MARVEL ANIME: WOLVERINE

Writer: Kengo Kaji after Warren Ellis
Director: Hiroshi Aoyama &Rintaro (Pilot)
Anime Character Design: Hisashi Abe
Mechanical Animation Director: Kazuo Watanabe
Studio MADhouse

Θυμάστε που είχαμε κάνει μια αναφορά στα anime ιαπωνικής παραγωγής, βασισμένα σε τέσσερις τίτλους της Marvel; Ε, πέφτοντας πάνω τους στα πλαίσια του καθημερινού net-surfing και έχοντας πολύ καιρό να δοκιμάσω κάποιο νέο ιαπωνικό anime (καθότι οι περισσότερες παραγωγές των δύο τελευταίων χρόνων με αφήνουν από παγερά αδιάφορο, μέχρι απελπισμένο), είπα να θυσιάσω το σύνηθες “detective-or-police-something” fare, για να τα δω, εν ώρα φαγητού.

Ως τώρα παρακολούθησα τα WOLVERINE και X-MEN, 12 επεισόδια έκαστο και πρέπει να πω ότι έχω ανάμεικτα συναισθήματα (πράγμα καλό, όταν κανείς περιμένει μόνο αρνητικά), τόσο για την κάθε σειρά ξεχωριστά, όσο και για τα όσα είχαν ανακοινωθεί στο Ain’t It Cool News, αναφορικά με το project στο σύνολό του.

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=Wz7mrocDRtU&playnext=1&list=PL9927E55CF582AA5C[/youtube]

Ας ξεκινήσουμε με μερικές διευκρινήσεις: όλες οι σειρές αποτελούν, σε κάποιο βαθμό, re-imaginings των χαρακτήρων της Marvel, αν και μεγάλο κομμάτι του back-story μένει ίδιο. Σε αντίθεση με το press release του Comic Con (που διαβάσαμε στο Ain’t It Cool News), οι ιστορίες (τουλάχιστον των X-MEN, WOLVERINE και IRON MAN) δεν είναι στο παραμικρό επίπεδο αλληλένδετες, με εξαίρεση ένα απειροελάχιστο cameo του Iron Man στο X-MEN Ep.12 και του Cyclops, εν είδει… ταξιτζή με το Blackbird, στο WOLVERINE Ep.6. Όσο για το BLADE, it’s anyone’s guess, αλλά πολύ αμφιβάλλω ότι θα έχει σχέση με τις άλλες τρεις.

Αναφορικά με την παρούσα σειρά, υποτίθεται ότι έχει βασιστεί στο WOLVERINE GN του 1987, των Miller και Claremont. Μην περιμένετε να δείτε κάτι τέτοιο, καθώς έχουν αλλάξει πολλά, χαρακτήρες έχουν αντικατασταθεί από άλλους και η εσωτερική δυναμική έχει υποστεί αλλαγές, ώστε να πλησιάζει περισσότερο το NINJA SCROLL και το BASILISK, ειδικά σε ότι αφορά το origin της Yukio.

Επί τούτου, λοιπόν: έχουμε για πρωταγωνιστή έναν φαινομενικά νεαρό Wolverine (όσο νεαρός μπορεί να είναι κάποιος που γεννήθηκε το 1800-τόσο), απόλυτα ευτυχή και ερωτευμένο με τη Mariko Yashida, στη Νέα Υόρκη. Η ρομαντική σκηνή διακόπτεται από πράκτορες του A.I.M., οι οποίοι επιτίθενται στο ζευγάρι. Έναν χρόνο αργότερα και καθώς ο Wolverine σώζει τη ζωή του Επιθεωρητή Asano, πάλι από πράκτορες του Α.Ι.Μ., μαθαίνουμε ότι η Mariko τον έχει παρατήσει. Ο Asano του εξηγεί ότι η νεαρή Γιαπωνέζα είναι κόρη του Shingen Yashida, ενός από τους ισχυρότερους αρχηγούς της Yakuza και μάλιστα ότι έχει κανονίσει να την παντρέψει με τον κληρονόμο του εγκληματικού συνδικάτου της Madripoor – σε αυτό, φυσικά, το σημείο, ζητά τη βοήθεια του Wolverine, για να βρει στοιχεία κατά της εγκληματικής δραστηριότητας του Shingen, με τον πρώτο να συμφωνεί, προκειμένου να ξαναβρεί τη Mariko.

Από εδώ και πέρα, η πολλή ανάλυση του σεναρίου περιττεύει, καθότι ο Wolverine, αναμενόμενα, θα διαλύσει ό,τι βρει στο δρόμο του στις δύο αυτές τοποθεσίες, προκειμένου να πάρει πίσω την καλή του. Στην πορεία, θα τον νταουλιάσει κάμποσες φορές στο ξύλο ο Shingen (uber-samurai-karate-master-boss-man) θα συναντήσει τη Yukio, θα πολεμήσει τον Omega Red (έλα που δεν το περιμένατε), τον ψύχραιμο και αινιγματικό μεταλλαγμένο samurai Kikyo, καθώς και τον αρχαίο φύλακα της Madripoor, Vadhaka. Από άποψη πλοκής, το μόνο άλλο που αξίζει να ειπωθεί είναι ότι, πιστά στο πνεύμα του Wolverine και του Studio MADhouse, πεθαίνει κόσμος, πάρα πολύς κόσμος – όχι μόνο τα διάφορα “human cannon-fodder” νομιστεράκια, αλλά και ένα σημαντικό μέρος του cast.

Περισσότερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι σχεδιαστικές επιλογές που έκανε το studio για τη σειρά – ένα αμάλγαμα από “κλασσικό MADhouse” (NINJA SCROLL) και το design του σχετικά πρόσφατου KAIJI (ο Logan Μοιάζει με τον χαμένο ξάδελφο του ομώνυμου πρωταγωνιστή). Ο Wolverine, αντί για την κλασσική φόρμα του κοντού, τριχωτού και μυώδη, φέρνει περισσότερο σε Spike Spiegel (COWBOY BEBOP) σωματότυπο, δίχως, ευτυχώς, να είναι αυστηρά… μορφονιός. Είναι δε εντυπωσιακό (με έναν παράξενο τρόπο) ότι σκοτίστηκαν αρκετά ώστε στα κοντινά στα χέρια και το σαγόνι, να του σχεδιάζουν τρίχες (πάμε ένα εύκολο ΑΣΤΕΡΙΞ ΛΕΓΕΩΝΑΡΙΟΣ αστείο εδώ). Επίσης, μην περιμένετε στολή – this is strictly “biker Logan”.

Κατά τα άλλα, το βασικό cast θυμίζει έντονα τους χαρακτήρες από το NINJA SCROLL του 1993, με τις ακόλουθες αντιστοιχίες: Wolverine-Jubei, Yukio-Benisato, Mariko-Kagero (ή ακόμα καλύτερα, Oboro από το BASILISK, που εμπίπτει στην ίδια μυθολογία), Kikyo-Mujuro.

Μεγάλο προτέρημα της σειράς αποτελεί η και η επιλογή των voice-actors: ο Rikya Koyama κάνει τον Wolverine (Jubei στο NINJA SCROLL TV SERIES και Stark στο BLEACH), η Fumiko Orikasa την Mariko (Rukia στο BLEACH, Seras Victoria στο HELLSING OVA), o Ryuuzaburou Outomo τον Omega Red (Tessai στο NINJA SCROLL), o Hidekatsu Shibata τον Shingen Yashida (King Bradley σε όλα τα FULLMETAL ALCHEMIST), η Romi Park την Yukio (Edward Elric, επίσης σε όλα τα FULLMETAL ALCHEMIST) και ο Masato Hagiwara (Kaiji, στο ομώνυμο), τον Kikyo. Για το πλήρες cast μπορείτε να πάτε εδώ.

Επί συνόλου, θα πω ότι είναι ένα πετυχημένο πάντρεμα, αν και όχι τίποτα συγκλονιστικό για τον Marvel fan. Ωστόσο, μπορείτε να περάσετε τέσσερις ευχάριστες ώρες, με αξιοπρεπές σενάριο, καλό animation και πωρωτική μουσική (από τον Takahashi Tetsuya). Ένα ενδιαφέρον trivium είναι ότι τόσο στο X-MEN, όσο και στο WOLVERINE, τα ending credits δείχνουν στιγμιότυπα από την ιστορία των χαρακτήρων, τα οποία, φυσικά, δεν παίζουν ρόλο στην πλοκή της σειράς, ενώ στα αντίστοιχα καταληκτικά επεισόδια 12, υπάρχει preview για το, φαινομενικά ανύπαρκτο, 13. Δεν ξέρω αν προαλείφονται για δεύτερο κύκλο, αλλά μην μπερδευτείτε, οι σειρές τελειώνουν στο 12.

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=2S6XjOr644g[/youtube]

Υ.Γ.: Φυσικά, καθότι αυτές οι σειρές ακόμα δεν έχουν έρθει στις Η.Π.Α. (πρεμιέρα 29 Ιουλίου), αν σας ενδιαφέρουν θα πρέπει να απευθυνθείτε στον Θείο Internet, πράγμα το οποίο, δυστυχώς, σημαίνει μέτρια ποιότητα για τα X-MEN και WOLVERINE.