BEST OF #7: DCNu52 Covers

Όπως έχετε ήδη καταλάβει, ήρθε η ώρα για ένα ακόμη “cover post”. Και αυτό, μάλιστα, δεν έχει καν την “αξία” των προηγούμενων, που μπορεί να πέτυχαν να θυμίσουν, σε κάποιους, ορισμένα εξώφυλλα που ενδεχομένως είχαν λησμονήσει, ή ακόμη και να “σύστησαν” μερικά άλλα, λιγότερο γνωστά.

Όχι, φίλοι μου. Τα εξώφυλλα της σημερινής στήλης είναι εντελώς οικεία, στο 99% (πάνω-κάτω) των επισκεπτών αυτού εδώ του site. Για την ακρίβεια, μάλλον τα έχετε φάει στη μάπα τόσες πολλές φορές, τους τελευταίους μήνες, που έχετε ψιλοσιχαθεί να τα βλέπετε! (“Τότε γιατί μας τα ξαναδείχνει; Είναι κάποιο τεστ; Κάποια άσκηση αντοχής; Ποιός ξέρει…”)

Anyway, μπορεί να μην κατάφερα να βρω δέκα τεύχη που να μου άρεσαν από το relaunch της DC (τρόπος του λέγειν, καθώς υπάρχουν κάποια που δεν έχω διαβάσει ακόμα), αλλά βρήκα -τουλάχιστον- δέκα εξώφυλλα, που θεωρώ πραγματικά καλά. Χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση, τα 10 αγαπημένα μου εξώφυλλα, από τα 52 #1 που τόσο πολύ απασχόλησαν (και απασχολούν ακόμα) την comics community…

10. BIRDS OF PREY #1 (Jesus Seiz)

Σχετικά απλή και αρκετά κλασική σύνθεση, που καταφέρνει να δίνει ισότιμο focus και στα τέσσερα “birds”, παρ’ όλο που βρίσκονται σε τέσσερα διαφορετικά επίπεδα βάθους. Καλοσχεδιασμένες φιγούρες και πολύ ωραία επιλογή χρώματος στο background. Το λογότυπο δε λέει πολλά, αλλά τουλάχιστον δεν είναι κακό ή distracting.

9. O.M.A.C. #1 (Keith Giffen)

As Kirby as it gets! Και ο μόνος που μπορεί να κάνει σωστά κάτι τέτοιο, στις μέρες μας, είναι ο Keith Giffen. Το μπλε χρώμα στα χέρια και το πρόσωπο του πρωταγωνιστή, ταιριάζει τέλεια με το μπλε frame, ενώ και το λογότυπο είναι θαυμάσιο (ενδεχομένως, ένα από τα καλύτερα του relaunch).

8. CATWOMAN #1 (Guillem March)

Ναι, εντάξει, είναι cheesecake του κερατά! Είναι πολύ καλό cheesecake, όμως! Το ότι ο Guillem March γουστάρει να σχεδιάζει σέξι γυναίκες, δεν χρειάζεται να είσαι ο Sherlock Holmes για να το ανακαλύψεις – και συνήθως το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό. Τόσο που μπορούμε να παραβλέψουμε ότι το λογότυπο είναι το απόλυτο “τίποτα” και ότι η κεντρική φιγούρα είναι εντελώς ξεκάρφωτη από το background, με αποτέλεσμα να μοιάζει σαν να αιωρείται…

7. JUSTICE LEAGUE DARK #1 (Ryan Sook)

Ο Ryan Sook είναι ένας από τους καλύτερους cover artists των τελευταίων ετών. Τί λέω; Ο Ryan Sook είναι ένας από τους καλύτερους artists, γενικώς! Το συγκεκριμένο εξώφυλλο ισορροπεί άριστα ανάμεσα στο dark/Vertigoish feel και το superhero element που -μάλλον πρέπει να- έχει το comic. Ενδεχομένως θα το είχα πιο ψηλά, αν το λογότυπο δεν ήταν τόσο “προχειράντζα” και δεν ήμουν απολύτως βέβαιος ότι κάποια σχεδιαστικά εφέ έχουν γίνει με photoshop…

6. ANIMAL MAN #1 (Travel Foreman)

Το ότι δε μου άρεσε ιδιαίτερα το συγκεκριμένο τεύχος, το έχω πει ήδη. Αυτό όμως δε σημαίνει πως το παρόν εξώφυλλο δεν είναι εξαιρετικό! Ο Travel Foreman ακολουθεί, σε ένα βαθμό, τη λογική του Brian Bolland στο κλασικό πρώτο εξώφυλλο του vol. 1 (επιβλητική φιγούρα, πολλά ζώα, δύο χρώματα να κυριαρχούν), αλλά σε αντίθεση με τον Bolland, προτάσσει πολύ περισσότερο τον Animal Man σε σχέση με τα ζώα, ενώ δίνει και μεγαλύτερη έμφαση στο “μεταφυσικό” στοιχείο, την ώρα που ο Βρετανός στόχευε πιο πολύ στο superhero crowd. Πολύ ωραίο λογότυπο, επίσης.

5. ACTION COMICS #1 – Variant (Rags Morales)

Πολύ όμορφη, απλή, iconic σύνθεση, με μια κεντρική, επιβλητική φιγούρα και το κλασικό λογότυπο από πάνω. Ο Rags Morales ακολουθεί, εν μέρει, τη λογική του αυθεντικού ACTION COMICS #1, χωρίς όμως να το αντιγράφει, δημιουργώντας ένα art piece που κατορθώνει να είναι ταυτόχρονα ρετρό και μοντέρνο. Πολύ κρίμα που το συγκεκριμένο είναι το variant και για regular εξώφυλλο επιλέχθηκε αυτή η μετριότητα.

4. SWAMP THING #1 (Yanick Paquette)

Δεν είναι δύσκολο. Το μόνο που χρειάζεται για να φτιαχτεί ένα όμορφο εξώφυλλο με τον Swamp Thing, είναι μια εντυπωσιακά σχεδιασμένη και εμφανώς “χορταριασμένη” φιγούρα, ένας βάλτος (έλος/λιμνούλα/whatever), λίγα άνθη, πρασινοκίτρινα χρώματα να επικρατούν στη συνολική σύνθεση και το κλασικό λογότυπο. Βέβαια, βοηθάει και ένας ταλαντούχος σχεδιαστής και ο Yanick Paquette δεν είναι απλά “ταλαντούχος”, αλλά ένας από τους καλύτερους artists αυτή την εποχή. Τα “framing birds” είναι πολύ ωραίο touch, by the way…

3. THE FLASH #1 (Francis Manapul)

Πόσο απλό, αλλά και πόσο τέλειο! Ο εξαιρετικός Francis Manapul (πιθανώς, ο καλύτερος σχεδιαστής που δουλεύει στο mainstream, σήμερα!) σχεδιάζει ένα πολύ basic image, με μία τεράστια φιγούρα σε κίνηση (και τί κίνηση!!!) και ένα σχεδόν μονοχρωματικό background, και τα “παντρεύει” τέλεια με το υπέροχο λογότυπο, δημιουργώντας, τελικά, ένα iconic εξώφυλλο, που σίγουρα θα μείνει κλάσικό για δεκαετίες. Δεν έχω ξεφυλλίσσει ακόμα το τεύχος, αλλά μαθαίνω ότι το artwork είναι εξίσου εντυπωσιακό και στο εσωτερικό. I can’t wait!

2. BATWOMAN #1 (J.H. Williams III)

Όπως και στο ANIMAL MAN, έτσι και εδώ, το γεγονός ότι βρήκα το τεύχος ελαφρώς επίπονο στην ανάγνωση, δεν μπορεί να με εμποδίσει απ’ το να θαυμάσω το υπέροχο εξώφυλλο και να αναγνωρίσω την αξία του. Μπορεί ο J.H. Williams να είναι λίγο υπερβολικός, ως σχεδιαστής, για τα γούστα μου και συχνά να βρίσκω τα layouts του δύσπεπτα και εσκεμμένα πολύπλοκα, χωρίς ιδιαίτερη ουσία, αλλά ως cover artist είναι από τους καλύτερους. Το παρόν εξώφυλλο, με την εξαιρετικά σχεδιασμένη κεντρική φιγούρα και το απλά εντυπωσιακό background, είναι τρανή απόδειξη των αναμφισβήτητων ικανοτήτων του.

1. DETECTIVE COMICS #1 (Tony Daniel)

Έγραψα λίγο πριν, για το FLASH #1, ότι έχουμε να κάνουμε με ένα iconic εξώφυλλο, που πιθανότατα θα μείνει κλασικό. Πιστεύω ακράδαντα ότι το ίδιο ισχύει και για το εξώφυλλο του Tony Daniel στο πρώτο τεύχος του νέου DETECTIVE! Spooky theme, δυνατή κεντρική φιγούρα, τρομακτικός Joker, όμορφα χρώματα. Σχεδόν τέλειο…