Βολτάροντας προς Newsarama και CBR (μεριά)…
Ούτε κι εγώ θυμάμαι πόσο καιρό έχω να γράψω κάτι για είδηση που βρήκα στα γνωστά μας, sites. Πολλά διάβασα και δυο-τρία από αυτά, θα’ θελα να τα μοιραστώ μαζί σας, μαζί με κάποιες συνεπακόλουθες σκέψεις…
Σύμφωνα λοιπόν με το Newsarama, που επικαλείται το Variety, μάλλον θα πρέπει να αρχίσουμε να αναμένουμε το sequel στο X-Men Origins: Wolverine. Το οποίο και μου θυμίζει να σας πω την άποψή μου για την ταινία: Το πρώτο μισό μου φάνηκε λίγο αδιάφορο και άνευ λόγου μπερδεμένο, κυρίως για όσους δεν έχουν διαβάσει τον έντυπο Wolverine. Το δεύτερο μισό όμως ήταν πραγματικά εντυπωσιακό, παρά τις ταρζανιές που έσκαγαν μύτη. Ευτυχώς μέχρι το τέλος της ταινίας είχαν απαντηθεί και αρκετά ερωτήματα για τους χαρακτήρες και τα κίνητρά τους. Όσο για την είδηση που θέλει να προκύπτει από το X-Men Origins: Wolverine και μια spin off ταινία, με πρωταγωνιστή τον Deadpool, δεν έχω να πω και πολλά. Μόνο να μην ξεχάσουμε από που ξεκινήσαμε με τα spin offs… των spin offs!
…Και η Obamamania καλά κρατεί, με τον Rob Liefeld να παρουσιάζει τον αγαπημένο πρόεδρο όλων, στο Youngblood #9. Είναι να τον αδικεί κανείς; Όπως πολύ εύστοχα σχολιάζουν στο Newsarama, θα περάσει αρκετός καιρός μέχρι να αποδειχθεί αν τα μέτρα του Αμερικανού προέδρου θα αποδώσουν στην οικονομία της χώρας, ήδη πάντως το “άγγιγμά” του έχει αποδειχθεί “μαγικό” για τα comics: Η πεντασέλιδη εμφάνισή του στο Amazing Spider-Man #583, ανέβασε τις πωλήσεις του συγκεκριμένου τεύχους στο καλύτερο σημείο τους την τελευταία δεκαπενταετία, φέρνοντάς το στην πρώτη θέση για τον Ιανουάριο του 2009. Μέχρι τώρα το τεύχος έχει κάνει 5 printings σε μια εποχή που το πολύ να μιλάμε για δεύτερο printing (κι αυτό συχνά καταϊδρωμένο). Και μια που το έφερε πριν η κουβέντα για τον Rob Liefeld και το λιθαράκι του στην Obamamania, να σας υπενθυμίσω ότι στο blog μας έχει ξαναπάρει τα πάνω της η θρυλική εκείνη κουβέντα για τον Liefeld, με την τοποθέτηση του Κώστα Μιτζίθρα, συνεργάτη του Comicdom επί εποχής fanzine, ο οποίος επέστρεψε -almost- από το πουθενά! Να, ένας άνθρωπος που πάντα υπερασπιζόταν τον Rob Liefeld με επιχειρήματα, ασχέτως αν διαφωνούσα και διαφωνώ με αρκετά από αυτά.
Στα χρόνια του άκρατου ενθουσιασμού για τα X-Men του Chris Claremont, είχα μισήσει τον Bob Harras που ουσιαστικά απομάκρυνε τον τότε αγαπημένο μου συγγραφέα, από τη σειρά X-Men. Τότε ευχόμουν να ξαναγυρίσει κάποτε ο Claremont στον τίτλο. Όταν αυτό συνέβη χρόνια μετά, θυμήθηκα την ατάκα “πρόσεχε τι εύχεσαι”, μια και όπως αποδείχθηκε (σε εμένα τουλάχιστον), ίσως τελικά ο συγγραφέας να μην είχε κάτι καινούριο να πει. Ή μήπως όχι; Κάτι το nostalgia factor, κάτι το γεγονός ότι αρκετοί αναγνώστες της εποχής μείναμε με το απωθημένο να δούμε τι θα έκανε τελικά ο Claremont αν είχε παραμείνει στον τίτλο (απωθημένα από αυτά που στοιχειώνουν τον Comic Book Guy των Simpsons), η Marvel είπε να μας τα πάρει, αυτή τη φορά για τη νοσταλγία (ρε γαμώτο). Ήδη μπορώ να κατονομάσω δυο-τρια άτομα στο Comicdom, που είναι τουλάχιστον χαρούμενοι για το γεγονός και έναν (εμένα) με διαθέσεις-ασανσέρ για το X-Men Forever, που πιάνει τα πράγματα εκεί που τα αφήσαμε στο X-Men #3. Α, με το μπλα-μπλα παραλίγο να ξεχάσω και την αφορμή για να γραφτεί αυτό το κομμάτι: Διαβάστε τη συνέντευξη του Chris Claremont στο Comic Book Resources. Εμείς τα ξαναλέμε!
