TALES OF THE DRAGON GUARD

Writer: ANGE
Artist: Alberto Varanda
Marvel/Soleil

Ημίγυμνες παρθένες πολεμίστριες και δράκοι. Θα μπορούσε να είναι το συντομότερο και παράλληλα το πιο πειστικό review.

Το TALES OF THE DRAGON GUARD είναι πολλά παραπάνω. Σε έναν κόσμο που μοιάζει μεσαιωνικός, κάπου παράλληλα από εδώ, υπάρχουν δράκοι. Είναι τεράστιοι, πανίσχυροι και ξεκάθαρα κακοί. Τόσο κακοί, ώστε όπου εγκαθίστανται σκορπούν γύρω τους αυτή την κακία. Δεν είναι μεταφορικό αυτό, αφου η επίδρασή της κακίας τους ονομάζεται “Veil” και παραμορφώνει τα ζώα και τους ανθρώπους, μετατρέποντάς τους σε δύσμορφα τέρατα. Αλλά ουδέν κακόν αμιγές καλού, καθώς όπου εγκαθίσταται ο δράκος, το υπέδαφος γεμίζει με πολύτιμους λίθους. Ταυτόχρονα, ο δράκος μπορεί να αισθανθεί οποιονδήποτε τον πλησιάζει, από πολύ μακριά. Υπάρχουν, όμως, κάποια πλάσματα που δε μπορεί να εντοπίσει και στα οποία δεν υπάρχει η επίδραση του Veil. Και αυτές είναι οι παρθένες. Τώρα για το πώς ανακάλυψαν αυτό το στοιχείο οι άνθρωποι, οι δύο ηρωίδες εκφράζουν δύο διαφορετικές απόψεις, που αποτελούν, ταυτόχρονα, και μια άποψη για την ανθρώπινη φύση.

Αφού, λοιπόν, οι παρθένες μένουν ανεπηρέαστες από την παραμορφωτική δύναμη του δράκου και είναι άφαντες στο δρακοραντάρ, φτιάχτηκε ένα τάγμα από παρθένες πολεμίστριες που έχουν επιδοθεί στο να εξαφανίσουν τους δράκους από προσώπου γης. Εμείς παρακολουθούμε την ιστορία της knight Jaina και της ακόλουθου της, Ellys. Φτάνουν σε μια περιοχή που το Veil έχει επεκταθεί και η παρουσία τους είναι απαραίτητη. Έχει ήδη προηγηθεί η αδερφή της Jaina, Dara, αλλά η επίμονη παρουσία του Veil, αποδεικνύει ότι μπορεί και να απέτυχε. Οι δύο πολεμίστριες μπαίνουν στο Veil, έτοιμες να αντιμετωπίσουν το τέρας…

Το συγγραφικό δίδυμο ANGE θα μπορούσε, με μεγάλη ευκολία, να πέσει στην παγίδα και να γράψει ένα ωραιότατο T&A. Έχουν όλα τα υλικά: όμορφες γυναίκες, που είναι σκληρές και ταυτόχρονα παρθένες. Και όμως, έντεχνα το αποφεύγουν και κατορθώνουν να γράψουν μια καταπληκτική ιστορία. Ταλαντεύονται επιδέξια ανάμεσα στην περιπέτεια και το δράμα, τη φαντασία και την πραγματικότητα. Ακολούθησαν την άποψη ότι το χειρότερο τέρας είναι ο άνθρωπος και προβάλλουν μια ενδιαφέρουσα στάση απέναντι στον κόσμο που πλάθουν. Οι ηρωίδες τους είναι πραγματικές και όχι κενά, όμορφα σαρκία. Έχουν αγωνίες, εφιάλτες ξεχωριστή προσωπικότητα. Παράλληλα, η επίδραση του Veil μοιάζει να είναι, όχι μόνο σωματική με τις φρικτές παραμορφώσεις της, αλλά και ψυχική. Ποιά να είναι, άραγε, η χειρότερη;

Έξοχο και το σχέδιο του Varanda. Οι πολεμίστριες είναι πραγματικά κούκλες και οι παραμορφωμένοι είναι τρομαχτικοί και αηδιαστικοί. Η κίνηση των σκίτσων είναι φανταστική, στον αέρα που φυσάει, τις πόλεις και τους ανθρώπους, ενώ ο σχεδιαστής δε διστάζει να γεμίσει τα panels του.  Τα δίνει, βέβαια, όλα, στις σκηνές μάχης, όπου τα πάντα μοιάζουν να ζωντανεύουν και τα μολύβια είναι ακόμη πιο έντονα. Όσο για το δισέλιδο με το δράκο… τί να πω; Seeing is believing! Ευρωπαϊκό στήσιμο, που σημαίνει προσοχή στις λεπτομέρειες, ποιότητα στην κάθε σελίδα και εξαιρετική σκηνοθεσία. Να σημειώσω ότι έχω βάλει το original artwork του Varanda από το εξώφυλλο, στο οποίο η κοτσίδα περνάει από τα σωστά μέρη, ή μάλλον, δεν περνάει από τα λάθος μέρη όπως στη σεμνότυφη αμερικάνικη έκδοση.

Το TALES OF THE DRAGON GUARD αποτελεί μια ακόμα έκδοση της Marvel που φέρνει μια έκδοση της Soleil από την Ευρώπη, φιλοδοξώντας να φέρει λίγο ευρωπαϊκό αέρα στην αμερικανική αγορά. Δεν έχω διαβάσει το γαλλικό πρωτότυπο για να ξέρω αν η μεταφορά είναι καλή, είναι πάντως καλή η προσπάθεια να περάσουν τον Ατλαντικό καλές ευρωπαϊκές εκδόσεις. Και να φτάσουν και σε εμάς, τους μη γαλλομαθείς.