WHY I KILLED PETER

WHY I KILLED PETER
Writer: Oliver Ka
Artist: Alfred
NBM

Ένα από τα ιδιαίτερα «λεπτά» σημεία στο να γράφεις την άποψη σου για ένα comic (ή ένα βιβλίο, ή μια ταινία) είναι το πόσα θα αποκαλύψεις από την πλοκή της ιστορίας. Θα πρέπει να είναι αρκετά ώστε να βοηθούν τον υποψήφιο αναγνώστη να συμπεράνει αν το συγκεκριμένο έργο τον αφορά, αλλά, παράλληλα, να μην είναι τόσα πολλά που να ελοχεύει ο κίνδυνος να του «χαλάσουν» την εμπειρία της ανάγνωσης.

Και το όριο αυτό είναι αρκετά ασαφές, αφού μπορεί να κυμαίνεται από το ότι δε θα πρέπει να αποκαλύψει κανείς το τέλος της ιστορίας, έως το να μην μπορείς να αποκαλύψεις ούτε καν τους βασικούς άξονες της υπόθεσης.

Έτσι, για μια ακόμη φορά, βρίσκομαι αντιμέτωπος με το πόσα θα έπρεπε τελικά να αποκαλύψω, ώστε να μη «χαλάσω» τις εκπλήξεις που κρύβει ένα comic.

Το WHY I KILLED PETER περιγράφει τις προσωπικές εμπειρίες του συγγραφέα του, Olivier Ka. Έτσι, μαθαίνουμε για την πρώτη του επαφή με τη θρησκεία, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο, ως παιδί, αντιμετώπιζε τη σεξουαλικότητα. Σημαντικό ρόλο σε αυτά έπαιξαν, προφανώς, οι γονείς του, οι οποίοι απεικονίζονται να έχουν ιδιαίτερα προοδευτικές αντιλήψεις και μια εξίσου «προοδευτική» σχέση.

Από την άλλη, ο παππούς και οι γιαγιά του έχουν πολύ πιο παραδοσιακές αρχές και πολύ πιο ισχυρές σχέσεις με την εκκλησία. Ο μικρός Olivier αντιλαμβάνεται τις αντιφάσεις στις οποίες πέφτουν οι γύρω του και προσπαθεί να αποκτήσει τη δική του άποψη για τα πράγματα. Την ίδια εποχή θα γνωρίσει και τον Peter, έναν παπά που μοιάζει να έχει μια πολύ ανεκτική στάση απέναντι σε πολλά πράγματα και στον οποίο ο Olivier νιώθει πως βρίσκει έναν φίλο.

Με το φόβο ότι μπορεί και να σας χαλάσω την έκπληξη (αν και, πιθανότατα, ακόμη και αν έχετε διαβάσει την μικρότερη περίληψη του HOW I KILLED PETER, θα γνωρίζετε για αυτό) θα αναφέρω πως o Peter, σε κάποια στιγμή, εκμεταλλεύεται με το χειρότερο τρόπο τα φιλικά αισθήματα του Olivier. Ο Olivier Ka αναφέρεται με αφοπλιστική ειλικρίνεια τόσο στα γεγονότα που αποτελούν το βασικό θεματικό άξονα του comic, όσο και στον τρόπο που επηρέασαν αυτά την υπόλοιπη ζωή του, εως ότου μεταφέρει την ιστορία του σε comic.

Σε κάποια σημεία, το comic θυμίζει το BLANKETS του Craig Thompson, αλλά το WHY I KILLED PETER είναι σαφώς πιο ενοχλητικό για τον αναγνώστη, αφού αναφέρεται σε θέματα ταμπού, που δεν αγγίζονται εύκολα, και εν τέλει κρατά μια στάση αρκετά «αιρετική», αφού δεν δαιμονοποιεί κάποιους από τους χαρακτήρες. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε το τέλος του comic, όπου με χαρακτηριστικά  απλό τρόπο, έρχεται ένα πολύ  έξυπνο τελείωμα στην ιστορία, το οποίο προσωπικά μου έκανε ιδιαίτερη  εντύπωση.

Για το artwork, ευτυχώς, μπορώ να είμαι πολύ πιο σαφής, αφού δεν υπάρχει ο κίνδυνος του spoiler. Ζωντανές και ιδιαίτερα δυναμικές εικόνες, σχεδιασμένες με ύφος που ταιριάζει στην κάθε σκηνή. Άλλοτε έχουμε γλυκές ήπιες γραμμές για να περιγράψουν ειδυλλιακά τοπία και όμορφες μικρές στιγμές και άλλοτε παχιές, έντονες, απότομες και απειλητικές γραμμές για να περιγράψουν σκηνές πιο «ακραίες». Στο τέλος του comic, μάλιστα, χρησιμοποιούνται, με ευφύη τρόπο, φωτογραφίες μέσα στο comic, ώστε να αποκτήσει έναν περισσότερο ντοκυμανταιρίστικο χαρακτήρα.

Η σειρά ComicsLit της NBM μας έχει δώσει μερικές πολύ καλές εκδόσεις ευρωπαϊκών comics για τους μη γαλλομαθείς. Το HOW I KILLED PETER είναι μια από αυτές. Ένα πάρα πολύ καλό comic φτιαγμένο με ένα ιδιαίτερα έξυπνο τρόπο, από το εξώφυλλο μέχρι την ολοκλήρωση του.