COMITECH: Διάβασε Τα Αγαπημένα Σου Webcomics Offline (part two)

Προφανώς, το part two στον τίτλο υποδηλώνει ότι κάπου υπάρχει και part one. Σε περίπτωση που το χάσατε, μην ανησυχείτε, αρκεί ένα κλικ εδώ και τα μαγικά μικρά πράσινα ανθρωπάκια που πρόσφατα προσλάβαμε εδώ στο Comicdom, θα φροντίσουν να εμφανιστεί μπροστά σας. Θυμηθείτε μόνο, όταν τελειώσετε να πατήσετε το back στον browser σας για να επιστρέψετε εδώ. Το πώς γίνεται να πατάτε ένα κουμπί που λέγεται “πίσω” για να βρίσκεστε στο παρόν, το οποίο ήταν μέλλον για την δεδομένη χρονική στιγμή που γράφτηκε το άρθρο που διαβάζατε, είναι πράγματι ένα χρονικό παράδοξο και ας ελπίσουμε όλοι ότι δεν διατρέχουμε τον κίνδυνο να καταρρεύσει το χωροχρονικό συνεχές. Εναλλακτικά, μπορείτε αντί για το back, να πατήσετε ALT+Αριστερό βέλος. Το αποτέλεσμα θα είναι ακριβώς το ίδιο, σας διαβεβαιώ (σε Firefox και Internet Explorer τουλάχιστον).

Επειδή θα ήταν άδικο για εσάς που έχετε διαβάσει το πρώτο μέρος να σας υποχρεώσω να το ξαναδιαβάσετε, ακολουθεί μία σύντομη περίληψη. Εσείς που δεν το έχετε διαβάσει όμως, μην προσπαθήσετε να επωφεληθείτε από αυτό, να πάτε και να το διαβάσετε! Σας παρακαλώ! Δεν είναι ότι δεν θα καταλάβετε το δεύτερο μέρος αν δεν έχετε διαβάσει το πρώτο, αλλά βλέπετε πληρώνομαι με τις λέξεις που διαβάζουν οι αναγνώστες του blog. Αυτή τη στιγμή, ένα ιδιαίτερα εξελιγμένο software, τρέχει στον υπολογιστή σας και μετράει τις λέξεις από τις οποίες περνάει το μάτι σας και ενημερώνει τον τραπεζικό μου λογαριασμό.

Την προηγούμενη φορά, είδαμε πώς οι παλιοί κατέβαζαν μαζικά αρχεία με το wget και πώς χρησιμοποιούσαν αυτό το “κόλπο” για να βλέπουν τα αγαπημένα τους webcomics. Είπαμε όμως ότι αυτός ο τρόπος, δυστυχώς, δουλεύει σπάνια πια, αλλά υπάρχουν προγραμματάκια που αναλαμβάνουν να κάνουν αυτή τη δουλειά για εμάς, ένα από τα οποία είναι και το Comical.

Σήμερα, θα δούμε ένα ακόμα τέτοιο πρόγραμμα και θα συζητήσουμε και μερικά ακόμα πραγματάκια.

Yet Another Webcomic Reader v. 1.08

Το πρόθεμα “Yet Another” εμφανίζεται από πολύ παλιά στον χώρο των προγραμματιστών. Κάποτε παλιά, όταν κάποιος έφτιαχνε ένα πρόγραμμα που έμοιαζε με κάποιο ή κάποια προϋπάρχοντα και δεν μπορούσε να βρει όνομα για αυτό, κατέφευγε στην λύση του “Yet Another”. Από τα πολύ γνωστά τέτοια είναι το YAST (Yet Another Set Up Tool), κάτι αντίστοιχο με το Control Panel στο SuSe Linux.

Το YAWR (έτσι θα το λέμε από εδώ και πέρα για συντομία), είναι ένα επίσης μικρό προγραμματάκι, γραμμένο σε γλώσσα D, από των αγνώστων λοιπών στοιχείων FeepingCreature και φιλοξενείται από το Source Forge. Αυτό το τελευταίο το τονίζω, επειδή μπορεί να φοβηθείτε να κατεβάσετε ένα πρόγραμμα από κάποιον άγνωστο τύπο.

Η εγκατάσταση του YAWR είναι ανύπαρκτη. Πατώντας το download link, θα κατεβάσετε ένα zip, το οποίο θα αποσυμπιέσετε σε έναν οποιονδήποτε φάκελο στον υπολογιστή σας (αρκεί να θυμάστε που το βάλατε). Ανάμεσα στα αρχεία που θα περιέχει αυτός ο φάκελος, θα είναι και το yawr.exe στο οποίο κάνετε διπλό κλικ για να εκτελέσετε το πρόγραμμα. Για να μην χρειάζεται κάθε φορά να πηγαίνετε στον φάκελο του προγράμματος, μπορείτε να φτιάξετε ένα shortcut (συντόμευση στα αγγλικά :P) στην επιφάνεια εργασίας σας, ή όπου βάζετε τα shortcuts σας, και να το τρέχετε από εκεί.

Το YAWR έρχεται  με υποστήριξη για σχεδόν 500 webcomics (όχι δεν είναι τυπογραφικό, κοιτάξτε την εικόνα πιο πάνω, εκεί που λέει πόσα είναι available), ενώ μπορεί να δεχτεί και άλλα, όπως λέει ο δημιουργός του, μέσω regular expression plug ins. Για να είμαι ειλικρινής μαζί σας, δεν μπήκα στην διαδικασία να ψάξω πώς γίνεται αυτό, αλλά αν κάποιος ενδιαφέρεται, μπορεί να ρωτήσει τον ίδιο τον Feep, από ότι είδα απαντάει στα σχόλια που του αφήνουν.

Πατώντας εκεί που λέει πόσα webcomics είναι διαθέσιμα, θα δείτε μια λίστα από την οποία μπορείτε να επιλέξετε και να διαβάσετε ό,τι θέλετε. Να σας πω, πριν το διαπιστώσετε μόνοι σας και απογοητευτείτε, ότι δεν δουλεύουν όλα. Για παράδειγμα το CTRL+ALT+DEL, που τυχαίνει να είναι και ένα από τα αγαπημένα μου δε θέλει να παίξει. Φαντάζομαι όμως ότι τέτοια θεματάκια θα λυθούν με κάποιο επόμενο update του προγράμματος. Η δύναμη του YAWR είναι στο κουμπάκι που λέει List. Έχοντας επιλέξει κάποιο webcomic και πατώντας το List, θα ανοίξει μία λίστα (duh) με όλα τα στριπάκια που έχουν δημοσιευτεί μέχρι εκείνη τη στιγμή. Ο Feep, έχει κάνει μία ακόμα μαγκιά: Όταν επιλέξετε να διαβάσετε κάποιο strip, θα φορτώσει και τα 4 επόμενα, έτσι ώστε να είναι γρήγορη η μετάβαση από το ένα στο άλλο. Αν αποφασίσετε να περάσετε μερικά και να πάτε παρακάτω, θα ξεκινήσει πάλι να φορτώνει από το strip που πατήσατε. Έτσι, δεν σπαταλάει bandwidth. Από την άλλη βέβαια, εδώ ακριβώς είναι που κάποιοι μπορεί να δυσαρεστηθούν, γιατί λείπει η επιλογή να κρατήσετε τα strips στον δικό σας υπολογιστή. Μην βιαστείτε να πείτε ότι κάτι τέτοιο είναι περιττό, κάποιοι άνθρωποι μπορεί να το χρειάζονται αφενός, είναι μια τόσο απλή λειτουργία αφετέρου που δεν καταλαβαίνω γιατί να μην υπάρχει.

Σας είχα πει ότι, ενώ μπορεί να υπάρχουν κι άλλα προγραμματάκια που κάνουν αυτή τη δουλειά, αποφάσισα να ασχοληθώ μόνο με τα δυο παραπάνω, γιατί θεώρησα ότι είναι τα καλύτερα. Παρεπιπτόντως, αν κανείς από εσάς γνωρίζει κάποιο άλλο που κατά τη γνώμη του/της αξίζει, μην το κρατήσετε μυστικό, γι’αυτό υπάρχουν τα σχόλια από κάτω. Προσωπικά, από τα δυο τους, θα επέλεγα το Comical. Το YAWR είναι πολύ αργό για τα γούστα μου, κάτι που οφείλεται στην γλώσσα στην οποία έχει γραφτεί που μοιάζει αρκετά με Java, ενώ το γεγονός ότι υποστηρίζει out of the box 400+ plus webcomics, δεν μου λέει και πολλά γιατί δεν διαβάζω τόσα. Παρόλα αυτά, το YAWR είναι μια πολύ καλή ευκαιρεία για κάποιον να κάνει μια βόλτα και να εξερευνήσει τον κόσμο των webcomics.

Αν πάλι είτε δεν θέλετε είτε δεν μπορείτε (γιατί είστε στην δουλειά και ο περίεργος τύπος που είναι υπεύθυνος για τους υπολογιστές σας εκεί το απαγορεύει) να εγκαταστήσετε κάποιο από τα δυο προγράμματα, μπορείτε πάντα να ανοίξετε τον αγαπημένο σας browser και να πάτε στο LawnDemon, μια πολύ λιτή σελιδούλα που σας προσφέρει μαζεμένα αρκετά webcomics για να περάσετε ευχάριστα την ώρα σας.

Η ερώτηση που περιμένω να ακούσω τώρα, είναι πώς γίνεται να προτείνω το Comical, ενώ έχω ήδη πει ότι δεν μπορεί να φέρει τα προηγούμενα strips κάτι που ουσιαστικά συνιστά αναπηρία, γιατί το καθιστά παντελώς άχρηστο σε κάποιον που δεν έχει συστηματικά παρακολουθήσει κάποιο webcomic. Θα θυμάστε λοιπόν, ότι την προηγούμενη φορά είπα πως έχω βρει μια λύση για αυτό. Η λύση αυτή λέγεται cURL.

Το cURL, είναι ο απόγονος του wget και, σε αντίθεση με αυτό, είναι ό,τι πρέπει για την περίπτωσή μας. Όπως και στην περίπτωση του wget, το cURL φτιάχτηκε αρχικά για Unix/Linux, αλλά έχει μεταφερθεί και στα Windows. Το πλήρες εγχειρίδιο του cURL θα καταλάμβανε πολλές σελίδες, καθώς οι δυνατότητές του είναι πάρα μα πάρα πολλές, αλλά θα μου επιτρέψετε να μην επεκταθώ πέρα από αυτό που είναι απαραίτητο για να κάνουμε τη δουλειά μας. Αφού λοιπόν κατεβάσετε και αποσυμπιέσετε κάπου το cURL, θα πρέπει να ανοίξετε ένα command prompt. Αυτό γίνεται εύκολα πατώνας START, Run και πληκτρολογώντας CMD στο παραθυράκι που σας εμφανίζεται. Πατήστε ENTER και θα ανοίξει ένα ωραιότατο μαύρο παράθυρο. Αν δεν το έχετε ξαναδεί ποτέ σας, μπορεί να δυσκολευτείτε λίγο στη συνέχεια. Θα πρέπει τώρα να πάτε από το command prompt στο σημείο που έχετε αποσυμπιέσει το cURL, οπότε καλό θα ήταν να το έχετε κάπου που να είναι εύκολα προσβάσιμο. Ας πούμε ότι το είχαμε βάλει στον δίσκο F, σε έναν κατάλογο που ονομάζεται curl. Στο prompt θα πρέπει να γράψουμε:

F: <ENTER>
cd curl <ENTER>

όπου <ENTER> σημαίνει προφανώς ότι πατάμε το ENTER. Τώρα, πρέπει να καλέσουμε το cURL με τις παραμέτρους που θέλουμε για να κατεβάσουμε το webcomic που μας ενδιαφέρει. Το παράδειγμα που θα σας δώσω, αφορά στο Megatokyo, αλλά ισχύει γενικότερα. Το Megatokyo, μέχρι τη στιγμή που γραφόταν αυτό το άρθρο, είχε δημοσιεύσει 1257 strips. Για να τα κατεβάσουμε όλα, θα έπρεπε να γράψουμε στο prompt:

curl -O http://megatokyo.com/strips/[0001-1257].{jpg,bmp,png,gif}

Το -Ο που γράψαμε, λέει στο cURL να δημιουργήσει τοπικά αρχεία, ή με πιο απλά λόγια, μην το ξεχάσετε σε καμία περίπτωση! Για να καταλάβετε τι σημαίνει το επόμενο κομμάτι, το πιο πρόσφατο strip του Megatokyo βρίσκεται στο http://megatokyo.com/strips/1257.jpg . Εμείς είπαμε στο cURL να πάει στο http://megatokyo.com, στον κατάλογο strips και να μας φέρει ό,τι αρχεία βρει που το όνομά τους να είναι από το 0001 εώς το 1257 και η κατάληξή τους να είναι κάποια από τις 4 που βάλαμε μέσα στις αγκύλες. Αν όλα έχουν πάει καλά, θα δείτε κάτι σαν το παρακάτω:

Η διαδικασία θα πάρει πολλή ώρα μέχρι να τελειώσει, αλλά μετά θα έχετε όλα τα strips του Megatokyo και μπορείτε, αν θέλετε, να τα μεταφέρετε στον φάκελο που το Comical αρχειοθετεί τα υπόλοιπα, ώστε να τα έχετε όλα μαζί συγκεντρωμένα. Για να κατεβάσετε κάποιο άλλο webcomic, θα πρέπει αυτός που το φτιάχνει να ακολουθεί μια παρόμοια δομή στο πώς αποθηκεύει τα αρχεία στον server του, αν και οι περισσότεροι το κάνουν. Για να βρείτε την διεύθυνση την οποία πρέπει να γράψετε στο cURL, μπορείτε να κάνετε ένα δεξί κλικ επάνω σε κάποιο strip, να επιλέξετε properties και να δείτε που βρίσκεται στον server η συγκεκριμένη εικόνα.

Οφείλω να σας προειδοποιήσω, ότι η παραπάνω διαδικασία ταλαιπωρεί πολύ από πλευράς bandwidth τον server που φιλοξενεί το webcomic που θέλετε να κατεβάσετε και σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να δημιουργήσει και πρόβλημα, ενώ εσείς μετατρέπεστε σιγά σιγά σε leechers… Μπορείτε αν θέλετε να σπάσετε τη διαδικασία σε μικρότερα batches, ώστε να έχετε τη συνείδησή σας λίγο πιο ήσυχη, αλλά και πάλι χρησιμοποιείτε την παραπάνω μέθοδο με δική σας ευθύνη.

Κλείνοντας, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας σε ένα ζήτημα το οποίο συνήθως προσπερνάμε, αλλά νομίζω ότι είναι σημαντικό. Το ότι κάποιος κάνει ένα webcomic, το οποίο μας αρέσει και διαβάζουμε και το διαθέτει δωρεάν στο internet, είναι κάτι που θα πρέπει να εκτιμήσουμε και όχι να το λάβουμε ως δεδομένο. Μπορεί να μην το ζητάει ευθέως, αλλά η υποστήριξη του κοινού του είναι αυτό που θα του επιτρέψει να συνεχίσει να δημοσιεύει το έργο του. Δεν θεωρώ ότι είναι ιδιαίτερο πρόβλημα για κανέναν το να πάει μια στο τόσο στο site του webcomic που τον ενδιαφέρει και να κάνει μερικά κλικ στις διαφημίσεις. Είναι κάτι ασήμαντο για εμάς, αλλά για τον δημιουργό μπορεί να σημαίνει κάποια έσοδα. Μια άλλη λύση είναι η δωρεά, συνήθως μέσω PayPal, που μπορεί να είναι της τάξης του ενός δολαρίου, ποσό ασήμαντο. Κάποιοι άλλοι μπορεί να έχουν e-shop στο οποίο πουλάνε merchandise σχετικό με το comic τους. Άλλοι δημοσιεύουν στο internet, αλλά μόλις μαζευτούν αρκετά τα εκδίδουν και σε χαρτί. Αυτό φυσικά, για τις περιπτώσεις που πιστεύετε εσείς ότι αξίζει να το κάνετε. Απλά προσπαθήστε να φέρετε τον εαυτό σας στην θέση του δημιουργού.