BUNNY DROP Vol. 1
Writer/artist: Yumi Unita
Μετάφραση: Kaori Inoue
Yen Press
Ο 30χρονος εργένης Daikichi, επιστρέφοντας στο πατρικό του για την κηδεία του παππού του, ανακαλύπτει ότι ο 79χρονος γερομπισμπίκης είχε μια κρυφή ερωμένη με την οποία είχε αποκτήσει και ένα κοριτσάκι, την 6χρονη Rin. Φυσικά, η οικογένειά του δεν είναι ιδιαίτερα ευτυχής με αυτή την απροσδόκητη ανακάλυψη και η Rin, νιώθοντας την εχθρική αύρα των υπόλοιπων ενηλίκων στην κηδεία παραμένει σιωπηλή και κάθεται μακριά τους, με μοναδική εξαίρεση τον Daikichi, τον οποίο παίρνει μερικές φορές στο κατόπι. Μετά την κηδεία γίνονται οι απαραίτητες διαπραγματεύσεις για την περιουσία του συχωρεμένου, αλλά το σημαντικότερο απόκτημά του αντιμετωπίζεται με ντροπή και αμηχανία: οι συγγενείς δεν θέλουν να έχουν καμία ανάμειξη με την μυστηριώδη και σκανδαλώδη υπόθεση της Rin, πόσο μάλλον να αναλάβουν τις ευθύνες της κηδεμονίας της. Έτσι ο Daikichi, αηδιασμένος από την εγωιστική και δειλή συμπεριφορά τους, παρορμητικά αποφασίζει να αναλάβει ο ίδιος την μικρούλα, παρόλο που δεν έχει ιδέα περί ανατροφής παιδιών, και οι καλές προθέσεις δεν έχουν πάντα τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Το BUNNY DROP ενώ εκ πρώτης άποψης έχει της βάσεις για να είναι ένα κωμικό manga καταστάσεων, επιλέγει να δώσει προτεραιότητα στον ρεαλισμό, τα συναισθήματα και την εξέλιξη τους.
Έτσι, επανερχόμενα θέματα στο BUNNY DROP είναι αρκετά σκοτεινά ζητήματα, όπως ο αντίκτυπος ενός θανάτου σε ένα εξάχρονο παιδάκι (πόσο μάλλον της μοναδικής γονικής παρουσίας, πηγής αγάπης και φροντίδας προς σε αυτό στην μέχρι τότε ζωή του), οι έννοιες της εγκατάλειψης και της απώλειας του οικείου περιβάλλοντος για αυτό, αλλά και τα πιο πρακτικά και ρεαλιστικά ζητήματα που αντιμετωπίζει ένας εργαζόμενος εργένης που ανατρέφει μόνος του ένα παιδί, από την αγορά των κατάλληλων ρούχων και την εύρεση του ιδανικότερου παιδικού σταθμού μέχρι την αντιμετώπιση κλασικών, παιδικών προβλημάτων όπως η νυχτερινή ενούρηση, τα προβλήματα και τα ερωτηματικά που προκαλεί η απουσία του ενός γονέα για το παιδί στο σχολείο. Επίσης δεν λείπουν πιο ανάλαφρα, αλλά όχι λιγότερο πραγματικά προβλήματα όπως η πιθανότητα εύρεσης γκόμενας για τον Daikichi με την παρούσα κατάσταση.
Φυσικά, παράλληλα με την εξέλιξη της σχέσης του Daikichi με την Rin, ξεδιπλώνεται και το μυστήριο της απούσας μητέρας της μικρής, η οποία έχει εξαφανιστεί και κανείς δεν γνωρίζει τίποτα για αυτήν. Ο Daikichi προσπαθεί με κάθε τρόπο να συλλέξει στοιχεία που θα μπορούσαν να του υποδείξουν την ταυτότητά της και το μέρος όπου βρίσκεται αυτή την στιγμή, αναζήτηση κατά την διάρκεια της οποίας θρυμματίζεται σιγά σιγά η εικόνα της ανεύθυνης και φυγόπονης μάνας που είχε πλάσει εκείνος και οι συγγενείς του, στο μυαλό τους.
Παρόλο που ως κεντρική ιδέα εμφανώς δεν απέχει πολύ από το (πολυλατρεμένο του Comicdom) YOTSUBA&, καθώς τοποθετεί έναν μη-πατέρα 30χρονο να αναλαμβάνει την κηδεμονία ενός μικρού κοριτσιού και να χειρίζεται με μάλλον κουλό τρόπο τα προβλήματα που πηγάζουν από τις ευθύνες αυτού του ρόλου, το BUNNY DROP είναι αρκετά πιο βαρύ και ρεαλιστικό ως προς τις καταστάσεις που παρουσιάζει. Ακόμα και η ίδια η Rin παρουσιάζεται περισσότερο σαν σκοτεινός καθρέφτης της Yotsuba, ως επί το πλείστον σοβαρή και μελαγχολική, και σαφώς με μεγαλύτερη και ωριμότερη συνειδητοποίηση του τι διαδραματίζεται γύρω της.
Όπως συνηθίζεται στα manga, η Rin απεικονίζεται χαριτωμένη, γλυκιά και αδέξια επιδιώκοντας τα “αχουτοοοοοοοοοό!” του αναγνώστη, με πολύ διακριτική χρήση των συναισθηματικών εκδηλώσεων στον σχεδιασμό της αποδίδοντας έξυπνα τον κλειστό χαρακτήρα της. Οι υπόλοιποι χαρακτήρες είναι σχεδιασμένοι πιο λιτά και με πιο επιθετικό σχέδιο, αντίστοιχα με την αντίληψη ενός παιδιού για τον κόσμο των ενηλίκων, μινιμαλισμός που επικρατεί και στον σχεδιασμό των backgrounds.
Το BUNNY DROP καταγράφει την πορεία της βαθύτερης (αθώας καλέ!) γνωριμίας και συμβίωσης ενός άντρα με ένα παιδί που μέχρι πρότινος αγνοούσαν ο ένας την ύπαρξη του άλλου, που δοκιμάζουν ο ένας τα όρια του άλλου και τις αναγκαίες, αμοιβαίες υποχωρήσεις αλλά και τις θυσίες που υποχρεώνεται να κάνει ένας γονέας για την ευτυχία του παιδιού, καθώς και το αιώνιο ερώτημα του εάν ένα παιδί κάνει τελικά τον γονέα πιο ευτυχισμένο ή πιο δυστυχισμένο άνθρωπο, συγκριτικά με αυτόν που ήταν πριν την απόκτησή του.