INTERVIEW CORNER #70: Dean Haspiel

Όταν συνεργάζεσαι με τους καλύτερους, είναι απόλυτα φυσιολογικό να γίνεσαι κι εσύ γνωστός, όχι απαραίτητα “κλέβοντας” λίγο από το φως τους, αλλά μαθαίνοντας δίπλα τους και εξελίσσοντας την Τέχνη σου, χάρη στις συμβουλές, αλλά και τις απαιτήσεις τους. Και στο κάτω-κάτω, αν οι καλύτεροι δεν έβλεπαν κάτι σε εσένα, δε θα σε επέλεγαν από την αρχή.

Το γεγονός, λοιπόν, ότι ο καλεσμένος αυτής της εβδομάδας, ο Dean Haspiel, έχει “ψηθεί” δίπλα σε κάποιους από τους καλύτερους δημιουργούς του χώρου, είναι σίγουρα ένα συν στην καριέρα του, ωστόσο, όχι το γεγονός που την έχει καθορίσει. Για να σε επιλέξουν για συνεργάτη άνθρωποι όπως οι Howard Chaykin, Bill Sienkiewicz, Walt Simonson και Harvey Pekar, σημαίνει ότι εκτιμούν τη δουλειά σου. Και αυτό το γεγονός έδωσε την ευκαιρία στον Haspiel να γίνει βοηθός των παραπάνω καλλιτεχνών, σε comics όπως τα AMERICAN FLAGG!, ELECTRA: ASSASSIN, NEW MUTANTS και άλλα. Αλλά και να επιλεγεί από τον Harvey Pekar για να σχεδιάσει το AMERICAN SPLENDOR, αλλά και το graphic novel THE QUITTER.

Τα παραπάνω αποτελούν σίγουρα κάποια από τα credits για τα οποία ο Haspiel είναι πιο περήφανος, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν αποτελούν τα μοναδικά. Οι σημαντικές δουλειές του δεν εξαντλούνται στα παραπάνω, αλλά ξεκινούν από αυτά. Όπως η αυτοβιογραφική ανθολογία του, KEYHOLE, με τον Josh Neufeld. Σε αυτή έκανε την εμφάνισή του και ο Billy Dogma, ένα σχεδιασμένο alter ego του δημιουργού, το οποίο βλέπουμε συχνά-πυκνά στις προσωπικές δουλειές του. Ή η online ανθολογία ACT-I-VATE (o Haspiel είναι ανάμεσα στους συν-ιδρυτές), που φιλοξενεί έργα μερικών από τους πλέον καθιερωμένους δημιουργούς και η νέα κολλεκτίβα Trip City, που διαθέτει ένα ευρύ φάσμα έργων, σχετικών με comics, ή μη.

Δε μπορείς, λοιπόν, να κατηγορήσεις τον Ηaspiel ότι απλά βρισκόταν στο σωστό σημείο τη σωστή στιγμή και εξασφάλιζε καλές συνεργασίες. Ο ίδιος έχει αποδείξει ότι μπορεί ο ίδιος να συνεισφέρει ισάξια, ή να δημιουργήσει κάτι εξαιρετικό μόνος του. Και αυτό φαίνεται και σε άλλες δουλειές του, όπως το THE ALCOHOLIC, σε σενάριο του Jonathan Ames (δημιουργός και της τηλεοπτικής σειράς BORED TO DEATH, στην οποία ο Haspiel συνεισφέρει με illustrations, αλλά και έμπνευση για τον comic artist χαρακτήρα του Zach Galifianakis), το ΟPPOSABLE THUMBS (στο οποίο συγκεντρώνονται οι μικρές, ημι-αυτοβιογραφικές ιστορίες του από διάφορες ανθολογίες), το ημι-αυτοβιογραφικό STREET CODE, το CUBA: MY REVOLUTION, οι δεκάδες indie και mainstream ανθολογίες στις οποίες έχει συμμετάσχει, αλλά και η ενασχόλησή του με το πλέον εμπορικό genre, το superhero, με δουλειές όπως τα SPIDER-MAN’S TANGLED WEB #20, BATMAN ADVENTURES #9 και JUSTICE LEAGUE ADVENTURES #32, μεταξύ άλλων. Τελευταία δουλειά του πάνω σε αυτό το genre, είναι η συμμετοχή του στη νέα χιουμοριστική ανθολογία της Marvel, SHAME ITSELF, στην οποία θα ασχοληθεί με τους Fantastic Four. Πρόσφατα, τέλος, ο Haspiel συνεργάστηκε και με τον Stan Lee, σχεδιάζοντας την ιστορία EVEN GORILLAS HAVE PRIDE!, για λογαριασμό του ACT-I-VATE.

Μάθετε, λοιπόν, πώς είναι να συνεργάζεσαι με τους καλύτερους και πώς μπορείς να ξεφύγεις από τη σκιά τους, και πληροφορηθείτε για τα projects στα οποία δουλεύει αυτή τη εποχή ο καλεσμένος αυτής της εβδομάδας, Dean Haspiel, στη συνέντευξη που ακολουθεί:

Έχεις συνεργαστεί με πολλούς ταλαντούχους συγγραφείς και σχεδιαστές όπως οι Harvey Pekar, Walt Simonson, Howard Chaykin και Bill Sienkiewicz. Τι αισθάνεσαι ότι κέρδισες μέσα από αυτές τις συνεργασίες;

Το 1985 ήμουν δεκαεφτά χρονών και στην τελευταία τάξη του La Guardia High School της Νέας Υόρκης και πέντε μέρες τη βδομάδα έπαιρνα τον υπόγειο σιδηρόδρομο για το στούντιο στην περιοχή των ραφτάδων του Μανχάταν για να βοηθήσω τους Bill Sienkiewicz, Howard Chaykin και Walter Simonson με τα διάφορα comics τους, όπως τα NEW MUTANTS, ELECTRA ASSASIN, AMERICAN FLAGG! και THOR. Ο Sienkiewicz μου έδειξε πόσο προσωπική και δημιουργική μπορεί να γίνει η διαδικασία της δημιουργίας των comics, ο Chaykin με δίδαξε πώς να προλαβαίνω τις προθεσμίες, πώς να σχεδιάζω μία σελίδα αποτελεσματικά και οικονομικά, καθώς και την δύναμη του ένθετου panel. Ο Simonson με δίδαξε την αξία των αρχικών περιγραφών της σχεδίασης και πώς αυτές δίνουν πληροφορίες για το τελικό σχέδιο. Όταν συνεργάστηκα με τον Harvey Pekar, έμαθα για πρώτη φορά πώς να υπηρετώ και να επεκτείνω το εικαστικό κείμενο της ιστορίας κάποιου άλλου.

Πώς προέκυψε ο Billy Dogma; Τι ήταν αυτό που σε ώθησε στο να τον χρησιμοποιήσεις μερικές φορές;

Δημιούργησα το avatar μου, τον Billy Dogma, το 1995, σαν ένα μέσο προκειμένου να αντιδράσω, να εκφραστώ και να σχολιάσω όλα όσα ήταν σημαντικά σ’ εμένα. Παρά τα ημι-αυτοβιογραφικά comics που έκανα στα KEYHOLE, OPPOSABLE THUMBS, και πρόσφατα στο STREET CODE, πιστεύω ότι ο Billy Dogma είναι πιο αυθεντικός από συναισθηματική άποψη, επειδή δεν χρειάζεται να εξηγήσω την χρονολογία των γεγονότων, αλλά αντ’ αυτού – και ακόμη σημαντικότερο – μπορώ να εξηγηθώ για την ευθύνη των συνεπειών. Λένε ότι χρειάζονται επτά χρόνια για να αλλάξεις επιτυχώς το δέρμα σου και να ανανεώσεις τα κύτταρά σου. Γενετικά, πατάς ένα κουμπί επαναφοράς και, δημιουργικά, πιστεύω ότι υποσυνείδητα κάνω το ίδιο πράγμα με τις διάφορες επαναλήψεις της μυθολογίας του Billy Dogma. Είναι κάτι με το οποίο ασχολούμαι από συμπαντική άποψη στην πιο πρόσφατη μου ιστορία με τον Billy Dogma που έχει τίτλο “The Last Romantic Antihero”.

Υπάρχει οποιαδήποτε περίπτωση να δούμε το KEYHOLE Vol.2 σε οποιαδήποτε στιγμή στο μέλλον;

Είναι μάλλον απίθανο να υπάρχει δεύτερη ενότητα του KEYHOLE, της ανθολογίας δύο ατόμων που δημιουργήσαμε εγώ και ο Josh Neufeld στα μέσα της δεκαετίας του ’90. Προτιμώ να πιστεύω ότι το πνεύμα του KEYHOLE μετεξελίχθηκε στο ACT-I-VATE, την υψηλής ποιότητας κολλεκτίβα webcomics που ξεκίνησα με μία ομάδα από ομοϊδεάτες cartoonists το 2006. Πρόσφατα, πήρα όλα αυτά που έμαθα από το ACT-I-VATE και ξεκίνησα ένα πολυμεσικό και εκ του Brooklyn ορμώμενο φιλολογικό κύκλο καλλιτεχνών στο διαδίκτυο μέσω του Trip City, στο οποίο έχω την δυνατότητα να κάνω περισσότερα από απλά και μόνο comics.

Υπάρχει σωστός (ή λάθος) τρόπος για να εικονογραφήσεις αυτοβιογραφικές ιστορίες που έχει κάνει κάποιος άλλος, όπως τα AMERICAN SPLENDOR και THE QUITTER;

Δεν υπάρχει σωστός ή λανθασμένος τρόπος για την εικονογράφηση οποιασδήποτε ιστορίας. Μπορείς να δώσεις το ίδιο ακριβώς σενάριο σε έξι διαφορετικούς καλλιτέχνες και να λάβεις έξι διαφορετικές ερμηνείες, που κατά πάσα πιθανότητα θα είναι όλες τους εξίσου αξιόπιστες. Στην τελική, δεν υπάρχει παρά μόνο ο δικός σου προσωπικός τρόπος και, έχοντας αυτό κατά νου, πάντα παίρνω έξτρα προφυλάξεις έτσι ώστε να υπηρετήσω την εκάστοτε ιστορία μέσω του σχεδίου μου, επειδή τα comics ΕΙΝΑΙ εικαστική αφήγηση. Οτιδήποτε κάνεις πέραν τούτου δεν είναι παρά μόνο τεχνική και εκτέλεση.

Με ποιο τρόπο πιστεύεις ότι έχει εξελιχθεί η τέχνη σου όλα αυτά τα χρόνια;

Στις αρχές προσπάθησα να είμαι επιτηδευμένος με το σχέδιο μου και συνειδητοποίησα ότι έτσι παρεμπόδιζα την αφηγηματική ροή. Δεν έχει σημασία πόσο επιδέξια είναι ή θα έπρεπε να είναι η τοποθέτηση του κειμένου, σκοπός της θα πρέπει να είναι το να κατευθύνει το μάτι του αναγνώστη με φυσικό τρόπο κι όχι επειδή σώζει τα συντρίμμια μίας άτεχνα σχεδιασμένης σελίδας. Πέραν τούτου, το σχέδιο μου ήταν ανεκδιήγητο και ελπίζω ότι έχω βελτιώσει την ανατομική μου προοπτική και τις σχεδιαστικές μου δεξιότητες, όπως επίσης ελπίζω ότι η ικανότητά μου να πείσω τον αναγνώστη ότι οι ανθρώπινες μορφές μου, οι χώροι και τα πράγματα, είναι αληθοφανή.

Φαίνεται ότι προσαρμόστηκες πολύ άνετα στα webcomics ως Μέσο, αν σκεφτεί κανείς την εμπειρία σου στο Zuda και το ACT-I-VATE. Ποιες είναι οι διαφορές στην διαδικασία, σε σύγκριση με ένα παραδοσιακό comic;

Η μοναδική δραματική αλλαγή που έκανα μεταξύ του έντυπου, του διαδικτυακού, και του ψηφιακού, ήταν η μορφή παρουσίασης με την οποία παραδίδω μία ιστορία. Έμαθα ότι ο σχεδιασμός μίας “σελίδας” σε αναλογία 4:3 είναι περισσότερο ενδεδειγμένος για τα laptop και τις ηλεκτρονικές συσκευές και το μόνο που σημαίνει στην πραγματικότητα είναι ότι σπας τη σελίδα του παραδοσιακού comic στη μέση και αυτό σου βγάζει δύο σελίδες. Ωστόσο, με την τεχνολογία να προσαρμόζεται στην τεράστια βιβλιοθήκη των αρχείων και κειμηλίων comics, η μετάβαση των μεθόδων εξιστόρησης στο πιο πρόσφατο σύστημα παράδοσης δεν είναι και μεγάλο ζήτημα.

Τι να αναμένουμε από την ιστορία σου στο SHAME ITSELF της Marvel;

Έχοντας αναλάβει να αποτυπώσουμε τα αστεία από τον Tom Brennan, editor της Marvel και ιθύνων νου του SHAME ITSELF, ο συγγραφέας Elliot Kalan κι εγώ δουλέψαμε επιμελώς στο να αποτίσουμε φόρο τιμής στο FANTASTIC FOUR της εποχής Stan Lee και Jack Kirby, προβάλλοντας την ταυτόχρονα από τον φακό του MAD MAGAZINE. Όντας παρωδία από φυσικού του, το τετρασέλιδο έπος μας στέκεται υπερήφανο μεταξύ των ιστορικών γεγονότων των FF. Πέραν τούτου, τι άλλο θα περίμενες από δύο συντελεστές που έχουν βραβευτεί με Emmy για την δουλειά τους στο THE DAILY SHOW και το BORED TO DEATH του HBO αντίστοιχα;

Πρόσφατα δούλεψες και στους superheroes. Υπάρχει κανένας τίτλος ή κάποιος superhero που θα σκότωνες για να τον αναλάβεις;

Θα μου άρεσε να γράψω από κοινού την πλοκή, να σχεδιάσω και να επανεκδώσω το MARVEL TWO-IN-ONE, την αγαπημένη μου σειρά της Marvel όταν ήμουν μικρός. Ο Ben Grimm, γνωστός και ως The Thing στο FANTASTIC FOUR, είναι ο καλύτερος χαρακτήρας που έχει δημιουργηθεί ποτέ, ένα τραγικό τέρας που φέρει ένα θετικό μήνυμα για την προσωπική θυσία, την αυτοπραγμάτωση, τον έρωτα και την ελπίδα. Αν και είναι σχεδόν βλασφημία, θα ήθελα να δοκιμάσω τις ικανότητες μου στο O.M.A.C. – ONE MAN ARMY CORPS, που ήταν και η αγαπημένη μου αντισυμβατική ιδέα που είχε κατεβάσει ο Kirby. Διάολε, θα ήθελα επίσης να κάνω κάτι με τους Plastic Man, Machine Man, Thor, Hulk, και τον Devil Dinosaur επίσης. Πέραν αυτών, θα αναλάμβανα ανά πάσα ώρα και στιγμή τον Captain Marvel ή Shazam του C.C.Beck.

Μπορείς να μας πεις για το EVEN GORILLAS HAVE PRIDE και την συνεργασία σου με τον Stan Lee;

Η συνεργασία μου με τον Stan Lee στο EVEN GORILLAS HAVE PRIDE! για το ACT-I-VATE ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα, χάρη στον Troy Wilson, editor και curator του PANELS FOR PRIMATES. Ο Troy μου προσέφερε την ευκαιρία κι εγώ παραλίγο να μην το πιστέψω. Ο ερχομός του σεναρίου ήταν μία πολύ ευχάριστη έκπληξη. Η υπαγόρευση φώναζε από μόνη της ότι ήταν του “Stan Lee” και το σενάριο κατόρθωσε να διηγηθεί μία ολόκληρη ιστορία σε τρία μόνο απλά panels. Τι επαγγελματίας! Ήμουν πολύ αγχωμένος με την προοπτική του να το σχεδιάσω, αλλά έκανα ότι καλύτερο μπορούσα και ο Stan ήταν ικανοποιημένος με αυτό κι αυτό ήταν το μόνο που με ενδιέφερε. Πλέον, είχα γίνει δημιουργικός κολλητός με τον ίδιο άνθρωπο που συνδημιούργησε το Marvel Universe.

Μπορείς να μας πεις κάποια πράγματα για τα projects πάνω στα οποία εργάζεσαι αυτές τις μέρες;

Πρόσφατα ολοκλήρωσα μία ιστορία 22 σελίδων με τον Billy Dogma με τίτλο “The Last Romantic Antihero”, η οποία θα διατίθεται δωρεάν στο διαδίκτυο μέσω του Trip City από τις 6 Δεκεμβρίου και μετά, ενώ τώρα σχεδιάζω μία ιστορία του Godzilla σε σενάριο του Bobby Curnow για το GODZILLA LEGENDS #5, που θα εκδοθεί από την IDW κάπου κατά τον Μάρτιο του 2012. Επίσης, συμμετείχα με μία μονοσέλιδη ιστορία στο MADMAN 20th ANNIVERSARY MONSTER του Mike Allred! Παράλληλα, μπορείτε να δείτε τα σχέδια του “Super Ray” που έκανα για το BORED TO DEATH της HBO και, όπως πάντα, αναπτύσσω νέες ιδέες για πωλήσεις, ενώ την ίδια στιγμή είμαι ο δημιουργός και επιμελητής του TripCity.net.

[Μετάφραση: Αλέξανδρος Τσαντίλας]

When you work together with the best, then it’s absolutely normal for you to become famous too, not necessarily by “stealing” some of their shine, but by learning at their side and evolving your Art thanks to their advices and their demands. And when all is considered, if the best didn’t see something in you, they wouldn’t have chosen you in the first place.

So, the fact that this week’s guest, Dean Haspiel, has cut his teeth next to some of the finest creators in the medium is definitely a plus to his whole career, although it isn’t the thing that has defined it. In order for you to be chosen as a partner by people such as Howard Chaykin, Bill Sienkewicz, Walt Simonson, and Harvey Pekar, then that would mean that they appreciate your work. This was what gave Haspiel the chance to become assistant to the abovementioned artists in comics such as AMERICAN FLAGG!, ELECTRA ASSASSIN, NEW MUTANTS, and many more. It was also what led Harvey Pekar choosing him to draw AMERICAN SPLENDOR, as well as the graphic novel THE QUITTER.

All of the above are certainly some of the credits for which Haspiel is most proud of, but they aren’t the only ones. His most important works don’t end there, but stem out of these credits, just like KEYHOLE, his autobiographical anthology he created along with Josh Neufeld. It was there that Billy Dogma first appeared, a drawn alter ego of Haspiel’s, who we sometimes see making appearances in his personal projects. Not to mention the online anthology ACT-I-VATE (Haspiel is among its co-founders) that hosts works by some of the most established creators in the medium, as well as the new collective Trip City, that includes a wide range of works, relevant to comic books or not.

Therefore, you can’t blame Haspiel for being at the right place in the right time and closing good collaborations. He himself has proven that his contributions can pull their weight, or that he can create something truly exceptional all on his own. This is further displayed by some other works of his, such as THE ALCOHOLIC, in a script by Jonathan Ames (creator of the TV series BORED TO DEATH, where Haspiel provides illustrations, as well as inspiration for the comic artist character portrayed by Zach Galifianakis), OPPOSABLE THUMBS (collecting his short, semi-autobiographical stories from various anthologies), the semi-autobiographical STREET CODE, CUBA: MY REVOLUTION, dozens of indie and mainstream anthologies where he has participated, but also his occupation with the most commercial of genres, the superhero genre, with works such as SPIDER-MAN’S TANGLED WEB # 20, BATMAN ADVENTURES # 9 and JUSTICE LEAGUE ADVENTURES # 32, among others. His most recent work in this genre was his participation in SHAME ITSELF, Marvel’s humorous anthology, where he dealt with Fantastic Four. Finally, even more recently, Haspiel worked together with Stan Lee drawing his story EVEN GORILLAS HAVE PRIDE! for ACT-I-VATE.

So, learn how it is to work together with the best and managing to come out of their shadow, and learn about the current projects of this week’s guest, Dean Haspiel, in the following interview:

You have worked with many talented writers and artists, such as Harvey Pekar, Walt Simonson, Howard Chaykin and Bill Sienkiewicz. What do you feel that you have gained through these collaborations?

In 1985, I was a 17-year old senior at La Guardia High School in New York City and, five days a week, I would hop a subway to a studio space in the garment district of Manhattan and assist Bill Sienkiewicz, Howard Chaykin, and Walter Simonson, on their various comic books; NEW MUTANTS, ELECTRA: ASSASIN,, AMERICAN FLAGG!, and THOR. Sienkiewicz showed me how personal and innovative the comics making process could be. Chaykin taught me how to meet deadlines, design a page effectively and economically, and the power of the inset panel. Simonson taught me the value of your initial layout descriptions and how that informs the final art. Collaborating with Harvey Pekar was the first time I truly learned how to serve and expand the visual text of another persons story.

How did Billy Dogma come about? What is it that made you bring him back a couple of times?

I created my avatar, Billy Dogma, in 1995, as a way for me to react, express, and comment on the things that were important to me. Despite the semi-autobiographical comics I did in KEYHOLE, OPPOSABLE THUMBS, and, recently, STREET CODE, I feel that Billy Dogma is more emotionally true because I don’t need to account for the chronology of facts but, instead, and more importantly, for the accountability of consequence. They say it takes seven years to successfully shed your skin and renew your cells. Genetically, you’re hitting a reset button and, creatively, I believe I’m subconsciously doing the same thing with my various iterations of the Billy Dogma mythology. It’s something I cosmically address in my latest Billy Dogma story, “The Last Romantic Antihero”.

Is there any chance we will see KEYHOLE Vol. 2 any time in the future?

It’s unlikely there will be a second volume to KEYHOLE, the two-man anthology Josh Neufeld and I created in the mid-1990’s. I’d like to believe the spirit of KEYHOLE evolved into ACT-I-VATE, the premier webcomics collective I launched with a group of like-minded cartoonists in 2006. Recently, I took what I learned from ACT-I-VATE and launched a multimedia, Brooklyn-filtered literary arts salon online via Trip City, where I get to do more than just comix.

Is there a correct way (or a wrong one, for that matter) to illustrate autobiographical stories by someone else, such as AMERICAN SPLENDOR and THE QUITTER?

There is no correct or right way to illustrate any kind of story. You can hand the same exact script to six different artists and you will get six different and, probably, valid interpretations. Bottom line: there is only your way and, with that in mind, I always take extra precaution to serve any given story in my layouts because visual storytelling IS comics. Everything you do after that is purely craft and execution.

How do you feel your art has evolved all these years?

Early on, I tried to be clever with my layouts and I realized it hampered the narrative flow. No matter how savvy the text placement can and should be, it should help direct the readers eye naturally not because it’s saving the wreckage of a poorly designed page. Other than that, my art was abysmal and I hope my anatomy and drawing skills have improved and my ability to convince the reader that my people, places and things are plausible.

You seem to have adapted pretty easily to the webcomic format, what with all your experience in Zuda and ACT-I-VATE. What are the differences in the process, compared to a traditional comic book?

The only dramatic change I made between print, web, and digital, is the format in which I deliver a story. I’ve learned that designing a “page” within the 4:3 aspect ratio works better for your laptop and electronic device and, frankly, it just means splicing your traditional comic book page in half and getting two-pages from it. But, as technology adapts to our massive library of comic book archives and treasures, shifting storytelling methods to the latest delivery system is less of a concern.

What should we expect from your story in Marvel’s SHAME ITSELF?

Tasked to bring the funny by Marvel editor and SHAME ITSELF brainchild, Tom Brennan, writer, Elliott Kalan, and I worked diligently on paying homage the Stan Lee & Jack Kirby era of THE FANTASTIC FOUR while projecting it through a MAD MAGAZINE lens. Parody in nature, our 4-page epic stands proud among the ranks of FF lore. Besides, what else would you expect from two Emmy Award winning recipients for their work on THE DAILY SHOW and HBO’s BORED TO DEATH, respectively?

You have recently been working in the superhero business too. Are there any characters or titles you would kill to take over?

I’d like to co-plot, draw, and relaunch MARVEL TWO-IN-ONE, my favorite Marvel comic series when I was a kid. Ben Grimm aka The Thing from THE FANTASTIC FOUR, is the best character ever made, a tragic monster with a positive message for sacrifice, self-actualization, romance and hope. Albeit semi-sacrilegious, I’d love to take a crack at O.M.A.C – ONE MAN ARMY CORPS, my favorite, off-the-wall, Jack Kirby concept. Hell, I’d like to do something with Plastic Man, Machine Man, Thor, Hulk, and, Devil Dinosaur, too. Otherwise, give me C.C. Beck’s Captain Marvel cum Shazam, any day of the week.

Can you tell us about EVEN GORILLAS HAVE PRIDE! and your collaboration with Stan Lee?

Collaborating with Stan Lee on EVEN GORILLAS HAVE PRIDE!, for ACT-I-VATE, was a dream come true, thanks to PANELS FOR PRIMATES curator/editor, Troy Wilson. Troy offered me the opportunity and I almost didn’t believe him. When the script came in I was happily surprised. The ditty was distinctly “Stan Lee” and he told a whole story in three simple panels. What a pro! I was nervous to draw it but did the best I could and Stan was happy with it and that’s all that mattered to me. I’d now rubbed creative elbows with the same man who co-created the Marvel Universe.

Can you talk a bit about the projects you’re working on these days?

I recently completed a 22-page Billy Dogma story called “The Last Romantic Antihero,” that will be available online, for free, at Trip City on December 6th, and I’m currently drawing a Godzilla story written by Bobby Curnow for GODZILLA LEGENDS #5, published by IDW, come March, 2012. I also contributed a one-page story to Mike Allred’s MADMAN 20th ANNIVERSARY MONSTER! Meanwhile, you can see the “Super Ray” artwork I do for HBO’s BORED TO DEATH and, as always, I’m developing new ideas for pitches while creating and curating for TripCity.net.

[Translated by Alexandros Tsantilas]