MARVEL ANIME: X-MEN

Writers: Hideo Takayashiki & Mitsutaka Hirota (after Warren Ellis)
Director: Fuminori Kizaki
Anime Character Design: Ai Yokoyama & Takashi Okazaki
Studio MADhouse

Επιτέλους, βρήκα το χρόνο να καταπιαστώ με το review του δεύτερου εκ των τεσσάρων ιαπωνικών anime βασισμένων σε τίτλους της Marvel, το X-MEN, στην περίπτωση “as in, ASTONISHING”. Κοινώς, το source material για τη σύνθεση της ομάδας προέρχεται από τη σειρά των Whedon και Ellis: Cyclops, Wolverine, Beast, Storm, Emma Frost, Armor και σε αντίθεση με την original σειρά, ο Professor X.

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=T2jTogBrWrA[/youtube]

Δυστυχώς, σε αντίθεση με την μάλλον θετική κριτική μου για το WOLVERINE, το X-MEN χάνει άσχημα τη μπάλα. Κατ’ αρχήν, το re-imagining είναι πρόχειρο και μοιάζει με χαρτοκολλητική: οι X-Men, μετά τη μάχη τους με το Inner Circle (την εδώ εκδοχή του Hellfire Club), στη διάρκεια της οποίας η Jean Grey, ως Dark Phoenix, ελεγχόμενη από τον Mastermind, αυτοανατινάχτηκε, έχουν διαλυθεί και σκορπίσει στους τέσσερις ανέμους. Κακό retelling του “Dark Phoenix Saga”, αλλά τέλος πάντων είναι background και πες ότι το αντιπαρερχόμαστε. Όταν, λοιπόν, η Ichiki Hisako (Armor) απάγεται κατά την επιστροφή της από το σχολείο στο Tohoku της Ιαπωνίας, ο Xavier καλεί πίσω τους X-Men για να τον βοηθήσουν να τη βρει. Εδώ βλέπουμε και μια μικρή αστοχία στο design, καθώς η Storm εμφανίζεται με αντιβαρυτικής τάξης βυζιά (ναι, της Emma Frost defy all ridicule όταν τελικά εμφανίζεται στα χιόνια του Tohoku με το ντεκολτέ-χαράδρα, δεν το συζητώ) και ο Wolverine μοιάζει τελείως μπόγος.

Σε κάθε περίπτωση, αφού μαζέψουν και τον brooding-κλαψ-λυγμ Cyclops από εκεί που σκοτώθηκε η Jean, πετάνε για Tohoku, όπου ανακαλύπτουν ότι, τόσο η Hisako, όσο και η Emma Frost, έχουν πέσει θύματα απαγωγής των U-Men (από τα πρόσφατα UNCANNY), των οποίων οι αρχηγοί μοιάζουν με τα χαμένα ξαδέρφια του Cameron Hodge. Για να μην πολυλογώ, η υπόθεση έχει βασικά δύο άξονες: το πώς οι U-Men βρίσκουν τεχνολογία ικανή να μπλοκάρει τη Cerebra, ενώ οι ίδιοι μπορούν και ανιχνεύουν (και απαγάγουν) μεταλλαγμένους και το γιατί στην περιοχή του Tohoku τόσοι μεταλλαγμένοι εμφανίζουν δευτερογενείς μεταλλάξεις, υποκύπτοντας ταυτόχρονα στο “Damon Hall Syndrome”.

Σύντομη εξήγηση: προ-HOUSE OF M, διάφοροι μεταλλαγμένοι από τον οργιαστικό τότε πληθυσμό είχαν εμφανίσει “έξτρα δυνάμεις”, όπως, για παράδειγμα, η ικανότητα του Angel να θεραπεύει και της Emma Frost να μετατρέπει το σώμα της σε διαμάντι. Στα comics, πλέον, νομίζω μόνο αυτή έχει secondary mutation. Όσο για το Damon Hall Syndrome, το οποίο κάνει την μετάλλαξη ανεξέλεγκτη και μεταμορφώνει τον ασθενή σε τρελαμένο τέρας, θα υποθέσω ότι είναι έμμεση αναφορά στον David Haller (Legion), του οποίου οι πολλαπλές μεταλλάξεις επίσης έκαναν ανεξέλεγκτο.

Οι X-Men θα προσθέσουν στο roster τους την Emma Frost και θα πάρουν να εκπαιδεύσουν τη Hisako στη σχολή του Xavier, πριν αναγκαστούν να επιστρέψουν για να ερευνήσουν τα ολοένα αυξανόμενα περίεργα συμβάντα στο Tohoku. Στη διάρκεια αυτού του interim στην Αμερική, έχουμε κι άλλη μια (επαναλαμβανόμενη) αστοχία, αυτή τη φορά στο characterization, καθώς ο Cyclops είναι ο “balls-of-steel”, άτεγκτος και κάφρος εκπαιδευτής, ενώ ο Logan εμφανίζεται πιο ήπιος, σχεδόν “παιδαγωγός” και πειθήνιος στις εντολές του Scott. Vomit.

Τέλος πάντων, στη δεύτερη επίσκεψή τους στην Ιαπωνία βρίσκουν το ερευνητικό κέντρο για μεταλλαγμένους της “λέγε-με-και-Moira-MacTaggert της Ιαπωνίας”, Sasaki Yui. Η παραμονή και η έρευνά τους στο ερευνητικό κέντρο αποκαλύπτουν σταδιακά μια σύνδεση της Yui με τους U-Men, τον Xavier, καθώς και έναν παλιό εχθρό. Δίχως να πω περισσότερα, θα περιέγραφα τη βασική πλοκή ως κακό mash-up του “Proteus Saga” και του “Legion Quest”, ενώ το pacing γενικά πάει περίπατο.

Δεν είναι, φυσικά, όλα αρνητικά. Με εξαίρεση τις αστοχίες που ανέφερα, τα designs και η απεικόνιση των δυνάμεων είναι αρκετά καλά, αλλά και πάλι το όλο animation είναι λίγο σπασμωδικό. Αν υπάρχει ένα αδιαπραγμάτευτο ατού, αυτό είναι η μουσική του Tetsuya Takahashi, η οποία είναι απλά επική, ενώ αξίζει να δει κανείς τους τίτλους τέλους για απεικονίσεις μαχών με τον Juggernaut, τον Stryfe και τον Magneto. Παρεμπιπτόντως, όπως και στο WOLVERINE, το τελευταίο επεισόδιο έχει ένα preview του ανύπαρκτου, 13ου επεισοδίου, όπου εικονίζεται η φυλακή από την οποία έχει δραπετεύσει ο Magneto, όπου έπαιζε σκάκι με τον Patrick Stewart στις ταινίες.

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=4YF1o_jgqr4&feature=related[/youtube]

Επί συνόλου, δεν το προτείνω καθόλου στους Marvel fans, διότι θα φρίξουν. Για τους υπόλοιπους, μπορεί να είναι ένα σχετικά ευχάριστο pastime, αλλά μην επενδύσετε και τίποτα φοβερές ελπίδες πάνω του.

Υ.Γ. Fun trivia: Ο voice actor του Beast, Hideyuki Tanaka, είναι ο ίδιος που έκανε τον D στο VAMPIRE HUNTER D: BLOODLUST. Ο Toshiyuki Morikawa, που κάνει τον Cyclops, ήταν επίσης ο Griffith στο BERSERK και ο Tykki Mykk στο D.GRAY-MAN. Η φωνή της Hisako, η Yukari Tamura, είναι επίσης η φωνή της Rika Furude, στη σειρά των HIGURASHI.