INTERVIEW CORNER #7: Terry Moore

Έχω την εντύπωση ότι οι comic writers που είναι ικανοί να γράψουν κάτι απλό και καθημερινό, αλλά παράλληλα πολύ ενδιαφέρον, σπανίζουν πλέον. Μερικές φορές πιστεύω ότι ο καθένας (που λέει ο λόγος) μπορεί να γράψει σκηνές μάχης και πομπώδεις διαλόγους και ότι χρειάζεται κάποιο είδος ξεχωριστού ταλέντου για να γράψεις κάτι απλό που να τραβήξει φανατικό κοινό.

Κι αυτό το είδος του ξεχωριστού ταλέντου μοιάζει να έχει ο καλεσμένος αυτής της εβδομάδας, ο Terry Moore, γνωστός κυρίως για το αριστουργηματικό STRANGERS IN PARADISE (το 18ο καλύτερο comic των 00s, σύμφωνα με τη λίστα του Comicdom), αλλά και το πιο πρόσφατο ECHO.

Αυτό που έχει καταφέρει να κάνει ο Moore συγκρίνεται με ελάχιστα άλλα έργα του Μέσου, όπως για παράδειγμα το LOVE & ROCKETS. Απλές και καθημερινές καταστάσεις με μια δόση υπερβολής (στο SiP), αλλά και στοιχεία sci-fi που δεν αποτελούν τη βασική ιστορία – παίζουν απλά το ρόλο του σκηνικού, πάνω στο οποίο πρωταγωνιστούν αληθινοί άνθρωποι (στο ECHO). Το STRANGERS IN PARADISE έχει αποκτήσει φανατικό κοινό, χάρη στην αμεσότητά του και το εξαιρετικό σχέδιο, ενώ το ECHO έχει τραβήξει ακόμη και το βλέμμα του Hollywood, με προοπτική να μεταφερθεί στον κινηματογράφο.

Μια ταινία βασισμένη σε comic του θα αποτελέσει σίγουρα ένα “γαλόνι” για τον Terry Moore, αλλά ο ίδιος μάλλον δεν το έχει και τόση πολλή ανάγκη. Έχει ήδη δικαιωθεί για την απόφασή του να εκδίδει ο ίδιος τα έργα του, μέσω του δικού του Abstract Studio imprint, ενώ είναι φέτος υποψήφιος για Eisner Award στην κατηγορία Best Writer/Artist, χάρη στο ECHO. Επιπλέον έχει γνωρίσει την αποδοχή και των μεγάλων εκδοτικών (Marvel και DC), οι οποίες του έχουν εμπιστευτεί κατά καιρούς κάποιους superhero τίτλους τους (RUNAWAYS, SPIDER-MAN LOVES MARY JANE, DC FIRST: BATGIRL/JOKER κ.ά.).

Δεν είναι απορίας άξιο, λοιπόν, που ο Moore είναι ένας φιλικός και χαλαρός άνθρωπος που δε νιώθει υποχρεωμένος πλέον να αποδείξει κάτι, αλλά συνεχίζει να δίνει τον καλύτερο εαυτό του, προκειμένου να μην παραδίδει όμοιες μεταξύ τους δουλειές. Και αυτά προκύπτουν και από τη συνέντευξη που ακολουθεί:

Ποιοι καλλιτέχνες επηρέασαν περισσότερο το γράψιμο και το σχέδιο σου;
Οι Charles Schultz, Milo Manara, Robert Heinlein, Edith Blyton, Ian Fleming, Roger Zelazny, Pink Floyd, και Alex Raymond, απλά και μόνο για να αναφέρω μερικά ονόματα. Έχω εκατοντάδες άλλες πολύ έντονες επιρροές.

Διάβασα πως ενώ αρχικά πρωταγωνίστρια του STRANGERS IN PARADISE θα ήταν η Francine, το σενάριο πήρε το δικό του δρόμο και τελικά αναδείχθηκε η Katchoo. Πώς νιώθει ένας συγγραφέας όταν η ίδια του η ιστορία αλλάζει το αρχικό της πλάνο;

Είναι πράγματι αλήθεια. Ξεκίνησα το πρώτο τεύχος του SiP έχοντας στο νου μου μόνο τη Francine, αλλά τελικά τα ηνία πήρε η Katchoo. Εν τέλει, το comic αφορούσε την Francine, αλλά από την οπτική γωνία της Katchoo. Έμαθα πως μπορείς να σχεδιάζεις το ταξίδι από πριν όσο θέλεις, αλλά, όταν ξεκινάς, συμβαίνουν πολλά. Κοιτάς πίσω και βλέπεις τις πατημασιές σου να έχουν καλύψει τα πάντα. Αλλά έχω την εντύπωση πως αυτός είναι κι ο λόγος που οι συγγραφείς γράφουν, για να δουν οι ίδιοι τι θα προκύψει. Οι εκπλήξεις είναι που μας κάνουν να συνεχίζουμε το γράψιμο.

Τα STRANGERS IN PARADISE και ECHO εκδόθηκαν μέσω του δικού σου Abstract Studio imprint. Ποιες είναι οι προκλήσεις αλλά και οι ανταμοιβές του να εκδίδεις τα δικά σου comics;

Πρόκειται για πολύ σκληρή δουλειά. Κάνουμε τα πάντα, εκτός απ’ το να τυπώνουμε τα βιβλία και να τα πηγαίνουμε οι ίδιοι στα καταστήματα, οπότε οτιδήποτε άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς επαφίεται σ’ εμάς, ή αλλιώς απλά δεν πραγματοποιείται. Ωστόσο, αξίζει τον κόπο, επειδή η εμπειρία είναι υπέροχη όταν τα πράγματα πάνε καλά. Όταν τα πράγματα πάνε καλά όλα είναι εντάξει, αλλά όταν δεν πάνε καλά τότε είναι πολύ μεγάλο ζόρι.

Πόσο εύκολο είναι να πετύχεις στο να παρουσιάσεις με ρεαλιστικό τρόπο έναν χαρακτήρα, ιδιαίτερα έναν χαρακτήρα του αντίθετου φύλου; Τι είναι αυτό που χρειάζεται έτσι ώστε να εισχωρήσεις τόσο βαθιά στα συναισθήματα ενός χαρακτήρα;

Γράφω από μέσα προς τα έξω, ξεκινώντας απ’ τα συναισθήματα κι απ’ τα προβλήματα που είναι κοινά σε όλους μας. Το φύλο, η προσωπικότητα και οι τοπικοί κοινωνικοί χαρακτήρες έπονται. Είμαστε όλοι μας ίδιοι κατά 95%, και έχουμε τις ίδιες ακριβώς εμπειρίες και συζητήσεις.

Σε αντίθεση με το STRANGERS IN PARADISE, στο ECHO έχεις ενσωματώσει κάποια στοιχεία από επιστημονική φαντασία και υπερήρωες. Τα στοιχεία αυτά έχουν σκοπό να σε βοηθήσουν να πεις κάτι καινούργιο με το σενάριο σου;

Ήθελα να γράψω επιστημονική φαντασία, επειδή τη λάτρευα απ’ όταν ήμουν ακόμη πολύ νεαρός αναγνώστης. Συν τοις άλλοις, μεγάλωσα με superhero comics, άρα όλα αυτά ταίριαξαν εύκολα στην περίπτωση μου. Ήθελα να κάνω κάτι πολύ διαφορετικό μετά το SiP. Είχε μεγάλη σημασία το να κάνω κάτι διαφορετικό, έτσι ώστε να αποφύγω την αναμενόμενη κριτική του στιλ “α, μόνο αυτό μπορεί να κάνει”. Δεν το ήθελα αυτό. Είχα πολλές και διαφορετικές ιδέες για σενάρια. Ελπίζω να μπορέσω να ασχοληθώ με όλες τους.

Όταν πρωτοξεκίνησε το ECHO, είχες πει πως το αρχικό πλάνο αφορούσε την κυκλοφορία 18 τευχών, κάτι που άλλαξε σε μετέπειτα στάδιο. Τώρα αναμένουμε 30 τεύχη. Έχει αλλάξει κάτι έκτοτε; Πόσα τεύχη είναι να περιμένουμε;

Το πλάνο του ECHO είναι να ολοκληρωθεί στο τριακοστό τεύχος και μόλις τελείωσα το τεύχος 23, άρα κοντεύουμε.

Έχεις επίσης δουλέψει και σε κάποιους τίτλους με υπερήρωες. Είναι εύκολο να διατηρήσεις το προσωπικό σου ύφος όταν γράφεις για κάτι τόσο διαφορετικό;

Η πραγματική πρόκληση είναι να κρατήσεις το ύφος σου όταν γράφεις για χαρακτήρες που ανήκουν σε κάποιον άλλο. Ο επιμελητής, οι οπαδοί του τίτλου, όλοι τους έχουν προσδοκίες που καθορίζονται από κάποιον άλλο πέρα από εσένα, τον προηγούμενο συγγραφέα του τίτλου. Οπότε βρίσκεσαι σε μία πολύ ιδιόρρυθμη κατάσταση, είναι κάποιο τρόπο σα να είσαι ελεύθερος με αναστολή. Οτιδήποτε κάνεις, συγκρίνεται με αυτά που έκανε αυτός που ήταν πριν από εσένα. Δεν είναι κι ό,τι πιο άνετο. Οπότε, κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς, ελπίζεις για το καλύτερο και παρατηρείς τις εξελίξεις. Μέχρι να περάσει κάποιος από όλα αυτά τα φίλτρα, το βιβλίο ενός mainstream ήρωα έχει αποκτήσει ίσως το ήμισυ του ύφους του συγγραφέα. Το υπόλοιπο πέφτει θύμα των περιστάσεων.

Υπάρχουν καθόλου νέα από την ταινία με θέμα το ECHO ή την επιθυμία σου να δεις μία τηλεοπτική σειρά με θέμα το STRANGERS IN PARADISE;

Η ταινία του ECHO θα χρειαστεί πάρα πολύ καιρό ακόμα. Το Hollywood κινείται πολύ-πολύ αργά. Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι πως ακόμη βρίσκεται σε στάδιο επεξεργασίας. Σ’ ότι αφορά το STRANGERS IN PARADISE, εξακολουθούν να υπάρχουν προτάσεις, αλλά δεν προκύπτει τίποτα απ’ αυτές. Έχω σχεδόν εγκαταλείψει κάθε ελπίδα να δω στην οθόνη το SiP. Έχει πολλούς γερούς υποστηρικτές στο Hollywood, αλλά πάντα καταλήγει στα ίδια. Εν τέλει, θα πρέπει να εγκριθεί από έναν επιχειρηματία, ο οποίος δεν θα έχει ποτέ του ακούσει να γίνεται λόγος γι’ αυτό και κανείς δεν θα μπορεί να του εξηγήσει ποια είναι η ιστορία του. Κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει το SiP σε κάποιον που δεν το έχει διαβάσει, και κανένας δεν μπορεί να πείσει έναν επιχειρηματία να διαβάσει ένα graphic novel 2200 σελίδων. Η όλη συμφωνία πάντα πεθαίνει στο γραφείο εκείνου του ανθρώπου. Είναι πράγματι πολύ απογοητευτικό. Ο μόνος τρόπος για να βγει το SiP στην οθόνη είναι να το διαβάσει ένας ευκατάστατος σκηνοθέτης και να έχει την δυνατότητα να υπογράψει ο ίδιος την επιταγή. Μέχρι τότε…

Ποια είναι τα σχέδια σου για το άμεσο μέλλον;

Να δημιουργήσω όσο το δυνατόν περισσότερα βιβλία μπορώ. Και να επισκεφτώ την Ελλάδα.

[Μετάφραση: Αλέξανδρος Τσαντίλας]

I have the impression that comic book writers who are capable of writing something simple and everyday-like, but at the same time very interesting, are nowadays a rarity. I sometimes believe that anybody (figuratively speaking) can write battle scenes and pompous dialogues and that it takes a special kind of talent in order to write something that will be simple and attract a raving audience.

This week’s guest in our column, Terry Moore, appears to have this kind of talent. Terry Moore is mostly known for his masterful STRANGERS IN PARADISE (the 18th greatest comic of the 00’s according to Comicdom’s list), as well as the more recent ECHO.

What Moore has accomplished can only be compared with a handful of other works in the Medium, such as LOVE AND ROCKETS. Simple and everyday stories, albeit with a dose of exaggeration (in SiP), as well as elements of science fiction that don’t comprise the core of the story but are merely the scenery for the real people starring on top of it (in ECHO). STRANGERS IN PARADISE has attracted a fanatical audience due to its directness and its outstanding pencils, and ECHO has drawn the interest of Hollywood who plans to release it onto the big screen.

A movie based on one of his comic books will definitely be a “promotion” for Terry Moore, although it appears that he himself doesn’t really have much use for it. His decision to self-publish his comics through his own Abstract Studio imprint has already paid out, while thanks to ECHO, he is a nominee for this year’s Eisner Awards in the category of Best Writer/Artist. Furthermore, he has gained the approval of big publishing houses (Marvel and DC) who have trusted him from time to time with some of their own superhero titles (RUNAWAYS, SPIDER-MAN LOVES MARY JANE, DC FIRST:BATGIRL/JOKER among others).

It’s no surprise then, that Moore is a friendly and relaxed person who no longer feels obliged to prove something, but keeps on giving the best of him, in order to avoid delivering two similar works. These facts are stemming from the following interview:

Who are the artists that have most influenced your writing and drawing?

Charles Schulz, Milo Manara, Robert Heinlein, Edith Blyton, Ian Fleming, Roger Zelazny, Pink Floyd, Alex Raymond… just to name a few. I have hundreds of powerful influences.

I have read that while Francine was to be the protagonist of STRANGERS IN PARADISE, the story took its own course and Katchoo took over. How does a writer feel when his own story changes his initial plans?

That’s true. I began issue one of SiP thinking it was all about Francine, but Katchoo took over. In the end it still was all about Francine, but from Katchoo’s point of view, really. I learned that you can pre-plan the trip all you want, but when you begin the journey things happen. You look back and see your footprints wandering all over the place. But that’s why writers write, I think… to see for themselves what will happen. It’s the surprises that keep us writing.

STRANGERS IN PARADISE and ECHO are self-published, through your own Abstract Studio imprint. What are the challenges and what the rewards of publishing your own comic?

It’s hard work. We do everything but print the book and truck it to the stores, so everything else imaginable is up to us or else it doesn’t happen. But it is worth it, because when good things do happen, the experience is wonderful. When it works it is great, when it fails it is a big pain.

How easy is it, to succeed in portraying so realistically a character, especially one of the opposite sex? What does it take to reach so deep in a character’s feelings?

I write from the inside out, starting with emotions and problems we all have in common. The gender, personality and regional social styles come in after that. We’re all 95% the exact same, having the exact same experiences and conversations.

Unlike STRANGERS IN PARADISE, in ECHO you have incorporated some elements from the sci-fi and superhero genre. Are these elements meant to help you say something new with your story?

I wanted to write sci-fi because I have loved it since I was a very young reader. And I grew up on superhero comics, so it all goes together easily for me. After SiP I wanted to do something different. It was important I do something different, to avoid the obvious criticisms of “Oh, he can only do that one thing”. I didn’t want that. I have many different story ideas. I hope I can get to all of them.

When ECHO first started you said that the initial plan was to run for 18 issues, something that changed later. Now we expect 30 issues. Has something changed since then? How many issues can we expect?

The plan is for ECHO to end at 30, and I just completed issue 23, so we’re getting close.

You have also worked for some superhero titles. Is it easy to keep your personal style, writing for something so different?

It’s actually a challenge to keep your style when writing characters that belong to somebody else. The editor, the fans of that title, they all have expectations set by somebody who is not you… the previous writer. So you are in a very tricky situation, you are on probation. Everything you do is compared to who came before you. Not very comfortable. So you do your best and you hope for the best and see what happens. By the time you get through all the filters I would say a mainstream hero book gets maybe half of the writer’s style. The rest falls victim to circumstances.

Is there any news from the ECHO movie or your wish to see a STRANGERS IN PARADISE series on TV?

The ECHO movie will take a long time. Hollywood is very, very slow. All I can tell you is they are working on it. As for STRANGERS IN PARADISE, it continues to be courted, but nothing ever comes of it. I have almost given up on SiP ever getting to screen. It has many powerful champions in Hollywood, but it is always the same thing… Eventually it has to be approved by a businessman who has never heard of it, and no one can explain it to him. No one can explain SiP to someone who hasn’t read it, and you will never convince a businessman to read a 2200 page graphic novel. The deal always dies in that man’s office. It’s very frustrating. The only way SiP will ever make it to the screen is if a wealthy director reads it and can write the check himself. Until then…

What are your plans for the near future?

Make as many books as I can. And visit Greece.

[Translated by Alexandros Tsantilas]