Συνέντευξη: Αντώνης Βαβαγιάννης
Τo comic strip ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ έφτασε αισίως τις 100 δημοσιεύσεις, 8 Έλληνες δημιουργοί έστειλαν τις εικονογραφημένες ευχές τους κι όλα αυτά ενώ το strip που αγαπήθηκε τόσο στο διαδίκτυο όσο και ως αλμπουμάκι, θα δημοσιεύεται στο εξής πρώτα στο νέο site της Comicdom Press και ύστερα σε εκείνο του δημιουργού. Ο Άρης Κώτσης, ίσως ο πλέον κατάλληλος συνεργάτης μας για αυτή τη συνέντευξη (λόγω της μεγάλης αφοσίωσης που επιδεικνύει στα ελληνικά comics), μίλησε με τον Αντώνη Βαβαγιάννη για τα ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ, τις συνεργασίες του και τη διαδικασία πίσω από τη δημιουργία του strip.
Πώς και πότε ξεκίνησες να δημιουργείς comics;
Σχεδόν από πάντα. Παρόλο που δεν έχω βελτιώσει ιδιαίτερα το σκίτσο μου από τότε! Στην τρίτη δημοτικού μαζί με ένα φίλο κάναμε μια σειρά από comics, που τα έχω ακόμα, με θέμα τις περιπέτειες ενός συμμαθητή μας. Ήμασταν λίγο καθαρματάκια βέβαια, γιατί έπεφτε τρελό δούλεμα για διάφορα πρόσωπα του σχολικού περιβάλλοντος. Χρειάστηκε να περάσουν καμιά δεκαπενταριά χρόνια για να εκδοθεί η πρώτη μου δουλειά που ήταν Ο ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ.
Ποια είναι τα αγαπημένα σου comics και ποιες οι επιρροές σου;
Από Έλληνες σκιτσογράφους θα έλεγα ότι οι μεγαλύτερες επιρροές μου είναι ο Αρκάς, ο Καλαϊτζής και ο Μποστ. Από διεθνή ονόματα, ο Gary Larson, o Quino, o Edika και άλλοι. Τελευταία διαβάζω το Y: THE LAST MAN και το απολαμβάνω ιδιαίτερα. Ένα από τα αγαπημένα μου comics των τελευταίων ετών είναι και το THE PERRY BIBLE FELLOWSHIP.
Από που αντλείς έμπνευση για τα comics σου;
Ξυπνάω στις 5 το πρωί με την ανατολή του ήλιου και κοιτάω τις δροσοσταλίδες πάνω σε ένα λουλούδι κι αυτό σαν να μου μιλάει, ανοίγει τα μπουμπουκάκια του και μου λέει “Λούθερ, έχω προβλήματα!” Πέρα από αυτό, θα έλεγα ότι κύρια πηγή έμπνευσής μου είναι οι φίλοι μου, τους οποίους κλέβω ξεδιάντροπα. Μια βόλτα με το τρόλεϊ πάντα αποτελεί καλή πηγή υλικού, με τις ατάκες που πηγαινοέρχονται από διάφορες γιαγιάδες. Γενικά παρόλο που το χιούμορ μου θεωρείται σουρεάλ, βασίζεται αρκετά στην καθημερινή πραγματικότητα.
Αν όλα αυτά δεν αποδώσουν, βλέπω κανα σκετσάκι Μonty Python, ή καμιά ταινία Μarx Brothers. Αυτό πάντα βοηθάει.
Έχεις στο βιογραφικό σου δύο επιτυχημένα comics , το ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ (Ελληνικά Γράμματα) και το AVPD (Jemma Press), στα οποία συνεργάστηκες με τον Σπύρο Δερβενιώτη και τον Κωνσταντίνο Φουτσίδη αντίστοιχα. Πόσο και πώς είναι διαφορετική μια συνεργασία από το να σχεδιάζεις ο ίδιος αυτά που γράφεις, όπως συμβαίνει με τα ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ;
Να προσθέσω ότι και με το Γιώργο Γούση είχαμε συνεργαστεί για μια συμμετοχή στο διαγωνισμό του zuda. Το να δουλεύεις μόνο το σενάριο, έχει το στοιχείο της έκπληξης, του να περιμένεις πώς ο άλλος θα δει αυτό που σκέφτηκες. Υπάρχει και το στοιχείο της συνεργασίας που δεν το έχεις αν δουλεύεις μόνος σου, εκτός αν είσαι διχασμένη προσωπικότητα. Αλλά εγώ δεν είμαι. Ούτε κι εγώ. Όταν κάναμε το Ο ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ ειδικά, είχαμε ρίξει πάρα πολύ γέλιο με το Σπύρο. Είμαστε και ψωνάρες βέβαια. Γελάγαμε μόνοι μας με αυτά που γράφαμε…
Όταν δουλεύεις μόνος σου υπάρχουν άλλα πλεονεκτήματα. Έχεις τον απόλυτο έλεγχο και τη χαρά του να σχεδιάζεις. Δύσκολο να διαλέξω ποιό προτιμάω.
Συμβαίνει κάποιες φορές τα strips και οι γελοιογραφίες να σε περιορίζουν ή βρίσκεις πάντοτε ενδιαφέρουσα την πρόκληση να πεις μια ιστορία σε περιορισμένο χώρο;
Είναι αρκετά πιο δύσκολο για μένα. Στο είδος του χιούμορ που κάνω είναι πιο εύκολο να μη σε περιορίζει ο χώρος και να μπορείς να το πηγαίνεις όπου θέλεις. Στα ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ έβαλα στην ουσία στον εαυτό μου περιορισμούς, οπότε άλλαξε λίγο και το χιούμορ που χρησιμοποιώ. Ένα άλλο πρόβλημα που είχα ήταν τα punchlines. Δηλαδή ότι στο στριπάκι ο άλλος περιμένει να χτιστεί ένα αστείο που θα σκάσει στο τελευταίο καρέ. Εγώ ήθελα να μην υπακούσω σ’ αυτόν τον κανόνα και γι’ αυτό κατασκεύασα τις ιστορίες με τέτοιον τρόπο που να ξέρεις από το πρώτο καρέ τι θα γίνει στο τελευταίο κι έτσι να μοιράζεται το βάρος σε όλο το strip. Κάπως σαν τη ΒΑΒΟΥΡΑ δηλαδή που από τον τίτλο ήξερες ακριβώς τι θα γίνει στην ιστορία.
Θα ήθελες να δοκιμάσεις κάτι μεγαλύτερο με τους χαρακτήρες του ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ;
Όχι είναι φτιαγμένοι γι’ αυτό το format.
Πώς προέκυψε ο τίτλος ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ;
Ήταν ένα βιβλίο που λεγόταν “ΕΙΤΕ ΠΑΙΔΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΕΙΤΕ ΠΑΙΔΕΣ ΒΑΡΒΑΡΩΝ. ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ”. Εκεί μέσα είχε διάφορα “μαργαριτάρια” και αποσπάσματα από εκθέσεις μαθητών. Κάπου εκεί, σε μια έκθεση ένα παιδί ανέφερε ότι ένας φίλος του είχε γράψει μια έκθεση με τίτλο “Κουραφέλκυθρα”. Μου είχε φανεί πολύ αστείο και ακόμα μου φαίνεται. Ελπίζω αυτό το παιδάκι να μην απαιτήσει δικαιώματα μια μέρα.
Υπάρχει κάποιος χαρακτήρας των Κουραφέλκυθρων που να συμπαθείς περισσότερο;
Χμ… Δύσκολη ερώτηση… Ήταν όλοι τους παιδιά μου και τα λοιπά… Ο Κύριος Κλιάφας μάλλον είναι ο αγαπημένος μου για συναισθηματικούς λόγους, επειδή ήταν και ο πρώτος που έφτιαξα. Νομίζω για παρέα θα ήθελα πιο πολύ το Λούθερ. Το στριπάκι με την οικογένεια Δαπόντε είναι αυτό που διασκεδάζω να γράφω περισσότερο από τα άλλα γιατί μου επιτρέπει μεγαλύτερη ελευθερία.
Με την ευκαιρία του εορτασμού των 100 strips, πώς ένιωσες βλέποντας κάποιους άλλους δημιουργούς να “παίζουν” με τους χαρακτήρες σου;
Είναι ίσως η μεγαλύτερη χαρά που έχω νιώσει από τότε που ξεκίνησα αυτό το comic. Το να ξέρω απλά ότι ο Αρκάς και ο Καλαϊτζής το διαβάζουν και τους αρέσει είναι από μόνο του μια τεράστια τιμή. Όταν δέχτηκαν, και μάλιστα με χαρά, να μου στείλουν σκίτσα, τρελάθηκα! Νομίζω ότι θέλω να βάλω την εικόνα με το Λούθερ και το γουρούνι του Αρκά στάμπα πάνω σε όλες μου τις μπλούζες.Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. Όλο το παιχνίδι με τα σκίτσα φίλων και συνεργατών που θαυμάζω όπως ο Soloup, ο Δερβενιώτης, ο Πανταζής, ο Ζαφειριάδης, ο Γούσης και η Μόκα ήταν πολύ διασκεδαστικό και περιμένω να ανταποδώσω τη χάρη αν μου ζητηθεί.
Πολλοί εκπλαγήκαμε από το γεγονός ότι ο “ακριβοθώρητος Αρκάς” ήταν ένας από τους 8 δημιουργούς που ευχήθηκαν στην επέτειο του ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ. Τί σημαίνει για σένα αυτή η κίνηση;
Με τον Αρκά είχαμε έρθει σε επικοινωνία αρκετό καιρό πριν του ζητήσω να μου κάνει σκίτσο. Είναι απίστευτο πόσο με βοήθησε και με πόση προθυμία. Μπορώ να πω ότι κατά κάποιον τρόπο έσωσε τα ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ σε μια δύσκολη φάση τους. Δε θα μπω σε περισσότερες λεπτομέρειες, αλλά μεταξύ μας, είναι αλήθεια αυτό που λένε ότι δεν είναι ένας άνθρωπος, αλλά μια ομάδα από τηλεπαθητικές τυφλές καλόγριες στα Πηρυναία που ελέγχουν ένα cyborg με κωδικό όνομα ARK – A5 χρησιμοποιώντας μόνο τη δύναμη της σκέψης.
Το web comic-strip -που δεν είναι καν λέξη- κυκλοφορεί σε αλμπουμάκι από την Comicdom Press, με extra ιστορίες που δεν θα βρείτε πουθενά αλλού!
Τα ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ ανανεώνονται κάθε Τρίτη στο comicdom-press.gr