PINOCCHIO: VAMPIRE SLAYER

Writer: Van Jensen
Artist: Dustin Higgins
Slave Labor Graphics

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα κομμάτι ξύλο. Όχι οποιοδήποτε κομμάτι ξύλο, ούτε αυτό που βγήκε από τον παράδεισο, αλλά ένα μαγικό κομμάτι ξύλο, το οποίο έγινε μια ωραιότατη κούκλα. Σαφώς, αφού η πρώτη ύλη δεν είναι συνηθισμένη, το τελικό προϊόν θα είναι κι αυτό ασυνήθιστο. Για έναν διευθυντή πωλήσεων είναι ένα ικανό πάτημα για να αυξήσει παράλογα την τιμή του προϊόντος και να πιάσει κορόιδο τον καημένο τον πελάτη, ο οποίος, εν μέσω οικονομικής κρίσης, δεν έχει βάλει μυαλό και συνεχίζει να τιγκάρει την πιστωτική του. Για τον Τζεπέτο, όμως, έναν φτωχό πλην τίμιο μαραγκό, το παραπάνω είναι συνώνυμο του μπελά. Μπορεί ο εν λόγω πελάτης να έχει διέξοδο να καταφύγει στον Σαμοΐλη και όλα μετά να είναι μια χαρά, ο Τζεπέτο, όμως, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι υπομονή και να φροντίζει να κοιμάται με κάλτσες, γιατί στην ηλικία του τα κρυώματα είναι επικίνδυνα.

Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος ανάμεσά σας που δεν έχει ακούσει την ιστορία, αν  και θα μου φαινόταν εξαιρετικά ενδιαφέρον να γνωρίσω έναν τέτοιο άνθρωπο. Τώρα που το σκέφτομαι, θα ήταν ακόμα πιο ενδιαφέρον να γνωρίσω κάποιον που να είχε σε κάποια φάση της ζωής του φαντασίωση με τον Πινόκιο, αλλά μάλλον το παρατραβάω… Μιλώντας για φαντασιώσεις και φαντασία, φαίνεται ότι ο Jensen και ο Higgins είχαν κι αυτοί μια φαντασίωση: Να πάρουν την κλασική αυτή ιστορία και να της αλλάξουν τα φώτα. Και αυτό έκαναν!

Όλα κυλούσαν ήρεμα για τον μικρό Πινόκιο, μέχρι που μια σκοτεινή νύχτα, κάτι απαίσιοι βρυκόλακες, μπήκαν στο σπίτι του και ρούφηξαν τον Τζεπέτο. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν έψαξαν να βρουν καμιά ζουμερή χωριατοπούλα και την έπεσαν στο γεράκο, αλλά πάλι, περί ορέξεως, ομάδα αίματος. Είχε που είχε ένα κάρο ψυχολογικά προβλήματα, ο χαμός του Τζεπέτο αποτέλειωσε τον Πινόκιο, ο οποίος έβαλε σκοπό της ζωής του να βρει και να εξολοθρεύσει και τον τελευταίο βρυκόλακα.

Ο Bruce Lee είχε πει κάποτε, ότι το πιο αποτελεσματικό όπλο σου είναι αυτό που είναι πιο μακρύ. Γι’ αυτό εκείνος χρησιμοποιούσε τις κλωτσιές του, οι Μακεδόνες τις σάρρισσες και ο Ρόκο… Τέλος πάντων, ο πινόκιο σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει τη μύτη του, όταν διαπίτωσε, από καθαρή τύχη, ότι είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική εναντίων των βρυκολάκων.

Στο παραπάνω screenshot, βλέπετε την τεχνική που χρησιμοποιεί σε όλο της το μεγαλείο και αν δεν ψηθήκατε ακόμη να το διαβάσετε, σοβαρά, έχετε πρόβλημα… Καλά, μπορεί να μην έχετε πρόβλημα, αλλά, σοβαρά, δεν ψήνεστε;

Αντικειμενικά μιλώντας, ο μόνος λόγος που έχει κανείς να πάρει το συγκεκριμένο, είναι το τεράστιο fun value που έχει. Για εμένα, αυτό είναι παραπάνω από αρκετό και έχω αγοράσει πολλά πράγματα μόνο και μόνο επειδή μου φάνηκε ότι θα είχαν πλάκα ή ενδιαφέρον. Αν θέλετε παραπάνω λόγους, να σας πω ότι το σχέδιο είναι αρκετά ενδιαφέρον -θα έλεγα ότι η τεχνική του Higgins έχει κοινά στοιχεία με graffiti- αλλά το σενάριο είναι κάπως ρηχό και η σκοτεινή ατμόσφαιρα που προσπαθεί να βγάλει καταντάει να μην είναι και τόσο σκοτεινή. Ξαναλέω, αυτό δεν με εμπόδισε καθόλου από το να το επιλέξω αλλά και να το απολαύσω.

Δείτε το trailer (ναι έχει και τέτοιο) και αποφασίστε μόνοι σας!

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=zUuB85ZKqP0[/youtube]