THE GRAVEYARD BOOK

Writer: Neil Gaiman
Illustrator: Dave McKean
Harper Collins/Bloomsbury

Στην αρχή αυτού του βιβλίου, μια οικογένεια δολοφονείται από έναν αποτελεσματικό και στυγερό δολοφόνο, ονόματι Jack. Ίσως, όμως, να μην είναι και τόσο αποτελεσματικός. Ο μικρός γιος της οικογένειας, ένας μπόμπιρας που μόλις και περπατά, κατορθώνει τυχαία να του ξεφύγει και να βγει από το σπίτι.

Τα παιδικά βήματα φέρνουν το μωρό στο πιο απίθανο μέρος: ένα νεκροταφείο! Εκεί, τα φαντάσματα, ένοικοι του συμπαθούς νεκροταφείου, αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο που διατρέχει το παιδί και αποφασίζουν να το προστατέψουν (αν σας μυρίζει το THE JUNGLE BOOK, ο ίδιος ο Gaiman παραδέχεται την επίδραση του Kipling). Μια οικογένεια τον υιοθετεί και προστάτης του αναλαμβάνει ο Silas, που ζει ανάμεσα στον κόσμο των νεκρών και των ζωντανών. Και στο παιδί δίνουν το πιο απίθανο όνομα: Nobody, Bod για συντομία. Και ο Bod μεγαλώνει ανάμεσα στα φαντάσματα, ζώντας περιπέτειες στο κόσμο τον φανταστικό, αλλά και τον πραγματικό. Ποιός από τους δύο είναι, άραγε, πιο επικίνδυνος;

Δε νομίζω ότι χρειάζονται πολλά λόγια για τον Neil Gaiman (SANDMAN, CORALINE, STARDUST, AMERICAN GODS, NEVERWHERE). Η φαντασία του δε γνωρίζει όρια και ο τρόπος που προσεγγίζει τα θέματά του είναι μοναδικός.

Ναι, φυσικά και τον λατρεύω, αλλά έχω άδικο; Ποιός άλλος θα μπορούσε να βάλει ένα παιδί να μεγαλώνει σε ένα νεκροταφείο, ανάμεσα σε φαντάσματα και να κάνει αυτή την ιστορία να είναι γεμάτη τρυφερότητα, χιούμορ αλλά και αγωνία, περιπέτεια, καρδιοχτύπι; (Άντε, ίσως ο Tim Burton.)

Η πλοκή είναι τόσο όμορφα ειπωμένη, ζεστή και τρυφερή σαν να την ακούς από το στόμα ενός αγαπημένου προσώπου. Ρέει αβίαστα, πλουτίζοντας τη φαντασία με εικόνες που ξαφνιάζουν και ξυπνούν έντονα συναισθήματα. Τώρα, όταν αυτά συνδυάζονται με τα σχέδια του Dave McKean, καλού συνεργάτη του Gaiman από την εποχή του SANDMAN, τότε το αποτέλεσμα είναι άρτιο.

Το παιδικό αυτό βιβλίο (μη μασάτε από το “παιδικό”, είναι για όλες τις ηλικίες γιατί ναι, είμαστε όλοι παιδιά!) κέρδισε το Newbery Medal 2009, εξαιρετική διάκριση για το χώρο της παιδικής λογοτεχνίας. Το λάτρεψα μέχρι… θανάτου, το ρούφηξα χωρίς να μπορώ να το κλείσω, γέλασα, φοβήθηκα, ταξίδεψα. Το ίδιο εύχομαι και σε εσάς.

Α, αν θέλετε να θυμηθείτε εντελώς τα παιδικά σας χρόνια, μπορείτε να αφεθείτε στην αφήγηση από τον ίδιο τον Gaiman εδώ (μη γελάτε, το έκανα για δύο ολόκληρα κεφάλαια). Είναι ένας εκπληκτικός storyteller!