THE RED WING #1

Writer: Jonathan Hickman
Artist: Nick Pitarra
Colorist: Rachelle Rosenberg
Image Comics

Οπωσδήποτε, η επιστροφή του Jonathan Hickman σε ένα creator-owned project αποτελεί σημαντικό γεγονός, όχι μόνο για αυτούς που ακολουθούν κατά βήμα την καριέρα του, αρχικά στην Image και έπειτα στη Marvel, αλλά και για όσους ενδιαφέρονται για “αυτό το κάτι διαφορετικό” στα comics, όσον αφορά στη συγγραφική προσέγγιση. O Hickman, άλλωστε, έχει αποδείξει στο παρελθόν, ότι “πασχίζει” για αυτό το διαφορετικό. (Τώρα, το αν όντως πασχίζει, ή απλά του έρχεται φυσικά, ή επικαλείται κάποια μούσα που όλοι οι υπόλοιποι αγνοούν, δεν το γνωρίζω. Ελπίζω, όμως, μια μέρα, ο Hickman να απαντήσει στα mail μου για συνέντευξη, ώστε να το μάθουμε όλοι μαζί…)

Μας το έτριψε στα μούτρα με το THE NIGHTLY NEWS, το οποίο, στην ελληνική τηλεόραση, θα ονομαζόταν infocomic (εκ του προσφιλούς σε κάθε στόμα πανελίστα, τoυς τελευταίους μήνες, infotainment), καθώς ήταν διάσπαρτο με πληροφορίες και στατιστικά από την κατάσταση των media στις ΗΠΑ και το ξανάκανε με το PAX ROMANA, το οποίο πρόσφερε ένα ενδιαφέρον twist στα ταξίδια στο χρόνο και τη συγγραφή της Ιστορίας.

Το επανέλαβε με δύο ακόμη creator-owned projects του, τα RED MASS FOR MARS και TRANSHUMAN, τα οποία προσέγγισαν με διαφορετικό τρόπο το superhero genre, αλλά και με τις δουλειές του στη Marvel. Ειδικά τα FANTASTIC FOUR και S.H.I.E.L.D. περιείχαν μέσα καινούργιες, ακόμη και ριζοσπαστικές ιδέες, που έδωσαν νέα πνοή, είτε άρεσαν σε όλους, είτε όχι.

Και όλοι ελπίζουν ότι κάτι παρόμοιο θα γίνει και με το THE RED WING, το νέο mini series, στο οποίο ασχολείται, για μια ακόμη φορά, με τα ταξίδια στο χρόνο. Συγκεκριμένα, επικεντρώνει σε μια επίλεκτη ομάδα πιλότων, τη Red Wing, η οποία αναλαμβάνει ταξίδια στο χρόνο, προκειμένου να σώσει τον 21ο Αιώνα, ο οποίος μαστίζεται από επιθέσεις εξωγήινων. Προσωπικά, πετάω τη σκούφια μου (δε φοράω συνήθως, αλλά όταν συναντάω κάτι τέτοιο, τη βάζω μόνο και μόνο για να έχω την ευκαιρία να την πετάξω) για τα ταξίδια στο χρόνο, οπότε η θεματολογία με κέρδισε από την αρχή.

Το πρώτο τεύχος, λοιπόν, μας εισάγει στο νέο αυτό κόσμο του Hickman. Γινόμαστε μάρτυρες μιας σημαντικής, αλλά αποτυχημένης αποστολής, η οποία θα παίξει, όπως φαίνεται, σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας, και γνωρίζουμε τους πρωταγωνιστές. Επιπλέον, ο Hickman ράντισε αυτό το πρώτο τεύχος με πληροφορίες για την επίλεκτη ομάδα των πιλότων, αλλά και με επιστημονικό background για τα ταξίδια στο χρόνο. Ως bonus, προσφέρει και κάποιες φιλοσοφικές αξιολογήσεις για αυτά, σπάνιες μεν, αλλά με εμφανή την προοπτική να γίνουν περισσότερες στα επόμενα τεύχη. Φυσικά, δε λείπουν και κάποιες σκηνές δράσης, οι οποίες επιταχύνουν σημαντικά τον ρυθμό του comic.

Και αυτές αποτελούν, όπως φαίνεται, και το αγαπημένο σημείο του artist της σειράς, Nick Pitarra (ASTONISHING TALES, S.H.I.E.L.D.). Χωρίς να με έχει ενθουσιάσει το σχέδιό του (είμαι οπωσδήποτε προκατειλημμένος, καθώς θα προτιμούσα αυτό του ίδιου του Hickman, όσο στατικό κι αν είναι), το απόλαυσα, ιδιαίτερα σε αυτές τις σκηνές δράσης. Εντυπωσιάστηκα, επίσης, από τον τρόπο που απεικονίζονται τα άλματα στο χρόνο, εκεί που το σκάφος “πηδά” από το ένα χρονικό panel στο άλλο. Σίγουρα αποτελεί την καλύτερη ιδέα των δημιουργών μέχρι τώρα.

Συνολικά, το τεύχος είναι καλό και κάνει εξαιρετική δουλειά στο να εισάγει τον αναγνώστη στον κόσμο του RED WING. Μας παρουσιάζει το κεντρικό concept, τους βασικούς πρωταγωνιστές και τον σκοπό τους. Επίσης, μας δίνει πληροφορίες για το πώς δουλεύει το όλο οικοδόμημα των ταξιδιών στο χρόνο και ξεκαθαρίζει και τους κανόνες (από τους οποίους απουσιάζουν πανηγυρικά τα χρονικά παράδοξα). Μέχρι να γίνουν όλα αυτά, όμως, το τεύχος έχει τελειώσει! Μην παρεξηγηθώ – πρόκειται για ένα στιβαρό και ενδιαφέρον τεύχος, αλλά, δεδομένου ότι θα ακολουθήσουν μόλις άλλα τρία, νιώθω πως προχώρησε την ιστορία λιγότερο απ’ όσο θα ήθελα. Και μπορεί να λειτουργήσει μια χαρά στο συγκεντρωμένο TPB, αλλά σε αυτό το format, μου θύμισε περισσότερο ένα από τα τεύχη #0, που βλέπουμε συχνά-πυκνά σε κάποιες σειρές.

Όπως και να ‘χει, το πρώτο τεύχος ήταν καλό και υπόσχεται πολλά – κι όχι μόνο χάρη στο cliffhanger της τελευταίας σελίδας. Όσοι, τώρα, σπεύσουν να το συγκρίνουν με το PAX ROMANA, το οποίο επίσης ασχολήθηκε με τα ταξίδια στο χρόνο, μάλλον δε θα βρουν πολλά κοινά στοιχεία. Το PAX, άλλωστε, χρησιμοποίησε το ταξίδι στο χρόνο ως μέσο για να επικεντρώσει στην αλλαγή της Ιστορίας, ενώ το RED WING μοιάζει να επικεντρώνει ξεκάθαρα σε αυτό, χρησιμοποιώντας άλλα μέσα για να φτάσει εκεί. Η συνέχεια, πάντως, θα δείξει πολλά.