BEST OF #4: Marvel In The 70s
Αυτή την εβδομάδα, έχουμε ένα μικρό “cheat”. Βλέπετε, λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων (Comicdom-related και μη), ο χρόνος που έχω είναι πολύ περιορισμένος, οπότε έπρεπε να βρω κάτι για τη στήλη μου, το οποίο δεν θα έπαιρνε πολύ ώρα να ετοιμαστεί. Οι λύσεις ήταν δύο: είτε να έκανα κάτι με εξώφυλλα (again!), ενδεχομένως ακόμη πιο λακωνικά σε σχέση με την προηγούμενη φορά, είτε να έκανα μια αναδημοσίευση. Επέλεξα το δεύτερο…
Αρκετοί από εσάς, φαντάζομαι, δεν γνωρίζετε πως η στήλη “Best Of” ξεκίνησε τον κύκλο της πριν από σχεδόν οκτώ χρόνια, στις σελίδες του έντυπου COMICDOM. Στο τεύχος #3, είχα ετοιμάσει ένα κομμάτι για τα καλύτερα comics της Marvel στη δεκαετία του ’70. Επειδή, πρώτον, εξακολουθώ να πιστεύω πως η συγκεκριμένη περίοδος είναι η καλύτερη της εταιρίας (και μια από τις κορυφαίες στην Ιστορία των mainstream comics, γενικότερα) και δεύτερον, θεωρώ εξαιρετικά πιθανό οι περισσότεροι να μην έχετε διαβάσει ποτέ το συγκεκριμένο άρθρο, το αναδημοσιεύω εδώ, με μικρές αλλαγές. (Η βασικότερη εκ των οποίων είναι πως, αυτή τη φορά, τα δέκα comics θα μπουν “κανονικά” σε Top 10, και όχι απλά σε χρονολογική σειρά.)
10. DEATHLOK
Writer: Doug Moench
Artist: Rich Buckler, κ.α.
ASTONISHING TALES #25-28 & #30-33
Αύγουστος 1974 – Ιανουάριος 1976
Σαπίλα. Διαφθορά. Ένα μέλλον μαύρο, δυστοπικό. Αυτός είναι ο κόσμος του Deathlok. Ένας κόσμος στον οποίο, σε καμία περίπτωση, δεν θα θέλαμε να ζούμε, αλλά μας αρέσει πολύ να διαβάζουμε για αυτόν. Η σχέση του cyborg Deathlok με τον υπολογιστή που βρίσκεται μέσα στο μυαλό του, είναι πραγματικά μοναδική – κάτι ανάμεσα στην κλασική σχέση superhero/sidekick και αυτή του δασκάλου με το μαθητή.
Αν και σε πολλούς μπορεί να φαίνεται λίγο βαρετό, ή και υπερβολικά δύσπεπτο, το storyline του Deathlok στο ASTONISHING TALES έχει τη θέση του στη βιβλιοθήκη κάθε σοβαρού αναγνώστη.
9. SONS OF THE TIGER
Writers: Gerry Conway, Bill Mantlo
Artists: Dick Giordano, George Perez
DEADLY HANDS OF KUNG FU #1-19
Απρίλιος 1974 – Δεκέμβριος 1975
Για μένα, τα 70s σημαίνουν, κυρίως, τρία πράγματα: παντελόνια καμπάνες, disco μουσική και πολεμικές τέχνες. Και όταν μιλάμε για πολεμικές τέχνες, το saga των Sons Of The Tiger είναι ό,τι καλύτερο!
Οι τρεις πρωταγωνιστές, Lin Sun. Bob Diamond και Abe Brown, είναι άνθρωποι εντελώς διαφορετικοί μεταξύ τους, που όμως τους ενώνει μια βαθιά φιλία και ένα μενταγιόν με μαγικές δυνάμεις. Μέσα σε όλα αυτά, εμφανίζεται μία γυναίκα, η Lotus Sinchuko, που φέρνει τα πάνω-κάτω στη σχέση του Lin με τον Bob. Η οριστική ρήξη μεταξύ των δύο ανδρών παρουσιάζεται σε μια σκηνή ανθολογίας.
Μακάρι να αποφασίσει κάποια στιγμή η Marvel να βγάλει το saga σε trade paperback, γιατί όποιος αποφασίσει να ψάξει τα τεύχη θα ταλαιπωρηθεί αρκετά…
8. HOWARD THE DUCK
Writer: Steve Gerber
Artists: Frank Brunner, Gene Colan, John Buscema, κ.α.
HOWARD THE DUCK #1-19
Ιανουάριος 1976 – Δεκέμβριος 1977
Ο αείμνηστος Steve Gerber ήταν ένας από εκείνους τους συγγραφείς, οι οποίοι, αφού έκαναν την καλύτερη δουλειά τους στα 70s, δεν κατόρθωσαν, δυστυχώς, να φτάσουν σε ανάλογα ύψη, στα χρόνια που ακολούθησαν. Στην περίοδο της μεγάλης φόρμας του, όμως, πρόλαβε να γράψει ορισμένα από τα πιο έξυπνα, καλογραμμένα και πρωτότυπα comics, που είχε δει ποτέ το αμερικανικό κοινό.
Το HOWARD THE DUCK είναι, για πολλούς, το Magnum Opus του συγγραφέα. Το comic που εκπροσωπεί όλα όσα χαρακτηρίζουν τον άνθρωπο και δημιουργό Steve Gerber. Μέσα από τις περιπέτειες μιας αθυρόστομης, ανθρωπόμορφης πάπιας (Donald Duck on drugs!), ο Gerber μας δίνει τη δική του άποψη για όλα όσα πάνε στραβά στην κοινωνία, χωρίς απαραίτητα να μπαίνει στον κόπο να προτείνει εναλλακτικές λύσεις. Το απόλυτο μισανθρωπικό masterpiece.
7. TOMB OF DRACULA
Writer: Marv Wolfman
Artist: Gene Colan
TOMB OF DRACULA #7-70
Απρίλιος 1972 – Αύγουστος 1979
Αν οι Stan Lee και Jack Kirby ήταν το απόλυτο δημιουργικό δίδυμο των 60s και οι Chris Claremont και Jonh Byrne, η πιο hot ομάδα των 80s, τότε τα 70s έχουν σίγουρα σημαδευτεί από τη συνεργασία των Marv Wolfman και Gene Colan.
Αν και δεν ξεκίνησαν ταυτόχρονα στον τίτλο (ο Colan ήταν από την αρχή, ενώ ο Wolfman ανέλαβε με το #7, αφού πρώτα ο τίτλος πέρασε από διάφορα συγγραφικά χέρια), δεν άργησαν να βρουν ρυθμό και κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα από τα πλέον ατμοσφαιρικά comics όλων των εποχών. Στις αρχές της δεκαετίας του ’70, ο maistream τρόμος απέκτησε νέο μέτρο σύγκρισης…
6. CAPTAIN AMERICA
Writer: Steve Englehart
Artists: Sal Buscema, Frank Robbins, κ.α.
CAPTAIN AMERICA #153-186
Σεπτέμβριος 1972 – Ιούνιος 1975
Από πολιτικής άποψης, τα 70s ήταν μια πολύ περίεργη, αλλά και ενδιαφέρουσα εποχή για τις ΗΠΑ. Vietnam, Watergate, Chappaquiddick, απόπειρες δολοφονίας κατά γερουσιαστών και Προέδρων…
Σε αυτή την απόλυτα παρανοϊκή περίοδο, ήταν αδύνατο να μείνει σιωπηλός ο Steve Englehart, ένας ιδιαίτερα ευφυής και πολιτικοποιημένος συγγραφέας, που αμφισβητούσε, σε κάθε ευκαιρία, την εξουσία και τους θεσμούς, όπως τους είχαν καταντήσει ορισμένοι. Για πρώτη φορά, βλέπουμε τον Captain America να αμφιβάλλει για την ορθότητα των επιλογών του και να θέτει στον εαυτό του (αλλά και στους αναγνώστες) το ερώτημα “για ποιά Αμερική πολεμάμε και αγωνιζόμαστε τελικά;”. Για ποιά, στ’ αλήθεια;
5. MAN-THING
Writer: Steve Gerber
Artists: Mike Ploog, Val Mayerik
FEAR #10-19, MAN THING #1-22
Οκτώβριος 1972 – Οκτώβριος 1975
Ποιός θα περίμενε ότι ένα comic με πρωταγωνιστή ένα άμυαλο τέρας, το οποίο στερείται της ικανότητας να μιλήσει, ή έστω να επικοινωνήσει, θα μπορούσε να είναι τόσο ενδιαφέρον; Ίσως γιατί, στην πραγματικότητα, ο πραγματικός πρωταγωνιστής των ιστοριών του Man-Thing, δεν είναι το ίδιο το τέρας, αλλά οι άνθρωποι που το συναντούν, ή ακόμη περισσότερο, ο τρόπος που αντιμετωπίζουν τη μακάβρια ύπαρξη του.
Η μαγική πένα (γραφομηχανή;) του Steve Gerber κατάφερε να δημιουργήσει έναν κόσμο γεμάτο ιδέες, συναισθήματα, φοβίες και ανασφάλειες, αναγκάζοντας όλους μας να κοιτάξουμε στον καθρέφτη και να αντικρύσουμε το τέρας που κρύβεται μέσα μας. Και να καούμε, αγγίζοντας το… Φοβισμένοι…
4. OMEGA THE UNKNOWN
Writers: Steve Gerber & Mary Skrenes
Artist: Jim Mooney, κ.α.
OMEGA THE UNKNOWN #1-10
Μάρτιος 1976 – Οκτώβριος 1977
Gerber… again! Ο κορυφαίος συγγραφέας της δεκαετίας του ’70 ξαναχτυπά, με ένα comic που όσο και αν, με μια πρώτη ματιά, μοιάζει υπερηρωικό, τόσο μακριά από τους υπερήρωες είναι, στην πραγματικότητα. Λίγο science fiction, λίγο mystery, λίγο 70s streetwise New York (βλ. TAXI DRIVER – αν και το OMEGA κυκλοφόρησε πριν την ταινία του Scorsese!) και όλα αυτά, διανθισμένα με τους πιο ρεαλιστικούς διαλόγους που είχε δει το αμερικανικό comics κοινό, έως τότε. (Σ.Σ.: Ο Gerber είχε δώσει, κατα καιρούς, μεγάλη έμφαση στη συμβολή της Mary Skrenes στο συγκεκριμένο τομέα.)
Το κεντρικό plot του comic βασίζεται στη σχέση ανάμεσα στον εξωγήινο υπερήρωα(;) Omega και τον υπερ-ευφυή, αντικοινωνικό πιτσιρικά, James Michael Starling. Μια σχέση που, στην πραγματικότητα, δεν εξηγείται ποτέ επαρκώς, κατά τη διάρκεια της σειράς, καθώς το τελευταίο τεύχος αφήνει το plot ανοιχτό. (Η απόπειρα ολοκλήρωσης και επεξήγησης της ιστορίας του Omega, λίγα χρόνια μετά, από τον Steven Grant, στα DEFENDERS #76 & 77, μπορεί να έδωσε κάποιες, σχετικά, σαφείς απαντήσεις, αλλά στο σύνολο της, κρίνεται μάλλον ανεπιτυχής.)
3. CAPTAIN MARVEL
Writer/Artist: Jim Starlin
CAPTAIN MARVEL #25-34
Μάρτιος 1973 – Ιούλιος 1974
Το 1973, ο Jim Starlin πήρε έναν σχετικά βαρετό και αδιάφορο χαρακτήρα, του οποίου οι μέχρι τότε ιστορίες μπορουν, επιεικώς, να χαρακτηριστούν ως “νερόβραστο sci-fi με υπερήρωες”, και δημιούργησε ένα από τα κορυφαία comics όλων των εποχών, γράφοντας παράλληλα το όνομα του με χρυσά γράμματα στην Ιστορία της 9ης Τέχνης.
Ας μη σταθούμε, όμως, στην αξεπέραστη ποιότητα των σεναρίων. Αυτό που σου μένει περισσότερο από τα CAPTAIN MARVEL του Starlin, είναι το απαράμιλλο comics storytelling του δημιουργού. Ο Starlin παίζει με τις δυνατότητες και τα όρια του Μέσου, με τρόπους που ελάχιστοι είχαν αποπειραθεί έως τότε, δημιουργώντας ένα comic, που ακόμη και αν δεν σε ενδιαφέρει να το διαβάσεις, δεν μπορείς να μη χαζέψεις, κοιτώντας το…
2. BLACK PANTHER
Writer: Don McGregor
Artists: Rich Buckler, Billy Graham, κ.α.
JUNGLE ACTION #6-24
Σεπτέμβριος 1973 – Νοέμβριος 1976
Οφείλω να ομολογήσω ότι ποτέ δε συμπάθησα ιδιαίτερα τον χαρακτήρα Black Panther. Οι εμφανίσεις του στο AVENGERS με άφηναν αδιάφορο, η σειρά που δημιούργησε ο Jack Kirby, στα late 70s, μου προκαλεί κάτι μεταξύ γέλιου και πονοκεφάλου, ενώ και το πιο πρόσφατο acclaimed run του Christopher Priest, αν και καλογραμμένο, μου φάνηκε ελαφρώς βαρετό.
Οι ιστορίες, όμως, του πρίγκηπα της Wakanda στο JUNGLE ACTION, με άφησαν άφωνο! Ο Don McGregor δημιουργεί το πιο μαεστρικά πολυλογάδικο comic που έχω διαβάσει, με σελίδες που – κυριολεκτικά! – αποτελούνται από 70% διαλόγους (και captions) και 30% artwork. Οι συγκεκριμένοι διάλογοι, όμως, είναι τόσο λυρικοί και ανεπιτήδευτα intellectual, που δεν ενοχλούν καθόλου και παρασύρουν τον αναγνώστη σε ένα μοναδικό λογοτεχνικό ταξίδι.
1. MASTER OF KUNG FU
Writer: Doug Moench
Artists: Paul Gulacy, Jim Craig, Mike Zeck, Gene Day, κ.α.
MASTER OF KUNG FU #21-108
Φεβρουάριος 1975 – Ιανουάριος 1982
Κατά την (καθόλου) ταπεινή άποψή μου, το συγκεκριμένο είναι το καλύτερο Marvel comic όλων των εποχών! Ένα εξαίσιο κολάζ από Bruce Lee, James Bond, adventure serials της δεκαετίας του ’30, Sherlock Holmes και, φυσικά, Sax Rohmer, χαρακτήρες του οποίου χρησιμοποιούνται στο comic (Fu Manchu, Sir Denis Nayland Smith, Dr. Petrie).
Οι πρωταγωνιστές, από τον λιγομίλητο “σταρ”, Shang Chi, έως την αγαπημένη του, Leiko Wu και τον παντοτινό αντίζηλο, Clive Reston, είναι απόλυτα αληθινοί, ως χαρακτήρες. Μπορείς να ταυτιστείς μαζί τους, να κλάψεις, να γελάσεις και να πονέσεις, ανάλογα με τα δικά τους συναισθήματα. Σε ένα run 80+ τευχών, τα highlights είναι τόσα πολλά, που δεν έχει νόημα να ξεκινήσω να τα αναφέρω. Διαβάστε το στο σύνολο του!