New JEMMA COMICS Extravaganza
Στα πλαίσια της πλούσιας εκδοτικής της δραστηριότητας, η JEMMA PRESS πρόσφατα ανακοίνωσε την κυκλοφορία τεσσάρων νέων τίτλων. Με το που έπεσαν, λοιπόν, στα χέρια μου, δε χάνω την ευκαιρία και σας τους παρουσιάζω.
ΤΟ ΠΤΩΜΑ
Κείμενα: Τάσος Ζαφειριάδης, Γιάννης Παλαβός
Σχέδια: Θανάσης Πέτρου
Πιάνοντας στα χέρια μου ΤΟ ΠΤΩΜΑ, αμέσως μου κέντρισε το ενδιαφέρον το πρωτότυπο εξώφυλλο. Με το πρώτο, γρήγορο, ξεφύλλισμα, ήδη μου είχε αρέσει το σχέδιο, και απλά περίμενα να το διαβάσω, για να βγάλω τελικό πόρισμα.
Η ιστορία ακολουθεί τον Λευτέρη, ένα νεκροθάφτη, που καλείται από το γραφείο (τελετών) που δουλεύει, για να “ξενυχτίσει” το πτώμα ενός γέρου που βρέθηκε στο διαμέρισμά του, ήδη νεκρός για ένα μήνα, και του οποίου η προχωρημένη αποσύνθεση του έχει χαρίσει μια ιδιαίτερη… μυρωδιά.
Πρωτότυπη ιδέα που, όπως μας λένε οι δημιουργοί, βασίζεται σε μία, εν μέρει, αληθινή ιστορία. Παρουσιάζει τη “νεκρή” ζωή του Λευτέρη, που ζεί μονος και απομονωμένος από την οικογένεια του, σε αντιπαράθεση με το θάνατο του μοναχικού γέρου, που κανένας δεν αναζήτησε για έναν ολόκληρο μήνα. Θλιβερή ιστορία, με αντίστοιχο τέλος, την οποία υποστηρίζει αρκετά καλά το πολύ όμορφο σχέδιο. Θα σταθώ για λίγο ακόμη στο σχέδιο, καθώς είναι το δυνατό χαρτί αυτού του comic. Ο Θανάσης Πέτρου καταφέρνει και περνάει πολύ όμορφα την κάθε στιγμή που ζει ο Λευτέρης, μέσα από πλούσια καρέ και σαφείς εκφράσεις προσώπου. Μου άρεσε ιδιαίτερα η νυχτερινή, δισέλιδη απεικόνιση της Θεσσαλονίκης από ψηλα. Μία όμορφη έκδοση που αρκετοί θα βρουν ενδιαφέρουσα.
ΚΟΥΛΟΥΡΙ #2
Κείμενα & Σχέδιο: Τόμεκ
Τί να γράψω τώρα; Αν ο Bob Σφουγγαράκης χτύπαγε μερικά LSD (και εμείς μαζί του) παρέα με τον Νταλί και τον Aldous Huxley, κάτι τέτοιο θα έβγαινε…
Λίγο πιο μικρό σε μέγεθος Ακριβώς το ίδιο μέγεθος, μη σας πω και λίγο μεγαλύτερο, σε σχέση με το πρηγούμενο τεύχος, και με την ίδια ποιότητα έκδοσης και περιεχομένου. Οι περιπέτειες της Φάτσας απλά ΤΑ ΣΠΑΝΕ! Δεν υπάρχει άλλο ελληνικό comic, αυτή τη στιγμή, που να έχει τόσο ιδιαίτερο χιούμορ και σουρεαλισμό! Η εσωτερική διαμάχη του μυαλού, μετά από ένα hangover και ένα ερωτικό καβγαδάκι με την… καρδιά, έχει αναπάντεχο τέλος, με μεγάλη σεναριακή ανατροπή.
Η δεύτερη ιστορία με την εκπομπή ποικίλης ύλης, μου φάνηκε “κάπως”, αλλά δε με χάλασε κιόλας. Πολύ ιδιαίτερο χιούμορ, είπαμε, που δεν κάνει για όλους, με διάφορα όμως σχεδιαστικά τερτίπια που μου άρεσαν. Τα μονοσέλιδα, όμως, επίσης είναι πολύ καλά, με αποκορύφωμα αυτό του οπισθόφυλλου. Αν σας άρεσε το #1, θα σας αρέσει και το #2!
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΕΙΣ #2: ΠΙΑΣΕ ΜΕ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ
Σενάριο: Τάσος Ζαφειριάδης/Λουκάς Τσουκνίδας
Σχέδιο: Παναγιώτης Πανταζής
Να σας πω την αλήθεια μου, το πρώτο τεύχος μου είχε αρέσει “οριακά”. Ούτε συναρπαστικό, ούτε χάλια, με συμπαθητικό σχέδιο και σενάριο που, αν ήταν λίγο καλύτερο, σίγουρα θα με είχε κρατήσει.
Με το νέο τεύχος, λοιπόν, στα χέρια μου, και τη φράση “Αυτό μοιάζει με την αφίσα του CATCH ME IF YOU CAN, ρε!”, μόλις είδα το εξώφυλλο, η περιέργειά μου είχε κεντριστεί. Μετά από το καθιερωμένο γρήγορο ξεφύλλισμα, όπου και σιγουρεύτηκα ότι το σχέδιο ήταν του Πανταζή (!), μπήκα στο ψητό (δηλαδή το διάβασα).
Η ιστορία, χωρίς να είναι η άμεση συνέχεια του πρώτου επεισοδίου, συνεχίζει με ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή των Σάββα, Βάιου, Νίκου και Ιωάννας. Αυτή τη φορά, έχουν αποστολή να επιπλώσουν το σπίτι του Σάββα. Ακολουθούμε τους χαρακτήρες μέσα στην ημέρα τους: η διαδρομή προς το υπερ-επιπλάδικο, η περιπλάνηση, το γκομένιασμα και η επιστροφή στο σπίτι. Οι συγγραφείς προσπαθούν να μας δείξουν πιο ιδιαίτερα κομάτια των προσωπικοτήτων των πρωταγωνιστών, μέσα από συζητήσεις και καταστάσεις.
Δυστυχώς όμως, αποτυγχάνουν. Το τευχάκι αυτό, σε καμία στιγμή της ανάγνωσης του δεν κατάφερε να με κερδίσει. Κοινότυπες καταστάσεις, τόσο οικείες σε όλους μας που γίνονται βαρετές, και αδιάφοροι διάλογοι με “ψαγμένες” ατάκες. Έξυπνο το τρικ με τα tweets ανάμεσα στα καρέ, αλλά αυτό από μόνο του δε σώζει την κατάσταση. Κατά τα άλλα, το σχέδιο του Πανταζή κινείται στο γνώριμο πλέον και χαρακτηριστικό του στιλ, χωρίς κάποια διαφοροποίηση.
ΚΡΑΚ #7
Κείμενα-Σχέδιο: Τάσος Μαραγκός
Το ΚΡΑΚ επιστρέφει δυναμικά! Και πάλι έγχρωμο, καλομάθαμε βλέπετε, στο ίδιο μέγεθος και τα ίδια επίπεδα. Ο Μάρκος εξακολουθεί να είναι φαντάρος και περνάει ζόρια, στην κεντρική ιστορία του τεύχους, το αγαπημένο HARD ROCK. (Αν και στο συγκεκριμένο τεύχος δεν υπήρχε ο τίτλος. Γιατί;) (Σ.Σ.: Όπως πληροφορηθήκαμε στα comments, τελικά ο τίτλος υπάρχει. Η καταστροφή αποφέυχθηκε.)
Πολλές οι επιρροές από Peter Bagge, πολύ φανταρίλα και πολύ γέλιο. Οι αναγνώστες αρσενικού γένους ίσως (τί ίσως, σίγουρα) θα δούν κάποιες γνώριμες καταστάσεις, τις οποίες όποιος έχει πάει φαντάρος – χωρίς βύσμα, ε!- τις έχει ζήσει. Οι γυναίκες της παρέας μας θα δυσκολευτούν λίγο να ταυτιστούν με αυτό που διαβάζουν, χωρίς όμως να σημαίνει αυτό ότι δε θα το απολαύσουν. Οι supporting stories επίσης καλές. Μου άρεσε ιδιαίτερα ο Κ.Ομίστας φαντάρος…
Κατά τη γνώμη μου, το πιο σταθερό ελληνικό comic book των τελευταίων χρόνων.