KARI GURASHI NO ARRIETTY
Ένα από τα (ομολογουμένως πολλά, ειδικά προσφάτως) πράγματα που με στεναχωρούν σε αυτή τη χώρα, είναι ότι σχεδόν ποτέ δεν έχουμε την ευκαιρία να δούμε anime στον κινηματογράφο. Ελάχιστες είναι οι εξαιρέσεις και όποτε αυτό συμβαίνει, όπως με το SPIRITED AWAY, είμαι πεπεισμένος ότι συμβαίνει για τους εντελώς λάθος λόγους. (Μα, ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ;)
Θα δεχτώ ότι εμείς που θα δίναμε ευχαρίστως τα χρήματά μας για να παρακολουθήσουμε μια ταινία anime σε μια κινηματογραφική αίθουσα, δεν είμαστε τόσοι πολλοί, αλλά δεν πιστεύω ότι είμαστε, τελικά, τόσο λίγοι. Αναρωτιέμαι, αν κάποιος αναλάμβανε τη διανομή του REBUILD OF EVANGELION, θα κατέληγε να χάσει τα χρήματά του ή όχι;
Φυσικά, όλα αυτά τα λέω χωρίς να έχω ιδέα πόσο κοστίζουν τα δικαιώματα για κάτι τέτοιο και πόσο καλά πήγε το SPIRITED AWAY στις αίθουσες, αλλά και στα video clubs, αργότερα. Αυτό, βέβαια, δεν αλλάζει καθόλου το γεγονός ότι θα ήθελα να έχω δει το KARI GURASHI NO ARRIETTY στον κινηματογράφο και να γκρινιάζω που αυτό δεν έγινε και μάλλον δεν θα γίνει σύντομα. Τουλάχιστον, όσο υπάρχουν τα free press και αυτοί που ορκίζονται ότι ο ΑΛΧΗΜΙΣΤΗΣ άλλαξε τη ζωή τους, θα μπορούμε να βλέπουμε κανένα ΤΡΙΟ ΤΗΣ ΜΠΕΛΒΙΛ.
Το ARRIETTY (για συντομία) είναι το προτελευταίο δώρο του Studio Ghibli στην ανθρωπότητα και βγήκε στις Ιαπωνικές κινηματογραφικές αίθουσες τον Ιούλιο του 2010. Βασίζεται στο βιβλίο, THE BORROWERS, της Mary Norton και είναι σκηνοθετημένο από τον Hiromasa Yonebayashi και προσαρμοσμένο από τον παππού Miyazaki και τον Keiko Niwa. Θα κάνω μια ενδιαφέρουσα παρένθεση εδώ (όχι ότι κάνω και μη ενδιαφέρουσες παρενθέσεις) και θα σας πω ότι ο Hiromasa Yonebayashi, είναι ο νεότερος σκηνοθέτης που έχει αναλάβει ταινία του Studio Ghibli, ενώ, ως animator, έχει εργαστεί σε αριστουργήματα όπως PRINCESS MONONOKE, JIN-ROH, SERIAL EXPERIMENTS LAIN κ.α.
Θυμάστε όταν ήσαστε μικροί, που είχατε ένα μικρό μολυβάκι το οποίο ήταν το αγαπημένο σας και μια μέρα απλά το χάσατε; Θυμάστε που νομίζατε ότι όσους συνδετήρες και αν παίρνατε, πάντα τελείωναν πολύ γρήγορα; Όταν η μητέρα σας, σας είχε πει να προσέχετε που πατάτε, γιατί μάλλον είχε χάσει μία από τις βελόνες της; Όλοι οι μεγάλοι προσπαθούσαν να σας πείσουν ότι πολλές φορές τα μικροαντικείμενα χάνονται, κυρίως γιατί εσείς δεν τα προσέχετε, αλλά δεν θέλατε να τους πιστέψετε. Είσαστε σίγουροι ότι ένα βράδυ, με την άκρη του ματιού σας, είχατε δει μια σκιά να τρέχει και να εξαφανίζεται σε μια σκοτεινή γωνία και την επόμενη μέρα, κάτι σας έλειπε. Δεν μπορεί να ήταν τυχαίο αυτό, σωστά; Ε, λοιπόν, είχατε δίκιο. Η σκιά εκείνη που είχατε δει, ανήκει σε ένα Borrower.
Οι Borrowers είναι μια φυλή από μικρά ανθρωπάκια, οι οποίοι ζουν κοντά, ή μέσα, στα σπίτια των ανθρώπων και ονομάζονται έτσι γιατί “δανείζονται” από αυτούς διάφορα αντικείμενα. Οι δύσπιστοι θα πεταχτείτε τώρα και θα με κατηγορήσετε, αλλά θα σας αφήσω να ζείτε στην άγνοιά σας. Η Arrietty, λοιπόν, ζει μαζί με την οικογένειά της, κάτω από το σπίτι μιας γηραιάς κυρίας και η μόνη της έγνοια είναι να μην την πιάσει στα νύχια του ο χοντρουλός (και ελαφρώς τεμπέλης) γάτος της προαναφερθείσας γηραιάς κυρίας.
Η ζωή της οικογένειας Clock κυλούσε γενικά ήρεμα, μέχρι που ο Shô, ο φιλάσθενος εγγονός της κυρίας, έρχεται να μείνει μαζί της. Το αγόρι περνάει την μεγαλύτερη διάρκεια της μέρας στο κρεβάτι, ενώ πολύ συχνά, τα βράδια, μένει ξάγρυπνος. Ένα τέτοιο βράδυ, η Arrietty θα βγει για τον πρώτο της “δανεισμό”, μαζί με τον πατέρα της, και θα γίνει αντιλληπτή από τον Shô. Παρά το γεγονός ότι, τόσο ο ίδιος, όσο και η γιαγιά του, έχουν ακούσει ιστορίες για τους μικρούληδες και οι προθέσεις τους είναι παραπάνω από καλές, η αποκάλυψη της Arrietty θα οδηγήσει την ίδια και την οικογένειά της σε ένα σωρό περιπέτειες.
Είναι Studio Ghibli. Είναι Miyazaki. Θέλετε να το δείτε.
