THOR: THE MIGHTY AVENGER Cancelled

Ξεκινάω να γράφω αυτό εδώ το κείμενο χωρίς να είμαι σίγουρος για το πού και αν θέλω να καταλήξω. Αυτό δεν είναι και τόσο συχνό φαινόμενο, αφού συνήθως στα posts μου έχω μια ιδέα για το τι θέλω να μιλήσω και πού θέλω να καταλήξω και αυτό που μου λείπει είναι όλο το υπόλοιπο κομμάτι. Εδώ, αντίθετα, θα προσπαθήσω να κάνω αυτό που κάνω συνήθως όταν μιλάω. Θα προσπαθήσω να ξεκινήσω με τα δεδομένα και με ό,τι μου φαίνεται προφανές, προσπαθώντας να βάλω σε μια τάξη τις σκέψεις μου και γνωρίζοντας ότι μπορεί και να μην καταλήξω σε συμπεράσματα (ή να καταλήξω σε αντικρουόμενα).

Όπως πιθανότατα έχετε ήδη ακούσει, το THOR: ΤΗΕ MIGHTY AVENGER (TMA τούδε και στο εξής) θα κλείσει πρόωρα τον κύκλο του με το όγδοο τεύχος του. Το άκουσμα και μόνο αυτής της είδησης μου χάλασε τη διάθεση. Φαίνεται, όμως, πως δεν είμαι ο μόνος που αγαπούσε τον τίτλο και στενοχωρήθηκε με αυτή την εξέλιξη. Βλέπετε, καλή άποψη για τον συγκεκριμένο τίτλο δεν είχα μόνο εγώ, αλλά και οι περισσότεροι από τους online reviewers, τα κείμενα των οποίων είχα διαβάσει κάποια στιγμή.

Λίγες μέρες μετά, οι δημιουργοί της σειράς Roger Langridge και Chris Samnee αναφέρουν στα blogs τους πως έχουν λάβει απροσδόκητο feedback από fans που αγαπούσαν τη σειρά και που δεν θα ήθελαν να τη δουν να τελειώνει άδοξα (ο Langridge μιλά για κάποιo mega-subplot που θα ολοκληρωνόταν με το δωδέκατο τεύχος) ενώ υπάρχει ήδη η σελίδα στο facebook με τίτλο “Save Thor the Mighty Avenger” (η οποία σε λίγο καιρό δε θα μου έκανε εντύπωση να αριθμεί περσσότερα μέλη από ότι οι αγοραστές του τίτλου). Στο iFanboy είχαν κλείσει μια συνέντευξη με τον Roger Langridge που συνέπεσε με την ανακοίνωση, οπότε και τον ρωτήσαν σχετικά, ενώ στο THE BEAT μίλησαν  διάφοροι retailers σχετικά με το θέμα. Ταυτόχρονα στα περισσότερα comic-related sites η είδηση αποτέλεσε ακόμα μια αφορμή για να αναλύσει ο κάθε ένας το τι πουλάει και τι όχι, τι δεν πήγε καλά με τον συγκεκριμένο τίτλο ή για το τι θα μπορούσε να έχει γίνει διαφορετικά ή απλά για το πόσο θλίβονται για το cancellation.

Οι απόψεις που  εκφράστηκαν περιελάμβαναν το ότι α) οι superhero comic fans δεν ενδιαφέρονται για all ages comics, β)  θα έπρεπε να κυκλοφορήσει πιο κοντά στην ταινία, γ)  υπάρχει ένα τεράστιο πλήθος από Thor related τίτλους και το TMA χάθηκε ανάμεσα τους ή δ) οι περισσότεροι comic fans έμπρακτα ενδιαφέρονται (ή για να πω καλύτερα ενδιαφερόμαστε) περισσότερο για τα events και το continuity παρά για το ίδιο το comic.

Ίσως περισσότερο από όλα αυτά μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει το tweet του editor-in-chief της Marvel, Joe Quesada

“Sorry about the TMA cancellation, folks. For the record, I don’t make those decisions. That said, it’s a great [comic] and may be back again someday,”

Πράγμα που μάλλον μας δίνει τη δυνατότητα να κατανοήσουμε περισσότερο το ποιές είναι οι αρμοδιότητες αλλά και οι ελευθερίες του editor-in-chief της Marvel, αλλά και το μέχρι που φτάνουν αυτές.

Δεν γράφω αυτό το κείμενο για να έκφρασω τη λύπη μου που δε θα δω αυτή τη σειρά να ολοκληρώνεται (ναι, είμαι συναισθηματικός με κάτι τέτοια, αλλά θα επιζήσω). Άλλωστε, μου αρκεί σα δικαιολογία το ότι δεν άρεσε σε πολύ κόσμο. Από τη μια, ο καθένας έχει το δικαίωμα της άποψης και του γούστου του και, από την άλλη, δε θεωρώ δεδομένο (ούτε καν αναμενόμενο) ότι μια καλή δουλειά σίγουρα θα βρει αναγνώριση.

Μου φάνηκε κάπως περίεργο το ότι λίγο πριν μάθω τα δυσάρεστα νέα διάβαζα τον πρόλογο του νέου τεύχους του PALOOKAVILLE, όπου ο Seth έγραφε για τον τρόπο που συνειδητοποίησε το ότι πλέον τα ανεξάρτητα comics έχουν πλέον σταματήσει (YUMMY FUR, EIGHTBALL, LOVE AND ROCKETS, PEEP SHOW) και έχουν πλέον τη μορφή βιβλίου. Νομίζω πως το ίδιο πρέπει να ισχύει και για τα all ages comics, τα οποία ως “μη σκληροπυρηνικά mainstream comics” βρίσκουν καλύτερη τύχη και ένα πιο ευρύ κοινό εκτός των comic shops – στα ράφια των βιβλιοπωλείων με ένα format πιο κοντά στο βιβλίο.

Όλα τα ωραία έχουν ένα τέλος (και όχι μόνο τα ωραία) και συνήθως αυτό έρχεται πιο νωρίς από ότι θα θέλαμε. Το καλό με το ΤΜΑ είναι ότι, ακόμα και αν δε μάθουμε ποτέ για το μεγάλο subplot που θα έτρεχε και στα δώδεκα τεύχη, είχαμε την ευκαιρία να διαβάσουμε κάποια πολύ ενδιαφέροντα και καλοφτιαγμένα τεύχη. Δεν είμαι σίγουρος για το κατά πόσο η συγκεκριμένη εξέλιξη προσφέρεται για συμπεράσματα για την κατάσταση της αγοράς ή της βιομηχανίας των comics, αλλά εμένα σίγουρα με έκανε να προβληματιστώ για το τι ζητάμε σαν αναγνώστες, την ευθύνη που φέρουμε αλλά και για τον τρόπο που η βιομηχανία λειτουργεί. Αν εσείς έχετε κάποια πιο συγκεκριμενα συμπεράσματα θα χαιρόμουν να τα ακούσω…