3o Συνέδριο Κόμικς Στη Μυτιλήνη: Η Ανταπόκριση
Ούζο, θάλασσα και comics. Τρεις λέξεις που θα μπορούσαν να είναι συνώνυμες με τις: Κόμικς, Πολιτική και Νέες Τεχνολογίες, αλλά επειδή είμαστε όλοι μας σοβαροί άνθρωποι, θα τις διαχωρίσουμε πλήρως (καλά, εκτός από τα comics) και θα μιλήσουμε αποκλειστικά για το 3ο Συνέδριο Κόμικς που έλαβε χώρα στη Μυτιλήνη, το τριήμερο 30 Οκτωβρίου έως 1 Νοεμβρίου (δείτε εδώ το δελτίο τύπου και εδώ το πρόγραμμα του συνεδρίου).
Προσωπικά, θεώρησα το θέμα του συνεδρίου εξαιρετικό, καθώς είναι ταυτόχρονα τόσο ανοιχτό και τόσο συγκεκριμένο που επιτρέπει σχεδόν οποιαδήποτε ελευθερία στον ομιλητή αλλά και στον καλλιτέχνη που συμμετέχει. Πίστευα ότι και για τον ακροατή, αυτό θα ήταν ενδιαφέρον και κατ’ επέκταση περίμενα μεγαλύτερη συμμετοχή, μιλώντας πάντα για κόσμο εκτός νησιού. Οι φοιτητές του Πανεπιστημίου Αιγαίου τίμησαν με το παραπάνω το συνέδριο, ειδικότερα την τρίτη μέρα. Ένα άλλο θεματάκι που δεν κατάλαβα, ήταν η περιορισμένη συμμετοχή δημιουργών στην έκθεση. Την απουσία των fanzines, μπορώ να την καταλάβω, αν και μου φαίνεται χαμένη ευκαιρία να προωθήσει κανείς τη δουλειά του. Φαντάζομαι ότι αν το συνέδριο γινόταν μια εποχή που θα μπορούσε να συνδυάσει κανείς το τερπνό μετά του ωφελίμου και να απολαύσει και τις διακοπές του, δεν θα είχα λόγο να σχολιάζω τέτοια πράγματα. Το να μην στείλεις κάτι για την έκθεση όμως, δεν είναι το ίδιο πράγμα, αλλά θα υποθέσω ότι όλοι είχαν κάτι πιο σοβαρό να κάνουν…
Για να είμαι ακριβής, η απουσία των fanzines δεν ήταν ολοκληρωτική. Η Κατερίνα Στούρνα, που εκδίδει το ΠΙΣΧΑΖΟΝκαι η Κυριακή Στέργου που εκδίδει το ΣΜΕΡΝΑ, ήταν εκεί, και προσωπική μου εκτίμηση, αν καμιά από τις δυο μάς διαβάζει θα χαρώ να με επιβεβαιώσει ή να με διαψεύσει, είναι ότι ωφελήθηκαν που βρίσκονταν εκεί.
Την έναρξη του συνεδρίου, κήρυξε η Εύη Σαμπανίκου, μόνιμη επίκουρος καθηγήτρια στο Τ.Π.Τ.Ε. και ακολούθησαν χαιρετισμοί από τον κ. Παπαγεωργίου, πρόεδρο του τμήματος Π.Τ.Ε. και τον κ. Παυλογεωργάτο, υπεύθυνο του εργαστηρίου Διατήρησης Πολιτισμικής Κληρονομιάς, στο οποίο υπάγεται η ερευνητική ομάδα Iconotopia. Η έναρξη έγινε σε οικογενειακό περιβάλλον, στον χώρο της έκθεσης αντί του αμφιθεάτρου, κάτι που όπως είπαν και οι ομιλούντες δεν ήταν απαραίτητα κακό, ίσα-ίσα που έδωσε την ευκαιρία να γίνουν οι πρώτες γνωριμίες και να σχηματιστούν τα πρώτα “πηγαδάκια”. Έτσι κι αλλιώς, το πρόγραμμα δεν περιελάμβανε κάτι άλλο μέχρι το απόγευμα, οπότε πολύ λίγος κόσμος βρισκόταν εκείνη την ώρα στο κτίριο του τμήματος Γεωγραφίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού διαλείμματος, είχα την ευκαιρία να μιλήσω με τον Alex Martinez, ο οποίος βρισκόταν εκεί και φιλοτέχνησε ένα graffiti για το συνέδριο. Ένα πολύ μικρό απόσπασμα:
– Κ.Λ.: Δεν σε πονάει που έκανες ένα έργο σε χαρτί αντί σε ένα τοίχο;
– Α.Μ.: Συνήθως με ρωτάνε όλοι το αντίθετο. “Γιατί κάνεις έργα σε τοίχους και όχι σε χαρτί ή καμβά ώστε να μπορείς να τα πάρεις μαζί σου”; Σίγουρα προτιμώ να ζωγραφίζω σε τοίχους. Είναι πιο μόνιμο. Είναι αλλιώς…
Η απογευματινή συνεδρία ξεκίνησε με την παρουσίαση από τον Γιάννη Κουκουλά των πρακτικών του προηγούμενου συνεδρίου, τα οποία βρίσκονται υπό έκδοση από τον εκδοτικό οίκο Ηλίβατον. Υπενθυμίζω σε όσους μίλησαν εκεί, ότι η προθεσμία υποβολής των κειμένων για τα φετινά πρακτικά, είναι η 31η Ιανουαρίου του 2010.
Κατά την διάρκεια της απογευματινής συνεδρίας, αναγνώστηκε η επιστολή του Αντώνη Δελατόλα, διευθυντή και εκδότη της εφημερίδας Το Ποντίκι, που μας πληροφόρησε για έναν διαγωνισμό comics που διοργανώνει η εφημερίδα. Επικοινώνησα με το Ποντίκι, μέσω της φόρμας που έχουν στο site τους, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχω λάβει κάποια απάντηση. Σε περίπτωση που όντως μου απαντήσουν, ή μας στείλουν κάποιο δελτίο Τύπου, θα σας ενημερώσω.
Οι ομιλίες που ακούστηκαν κατά τη διάρκεια του συνεδρίου, είχαν μεγάλο ενδιαφέρον στην πλειονότητά τους, ενώ δεν απουσίασαν οι διαφωνίες, ακόμα και μερικές “εκρήξεις”. Χαρακτηριστικά, στην ομιλία της Γεωργίας Παπακώστα και του Βασίλη Σιδηρόπουλου γύρω από το PERSEPOLIS, η συζήτηση ξέφυγε κατά πολύ, σύμφωνα με τα προσωπικά μου γούστα τουλάχιστον, και επικεντρώθηκε περισσότερο στην πολιτική, παρά στην σχέση της με τα comics. Τον σουρεαλισμό δε, αγγίξαμε στην ομιλία της Δέσποινας Καταπότη, με μάλλον όχι τόσο καλή προσέγγιση. Η κ. Καταπότη, προσπάθησε να κάνει μια μεταφορά του comic και να το παρουσιάσει με ένα κομμάτι ύφασμα, περνώντας μέσα από το έργο μιας video-artist. Το λογοπαίγνιο “text/hypertext – textile” που επιχείρησε, θα μπορούσε να οδηγήσει σε ενδιαφέροντα μονοπάτια, όμως πιστεύω ότι αν προσπαθήσεις να κάνεις κάτι τέτοιο, δεν πρέπει να αναλώνεσαι στο να ανακαλύπτεις τον τροχό και να αναλύεις το τι μπορεί να σημαίνει comic.
Από την άλλη πλευρά, είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε μερικές πολύ διασκεδαστικές ομιλίες, με αποκορύφωμα αυτή του Γιάννη Κουκουλά για τους προέδρους των Ηνωμένων Πολιτειών που έχουν περάσει από τις σελίδες των comics, όπως επίσης αυτή του Σπύρου Δερβενιώτη για το DOONESBURY. Για να αποφύγω τους καλοθελητές, όταν μιλάω για διασκεδαστικές ομιλίες, σε καμία περίπτωση δεν υποβαθμίζω το περιεχόμενό τους, ακριβώς το αντίθετο. Το ότι γελάσαμε, είναι καλό για μας που ήμαστε εκεί και κίνητρο για εσάς που λείπατε, ώστε την επόμενη φορά να μην λείπετε.
Το συνέδριο έληξε την Κυριακή το μεσημέρι, με μεγάλη επιτυχία κατά την άποψή μου, απλά με επιτυχία κατά την άποψη των διοργανωτών που οφείλουν να είναι μετριόφρονες. Μπορεί κανείς να φαντάζεται ότι το να παρακολουθείς ομιλίες επί τρεις συνεχόμενες μέρες, πρέπει να είναι το πιο βαρετό πράγμα στον κόσμο, στην πραγματικότητα όμως, είναι μια μοναδική ευκαιρία να ακούσεις κάτι που ενδεχομένως δεν γνώριζες ή δεν είχες σκεφτεί με αυτή την οπτική.
Το μόνο που μένει να πω για το τέλος, είναι ότι περιμένω με μεγάλο ενδιαφέρον την επόμενη διοργάνωση.
ΥΓ: Τις φωτογραφίες, μας προμήθευσε η Χαρίκλεια Μαρκουλάκη, την οποία ευχαριστούμε ιδιαίτερα.
EDIT: Έλαβα μια απάντηση από το Ποντίκι στην οποία αναφέρεται ότι λεπτομέρειες για το διαγωνισμό, θα δημοσιευτούν την επόμενη εβδομάδα στο site www.topontiki.gr