TOP 100 OF THE 00s: 100-91

Epileptic by DavidB100. EPILEPTIC
Writer/Artist: David B.
Pantheon Books

Η μετατροπή μιας αυστηρά προσωπικής ιστορίας σε μια ιστορία που να αγγίζει πολλούς, είναι κάτι πραγματικά δύσκολο. Ίσως είναι η σημαντικότερη πρόκληση για όσους επιλέγουν να εκφραστούν μέσα από αυτοβιογραφικές καταστάσεις. Κάποιοι το κάνουν καλά και κάποιοι όχι. Ο David B. ανήκει σίγουρα στην πρώτη κατηγορία. Με εξαιρετικό storytelling και μια ιδιαίτερη στυλιστική γραφή ξετυλίγει την ιστορία του επιληπτικού αδερφού του και τις επιπτώσεις αυτής της δύσκολης ασθένειας στην καθημερινότητα της οικογένειάς του.

Πρόκειται για μια ιστορία ανθρώπινη και συγκινητική, με συναισθηματικές εξάρσεις και μεγάλη δόση ρεαλισμού. Ξεχωρίζουν οι στιγμές όπου ο μικρός Pierre- Francois (το πραγματικό όνομα του David B.) αποτυπώνει τα συναισθήματά του σε ζωγραφιές που απεικονίζουν μάχες με τρομερά τέρατα. Η προσπάθεια του καθένα από εμάς να παλέψει  με τα “τέρατά” του, να τα καταφέρει, αλλά και να χάσει, η αναζήτηση απαντήσεων ακόμα και όταν αυτές δεν υπάρχουν, είναι τα στοιχεία που καθιστούν το EPILEPTIC  μια ιστορία που ανήκει σε όλους.

(Λήδα Τσενέ)

Διαβάστε περισσότερα για το EPILEPTIC

tales cover99. TALES DESIGNED TO THRIZZLE
Writer/Artist: Michael Kupperman
Fantagraphics Books

Ακολουθώντας διακριτικά και από απόσταση την κληρονομιά των Monty Python, ο Michael Kupperman θα έπρεπε να θεωρείται ιδιοφυΐα από κάθε άνθρωπο που έχει γελάσει με την ομάδα των Βρετανών. Το TALES DESIGNED ΤΟ THRIZZLE μπορεί να μη διαθέτει τα εξωφρενικά gags του FLYING CIRCUS, ωστόσο, διακατέχεται από την ίδια σπιρτάδα, καθώς και όμοιες δόσεις σουρεαλισμού.

Μικρές ιστορίες που δε καταλαμβάνουν παρά ελάχιστες σελίδες, διαφημίσεις στο πνεύμα των golden age comics, ήρωες που ξεκινούν από ένα φίδι κι ένα μπέικον και καταλήγουν στον Mark Twain και τον Αlbert Einstein και παντελής απουσία punchline είναι τα βασικά συστατικά ενός comic που μπορεί να μη σε κάνει να ενοχλήσεις το γείτονες από τα δυνατά γέλια, σίγουρα, όμως, θα σε ωθήσει να τους χτυπήσεις την πόρτα ώστε να μοιραστείς μαζί τους αυτό που μόλις διάβασες.

(Θωμάς Παπαδημητρόπουλος)

hellsing98. HELLSING
Writer/Artist: Kohta Hirano
Dark Horse

Οι βρικόλακες έχουν αποτελέσει τόσες πολλές φορές πηγή έμπνευσης για κάθε είδους καλλιτεχνική δημιουργία, είτε αυτό είναι κινηματογράφος είτε λογοτεχνία ή comics, που πλέον είναι αρκετά σπάνιο να κατορθώσει κάποιος δημιουργός να χρησιμοποιήσει το μύθο, το κλισέ και τους συμβολισμούς των βαμπίρ πραγματικά πρωτότυπα.

Ακόμα και η πλέον συχνότατη αποδόμηση ή αναστροφή του (επιμέρους ή ολικά) χρειάζεται κάτι παραπάνω από “μια καλή ιδέα”. Κινηματογραφικά (LET THE RIGHT ONE IN) και τηλεοπτικά (TRUE BLOOD) όντως είδαμε πρόσφατα έργα τα οποία ξεφεύγουν από την πεπατημένη, εκπλήσσοντας ευχάριστα τους φανς του είδους. Ενώ η λογοτεχνία συνεχίζει να μου προκαλεί χασμουρητά, το HELLSING του Kohta Hirano θα αποτελεί πάντα την αγαπημένη μου κομιξική, βαμπιρική καταφυγή που ακροβατεί μεταξύ ένοχης απόλαυσης και μεγαλείου. Βρικόλακες και άλλα υπερφυσικά όντα, εκκλησίες και  το τέταρτο Ράιχ των Ναζί σε μια διαρκή σύγκρουση μεταξύ τους σε ένα σκηνικό μαύρο, αιματοβαμμένο και απείρως διασκεδαστικό.

(Μυρτώ Τσελέντη)

Διαβάστε περισσότερα για το HELLSING

i_die_at_midnight

97. I DIE AT MIDNIGHT
Writer/Artist: Kyle Baker
DC Comics (Vertigo)

Ένα από τα λιγότερο γνωστά comics αυτής της λίστας, το I DIE AT MIDNIGHT κυκλοφόρησε στην αυγή του νέου Millenium και για όσους το διάβασαν υπήρξε αποκάλυψη. Βλέπετε, είχαν περάσει χρόνια από την τελευταία φορά που κάποιος χρησιμοποιούσε τόσο ιδανικά, βασικές έννοιες του Μέσου, όπως timing, pacing, layout και transition, για να διηγηθεί μια απλή ιστορία, με μοναδικό στόχο τη διασκέδαση.

Ο Larry αποφασίζει να αυτοκτονήσει επειδή τον παράτησε η κοπέλα του, η οποία, όμως, εμφανίζεται στην πόρτα του πρόθυμη να τα ξαναβρούν, λίγη ώρα αφότου ο ήρωας μας έχει κατεβάσει ένα ολόκληρο μπουκάλι υπνωτικά χάπια. Πλέον, πρέπει να διασχίσει τη Νέα Υόρκη αναζητώντας το αντίδοτο, με τον χρόνο να τον πιέζει επικίνδυνα…

Ο Baker χρησιμοποιεί κλασικά slapstick elements και τα παντρεύει με storytelling που είναι παράλληλα ιδιαιτέρως κινηματογραφικό, αλλά και αδιαμφισβήτητα comicsικό. Το I DIE AT MIDNIGHT είναι decompressed, αλλά παράλληλα τρομερά γρήγορο, κρατώντας τον αναγνώστη καθηλωμένο για 64 σελίδες μοναδικής αφηγηματικής μαγείας.

(Δημήτρης Σακαρίδης)

bizarro_world

96. BIZARRO COMICS & BIZZARO WORLD
Writers: Various
Artists: Various
DC Comics

Δυο ανθολογίες που ένωσαν στις σελίδες τους δυο αντίθετους κόσμους, καθώς γίναμε μάρτυρες της μεταχείρισης που επιφύλασσαν δημιουργοί του ανεξάρτητου χώρου, σε κλασσικούς χαρακτήρες της DC.

Οι σύντομες ιστορίες είναι απελευθερωμένες από συμβατικές προσεγγίσεις όσον αφορά το ύφος, τη θεματολογία αλλά και την αφήγηση, με αποτέλεσμα η παρουσίαση iconic και μη  χαρακτήρων να απέχει πολύ από τα όσα τετριμμένα έχει μάθει να δέχεται ο μέσος αναγνώστης που ακολουθεί την πορεία τους. Σχετικά με τους ίδιους τους δημιουργούς που συμμετείχαν σε αυτά τα δυο projects, η λίστα των ονομάτων είναι ιδιαίτερα μακροσκελής, και η παράθεση της αδύνατη, εξαιτίας της σύντομης μορφής του κειμένου. Το μόνο που μπορώ να πω, είναι ότι περιέχει πολλά από τα πιο δυνατά ονόματα μιας ολόκληρης γενιάς του alternative χώρου.

Κερδισμένοι από αυτό το ιδιόρρυθμο προξενιό, το Μέσο το ίδιο, αλλά και όσοι αναγνώστες τόλμησαν να εξερευνήσουν τα όσα κρύβονται πίσω από τα bizarre εξώφυλλα.

(Γιώργος Χατζηκωστής)

Διαβάστε περισσότερα για το BIZZARO WORLD

astro_city_a_visitors_guide

95. ASTRO CITY
Writer: Kurt Busiek
Artist: Brent Anderson
DC Comics (Wildstorm)

Στην εποχή μετά το WATCHMEN και το DARK KNIGHT RETURNS,  ο ρεαλισμός στα υπερηρωικά comics έδειχνε να είναι αποκλειστικά συνυφασμένος με ένα grim and gritty ύφος. Το ASTRO CITY αποτέλεσε μια διαφορετική πρόταση όπου ο ρεαλισμός δεν έρχεται σε αντίθεση με τη μαγεία των superhero comics αλλά τη συνοδεύει.

Η σειρά αποτελεί το πλέον προσωπικό project του Kurt Busiek, ο οποίος επικουρούμενος από τον συνεπέστατο Brent Anderson και παρά τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπισε τα τελευταία χρόνια, σε κάθε ευκαιρία επιστρέφει στην Astro City  για να γράψει κάποιες από τις πιο όμορφες superhero ιστορίες που κυκλοφόρησαν τα τελευταία χρόνια. Νοσταλγία, ρεαλισμός και μαγεία συνυπάρχουν σε μια εντυπωσιακά σταθερά καλή σειρά που πολλοί επεδίωξαν να μιμηθούν αλλά ελάχιστοι τα κατάφεραν.

(Αριστείδης Κώτσης)

Διαβάστε περισσότερα για το ASTRO CITY

peepshow14

94. PEEPSHOW
Writer/Artist: Joe Matt
Drawn & Quarterly

Ο Joe Matt (THE POOR BASTARD) είναι μια από τις πιο ιδιαίτερες και ενδιαφέρουσες περιπτώσεις cartoonist που ασχολείται με τα αυτοβιογραφικά comics. Αφοπλιστικά ειλικρινής, χωρίς να θέτει κανένα όριο στο τι είναι ηθικά αποδεκτό να  περιγράψει από την προσωπική του ζωή και χωρίς να έχει καμιά αναστολή στο να τσαλακώσει την εικόνα του, ξεκαρδιστικά ευφυής, βαθιά αυτοσαρκαστικός αλλά και απελπιστικά αργός στη δημιουργία των comics, αποτελεί μια από τις σημαντικότερες μορφές του χώρου.

Τα (μόλις) τρία τεύχη του PEEPSHOW που κυκλοφόρησαν μέσα στα 00’s, τα οποία  συγκεντρώθηκαν μαζί με το αμέσως προηγούμενο τους στη συλλογή SPENT και έχουν σαν κεντρικό θέμα το πάθος του δημιουργού για την πορνογραφία,  επιβεβαιώνουν όλα τα παραπάνω και αποτελούν από τεχνικής άποψης μάλλον την καλύτερη δουλειά που έχει κάνει ο Joe Matt μέχρι σήμερα.

(Αριστείδης Κώτσης)

Διαβάστε περισσότερα για το PEEPSHOW

Ultimates Omnibus

93. ULTIMATES Vol. 1 + 2
Writer: Mark Millar
Penciller: Bryan Hitch
Marvel Comics

Πέρασε καιρός μέχρι να καταλήξω αν τελικά μου αρέσει πραγματικά το ULTIMATES των Millar-Hitch. Κι ύστερα, διαβάζοντάς το ξανά ολόκληρο, δικαίωσα την άποψη του συνεργάτη Γιώργου Χατζηκωστή, ως προς το ότι “δεν μπορεί να διαβαστεί σε μικρές, μηνιαίες δόσεις”, αφού  “ο τρόπος που αναπτύσσει τα plotlines ο Millar δεν επιτρέπει διαφορετικό τρόπο προσέγγισης”.

Κατά τις δύο αυτές πρώτες περιόδους της σειράς, οι δημιουργοί της κατόρθωσαν να παρουσιάσουν μια επιτυχημένη εναλλακτική προσέγγιση στους Avengers της Marvel, που ανέβασε τον πήχη απαιτήσεων του κοινού σχετικά με τον σύγχρονο υπερηρωικό ρεαλισμό, τόσο στο σχέδιο όσο και στην ίδια την ιστορία . Και ναι, εξακολουθώ να πιστεύω ότι –μεταξύ άλλων- ήταν και παραμένει σπουδαία ιδέα να παρουσιαστεί ο Νορβηγός θεός του κεραυνού Thor ως πολιτικός ακτιβιστής (με αμφίβολες τόσο τη διανοητική ισορροπία του όσο και τη θεϊκή του προέλευση).

(Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου)

Διαβάστε περισσότερα για το ULTIMATES

elksrun92. ELK’S RUN
Writer: Joshua Hale Fialkov
Artist: Noel Tuazon
Hoarse & Buggy, Speakeasy, Villard Books

Το ELK’S RUN έσκασε στο τοπίο των zeros με μετεωρικό τρόπο, θυμίζοντας το NARC.  Ειναι μία ανεξάρτητη δουλειά από πρωτοεμφανιζόμενους καλλιτέχνες, με αψεγάδιαστο σενάριο και υποδειγματικό ρυθμό, εξάρσεις ωμής βιαιότητας και στιβαρά συναισθηματικά θραύσματα, που έτυχε ενθουσιώδους κριτικής αποδοχής.

Ισορροπώντας ανάμεσα σε μια ιστορία δράσης και επιβίωσης και σε δράμα ενηλικίωσης με υπέροχο τρόπο, αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη με την περιγραφή μιας κλειστοφοβικά ειδυλλιακής ζωής σε μια απομονωμένη ορεινή πόλη των ΗΠΑ. Δεν υπάρχουν δαιδαλώδεις διακλαδώσεις στην σενάριο, ούτε ψυχεδελικά πέπλα αφήγησης. Το σκίτσο, σκοτεινό και αφαιρετικό, δεν εστιάζει ιδιαίτερα σε λεπτομέρειες, σε χαρακτηριστικά προσώπων ή σε τοποθεσίες. Οι σκιές, το σκοτάδι και οι φλόγες της κλιμάκωσης αποτελούν τις βασικές κορυφώσεις του.

Αυτό που εντυπωσιάζει είναι ακριβώς αυτή η αριστοτεχνική λιτότητα του comic. Η βία σιγοβράζει για να φτάσει στο βάναυσο κρεσέντο του φινάλε, χωρίς φιοριτούρες. Τίποτα περιττό μέσα σε οκτώ τεύχη: το πιο αβίαστα απλό αριστούργημα της δεκαετίας.

(Βασίλης Σάκκος)

Διαβάστε περισσότερα για το ELK’ S RUN

pride_of_baghdad 91. PRIDE OF BAGHDAD
Writer: Brian K. Vaughan
Artist: Niko Henrichon
DC Comics (Vertigo)

Το 2003 ο ζωολογικός κήπος της Βαγδάτης καταστράφηκε κατά την διάρκεια του βομβαρδισμού της πόλης από τα αμερικανικά στρατεύματα. Μερικά λιοντάρια δραπέτευσαν από τον εγκαταλελειμμένο ζωολογικό κήπο και, αργότερα, τρία από αυτά – τα οποία αρνούνταν να επιστρέψουν στα κλουβιά τους – σκοτώθηκαν απο Αμερικανούς στρατιώτες.

Αυτό είναι το πραγματικό γεγονός.

Τα φανταστικό γεγονός στο έργο των Brian K. Vaughan και Niko Henrichon είναι το ότι τα λιοντάρια αυτά έχουν προσωπικότητες, διαφορετικές απόψεις και ομιλία. Και είναι τριάμισι (το μισό είναι ένα λιονταράκι). Ο Zill, η Safa, η Noor και ο Ali ξεκινούν την αλληγορική εξερεύνησή τους μέσα σε έναν κόσμο που δεν είχαν την ευκαιρία να δουν για πολλά χρόνια ή δεν είχαν δει ποτέ, όπως ο μικρός Ali. Τι συμβαίνει όταν είσαι για χρόνια φυλακισμένος και σου προσφερθεί κάτι που δεν ξέρεις αν θέλεις; Όπως λέει η Safa “την ελευθερία πρέπει να την κερδίσεις, αντί σου δοθεί”.

(Έλλη Μόκα)

Διαβάστε περισσότερα για το PRIDE OF BAGHDAD