THE LOST THING

Created by Shaun Tan
Directors: Andrew Ruheman, Shaun Tan
Passion Pictures

Μου αρέσουν πολύ οι ταινίες κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους. Πάνε πολλά χρόνια που κυνηγάω αυτά τα μικρά διαμαντάκια και εκ των πραγμάτων παρακολουθώ και τις υποψηφιότητες των Oscar. Και πράγματι, έχει κάτι το μαγικό να παρακολουθείς μια ταινία μικρού μήκους κινουμένων σχεδίων. Έχουν κάτι από την αίσθηση που σου αφήνουν τα όνειρα, φευγαλέα αλλά εντυπωσιακή.

Έτσι, χάρηκα όταν είδα την ταινία THE LOST THING, βασισμένη στο βιβλίο του εικονογράφου Shaun Tan, όχι μόνο να βρίσκει θέση ανάμεσα στις φετινές υποψηφιότητες, αλλά τελικά να κερδίζει και το βραβείο. O Tan ανήκει στο δυναμικό της Gestalt, για την οποία σας έχουμε ήδη μιλήσει. Είναι εξαιρετικός στη δουλειά του και οι εικόνες που πλάθει μου αρέσουν πάρα πολύ.

Η ταινία είναι μια πολύ όμορφη και τρυφερή ιστορία, για ένα αγόρι που βρίσκει ένα περίεργο, χαμένο πλάσμα στην παραλία. Το περίεργο αυτό πλάσμα, που μοιάζει με τεράστιο τενεκεδένιο κάβουρα, είναι χαμένο και ψάχνει κάπου να ανήκει. Και το αγόρι αυτό φαίνεται να είναι ο μοναδικός που το προσέχει, μιας και όλοι οι άλλοι “ήταν πολύ απασχολημένοι να κάνουν άλλα πράγματα”. Τότε, το αγόρι, θες γιατί αγάπησε αυτό το χαριτωμένο, θλιμμένο πλάσμα, θες γιατί του θύμισε τον εαυτό του, το έβαλε σκοπό να του βρει ένα σπίτι, ένα μέρος να μένει, να ανήκει.

Η ιστορία μπορεί να μοιάζει απλή. Είναι! Θα μπορούσε να αφορά ένα αγόρι που βρίσκει ένα σκυλάκι στο δρόμο (άλλωστε, το Lost Thing έχει μια τέτοια συμπεριφορά) και προσπαθεί να το σώσει. Και λοιπόν; Έχω πάψει εδώ και καιρό να ψάχνω την πρωτότυπη ιστορία και αναζητώ την καλοειπωμένη. Άλλωστε, κακά τα ψέματα, όλες οι ιστορίες έχουν ειπωθεί ξανά και ξανά. Μόνο ο τρόπος, η προσωπική ματιά, είναι που αλλάζει. Και το THE LOST THING είναι μια καλοειπωμένη ιστορία. Μέσα σε 15 λεπτά, χωρίς να βιάζει κανενός είδους μήνυμα, καταφέρνει να μιλήσει για τον άνθρωπο, την καθημερινότητά του, το σύγχρονο τρόπο ζωής, που τον κάνει να ζει με πρόγραμμα και δρομολόγια τρένων και έχει ξεχάσει να κοιτά το απίθανο, το απροσδόκητο. Την κοινωνία μας, που “είναι πολύ απασχολημένη να κάνει άλλα πράγματα”.

Όσο για το σχέδιο, τα πράγματα απογειώνονται. Είναι μια πανέμορφη ταινία, με κάθε λεπτομέρεια μοναδική, άρτια σχεδιαστικά. Οι χαρακτήρες έχουν την ονειρική διάσταση που δίνει ο Tan στα έργα του και ο κόσμος είναι γεμάτος με πινακίδες που καθορίζουν το κάθε βήμα. Μέσα στο γκρι κόσμο των βιαστικών ανθρώπων, το τεράστιο κόκκινο πλάσμα ξεχωρίζει και μοιάζει παράταιρο. Έντονη είναι και η αισθητική των comics, καθώς όταν οι ήρωες περπατούν, η διαδρομή τους γίνεται σε panels.

To THE LOST THING άξιζε το Oscar, αλλά αξίζει και την προσοχή σας. Το αντίτιμο του ελάχιστου χρόνου που θα διαθέσετε είναι πολύ μικρό για το γλυκό, ονειρικό και φανταστικό ταξίδι που προσφέρει. Και ποιός ξέρει; Ίσως θυμηθούμε να κοιτάμε πέρα από την γκρίζα πραγματικότητα. Καλή διασκέδαση!

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=kikA9pUAnWs[/youtube]