HOLY TERROR

HOLY TERROR
Writer/Artist: Frank Miller
Legendary Comics

Spoiler Warning: Το συγκεκριμένο review ενδέχεται να περιέχει σημαντικές πληροφορίες σχετικά με την υπόθεση που διαδραματίζεται στο τεύχος.

Όσοι από εσάς είστε τακτικοί επισκέπτες του site μας, πιθανότατα θα έχετε προσέξει το γεγονός ότι συνήθως χαρακτηρίζουμε σημαντική μια νέα κυκλοφορία, έχοντας ως βασικότερο κριτήριο το δημιουργό, του οποίου το όνομα φέρει. Αυτός ο χαρακτηρισμός, όμως, προσδίδεται ανεξαρτήτως του τελικού καλλιτεχνικού αποτελέσματος. Με αυτή την απλή λογική, λοιπόν, το HOLY TERROR είναι αναμφίβολα μια σημαντική κυκλοφορία! Είναι το νέο έργο του Frank Miller, ενός δημιουργού που έχει σημαδέψει τα mainstream comics (κυρίως) της δεκαετίας του ’80, ο οποίος, όμως, τα τελευταία χρόνια, δεν είναι και ιδιαίτερα παραγωγικός, αφού το Hollywood του είχε πάρει τα μυαλά για τα καλά.

Το HOLY TERROR προοριζόταν ως ένα graphic novel με πρωταγωνιστή τον Batman, με μια αρκετά σημαντική διαφορά. Αντίπαλος του θα ήταν η τρομοκρατική οργάνωση της Al-Qaeda, και όχι ο Joker, o Penguin ή έστω ο Mister Zsasz. Ο λόγος για αυτή την απόφαση του Miller, δεν ήταν άλλος από τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου, τα οποία, από ότι φαίνεται, είχαν μεγάλη επίδραση πάνω του. Ο ίδιος χαρακτήρισε το comic του ως μια καλλιτεχνική απάντηση σε πραγματικά πολιτικά γεγονότα, και ως προπαγάνδα. Τελικά, αυτό δεν κυκλοφόρησε από την DC, αλλά από την νεοσύστατη Legendary Comics, και τη θέση του Batman την πήρε ο Fixer.

Ωραία όλη αυτή η σύντομη ανασκόπηση, τί γίνεται, όμως, με αυτό το άμοιρο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα; Αυτό είναι απλά τραγικό…

Η δράση τοποθετείται στην φανταστική Empire City, όπου ο Fixer (και όχι ο Batman) κυνηγάει την Natalie Stack (και όχι την Catwoman), επειδή εκείνη έκλεψε ένα διαμαντένιο κόσμημα. Χρησιμοποιούν το κυνηγητό στις οροφές και τη βία ως ένα ερωτικό παιχνίδι, όμως, την ρομαντική αυτή βραδιά τη χαλάει μια έκρηξη. Ακολουθούν και άλλες, και οι σοκαρισμένοι πρωταγωνιστές μας αποφασίζουν να εκδικηθούν τους υπευθύνους.

Μετά από αυτό το σημείο, αρχίζει μια κατάδυση στο παράλογο, με σύντροφο την προχειρότητα.

Όλο το HOLY TERROR μοιάζει να έχει γραφτεί από έναν εντεκάχρονο – για την ακρίβεια, έναν τσαντισμένο, υπεροπτικό εντεκάχρονο, που βλέπει τη βία ως τη μόνη λύση σε όλα τα προβλήματα. Ο Fixer είναι όπως θα τον φανταζόταν: δεν κάνει ερωτήσεις, απλά βασανίζει και σκοτώνει τους τρομοκράτες! Αυτοί, βέβαια, είναι τόσο εξοπλισμένοι, που πέρα από πιστούς που είναι πρόθυμοι να γίνουν ανθρώπινες βόμβες, έχουν πυραύλους αέρος-εδάφους (που εμφανίζονται από το πουθενά), είναι ικανοί να πραγματοποιήσουν αεροπορική επίθεση με τζετ (και αυτά από το πουθενά) , ενώ το αρχηγείο τους βρίσκεται σε μια μυστική πόλη, υπόγεια της Empire City (φυσικά). Κοινώς, καθότι παντοδύναμοι, είναι ικανοί να ρημάξουν όλες τις ΗΠΑ, τις οποίες μισούν με πάθος! Γιατί; Έτσι!

Γενικώς, σε αυτό το comic, πράγματα και καταστάσεις συμβαίνουν μόνο και μόνο για να συμβαίνουν και να προχωράει η ιστορία. Είτε αυτά αφορούν τα όσα ανέφερα, είτε χαρακτήρες που εμφανίζονται για λίγο και μετά εξαφανίζονται, ενώ δεν λείπει και λίγο bondage!  Η λογική είναι μια μακρινή ανάμνηση, καθώς η πραγματικότητα μπλέκεται με την φαντασία, δίχως να είναι ξεκάθαρη η οδός που θα ακολουθηθεί. Η Al-Qaeda του Frank Miller έχει περισσότερες σχέσεις με την Cobra από τα κινούμενα σχέδια των G.I.JOE, παρά με οποιαδήποτε υπαρκτή τρομοκρατική οργάνωση.

Η εικόνα που πλασάρει για το Ισλάμ, δεν είναι καθόλου κολακευτική. Τοποθετεί την Al-Qaeda ως τον απόλυτο εκπρόσωπο του, και όχι ως ένα μεμονωμένο ακραίο παρακλάδι του, θεωρώντας το Ισλάμ, στο σύνολο του, ως απομεινάρι του Μεσαίωνα, αποκομμένο από την σύγχρονη εποχή. Αυτό φροντίζει να μας το υπενθυμίζει, με εμβόλιμες σελίδες που παρουσιάζουν την ζωή σε αυτό, συγκρίνοντας την με αυτή των ΗΠΑ, καθώς και μέσω των προσβολών που εκτοξεύουν οι εντελώς ρηχοί πρωταγωνιστές. Αρνητικά προκατειλημμένοι, αυτοί και όποιος τους βάζει λόγια στο στόμα τους; Παρακαλώ, μην λέτε κακές λέξεις!

Υπάρχουν στιγμές που διαφαίνεται κάτι από τον παλιό, καλό Miller, αλλά αυτές είναι λίγες, εντοπίζονται μόνο στο σχέδιο, και βρίσκονται αποκλειστικά στην αρχή. Ακόμα και σε αυτό τον ξεπεσμό, δείχνει ότι ξέρει πώς να στήσει μια σελίδα και να δημιουργήσει μια ωραία αλληλουχία από panels. Και αυτές οι πρώτες σελίδες, είναι οι μόνες αρετές αυτού το τερατουργήματος.

Συνολικά, το HOLY TERROR είναι ένα κακοπροαίρετο, ρηχό, πρόχειρο και τσαπατσούλικο comic. Είναι τόσο ακραίο σε αυτά που έχει να πει, που μπορεί κάποιος να το δει ως σάτιρα, προσδίδοντας του, με αυτόν τον τρόπο, πολλά ελαφρυντικά. Όμως, για να χαρακτηριστεί σάτιρα, πρέπει οι προθέσεις του δημιουργού να είναι τέτοιες, και το αποτέλεσμα να μην προκύπτει ακούσια. Δυστυχώς, ο Miller φαίνεται να εννοεί τα όσα γράφει, αποκλείοντας εντελώς μια τέτοια πιθανότητα. Πιο πιθανό, όμως, είναι να αποτελέσει την δημιουργική ταφόπλακα ενός, ξεπεσμένου πλέον, καλλιτέχνη, που μοιάζει εδώ και λίγα χρόνια με αχνή σκιά του παλιού του εαυτού. Αποχαιρετώ με όσο σεβασμό μπορεί να μου έχει απομείνει…