IRON MAN 2
Director: Jon Favreau
Starring: Robert Downey Jr., Don Cheadle, Scarlett Johansson, Gwyneth Paltrow, Sam Rockwell, Mickey Rourke, Samuel L. Jackson
Marvel Studios & Paramount Pictures
Μου είναι κάπως δύσκολο να καταλήξω σε κάποιο ασφαλές συμπέρασμα σχετικά με την ποιότητα του IRON MAN 2. Το δίωρο που πέρασα στην κινηματογραφική αίθουσα ήταν σίγουρα ευχάριστο, αλλά και πάλι, δεν μπορώ να δηλώσω με βεβαιότητα ότι το συγκεκριμένο κινηματογραφικό έργο είναι πραγματικά καλό. Βλέπετε, το sequel αυτό προσπαθεί να κάνει πολλά πράγματα μαζί, και κάπου τρώει τα μούτρα του καθώς το επιχειρεί.
Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, βρίσκονται, φυσικά, τα προβλήματα που ταλαιπωρούν τον αγαπητό πολυεκατομμυριούχο εφευρέτη, Tony Stark, ένα από τα οποία έχει ρίζες στις πράξεις του πατέρα του, και το πώς αυτές έχουν αντίκτυπο στο σήμερα, όταν τα αποτελέσματα τους εμφανίζονται με την έλευση του Whiplash. Επίσης, η Αμερικάνικη κυβέρνηση πιστεύει ότι η τεχνολογία της αρματωσιάς του Iron Man, θα έπρεπε να ανήκει σε αυτήν και όχι στον εφευρέτη της. Ή αν όχι η ίδια η τεχνολογία, τουλάχιστον κάποια άλλη, παρόμοια με αυτή. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, το βασικό στοιχείο που τροφοδοτεί τη συσκευή που τον κρατάει στη ζωή, τον οδηγεί σε βέβαιο θάνατο.
Όχι ένα, αλλά τρία plotlines τρέχουν ταυτόχρονα σε αυτή την ταινία. Δίνεται ο απαραίτητος χρόνος ώστε να αναπτυχθούν επαρκώς όλα αυτά; Σαφέστατα όχι, μιας και θα χρειαζόταν μια ταινία διάρκειας τριών ωρών, προκειμένου να γίνει το παραπάνω. Έτσι, λοιπόν, το σενάριο τρέχει να προλάβει, πηδάει από θέμα σε θέμα, καθώς προσπαθεί να τα χειριστεί όλα ταυτόχρονα, και ενώ καταφέρνει να τα συνδέσει, κάπως αμήχανα, όλα αυτά, χάνει σε “καρδιά” και “ψυχή”. Τα γεγονότα παρελαύνουν, αλλά δεν αφήνουν πίσω τους κάποια συναισθηματική αντίδραση.
Η συνταγή που ακολουθήθηκε για την απόδοση των παραπάνω, ήταν η ίδια όπως και στο πρώτο μέρος. Το χιούμορ δεν λείπει από την ταινία, ειδικά το λεκτικό, και για ακόμη μια φορά, η δράση είναι μετρημένη, και ίσως λιγότερο εντυπωσιακή, από όσα έχει συνηθίσει να περιμένει το κοινό από τις superhero ταινίες των τελευταίων ετών. Παρ’ όλα αυτά, η πρώτη συνάντηση μεταξύ Whiplash και Tony Stark, έχει τη δέουσα ένταση, παρά το γεγονός ότι είναι κάπως σύντομη.
Αυτό που αποζημιώνει, σε μεγάλο βαθμό, είναι το cast, δίνοντας πολλούς έξτρα πόντους στην ταινία. O Robert Downey Jr. ανεβάζει τον δείκτη της υπερβολής στην ερμηνεία του μερικά κλικ πάνω, σε ένα almost one-man show, με συμπεριφορά που θυμίζει νάρκισσο rockstar, ενώ η χημεία του με την συμπρωταγωνίστρια του, Gwyneth Paltrow, είναι υπέροχη, καθώς βγάζει όλη την απαραίτητη υπόγεια ερωτική ένταση. O Mickey Rourke, ως Whiplash, έχει τον αέρα της απειλής που απαιτείται από έναν villain, καθώς ο έτερος κακούλης του έργου, ο Justin Hammer, αποδίδεται από τον Sam Rockwell, ως χαρακτήρας για comic relief. O Don Cheadle, ο οποίος αντικατέστησε τον Terence Howard στο ρόλο του James Rhodes, μεταφέρει από το χαρτί το απαραίτητο attitude του χαρακτήρα, ενώ ο Samuel Jackson, ως Nick Fury, αν και με λίγο screen time, παίζει πάνω-κάτω όπως ξέρει να παίζει, εντός ενός PG-13 πλαισίου, λόγω των περιστάσεων. Όχι, δεν ξέχασα την αγαπημένη πολλών Scarlett Johansson, αλλά για ποια ερμηνεία να πω; Τίποτα παραπάνω από ένα οφθαλμόλουτρο, που όταν έρθει η ώρα, ρίχνει άντρες τέζα – με τον τρόπο της.
Πέρα από τα παραπάνω, οι fans της Marvel θα βρουν αρκετές στιγμές που προσφέρονται για geek-out, όπως η τελευταία κρυμμένη σκηνή, ενώ πιθανόν να απορήσουν με τη μάλλον ανορθόδοξη χρήση ενός αντικειμένου, το οποίο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με έναν χαρακτήρα ακρογωνιαίο λίθο της συγκεκριμένης εταιρίας. Αυτοί, επίσης, είναι που θα βρουν τις αποκλίσεις της ταινίας από την πρώτη ύλη της, και ίσως οι πιο σκληροπυρηνικοί από αυτούς να γκρινιάξουν – αντίδραση που είναι μέσα στο παιχνίδι.
Υπάρχει, όμως, και κάτι στο οποίο θα ήθελα να σταθώ λίγο. Σύμφωνα με τα όσα διαδραματίζονται στα γεγονότα μεταξύ των δυο ταινιών, ο Tony Stark χρησιμοποίησε την τεχνολογία που είχε στη διάθεση του, προκειμένου να φέρει ειρήνη στον κόσμο. Αν και σίγουρα δεν είναι το βασικό θέμα της ταινίας, ιδεολογικά είναι ικανό να προκαλέσει αντιδράσεις, καθώς φαίνεται να υποστηρίζει την επιβολή της ειρήνης, όχι από τον πιο δίκαιο, αλλά από τον ισχυρότερο, καθώς και την ιδιωτικοποίηση αυτής. Σίγουρα, όσοι έχουν μια τάση για “Δανικές” κριτικές, βρίσκουν το ιδανικό βέλος για την φαρέτρα τους, και ψάχνουν τον στόχο τους.
Το IRON MAN 2 σίγουρα δεν είναι μια ταινία που θα την τοποθετήσω στο προσωπικό μου top καλύτερων μεταφορών από comics, έχει όμως τις αρετές του, όπως και αρκετές αδυναμίες, και σίγουρα δεν μπορώ να πως ότι πέρασα άσχημα βλέποντας το. Αριστούργημα δεν το λες, έχει όμως την αξιοπρέπεια του, ως μια superhero ταινία.
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=FNQowwwwYa0[/youtube]
About Γιώργος Χατζηκωστής
Related Posts
Top 100 Comics Of The 70s: 30-21
-
Posted by
Comicdom
Λίγο πριν το Top 20, η συγκεκριμένη δεκάδα θα μπορούσε να αναφωνεί “Make Mine Marvel”, καθώς τα εννέα από τα δέκα comics προέρχονται από το House Of Ideas, με ένας μοναχικό Batman να κρατάει ψηλά τη σημαία της DC.
Top 100 Comics Of The 70s: 60-51
-
Posted by
Το σύστημα 6-3-1 επιστρέφει, με έξι αμερικανικά comics όπως και τις προηγούμενες φορές, αλλά τώρα είναι τα ευρωπαϊκά comics που υπερέχουν των Manga! Όπως εύκολα μπορεί να μαντέψει όποιος έχει έστω και ελάχιστη φαντασία, η μοναδική ιαπωνική εκπροσώπηση ανήκει πάλι στον Tezuka…
Previews Picks May 2021
-
Posted by
Βγαίνοντας σιγά-σιγά από την καραντίνα και με την ελπίδα οι επόμενοι μήνες να αποτελέσουν την απαρχή της επιστροφής στην κανονικότητα, ο Ορέστης Καρέλης και ο Πάνος Παπαγεωργίου ρίχνουν μια προσεκτική ματιά στο τρέχον PREVIEWS της Diamond και επιλέγουν τις πιο ενδιαφέρουσες κυκλοφορίες του Ιουλίου.
Top 10 Christmas Covers
-
Posted by
Σπύρος Ανδριανός
Τα Χριστούγεννα είναι η μαγική περίοδος που αγγίζει τις ψυχές όλων των ανθρώπων και από αυτό το πνεύμα δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα comics, που μέσα στις δεκαετίες απαθανάτισαν στα εξώφυλλά τους τη μοναδική μαγεία των εορτών!
Previews Picks July 2020
-
Posted by
Η θερμοκρασία ανεβαίνει, ο ήλιος ζεματάει, το Con αναβλήθηκε εκ νέου, ο Κορονοϊός είναι ακόμα εδώ και το Champions League δεν έχει ξεκινήσει ακόμα… Ο Ορέστης Καρέλης και ο Πάνος Παπαγεωργίου βρίσκουν μοναδική παρηγοριά στο PREVIEWS της Diamond!
Previews Picks February 2020
-
Posted by
Μέτά από ένα μικρό διάλειμμα, η στήλη που σας ενημερώνει για τις πιο ενδιαφέρουσες μελλοντικές κυκλοφορίες, επιστρέφει δυναμικά, και οι Αντώνης Αντωνιάδης και Δημήτρης Σακαρίδης σας παρουσιάζουν τις δικές τους επιλογές για τα comics που θα έρθουν στα μαγαζιά σε περίπου δύο μήνες.
San Diego Comic-Con 2019 – Marvel Cinematic Universe
-
Posted by
Αντώνης Αντωνιάδης
Όπως αναμενόταν, στο πλαίσιο του Comic-Con του San Diego, η Marvel αποκάλυψε τα επόμενα κινηματογραφικά σχέδιά της. Παρ’ όλο που κάποια ήταν ήδη γνωστά, δεν έλειψαν και αρκετές εκπλήξεις.
Spider-Man: Far From Home
-
Posted by
Σόλωνας Παπαγεωργίου
Η ταινία είναι μια πολύ διασκεδαστική, θερινή περιπέτεια, με ρυθμούς που τρέχουν ασταμάτητα. Αν και το πρώτο της μισό είναι λίγο πιο μέτριο, το δεύτερο επανορθώνει και γίνεται πιο χορταστικό.
Σκοτώνουν Τα Fanboys Όταν Γεράσουν;
-
Posted by
Εδώ και δύο περίπου εβδομάδες, όλος ο κόσμος ασχολείται με το AVENGERS: ENDGAME, μεταξύ των οποίων και οι κομιξάδες, που διαβάζουν χρόνια τα comics της Marvel και σήμερα αισθάνονται την ανάγκη, ως ειδικοί, να αναλύσουν το πόσο “πιστή” ήταν η ταινία στο original υλικό…
Avengers: Endgame
-
Posted by
Ορέστης Καρέλης
Το AVENGERS: ENDGAME είναι ένα επικό τέλος μίας ιστορίας που έγραψε ιστορία στην ιστορία του κινηματογράφου, αλλά και της Ένατης Τέχνης. Είναι ένα υποδειγματικό φινάλε, το οποίο δικαιώνει και με το παραπάνω το hype του, σεβόμενο το κοινό του, δίχως να καταφεύγει σε σεναριακές ευκολίες προς απλή τέρψη.
Black Widow #2 (Marvel Comics Snapshot Review)
-
Posted by
Τόνια Στεφανάτου
Άλλη μια προσπάθεια για να αποκτήσει η Black Widow τη δική της σειρά, που μέχρι στιγμής καταλήγει σε ένα άνισο αποτέλεσμα και σε ένα comic κατώτερο σε σύγκριση με περασμένες solo εξορμήσεις.
Tony Stark: Iron Man #8 (Marvel Comics)
-
Posted by
Παναγιώτης Σενούντας
Είναι παράξενο και συνάμα απογοητευτικό, το πως η συγκεκριμένη σειρά φέρει τη σεναριακή σφραγίδα του Dan Slott και ξεκίνησε τόσο δυναμικά, για να εξελιχθεί σε κάτι αρκετά άνευρο και συνηθισμένο.
Το είδα την παρασκευή.Επειδή το πρώτο ερώτημα που έρχεται στο νου όσων δεν το είδαν είναι το «είναι καλύτερο από το πρώτο» θα απαντήσω ευθύς αμέσως.Όχι.
Σε ορισμένα σημεία μόνο είναι καλύτερο από το πρώτο ,ως σύνολο όμως πάσχει.H φράση που μπορεί να περιγράψει καλύτερα από όλες την συγκεκριμένη ταινία ,ήταν αυτή που είπε ο αδερφός μου βγαίνοντας απ την αίθουσα :«αυτός ήταν ο Iron Man του Σταν Λη»
Κάτι που μου άρεσε στην πρώτη ταινία ήταν ότι ναι μεν έβλεπες υπερηρωϊκή ταινία ,αλλά προσπαθούσε να το κάνει όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστικό γίνεται.Εδώ έχουμε το εντελώς αντίθετο!Η ταινία ήταν τελείως «χάρτινη» και σου έδινε την εντύπωση ότι διάβαζες παλιό κόμικ του iron man (γι αυτό και ο χαρακτηρισμός ο iron man του Stan Lee).Eιδικά η σκηνή που ενέπλεκε «χημεία» ήταν τελείως εξωπραγματική!
Άλλο αρνητικό ήταν ότι η ταινία ήταν πάρα πολύ φορτωμένη!Είχε και War Machine και Nick Fury και Black Widow και στολή βαλίτσα ΚΑΙ Avengers και Wiplash ΚΑΙ Crimson Dynamo ! Πάρα πολλά για μια ταινία! Εν τω μεταξύ τα μισά από αυτά (ιδιαίτερα η φάσεις με τον Fury,η σκηνή με την στολή βαλίτσα και όλες η σκηνές με την Black Widow ) θα μπορούσαν να λείπουν και πάλι θα λειτουργούσε μια χαρά η ταινία! Βαρυφορτωμένη ταινία και λόγω αυτού σε ορισμένα σημεία «μπούκωνε» και έκανε κοιλιές.Και φυσικά αυτό που είπε ένας φίλος ήταν πιστεύω ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα της ταινίας. «Δυστυχως με τις ταινιες της μαρβελ αρχιζει να συμβαινει κατι που ειχα αναφερει παλιοτερα και ειναι οτι αρχιζουν να υποφερουν σαν αυτονομες ταινιες επειδη προσπαθουν με το continuity να μπλεξουν πολλα storylines και πολλους χαρακτηρες ξεχνοντας οτι καθε ταινια θα πρεπει να στεκει αυτονομη πρωτα και μετα αν ειναι δυνατον να εχει guest εμφανισεις» ισχύει σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Κάτι άλλο που δεν μου άρεσε ήταν ο Don Cheadle ως Jim Rhodes! Ο Terence Howard τουλάχιστον είχε μια αντρίλα πάνω του ! Ετούτος εδώ έμοιαζε με πρόσφυγα απ την Αφρική που είχαν να τον ταίσουν κάμποσες μέρες ,όχι με λοχία του Αμερικάνικου στρατού!
Η δράση ήταν πολύ καλή ,καλύτερη από την πρώτη ταινία και πιστεύω αρκετή ,το μόνο που χρειαζόμασταν λιγο παραπάνω ήταν Tony Stark.Ο Downey o καημένος σε αυτή την ταινία είναι σχεδόν όλη την ώρα μέσα στη στολή και πολύ λίγο έξω από αυτήν ώστε να μπορούμε να τον απολαύσουμε.Το ίδιο θα μπορούσα ίσως να πω και για τον Mickey Rourke!
Δεν θέλω να είμαι άδικος ούτε να θάψω την ταινία,διότι μου άρεσε ,αλλά αν την πρόσεχαν λίγο περισσότερο θα μπορούσε άνετα να είναι καλύτερο από το πρώτο.Favreau πρέπει να καταλάβεις ότι υπάρχουν ορισμένα πράγματα που λειτουργούν μόνο στα κόμικ και όχι στις ταινίες.
Υ.Γ 1:Όταν έδειχνε τα αρχικά τρέηλερ ,έδειξε και το trailer των Expendables.Αυτή την ταινία θα πάω να την δω με χίλια.
Υ.Γ 2:Δεν κάθησα να κάτσω να δω και την τελική σκηνή ύστερα απ τα credits.Στην αρχή όταν είχε γίνει μου είχε φανεί καλή ιδέα ,αλλά τώρα μου φαίνεται μεγάλη βλακεία.Η υπομονή έχει και τα όριά της! Δεν μπορώ να κάτσω να δω 10 λεπτά credits για μια σκηνή μισού λεπτού!
Υ.Γ 3:Όταν πρωτοεμφανίστηκε ο war machine ΕΠΡΕΠΕ να παίξουν το ομώνυμο τραγούδι των AC/DC ! Αντ αυτού βάλαν κάτι αδιάφορο.Μεγάλη μ….
Σχετικα με το εργο θα αναφερω παρακατω ορισμενα απο τα πραγματα που μου αρεσαν και δεν μου αρεσαν σχετικα με την ταινια.Δεν μου αρεσαν
1)Ο τονος της ταινιας παραηταν κωμικος σε σημειο μαλιστα που νομιζες οτι εβλεπες blockbuster κωμωδια ενω το στορυ ειδικα σε ορισμενα σημεια δεν απαιτουσε κατι τετοιο.Ενταξει δεν ειπαμε να κανουν τον Tony Bruce Wayne αλλα οχι και ετσι
2)Ο Justin Hammer ητανε πραγματικα οτι ναναι.Και δεν αναφερομαι μονο στο θεμα της ηλικιας του καθοτι αυτο δεν με ενοχλησε,αλλα character wise το γεγονος οτι τον κανανε ενα χαζο Tony Stark wannabe ειχε ως αποτελεσμα η ταινια να στερειται εναν αξιολογο αντιπαλο για τον Τονυ.Ενας αδιστακτος και ψυχρος Hammer θα λειτουργουσε καλυτερα πιστευω.(μιας και ο χαρακτηρας του Rourke μετα τη σκηνη στο Μonaco) δεν κανει και τιποτα και μενει κλεισμενος σε ενα δωματιο απο ενα σημειο και μετα.
3)Οπως ανεφερα και πιο πανω ο χαρακτηρας του Rourke δεν χρησιμοποιηθηκε οσο θα επρεπε και το γεγονος οτι δεν ειχε καθολου αλληλεπιδραση με τον Σταρκ παρα μονο σε μια σκηνη στη φυλακη εβλαψε επισης τη ταινια.
4)Η σκηνη με το παρτυ επισης ηταν τραγικη.Δεν χρειαζεται παντως να εισαι οπαδος του κομικ για να αναρωτηθεις πως καταφερε ο Rhodes να μπει μπει στην πανοπλια(ο jarvis πως και τον αφησε?) και οχι μονον αυτο να την χειριζεται λες και τη φορουσε καθε μερα για τη δουλεια.Στην προηγουμενη ταινια ο Τονυ εκανε προπονηση μεχρι να καταφερει να κραταει ισοροπια.
5)Υπηρχε μια ασαφεια σχετικα με τη σχεση Τονυ/Πεπερ αλλα αυτο κατα το τελος προχωραει οποτε θα τους το χαρισω 😆
6)Ο Samuel Jackson πραγματικα απαραδεκτος.Ο τυπος παιζει τον ιδιο ρολο συνεχεια απο την εποχη του Pulp Fiction.Μακαρι να ειχαν τον original Fury αλλα λεμε τωρα….
7)Ο War Machine ενω εδειχνε cool ηταν και αυτος αχρειαστος για τη ταινια.Η τελικη μαχη θα ηταν πιο καλη αμα ηταν μονο με τον Tony.Ο War Machine ηταν για μενα οτι ηταν και ο Venom για το Spidey 3,ενας χαρακτηρας που τον χρησιμοποιησανε λιγο μονο και μονο για να ικανοποιησουν τα fanboys που γκρινιαζαν απο τη πρωτη ταινια.
Μου αρεσαν
1)Ο Robert Downey Jr και το βασικο cast της ταινιας ειναι ολοι τους καλοι ηθοποιοι οποτε σε αυτο το τομεα τα πραγματα ηταν οκ(αλλα αμα το σεναριο ειναι σκετο χαος…)
2)Τα εφε και οι σκηνες δρασεις ηταν ανωτερες σε σχεση με τη προηγουμενη ταινια σιγουρα.
3)Η Scarlett ομολογουμενως μου αρεσε πρεπει να πω και δε την περιμενα τοσο καλη.Η σκηνη δρασης της ειναι επισης πολυ καλη και δε θα με πειραζε να δω μια ταινια αφιερωμενη στη Black Widow(εχει πολυ backstory εξαλλου σαν χαρακτηρας οποτε…)
4)Η ολη σκηνη στο Μonaco ηταν πολυ καλη και η πανοπλια βαλιτσα ηταν φοβερη(μην ξεχναμε οτι και στο κομικ ο Σταρκ ειχε τη πανοπλια σε βαλιστα).Οπως ειπα οι σκηνες στο Μonaco ηταν πολυ καλες και με αρκετο σασπενσ θα ελεγα(κατι που λειπε γενικοτερα απο τη ταινια λογω του οτι δεν υπηρχε ενας villain της προκοπης)
-Γενικοτερα μου θυμησε το Spiderman 3 σαν ταινια με ολους τους αχρησιμοποιητους χαρακτηρες που ειχε και το στορυ που εκτεινονταν σε χιλλιες δυο κατευθυνσεις.Δυστυχως η Μαρβελ βιαζεται τοσο πολυ να βγαλει τους Avengers ξεχναει οτι καθε ταινια πρεπει πρωτα να ειναι αυτονομη.Ελπιζω να μην ακολουθησει σε τετοιο βαθμο την ιδια τακτικη με τον Thor και τον Captain America.Ουφ…
σεντόνια the horror, the horror, the horror
Εγώ δεν θα πω τόσα πολλά όσα οι προλαλήσαντες: η ταινία, γενικά, από μόνη της ήταν στην καλύτερη περίπτωση μέτρια. Σε σχέση με το πρώτο Iron Man ήταν απαράδεκτη. Πολλά ωραία στοιχεία είχαν ελάχιστο screen time, ήταν σε τεράστιο βαθμό ρομαντική σαπουνόπερα και δυστυχώς οι σπιρτόζικοι διάλογοι της πρώτης ταινίας εδώ είχαν μετραπεί σε αυτιστική συνδιάλεξη με τις περισσότερες φράσεις να μην ολοκληρώνονται ποτέ.
Ο Whiplash, αν και όντως απειλητικός σαν μορφή, χάρη στην ηθοποιία του Rourke, ρηχά και ανούσια γραμμένος ως driven villain. Ο Justin Hammer για τα σκουπίδια.
Όσο αφορά το suspension of disbelief, ο σπιτικός πυρηνικός αντιδραστήρας φτιαγμένος στο χέρι και στηριζόμενος πάνω σε βιβλία (και το πρωτότυπο για την ασπίδα του Captain America – αυτό ήταν όντως αστείο), ήταν να τραβάς τα γενια σου (εεε, μαλλιά εννοούσα).
Τέλος, ακούω κόσμο να μιλάει για το action της ταινίας. Ποιο action ρε παιδιά; Αυτό ήταν με το σταγονόμετρο, ίσα για να σε ξυπναέι από τους χαζούς διαλόγους. Δεν μαπίνει στις χειρότερες, αλλά ούτε στο top 20, ούτε με τηλεσκόπιο.