6ο ANIMFEST

Σας έχω πει πόσο αγαπάω τις ταινίες μικρού μήκους, ειδικά αυτές κινουμένων σχεδίων, σωστά; Οπότε δεν παρέλειψα να κάνω μια βόλτα στο 6ο ANIMFEST και πιο συγκεκριμένα το Σάββατο 26/3. Πρόλαβα να δω το 4ο Διεθνές πρόγραμμα ταινιών μικρού μήκους. Είναι πραγματικά απολαυστικό να βλέπεις τον κόπο και την προσπάθεια ανθρώπων με καλλιτεχνικό όραμα, καθώς και ανθρώπων που απλά γουστάρουν να κάνουν ταινίες.

Από τις 18 ταινίες που περιλαμβάνονται στο διαγωνιστικό μέρος είχε μερικές πολύ καλές και μερικές αδιάφορες. Είχε και μία που ξεχώρισε, κακά τα ψέματα, για κάποιους για καλό και για κάποιους για κακό λόγο. Ήταν το THE TWIN GIRLS OF SUNSET STREET. Μια ταινία για δύο τρομαχτικές γριές δίδυμες με μακριές άσπρες πλεξούδες που απαγάγουν παιδάκια και τα κλειδώνουν, τα βαράνε κτλ κτλ. Α! Και που έχουν και ερωτικές σχέσεις. Η αλήθεια είναι ότι η ταινία σοκάρει και σου εντυπώνεται. Αλλά δεν είναι του γούστου μου.

Του γούστου μου ήταν άλλες ταινίες, όπως η καταπληκτική AD VITAM από το Βέλγιο, που είχε ωραίο σενάριο με ένα πολύ πολύ ερωτευμένο ηλικιωμένο ζευγάρι (τα καλύτερα δεν είναι αυτά;) και ενδιαφέρουσα τεχνική. Εντυπωσιακή ήταν και η ιταλική BIG BANG BIG BOOM που μιλά για την αρχή του σύμπαντός μας και το τέλος του κόσμου μας. Το εντυπωσιακό σε αυτή την ταινία ήταν η τεχνική της καθώς είναι μια wall-painted ταινία, δηλαδή οι εικόνες της είναι ζωγραφισμένες-φτιαγμένες στο περιβάλλον. Δείτε τη θα καταλάβετε τον κόπο και τη δημιουργικότητα που απαιτείται.

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=sMoKcsN8wM8[/youtube]

Ωραία και η ελληνοαμερικάνικη ταινία HUMAN NATURE – που μάλλον greek nature θα έπρεπε να ονομάζεται – αλλά και η γαλλική THE GLOAMING, για την ανθρώπινη τάση για καταστροφή.

Το highlight της βραδιάς ήταν οι ταινίες του Sam (Samuel Orti Marti), ενός σκηνοθέτη-animator από την Ισπανία. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, οι ταινίες του είναι φτιαγμένες από σεξ και βία μέσα στην ισπανική ηθογραφία. Πραγματικά απολαυστικές και ξεκαρδιστικές οι ταινίες του. Το αφιέρωμα σε αυτό τον εξαιρετικό δημιουργό ξεκίνησε με την ταινία ENCARNA, όπου βλέπουμε μια θλιβερή νοικοκυρά που προσπαθεί να δει την αγαπημένη της σαπουνόπερα, όσο η γριά μάνα της φωνάζει και την προσβάλλει, ο υδραυλικός βαράει στην κουζίνα και όλο ζητά λεφτά, ο ταυρομάχος άνδρας της την κάνει και το φυλαχτό για στητά στήθη που πήρε από την τηλεόραση αποδείχθηκε μούφα. Ε! Πολύ θέλει ο άνθρωπος για να τα πάρει; Μακελειό! Στο φανταστικό WEREPIG είδαμε μια μοναδική παρωδία αμερικάνικων ταινιών με λυκάνθρωπους, μόνο που τώρα Αμερικανάκια μετατρέπονται σε… γουρούνια. Αλλά η φανταστική VICENTA, με επιρροές από το FRANKENSTEIN, ήταν το καλύτερο τέλος της βραδιάς. Μη μου ζητάτε να σας πω περισσότερα για το σενάριο, είναι τόσο σουρεαλιστικό…

Απόλαυσα αυτή την όμορφη βόλτα στον κόσμο των μικρών μήκους ταινιών. Είναι πραγματικά ένας όμορφος, μεγάλος κόσμος.