THE TOON TREASURY OF CLASSIC CHILDREN’S COMICS

Τα ονόματα Francoise Mouly και Art Spiegelman σίγουρα δεν σας είναι άγνωστα.  Πρόκειται αναμφισβήτητα για ένα από τα πιο δημιουργικά ζευγάρια στο χώρο των comics, και όχι μόνο. Το όνομα του Spiegelman, ταυτόσημο πλέον με το, βραβευμένο με Pulitzer, MAUS, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την εποχή της “ωριμότητας” των comics και της ευρύτερης προσπάθειας για την ανάδειξη της πολυεπίπεδης δυναμικής τους.

Η Mouly, από τη δικιά της πλευρά, συνδέεται και αυτή άμεσα (ίσως κάποιοι πουν έμμεσα) με αυτήν την προσπάθεια, αφού το RAW – ένα από τα σημαντικότερα περιοδικά-ανθολογίες comics της δεκαετίας του ’80 που φιλοξένησε στις σελίδες του και σύστησε στο κοινό καλλιτέχνες όπως ο Charles Burns, ο Chris Ware, ο Gary Panter και φυσικά ο Art Spiegelman- κινούνταν, κατά το ήμισυ τουλάχιστον, υπό τις δικές της αποφάσεις σε εκδοτικό και αισθητικό επίπεδο. Η Mouly είναι όμως συνδεδεμένη και με το περιοδικό The New Yorker, όντας υπεύθυνη για περισσότερα από 800, εξαιρετικά ομολογουμένως, εξώφυλλα τα τελευταία δεκαέξι χρόνια.

Το 2000 η Francoise Mouly ίδρυσε το RAW Junior, εκδίδοντας comics για παιδιά από διάσημους και ταλαντούχους δημιουργούς, όπως ο Neil Gaiman. Και το 2008, μαζί με τον Art Spiegelman, αποφάσισαν να ιδρύσουν τον δικό τους εκδοτικό οικό παιδικών comics για “emerging readers”, όπως αναφέρουν συχνά σε συνεντεύξεις τους. Οι εκδόσεις τους ήδη χρήζουν διθυραμβικών κριτικών και πολλά από τα βιβλία χρησιμοποιούνται ως εκπαιδευτικό υλικό σε σχολεία και βιβλιοθήκες.

Για ποιο λόγο όμως αποφάσισαν, τόσο η Mouly, όσο και ο Spiegelman να ασχοληθούν με τα “παδικά” comics, αφού και οι δύο έχουν συσχετιστεί με τις προσπάθειες για τον αποσύνδεση των δύο αυτών όρων; Η απάντηση κρύβεται σε αυτή ακριβώς την ερώτηση. Όπως διαβάζουμε στο site του Toon Books, “όπως δηλώνουν πολλοί εκπαιδευτικοί, βιβλιοπώλεις και γονείς, τα παιδιά λατρεύουν τα comics. Στις αρχές της εμφάνισής τους στις δεκαετίες του ’30, του ’40 και του ’50 τα παιδιά αγαπούσαν τόσο πολύ τα comics, σε βαθμό που αυτό τρόμαξε τους μεγάλους. Το 1954, η εκδοτική αύξηση κάποιων crime και horror comics οδήγησε τη Γερουσία στην ευρύτερη διερεύνηση της σχέσης ανάμεσα στο μέσο και στην έκρηξη της παιδικής εγκληματικότητας και οργανώθηκαν ακόμα και καύσεις comics“. Στις επόμενες δεκαετίες, οι δημιουργοί ελέυθεροι πλέον από περιορισμούς αποφάσισαν να πειραματιστούν και να αποδείξουν ότι τα comics δεν είναι μόνο για παιδιά,  όμως “καθώς το μέσο μεγάλωνε τα παιδιά έμειναν πίσω“.

Έχοντας ζήσει, λοιπόν, και τις δύο καταστάσεις και μάλιστα αρκετά ενεργά, οι Spiegelman και Mouly επιχειρούν να “εκπαιδεύσουν”, αν μου επιτρέπεται ο όρος, τους μελλοντικούς αναγνώστες και να αποδείξουν για μια ακόμη φορά ότι τα comics είναι για όλους.

Στο πλαίσιο αυτής τους της ενασχόλησης, επιμελήθηκαν έναν εκπληκτικό τόμο, συλλογή από τα καλύτερα παιδικά comics που κυκλοφόρησαν ποτέ. Το THE TOON TREASURY OF CLASSIC CHILDREN’S COMICS που κυκλοφόρησε από την Abrams στις αρχές του μήνα είναι ένα πραγματικό διαμάντι. Οι 350 και πλέον σελίδες του περιλαμβάνουν μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά “παιδικά” comics από το ’30 έως το ’60 και μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα εισαγωγή από τον Jon Scieszka.

Πρόκειται πράγματι για μια πολύ σημαντική συλλογή, όχι μόνο από αναγνωστικής πλευράς, αλλά και από αυτή της έρευνας, η οποία πιστέψτε με είναι πολύ, μα πολύ δύσκολη διαδικασία. Αυτό άλλωστε πιστεύουν και οι δύο editors, όπως μπορείτε να δείτε στο βιντεάκι.

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=STSzcbmUdoQ[/youtube]