Langridge vs Langridge

Την τελευταία εβδομάδα ήρθαν επιτέλους στα χέρια μου δυο κυκλοφορίες που περίμενα με ιδιαίτερη αγωνία. Κοινός παρονομαστής και στα δυο είναι ένας από τους πιο αγαπημένους μου δημιουργούς, ο Roger Langridge. Το ένα  comic κυκλοφορεί από τη Marvel, ενώ το άλλο από την Boom!, στο ένα ο Langridge γράφει το σενάριο, ενώ για το άλλο είναι εξ’ ολοκλήρου υπεύθυνος και, τέλος, το ένα έχει σαν ήρωα έναν δημοφιλή χαρακτήρα, ενώ στο άλλο πρωταγωνιστούν δημιουργήματα του ίδιου του Langridge. Ας δούμε, όμως, τις δυο κυκλοφορίες ξεχωριστά.

JOHN CARTER: A PRINCESS OF MARS
Writer: Roger Langridge
Artist Filipe Andrade
Marvel Comics

Εδώ έχουμε μια ακόμα διασκευή από αυτές που κάνει η Marvel σε βιβλία και ιστορίες που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο λογίζονται ως κλασικά (στη προκειμένη περίπτωση, αφορμή, υποθέτω, αποτελεί η επερχόμενη ταινία). Ενδιαφέρον έχει και το γεγονός ότι δεν είναι η μόνη διασκευή σε comic των ιστοριών με τον συγκεκριμένο ήρωα του Edgar Rice Burroughs που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στα comic shops. H Marvel πάντως κρατά μια πιο all-ages προσέγγιση στα comics αυτά (σε αντίθεση λ.χ. με τα sexy εξώφυλλα στα αντίστοιχα comics της Dynamite).

Η ιστορία κυλάει πολύ καλά και στις 22 σελίδες του πρώτου τεύχους “συμβαίνουν πράγματα”. Ο John Carter βρίσκεται στον Άρη, συλλαμβάνεται από Αρειανούς, επικοινωνεί μαζί τους και τους γνωρίζει καλύτερα, γίνεται αποδεκτός από αυτούς και μαθαίνει για αυτούς και τις τακτικές τους. To artwork του Andrade είναι ιδιαίτερα δυναμικό και ευφάνταστο, με κάπως “ευρωπαϊκή” αισθητική, αλλά σε κάποια καρέ είναι δύσκολο για τον αναγνώστη να αντιληφθεί το τι ακριβώς συμβαίνει .

THE SHOW MUST GO ON
Writer: Roger Langridge and more
Artist: Roger Langridge
Βοοm Studios! (Boom! Town)

Εδώ έχουμε μια συλλογή με παλιές (κυρίως) ιστορίες του Langridge, οι οποίες είχαν δημοσιευτεί σε διάφορες εκδόσεις (και αυτοεκδόσεις). Κάποιες από τις ιστορίες αυτές μπορούν να βρεθούν και online (όπως τα MUGWHUMP THE GREAT, RAVE OF THE LIVING DEAD, FRANKENSTEIN MEETS SHIRLEY TEMPLE), ενώ άλλα είναι αρκετά δυσεύρετα, όπως το KABUKI KID (που είχε δημοσιευτεί στο DHP) ή το MUGWHUMP΄S BIG NIGHT (που είχε δημοσιευτεί στο COMICS JOURNAL).

Εδώ έχουμε πιο προσωπικές, πειραματικές δουλειές που άλλες φορές πετυχαίνουν τον στόχο τους κι άλλες φορές όχι. Η ενέργεια, όμως, που κρύβουν μέσα τους είναι εντελώς διαφορετική. Υπάρχουν περιπτώσεις που το artwork του Langridge είναι πολύ πρώιμο, αλλά τον βλέπουμε να τολμά πράγματα, να ξεδιπλώνει την ευφυΐα και το ταλέντο του και να δημιουργεί κάποια τουλάχιστον εντυπωσιακά στιγμιότυπα. Η μοναδική έγνοια που είχα για το πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει το MUGWHUMP THE GREAT τυπωμένο στη σελίδα και όχι στο αρχικό του μακρόστενο format δείχνει να μην δημιούργησε κανένα απολύτως πρόβλημα στον δημιουργό.

Ο Roger Langridge είναι ένας δημιουργός που για είκοσι περίπου χρόνια είναι συνεχώς παρών, δημιουργώντας με ιδιαίτερο πάθος comics και που πρόσφατα κέρδισε τα δικά του 15 λεπτά δημοσιότητας, χάρη στην απήχηση που είχαν τα MUPPET SHOW και THOR THE MIGHTY AVENGER. Η αφορμή για αυτό το post ήταν κάτι που έγραψε στην εισαγωγή του THE SHOW MUST GO ON. Ότι δηλαδή, αν και οι δουλειές που έκανε για να κερδίσει τα προς το ζειν είχαν πολύ μεγαλύτερη απήχηση στο κοινό, χαρακτήρες όπως ο Mugwhump ή η Shirley Temple βρίσκονται πιο κοντά στην καρδιά του και τον συνοδεύουν και θα τον συνοδεύουν. Και πως αυτή εδώ η συλλογή, μαζι με το FRED THE CLOWN, αποτελούν έργο ζωής για αυτόν.

Αντίστοιχο είναι νομίζω και το αποτέλεσμα μιας άτυπης σύγκρισης των δυο κυκλοφοριών. Το JOHN CARTER είναι ένα καλογραμένο comic που μπορεί να απευθυνθεί σε ένα ευρύ κοινό και που αξίζει μιας καλής αποδοχής από τους αναγνώστες του. Το THE SHOW MUST GO ON είναι κάτι εντελώς διαφορετικό…