O Obama, Η Πολιτική Στα Comics Και Ο Αυτοκράτορας Των ΗΠΑ

Παρακολούθησα (έτσι για το γαμώτο) μερικά πλάνα από την πρόσφατη γιορτή πριν από την ορκωμοσία του Obama και ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα, κυρίως από τον ενθουσιασμό των καλλιτεχνών που γιόρταζαν για τρεις μέρες και τρεις νύχτες για τον νέο, δίκαιο και εκπληκτικό Πρόεδρό τους.

Επίσης, μου έχουν κάνει φοβερή εντύπωση, όλους τους περασμένους μήνες, οι τίτλοι comics που έχουν να κάνουν με τον Obama. Ο Obama γίνεται κολλητάρι με τον Spider-Man, ο Obama κερδίζει τις εκλογές, o Obama συμμετέχει στο YOUNGBLOOD, ο Obama σταματά τους τρομοκράτες και όλους όσους θέλουν να τον εξοντώσουν.

Και σκέφτομαι: δε μου αρέσουν αυτού του είδους τα comics. Όχι τα πολιτικά – τα στρατευμένα. Αυτά που, στην προκειμένη περίπτωση, χαϊδεύουν, όχι τα αυτιά του νέου Προέδρου και της εξουσίας, αλλά όλων αυτών που ενθουσιάζονται με τον Obama. “Αφού επικρατεί πανικός με την πάρτη του, γιατί να μην το εκμεταλλευτούμε;” σκέφτονται οι (μεγάλες, κυρίως) εταιρίες και μας γεμίζουν με Obama-related comics.

Δεν είμαι κατά των πολιτικών comics – μην παρεξηγούμαι. Απολαμβάνω οποιαδήποτε δουλειά μιλά για την πολιτική. Εξακολουθώ να διαβάζω κάθε μήνα το EX MACHINA, απόλαυσα το HIGH SOCIETY του CEREBUS (αν και απέχει από τα αγαπημένα μου storylines) και ψάχνω να βρω πολιτικές προεκτάσεις ακόμη και στα (φαινομενικά) πιο άσχετα με την πολιτική comics.

Όπως στο SANDMAN του Neil Gaiman και, συγκεκριμένα στο SANDMAN #31, με τίτλο “Three Septembers And A January”. To συγκεκριμένο τεύχος μιλά για έναν τύπο που έχει χάσει τα πάντα και, αφού δεχθεί την επίσκεψη της αδερφής του Dream, Despair, γίνεται το αντικείμενο στοιχήματος ανάμεσα στα δύο αδέρφια.

Ο Dream, προσπαθώντας να τον σώσει από τα νύχια της αδερφής του, του πραγματοποιεί (μόνο μέσα στο κεφάλι του, έστω) το όνειρό του: να γίνει ο πρώτος Αυτοκράτορας των ΗΠΑ. Ο πρωταγωνιστής του “Three Septembers…” δεν είναι άλλος από τον Joshua Norton, το μοναδικό στην ιστορία Αυτοκράτορα των Ηνωμένων Πολιτειών.

Πρόκειται για υπαρκτό πρόσωπο. Ο Norton αυτοανακηρύχθηκε Norton I και σκαρφάλωσε στο θρόνο του Αυτοκράτορα, μόνο που κανείς, φυσικά, δεν τον πήρε στα σοβαρά και, παρόλο που δεν είχε ούτε να φάει, έβγαζε τα προς το ζην, χάρη στους τουρίστες, οι οποίοι έβγαζαν φωτογραφίες μαζί του και αντάλλασσαν τα δολάριά τους με τα αυτοκρατορικά χαρτονομίσματα που είχε τυπώσει ο ίδιος.

Και στο SANDMAN #31 παρουσιάζεται η ιστορία του, ανθρώπινη μεν, ποτισμένη με υπερφυσικά γεγονότα δε.

Δεν είμαι σίγουρος αν ήθελα, σε αυτό το post, να γράψω για τον Obama, την πολιτική στα comics ή το συγκεκριμένο issue που ξαναδιάβασα σχετικά πρόσφατα. Νομίζω πως άλλα ξεκίνησα να γράφω και σε άλλα πέρασα. Ξέρω, όμως, που θα καταλήξω: το “Three Septembers And A January” είναι από τις αγαπημένες μου ιστορίες στο SANDMAN και σας συστήνω, αν το έχετε διαβάσει, να το ξαναδιαβάσετε και, αν δεν το έχετε διαβάσει, να το αναζητήσετε.

Γιατί, όπως είπε και η Death στο τέλος της ιστορίας…