έχει συνηθίσει, μονοπάτια, και η εξέλιξη είναι πάντα καλοδεχούμενη. Έτσι δεν είναι;

Άγιε μου Βασίλη, το επόμενο θα μπορούσα να το προτείνω και σε σένα. Ένα από τα αγαπημένα μου ήταν και το THE CURIOUS CASE OF BENJAMIN BUTTON (Quirk Books), η μεταφορά σε graphic novel του ομώνυμου διηγήματος του F. Scott Fitzgerald. Θα σου άρεσε πολύ κι εσένα, γιατί μιλάει για έναν άνθρωπο που γεννιέται γέρος και πεθαίνει μωρό και πιστεύω ότι θα ταυτιστείς λίγο με το γεράκο, αν και, τώρα που το ξανασκέφτομαι, αν συνέβαινε κάτι τέτοιο και σε σένα, θα ήσουν με πάνες τώρα και κανείς μας δε θα έπαιρνε τα δώρα του – εκτός αν ανέβαινες στο έλκηθρο με Pampers. Μη σου μπαίνουν ιδέες, λοιπόν (γιατί το ξέρω ότι, αν σου μπει στο μυαλό, μπορείς να το κάνεις), αλλά διάβασέ το, ούτως ή άλλως. Το adaptation των Nunzio DeFillipis και Christina Weir είναι πιστό στο αρχικό διήγημα και υιοθετεί γρήγορους ρυθμούς και το σχέδιο του Kevin Cornell είναι πολύ καλό.

Μιας και μιλάμε για adaptations (ελπίζω να μη σε ενοχλούν να αγγλικά μου, Άγιε Βασίλη – άλλωστε πίνεις όλη μέρα Coca Cola, που είναι και πολυεθνική), όταν κατέβεις από το τζάκι μου, για να αφήσεις τα δώρα κάτω από το δέντρο, ρίξε και μια ματιά σε δύο βιβλία που θα σου αφήσω παραδίπλα. Είναι το HOLMES του Omaha Perez από την AiT/PlanetLar και το SANDMAN: THE DREAM HUNTERS (από τη Vertigo, αλλά έχω προς το παρόν μόνο τα δύο πρώτα issues), το οποίο “μετέφερε” o P. Craig Russell, από την πρόζα του Neil Gaiman. Το πρώτο παρουσιάζει με υπερβολική επιμονή και γραφικότητα τα χούγια του Sherlock Holmes και το δεύτερο είναι ένα ακόμη πανέμορφο και ποιητικό adaptation του Russell.

Για να δεις, επίσης, πόσο δίκαιος είμαι, Άγιε μου Βασίλη, σου θυμίζω ότι τελικά αγόρασα το TOO COOL TO BE FORGOTTEN (Top Shelf), παρόλο που αρχικά δε μου γέμιζε το μάτι. Το απόλαυσα με το παραπάνω, όμως, και χάρηκα με την επιλογή μου αυτή, καθώς ο τρόπος που παρουσιάζει κάτι τόσο παράξενο (ή μήπως απλό;) ο Alex Robinson – μιλάω για την επιστροφή στην εφηβεία του, μετά από τον υπνωτισμό στον οποίο υποβλήθηκε για να κόψει το κάπνισμα – είναι γοητευτικός και γεννά απαντήσεις αλλά και ερωτήματα.

Το επόμενο comic, Άγιε μου Βασίλη, δεν είμαι σίγουρος ότι κάνω καλά που στο αναφέρω. Είναι το PAX ROMANA (Image Comics) του Jonathan Hickman. Και δεν είμαι σίγουρος, γιατί αναφέρεται κυρίως στη θρησκεία και ίσως παρεξηγηθείς. Βέβαια, δεν αναφέρεται καθόλου σε εσένα – κυρίως μιλάει για τους ανθρώπους και το πώς ο ένας προσπαθεί να ελέγξει τον άλλον μέσω της θρησκείας. Και το κάνει με έξυπνο και συμβολικό τρόπο: μια αποστολή του Βατικανού επιστρέφει στο παρελθόν, πριν το Σχίσμα των δύο Εκκλησιών, με σκοπό να ενδυναμώσει την Εκκλησία, ενάντια στις απειλές του μέλλοντος. Ήταν mini series σε τέσσερα issues και, μάλλον, το τελευταίο comic του Hickman που μου άρεσε.

Ακόμη κι αν παρεξηγήθηκες, πάντως, με το PAX ROMANA, δεν ανησυχώ και πολύ. Το δώρο μου για φέτος το πήρα από το καλοκαίρι και άκουγε στο όνομα COMPLETE POPBOT (IDW). Ήταν η πιο πλήρης συλλογή του comic, το οποίο υπογράφει ο αγαπημένος μου Ashley Wood. Διέθετε και τα 7 issues και πολλά extras, σε hardcover δέσιμο.

Στην ίδια κατηγορία ανήκε και το BREAKDOWNS (Pantheon Books), το οποίο συγκέντρωσε διάφορα underground comics με αυτοβιογραφικό χαρακτήρα, από τον μοναδικό άνθρωπο που κέρδισε το Νόμπελ Λογοτεχνίας με comic – τον Art Spiegelman (MAUS). Φυσικά, η ωμότητα, το χιούμορ και η καφρίλα του BREAKDOWNS, δεν έχουν καμία σχέση με το MAUS.

Θέλω, όμως, δώρο – μη με ξεχάσεις! Ιδανικά, θα ήθελα για το 2009, εκτός από ειρήνη, ευτυχία και υγεία, περισσότερα λεφτά για να παίρνω όλα όσα μου αρέσουν. Επίσης, αν είναι εύκολο, θα ήθελα να γράψει κάτι νέο ο Ivan Brunetti – όχι άλλες επανεκδόσεις! Το ίδιο θα ήθελα και για τον Evan Dorkin. Να τον πείσεις να αφήσει την τηλεόραση και να επιστρέψει στα comics. Επίσης, Άγιε μου Βασίλη, θα ήθελα πολύ να πείσεις τον Dave Sim να γράψει κάτι με ιστορία και εξέλιξη μέσα του. Δε λέω, καλά τα JUDENHASS και GLAMOURPUSS, αλλά θα ήθελα και κάτι με αρχή, μέση και τέλος. Να χαστουκίσεις, τέλος, τον Wood και να του πεις να μη ξαναβγάλει βλακεία σαν το φετινό (και ανολοκλήρωτο) DUO STARS, αλλά και όλους αυτούς από τη Marvel και τη DC, μπας και σταματήσουν τα mega-crossover-super-the-universe-will-never-be-the-same-final events.

Σ’ ευχαριστώ, Άγιε μου Βασίλη, και να έχεις υπόψη σου ότι το 2009 προβλέπεται μια πολύ καλή χρονιά για τα comics. Ή, τουλάχιστον, αυτή την εντύπωση μου έχει δώσει, απ’ όσα έχω ακούσει μέχρι τώρα.

Θωμάς