Rob Liefeld: The Worst Of The Worst!
Σκεφτόμουν να κάνω μια μακροσκελή εισαγωγή, σχετικά με το πόσο ευμετάβλητο είναι το γούστο του αναγνωστικού κοινού των comics και πόσο εύκολα μπορεί ένας δημιουργος να μετατραπεί από fan-favorite και ίνδαλμα των νέων ταλέντων (ή “ταλέντων”), σε “has been” και punchline καλοπροαίρετων ή κακοπροαίρετων αστείων.
Ενδεχομένως να συνέχιζα με μερικά παραδείγματα, που θα απεδείκνυαν το αληθές των γραφόμενων μου και θα κατακεραύνωναν το κοινό για τις “όπου φυσάει ο άνεμος” απόψεις του.
Έλα, όμως, που μερικές φορές το κοινό έχει δίκιο!
Για αρκετά χρόνια (κάπου εκεί, στο μακρινό παρελθόν των early 90’s) ο Rob Liefeld ήταν πιο hot και από φρεσκοψημένο quiche lorraine και ορισμένοι “ημίτρελοι” (yours truly among them) άκουγαν τα εξαμάξης, επειδή τολμούσαν να αμφισβητήσουν το υπερ-τεράστιο ταλέντο του. Ευτυχώς, όμως, το κοινό ήρθε στα λογικά του και κατάλαβε πως ο Rob Liefeld είναι, στην πραγματικότητα, ένας από τους πλέον ανίκανους σχεδιαστές που εχουν δουλέψει στα αμερικανικά comics και σίγουρα ο χειρότερος που έγινε ποτέ major superstar.
Αντί, λοιπόν, να κράξω (κατά την προσφιλή μου συνήθεια) τον “μέσο αναγνώστη”, αυτή τη φορά είμαι υπoχρεωμένος να του αποδώσω τα εύσημα, επειδή απέδειξε, με εμφατικό τρόπο τη γνωστή ρήση:
“You can fool some people all the time and you may fool all the people for some time. But you can’t fool ALL the people ALL the time!”
Αν αναρωτιέστε από που πήρα την αφορμή για αυτό το post, θα πω απλά πως έκανα ένα ξεσκαρτάρισμα σε κάτι σκόρπια bookmars και έπεσα πάνω σε αυτό. Απίστευτες μνήμες ξύπνησαν μέσα μου και πλημμύρισα από συναισθήματα που μόνο μια τόσο κατάφορη προσβολή όλων των αισθητικών αξιών ενός ανθρώπου μπορεί να επιφέρει. Holy fuck! Ο τύπος είναι χειρότερος απ’ ότι θυμόμουν! Με ένα σχεδόν μαγικό τρόπο, κάθε φορά που βλέπω τις παλιές δουλειές του, μου φαίνονται χειρότερες! (Σαν ένας… Bizarro Matt Baker, ένα πράγμα.)
Θα κλείσω με το προσωπικό μου “αγαπημένο”. Η παρακάτω εικόνα περικλείει, μέσα σε λίγα μόνο pixels, σχεδόν όλα όσα είναι “λάθος” στο artwork του Rob Liefeld. Cherish it and please, never forget!
