PREVIEWS (MAR09) – PICKS #1

Καιρό είχα να γράψω PREVIEWS PICKS και ομολογώ πως μου είχε λείψει. Ο κατάλογος αυτού του μήνα ανήκει στην κατηγορία των “ναι και όχι”, καθώς μπορεί να μην είναι αυτό που λέμε “φτωχός”, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι και γεμάτος πράγματα που θα μας τσακίσουν το πορτοφόλι – τουλάχιστον όχι πολύ!

Όπως και να ‘χει, δεν δυσκολεύτηκα ιδιαίτερα να βρω τις πέντε επιλογές που “απαιτούν” οι κανόνες αυτού του κειμένου, οπότε let’s take it away…

(Disclaimer: Θα ξεκινούσα, εντελώς out of character, με μια επιλογή από το section της Marvel (the shock!!!), αλλά επειδή πρόκειται για… ειδική περίπτωση, θα αφήσω στο φίλο, σύντροφο, και συναγωνιστή, Άρη Κώτση (το PREVIEWS PICKS του οποίου θα έχετε την τύχη να διαβάσετε μια απ’ τις επόμενες μέρες), τη χαρά να γράψει για την καινούργια δουλειά του αγαπημένου του, Roger Langridge. Έτσι, για να μη λέει κανείς πως είμαι κακός άνθρωπος!)

CAGES
(Dark Horse, p37, $29.95)
Το αριστούργημα του Dave McKean, επιτέλους, σε μια οικονομική έκδοση, που μπορεί να είναι προσιτή για όσο το δυνατό μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων. Δεν νομίζω πως υπάρχει λόγος να πω πολλά για τον McKean, καθώς το όνομα του είναι ιδιαίτερα γνωστό σε όλους τους κύκλους αναγνωστών και η φήμη του ως illustrator είναι εξίσου μεγάλη και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.

Θα πως απλά πως το CAGES είναι αδιαμφισβήτητα η κορυφαία δουλειά του και πως όποιοι τον γνωρίζουν μόνο ως συνεργάτη του Neil Gaiman (VIOLENT CASES, MR. PUNCH, SIGNAL TO NOISE), ή ως cover artist του SANDMAN, ενδεχομένως να ξαφνιαστούν, συναντώντας έναν απίστευτα πολυεπίπεδο δημιουργό, ο οποίος, μεταξύ άλλων, διαθέτει και εξαιρετικό “αυτί” στο γράψιμο διαλόγων. (Ενδεχομένως καλύτερο και από αυτό του -συχνά “ποζερά”- Gaiman!)

THE LAST DAYS OF ANIMAL MAN #1
(DC Comics, p80, $2.99)
OK, το παραδέχομαι! Οι πιθανότητες να είναι πραγματικά καλό αυτό το comic είναι όσες έχει ο Παναθηναϊκός να πάρει το φετινό Champions League (oops! Χεχε…), αλλά οι αναμνήσεις που φέρνει στο νου μου το εξώφυλλο του Brian Bolland (tribute στο ANIMAL MAN #1) είναι δυσανάλογα πολλές σε σχέση με τα “τρία ευρώ και κάτι” που θα πρέπει να ξοδέψω για να αποκτήσω το τεύχος!

Εντάξει, μπορεί ο Gerry Conway να μην έχει γράψει καλό comic από την εποχή της Χούντας και ο Chris Batista να είναι απλά ένας ημιαξιοπρεπής superhero artist, από αυτούς που απαρτίζουν την ευρύτατη κατηγορία “καλύτερος απ’ τον Marat Mychaels και χειρότερος απ’ τον Don Kramer”, αλλά εγώ είμαι αποφασισμένος -ως ελάχιστο φόρο τιμής σε μια πιο αγνή εποχή, όπου ο Grant Morrison ήταν κανονικός συγγραφέας και όχι παρακμιακός ανθυποrockstar- να αγοράσω αυτό το comic μόνο για το εξώφυλλο…

G-MAN VOL. 1: LEARNING TO FLY DIGEST
(Image Comics, p146, $9.99)
Τι κάνει ένας άνθρωπος όταν έχει βαρεθεί τους υπερήρωες της εποχής του; Είτε στρέφεται στο παρελθόν (ανακαλύπτοντας ή ξαναδιαβάζοντας υπερηρωικά διαμάντια περασμένων δεκαετιών), είτε… το ρίχνει στην πλάκα, επιλέγοντας κυρίως υπερηρωικές παρωδίες και παιδικά men in tights comics. Προσωπικά, τα τελευταία 5-6 χρόνια, έχω κάνει πολύ απ’ το πρώτο και ελάχιστα απ’ το δεύτερο.

Τις περισσότερες φορές, οι υπερηρωικές παρωδίες μου προκαλούν περισσότερο θλίψη παρά γέλιο (και δεν μπορώ να ξεκολλήσω απ’ το μυαλό μου την εικόνα του συγγραφέα να αυνανίζεται, αναλογιζόμενος πόσο “cool guy” είναι, που μπορεί να βάζει τους ήρωες της παιδικής του ηλικίας -or reasonable facsimiles- να ξεφτιλίζονται!), ενώ τα kid friendly υπερηρωικά comics, είτε είναι πολύ dumbed down (για κάποιο ανεξήγητο λόγο, όταν δίνουν σε κάποιον να γράψει κάτι για παιδιά, αυτός το εκλαμβάνει ως “γράψε για ηλίθιους”!), είτε παραείναι “παιδικά” για τα γούστα μου.

Εξαίρεση σε όλα τα παραπάνω αποτελούν τα comics του Chris Giarrusso, ο οποίος φτιάχνει ιστορίες που είναι, ταυτόχρονα, superhero parodies ΚΑΙ “comics for kids”, αλλά αποφεύγει όλες τις πιθανές και απίθανες παγίδες και των δύο genres. The guy’s good!

GEORGE MCMANUS’ BRINGING UP FATHER
(NBM, p275, $24.95)
Η παρούσα πρόταση, υπάγεται στην κατηγορία των “μα γιατί κάθομαι και τα γράφω, αφού είναι απολύτως βέβαιο πως κανείς δεν πρόκειται να μπει στον κόπο να το ψάξει”, αλλά, απόλυτα συνεπής στα μαζοχιστικά μου ένστικτα, που μου υπαγορεύουν να γράφω όσο περισσότερα μπορώ για πράγματα που δεν ενδιαφέρουν κανέναν άλλο, θα προτείνω σε όλους όσους διαβάζουν αυτό το κείμενο να αγοράσουν το πρώτο hardcover του BRINGING UP FATHER!

Το κλασικό (αν και συχνά παραγνωρισμένο) comic strip του George McManus, αποτελεί ένα εξαιρετικό δείγμα τεχνικής αρτιότητας, αψεγάδιαστου κωμικού timing, και αλάνθαστου pacing που το κάνει να διαβάζεται “νεράκι”.

Παράλληλα, παραμένει εξαιρετικά επίκαιρο στις παρατηρήσεις του σχετικά με τις κοινωνικές τάξεις και τις όποιες διαφορές ανάμεσα σ’ αυτές (παρά τα 90+ χρόνια που έχουν περάσει από το ντεμπούτο του), ενώ αποτελεί επίσης και ένα από τα πληρέστερα character studies που μπορεί να βρει κανείς σε comic οποιασδήποτε εποχής.

Το BRINGING UP FATHER ήταν, χωρίς αμφιβολία, το πρώτο comic strip του οποίου οι πρωταγωνιστές ήταν τόσο άψογα δομημένοι και ολοκληρωμένοι, από πλευράς προσωπικοτήτων. Ο Jiggs και η Maggie δεν είναι δύο καρτουνίστικα στερεότυπα, αλλά δύο πραγματικοί, σχεδόν οικείοι σε μας, άνθρωποι, μέσα από τις slapstick υπερβολές των οποίων, ερχόμαστε αντιμέτωποι με τα δικά μας ελαττώματα, αλλά και όλες αυτές τις χαριτωμένες παραξενιές που μας κάνουν αληθινούς.

STOP AND SMELL THE ROSES: A MUTTS TREASURY
(Book section, p325, $16.99)
Δεν θυμάμαι πόσες φορές, στο παρελθόν, έχω αναφερθεί στο MUTTS του Patrick McDonnell, χρησιμοποιώντας “βαρύγδουπους” χαρακτηρισμούς όπως “το καλύτερο σύγχρονο comic strip”, ή “το μοναδικό comic strip που φτάνει στο επίπεδο των αριστουργημάτων του παρελθόντος”, ή “ένα θαυμάσιο δείγμα καλλιτεχνικής τελειότητας και προσωπικής έκφρασης”… Ή κάτι παρόμοιο, τέλος πάντων. Ειμαι απολύτως βέβαιος, όμως, πως είναι πάρα πολλές.

Επειδή, όμως, πρόκειται πραγματικά για ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ COMIC STRIP ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 20-30 ΕΤΩΝ (Ναι, ξέρω τι λέω! Καλύτερο και απ’ το DOONESBURY και απ’ το BLOOM COUNTY και απ’ το CALVIN AND HOBBES!), νομίζω πως μια φορά ακόμη δεν βλάπτει. Αν δεν με πιστεύετε, κάντε μια βόλτα απ’ το επίσημο site του strip και θα καταλάβετε τι εννοώ…