Eternal Continuity. Καλό; Κακό;

Από συζητήσεις που έχω κάνει τις τελευταίες μέρες με γνωστούς και φίλους, και απόψεις-τοποθετήσεις που είδα εδώ, στο comicdom.gr, σκέφτηκα να διατυπώσω έναν προβληματισμό μου και αν θέλετε κι εσείς, το συζητάμε εδώ.

Πάντοτε είχα το πρόβλημα (για εμένα δεν είναι πρόβλημα, απλώς έτσι το ονομάζω τώρα) ότι ποτέ δεν μπορούσα τα τευχάκια (με λίγες εξαιρέσεις, όπως το BATMAN ADVENTURES που έπαιρνα από το περίπτερο όταν πήγαινα γυμνάσιο). Ανέκαθεν προτιμούσα ολοκληρωμένα storylines σε trade-paperbacks ή αυτούσια graphic novels τα οποία δεν με έδεναν με άλλα αντίστοιχα, παρά έστεκαν από μόνα τους, είτε μου έδιναν να καταλάβω τι έχει προηγηθεί.

Ούτε δέθηκα ποτέ με τα τευχάκια που είχα. Τα έβλεπα πάντα ως αναλώσιμα σχετικά, επειδή χαλούσαν εύκολα και γενικά γιατί άλλη αίσθηση έχει το trade-ακι και άλλη ένα στρατσόχαρτο με συνδετήρα (κακά τα ψέματα). Οι τόμοι είναι πιο “βιβλία” για μένα, και σίγουρα τα σέβομαι πιο πολύ γιατί έχουν βάρος στο χέρι μου.

Κάτι άλλο τώρα, αν μου επιτρέπετε…

Για κάποιο λόγο οι σειρές που συνεχίζονται επ’ άπειρον στα manga, δεν με ενοχλούν όσο οι ατέρμονες σειρές στα αμερικανικά comics. Αλλά και πάλι, τα πιο πολλά manga δεν συνεχίζονται επ’ άπειρον.. Μπορεί π.χ. το 20th CENTURY BOYS του Naoki Urasawa να έκανε 8 χρόνια να ολοκληρωθεί (δημοσιευόταν εβδομαδιαίως, 17 σελίδες την εβδομάδα περίπου επί τέσσερα ίσον 68, πες 70… σαφώς καλύτερο από αμερικανικό τευχάκι, ναι;) αλλά οι 24 τόμοι του σε κάνουν να χαίρεσαι που αν σου πέσουν στο κεφάλι παθαίνεις διάσειση…

Μπορεί το ONE PIECE π.χ. να τρέχει κάτι σε 15 χρόνια, προβλέπεται όμως να τελειώσει κάποια στιγμή. Οι Ιάπωνες όταν σκοτώνουν χαρακτήρες τους (δεν μπορώ να φέρω παράδειγμα.. θα είναι spoiler) δεν τους φέρνουν πίσω στη ζωή επειδή λείπουν στο κοινό και δημιουργούν έλλειμμα στα οικονομικά της εκδοτικής. Τους σκοτώνουν επειδή το απαιτεί η πλοκή και καμιά φορά επειδή το απαιτεί η συναισθηματική φόρτιση.

Είμαι σίγουρη ότι ο Spidey και ο Batman θα ζουν και εκατό χρόνια αφού πεθάνω εγώ. Ο Ichigo και Johannes Krauser II όμως, όχι. Το θέμα είναι ότι τείνω να προτιμώ τους Ichigo και τους Krauser, από τους Spidey…

Να είμαι άραγε η μειοψηφία σ’ αυτή την ιστορία;