Κάποιες Φορές, Αρκεί Μόνο Ένας Μαλάκας…

Την άποψη μου για τις ικανότητες, το ταλέντο και το έργο, εν γένει, του Rob Liefeld, νομίζω πως την έχω εκφράσει επαρκώς στο παρελθόν. Για όσους βαριούνται να διαβάζουν παλιά posts (τα οποία ακολουθούνται από δεκάδες comments), ας πούμε απλά πως… δεν είμαι και ο μεγαλύτερος fan του άλλοτε δημοφιλέστατου δημιουργού.

Όπως, όμως, συχνά συμβαίνει στη ζωή, κάποια στιγμή εμφανίζεται ένας άνθρωπος τόσο καταφανέστατα ηλίθιος, κακόγουστος, κακοπροαίρετος και απλά γελοίος, που σε αναγκάζει να υποστηρίξεις (ενίοτε με ιδιαίτερη θέρμη) ένα δημιουργό που δεν εκτιμάς ιδιαίτερα (έως καθόλου).

Προφανώς, λοιπόν, θα χρειαζόταν να βρεθεί ένας εντελώς μαλάκας τύπος σαν τον Ryan Coons, ο οποίος θα κάνει κάτι τόσο άνανδρο, κακόβουλο και επιεικώς παιδιάστικο, για να φτάσω στο σημείο να αισθανθώ συμπάθεια για τον Rob Liefeld, αλλά και να αποκτήσω τεράστιο σεβασμό για την ικανότητα αυτοελέγχου που έχει. Εγώ στη θέση του, θα τον είχα πλακώσει στις κλωτσιές, τον καραγκιόζη…

(Damn fanboys! Με κάνατε να υποστηρίξω δημόσια τον Liefeld! Δεν έχει τελειωμό αυτή η κατηφόρα!!!)