BB Wolf And The Three LPs
Writer: JD Arnold
Artist: Richard Koslowski
Lettering: Tony Guaraldi-Brown
Top Shelf
Παραμύθια. Μπορεί να μην είμαι ο πλέον αρμόδιος, καθώς η Βασιλεία Βαξεβάνη ξέρει πολύ περισσότερα για το θέμα αυτό, αλλά σήμερα θα μιλήσουμε μαζί για παραμύθια. Αν όχι όλοι, οι περισσότεροι έχουμε ακούσει τουλάχιστον ένα παραμύθι, όταν είμαστε παιδιά. Μπορεί να υπήρχαν κάποια που σας άρεσαν περισσότερο από κάποια άλλα, μπορεί να υπήρχαν κάποια που εξακολουθούν να σας αρέσουν και τώρα, που έχετε πλέον μεγαλώσει. Σε κάποιες περιπτώσεις, δε, μπορεί να υπάρχουν παραμύθια στα οποία πιστεύετε ακόμα. Δεν είναι κακό και σίγουρα δεν θα είμαι εγώ αυτός που θα σας κρίνει γι’ αυτό. Θα σας επιστήσω απλά την προσοχή και θα συνεχίσω.
Ένα παραμύθι μπορεί να παίξει πολλούς ρόλους ταυτόχρονα. Εκτός από μια μορφή ψυχαγωγίας, το παραμύθι έχει και διδακτική αξία, ή για την ακρίβεια, μπορεί να έχει και διδακτική αξία. Οι μύθοι του Αισώπου, ας πούμε, είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα, καθώς κάθε ένας από αυτούς είχε και το περίφημο “ηθικόν δίδαγμα”, στο τέλος. Οι μύθοι φτιάχνονταν από τους ανθρώπους για δυο λόγους: Για να καταγράψουν και να μεταδώσουν στις επόμενες γενιές τα γεγονότα που είχαν συμβεί και για να εξηγήσουν, με κάποιον τρόπο, τον κόσμο γύρω τους. Το κλασικότερο, ίσως, τέτοιο παράδειγμα, είναι ο μύθος του Δευκαλίωνα, ένας μύθος που υπάρχει σε πολλούς αρχαίους πολιτισμούς, ο οποίος μιλάει για έναν κατακλυσμό, που, όπως λένε, μπορεί να περιγράφει το τσουνάμι που ακολούθησε την έκρηξη του ηφαιστείου της Θύρας (μεταξύ άλλων).
Ένα τέτοιο παραμύθι θα δούμε σήμερα. Ένα παραμύθι που όλοι έχουμε ακούσει. Ένα παραμύθι που μιλάει για τα οφέλη της σκληρής δουλειάς, για την προνοητικότητα και την εργατικότητα. Αυτό που έχουμε ακούσει όλοι, όμως, δεν είναι αυτό που πραγματικά έγινε. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό με ένα παραμύθι, έτσι δεν είναι; Αρκεί να θυμηθούμε αυτά των αδελφών Γκριμ, τα οποία από ιστορίες με πολύ αίμα και άντερα, έγιναν παραμυθάκια που λέμε στα μικρά παιδία.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όμως, έχουμε να κάνουμε με κάτι περισσότερο από τον εξωραϊσμό που έρχεται με την πάροδο του χρόνου. Βλέπετε, στην περίπτωση της Κοκκινοσκουφίτσας, τα πράγματα είναι μάλλον απλά. Κάνοντας την ιστορία λίγο “kid friendly”, μπορεί κανείς να τη διηγηθεί στα παιδιά του, χωρίς κανένα, μα κανένα πρόβλημα. Κάθε γενιά αφαιρούσε και μια φρικιαστική σκηνή, πριν το περάσει στην επόμενη, με αποτέλεσμα να έχουμε ένα λύκο, ο οποίος μπορεί να φάει δυο ανθρώπους και αυτοί να μην πάθουν τίποτα όση ώρα βρίσκονται στην κοιλιά του, μέχρι να έρθει ο γενναίος ξυλοκόπος που θα τους ελευθερώσει.
Αυτή τη φορά, έγινε συνειδητή προσπάθεια διαστρέβλωσης των γεγονότων. Αυτοί που έζησαν την ιστορία φρόντισαν να τη μεταδώσουν με τέτοιο τρόπο, που οι επόμενες γενιές θα πίστευαν κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που πραγματικά συνέβη. Όσο κι αν θέλουμε να πιστεύουμε ότι πλέον ζούμε σε μια εποχή που ο ρατσισμός είναι γνώρισμα μερικών μόνο κοινωνικών ομάδων, τέτοια παραδείγματα αποδεικνύουν ότι ακόμη δεν έχουμε ξεπεράσει τα πιο πρωτόγονα ένστικτά μας, που μας υποχρεώνουν να αντιμετωπίζουμε το διαφορετικό, με μίσος και κακία. Ευτυχώς που ο κύριος Arnold αποφάσισε να αποκαλύψει την πραγματική ιστορία πίσω από το παραμύθι που σήμερα γνωρίζουμε με το όνομα “ΤΑ ΤΡΙΑ ΓΟΥΡΟΥΝΑΚΙΑ”.
Βρισκόμαστε στο Mississippi, στις αρχές του 20ου Αιώνα, σε μια πόλη που, εντελώς ειρωνικά, ονομάζεται Money. Οι λύκοι έχουν πλέον κερδίσει το δικαίωμα να κατέχουν γη και να μπορούν να την καλλιεργούν, αν και τα γουρούνια στο Money δεν το είδαν αυτό ποτέ με καλό μάτι. Βλέπετε, μέχρι πριν κάποια χρόνια, τα γουρούνια είχαν το αποκλειστικό δικαιωμα ιδιοκτησίας και η μόνη επιλογή που είχαν οι λύκοι, ήταν να δουλεύουν για τα γουρούνια, με μόνο αντάλλαγμα λίγο άχυρο για στρώμα και ένα πιάτο (ας πούμε) φαγητό.
Ο BB Wolf, είναι παραπάνω από ένας απλός αγρότης. Το πρωί, δουλεύει στη φάρμα του, μαζί με τη γυναίκα του, Elle, ενώ το βράδυ, η Molly, η κιθάρα του, γίνεται ερωμένη του και μαζί παίζουν blues, σε ένα καταγώγι. Αυτό δεν είναι κάτι που κάνει από χόμπυ, δεν είναι κάτι που απλά του αρέσει. Μπορεί να μην καταλαβαίνετε πώς είναι δυνατόν μια γυναίκα να μοιράζεται τον άντρα της με μια άλλη, μα η Elle καταλάβαινε ότι ο BB έπρεπε να την αφήσει για λίγες ώρες το βράδυ και να πάρει τη Molly στα χέρια του κι εκείνη δεν είχε δικαίωμα να του το στερήσει αυτό.
Η ζωή στο Money κυλούσε όμορφα για τους λύκους, μέχρι που ο Alouissius Littlepig, μέλος της γνωστής οικογένειας Littlepig, έβαλε στο μάτι την φάρμα του BB Wolf. Για την ακρίβεια, είχε βάλει στο μάτι πολλές εκτάσεις γης, μα ο BB Wolf ήταν ο πρώτος λύκος που αντιστάθηκε στις “επιχειρηματικές τακτικές” του. Η κίνηση αυτή είχε το εξής αποτέλεσμα: Οι λύκοι άρχισαν να καταλαβαίνουν ότι, αν θέλουν, μπορούν να αντισταθούν στα γουρούνια, τα οποία θύμωσαν πάρα πολύ. Έτσι, η PPP (Pius Porcus Partis), μέλη της οποίας ήταν ολόκληρη η οικογένεια Littlepig, αποφάσισε να δώσει ένα μάθημα σε αυτά τα κατώτερα θηλαστικά.
Δεν θα σας πω τι γίνεται στη συνέχεια. Θα πρέπει να διαβάσετε μόνοι σας πως εξελίσσεται η ζωή ενός από τους μεγαλύτερους μουσικούς που έζησαν ποτέ. Θα μου πείτε ότι αν όντως ήταν ένας από τους μεγαλύτερους μουσικούς, θα τον είχατε ακούσει. Μα ο BB Wolf ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε να γίνει γνωστός. Η μουσική του ήταν κάτι προσωπικό, μια ανάγκη που έπρεπε να ικανοποιήσει. Όλα τα υπόλοιπα του τα είχε ήδη προσφέρει η ζωή. Η γυναίκα, τα παιδιά και η φάρμα του, ήταν όλα όσα επιθυμούσε, εκτός από τη Molly.
O JD Arnold μας μεταφέρει τα γεγονότα όπως πραγματικά συνέβησαν και μας εξηγεί γιατί ξέρουμε την ιστορία με την σημερινή της παραλαγή. Στο έργο του αυτό, θα τον βοηθήσει ο Richard Koslowski με το εξαιρετικό του σχέδιο. Η Top Shelf πραγματικά παραδίδει μαθήματα για το πώς γίνεται μια έκδοση, αφού το αισθητικό αποτέλεσμα του βιβλίου είναι πολύ υψηλό. Αν, μάλιστα, είχατε παραγγείλει την ειδική έκδοση του PREVIEWS (είστε, δηλαδή, ένας από τους 1οο), θα λαμβάνατε μαζί και ένα CD, στο οποίο περιέχονται οι μόνες τρεις ηχογραφήσεις του BB Wolf, που κατάφεραν να επιβιώσουν στην αυθεντική τους εκτέλεση, αλλά και σε μια σύγχρονη διασκευή.
Αριστούργημα.