BEST OF #12: Dave Stevens Covers
Καλώς ήρθατε, για μια ακόμη εβδομάδα, στη στήλη που σας παρουσιάζει τα καλύτερα των καλύτερων – τουλάχιστον όπως τα αντιλαμβάνεται το φτωχό μυαλό και τα φιλτράρει το εντελώς υποκειμενικό γούστο του υπογράφοντος.
Αυτή τη φορά, θα ασχοληθούμε, όπως κάνουμε σχεδόν κάθε δύο εβδομάδες, με εξώφυλλα. Αν με ρωτήσει κανείς ποιόν σχεδιαστή θεωρώ ως τον κορυφαίο cover artist όλων των εποχών, η σχεδόν αντανακλαστική απάντηση μου θα είναι “μα, τον Dave Stevens, φυσικά!”, χωρίς να προλάβω να το σκεφτώ ούτε δευτερόλεπτο. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι, ακόμη και αν συγκρατηθώ και δεν απαντήσω ενστικτωδώς, το πιθανότερο είναι πως δύσκολα θα καταλήξω σε κάποιον άλλο, όσο και αν βασανίσω το μυαλό μου…
Ας δούμε, λοιπόν, μαζί, τα 10 καλύτερα εξώφυλλα του δημιουργού του Rocketeer. Ενός πραγματικά σπουδαίου cover artist και, κατά γενική ομολογία, κορυφαίου “babe artist”.
Κυρίες και κύριοι, ο αείμνηστος Dave Stevens! Απολαύστε!
10. 3-D ZONE #16 (3-D Zone, Φεβρουάριος 1989)
Ένα από τα λιγότερο γνωστά εξώφυλλα του Stevens, το οποίο όμως είναι εξίσου εξαιρετικό και καλοφτιαγμένο, όπως οι πιο διάσημες δουλειές του. Τρεις εντυπωσιακά σχεδιασμένες γυναίκες, οι οποίες διαθέτουν αρκετά κοινά στοιχεία μεταξύ τους, αλλά παράλληλα είναι απολύτως εμφανές ότι πρόκειται για τρεις διαφορετικούς ανθρώπους. Κοινώς, δεν είναι interchangeable. Ακούς, Jim Lee;
9. BAD PLANET #6 (Image Comics, Νοέμβριος 2008)
Μια από τις τελευταίες δουλειές του σπουδαίου δημιουργού, πριν φύγει για πάντα από κοντά μας. Ένα κλάσικό “damsel in distress” cover, αλλά τόσο άψογα δομημένο. Εξαιρετική προοπτική, άριστη ανατομία, υπέροχα, λιτά backgrounds (όταν έχεις δυνατό κεντρικό θέμα, δεν υπάρχει λόγος να υπερφορτώνεις το φόντο) και, γενικά, εξαιρετική αποτύπωση των themes αυτής της αδικαιολόγητα παραγνωρισμένης σειράς.
8. ROCKETEER ADVENTURE MAGAZINE #1 (Comico, Ιούλιος 1988)
Κλασικό, iconic, δυναμικό. Εντελώς απλό σαν σύνθεση, αλλά απόλυτα λειτουργικό, είτε ως pin-up, είτε ως θέλγητρο για να μπει κανείς στον υπέροχο κόσμο του Rocketeer. Ο Stevens αποδεικνύει πως είναι εξίσου ικανός και στο painted art, αφού οι δυνατότητες του στο line drawing δεν τέθηκαν ποτέ υπό αμφισβήτηση.
7. TRUE LOVE #1 (Eclipse Comics, Ιανουάριος 1986)
Ένα πράγμα που μου αρέσει πάρα πολύ στα εξώφυλλα του Stevens (αλλά και στο σύνολο της δουλειάς του, εν γένει), είναι πως πάντα αποπνέουν μια αίσθηση “fun”, ακόμη και όταν τα themes δεν είναι αυτό που λέμε “ευχάριστα”. Επίσης, λατρεύω το γεγονός πως μπορεί να αποδίδει με την ίδια τελειότητα υπερήρωες, τέρατα, ημίγυμνες γυναίκες, αλλά και plain clothes ανθρώπους. Όσο “plain clothes”, τέλος πάντων, μπορεί να θεωρήσει κανείς τους punk rockers της δεκαετίας του ’80…
6. MR. MONSTER #2 (Eclipse Comics, Αύγουστος 1985)
Σε συνέχεια αυτού που έλεγα παραπάνω: Fun cover, εξαιρετικά σχεδιασμένος υπερήρωας και, κυρίως, απολύτως “σωστά” παιδάκια, που μοιάζουν με πραγματικά παιδάκια και όχι με νάνους, ή ενήλικες σε σμίκρυνση! Χωρίς να το σκεφτώ πάρα πολύ (αν και δε νομίζω πως θα αλλάξει κάτι αν το κάνω), νομίζω πως μόνο ο Stevens και ο Jaime Hernandez ξέρουν πραγματικά πως να σχεδιάζουν παιδιά.
5. COMICS JOURNAL #117 (Fantagraphics Books, Σεπτέμβριος 1987)
Από πλευράς concept, ίσως το πιο έξυπνο εξώφυλλο αυτής εδώ της λίστας. Ο καλλιτέχνης αυτοσαρκάζεται με πολύ όμορφο τρόπο και παράλληλα μας παραδίδει ένα υπέροχα σχεδιασμένο babe, για το eye-candy του πράγματος.
4. SHEENA 3-D SPECIAL #1 (Blackthorne Publishing, Μάιος 1985)
Τώρα θα με πείτε περίργο, αλλά πρέπει να ομολογήσω πως όσο εντυπωσιακή και αν είναι η Sheena (που είναι!), εγώ μένω περισσότερο στο πόσο λεπτομερώς έχει σχεδιάσει ο Stevens το δέντρο, με όλα τα φύλλα και τα παρακλάδια του, και το πόσο “απλά τέλειος” είναι ο παπαγάλος! (Ναι, αλήθεια λέω, υπάρχει παπαγάλος! Stop looking at the babe, fanboys!!!)
3. PACIFIC PRESENTS #2 (Pacific Comics, Απρίλιος 1983)
Με εντελώς αντικειμενικά κριτήρια και με απόλυτη ψυχραιμία, το συγκεκριμένο είναι μάλλον το πιο αδύναμο εξώφυλλο από πλευράς rendering, καθώς είναι φανερό πως ο Stevens δεν είχε τελειοποιήσει ακόμα την τέχνη του, εκείνη την περίοδο. Πρόκειται, άλλωστε, για μια από τις πρώτες επαγγελματικές δουλειές του. Το concept και η σύνθεση, όμως, είναι τόσο τέλεια, που του δίνουν πάρα πολλά extra points, τουλάχιστον στο δικό μου μυαλό. Επιπλέον, λατρεύω και όλα τα elements που πλαισιώνουν το artwork! Το “διπλό” λογότυπο είναι υπέροχο και αποπνέει ένα feeling περασμένων δεκαετιών, οι γραμματοσειρές που έχουν χρησιμοποιηθεί στα blurbs είναι θαυμάσιες και συνεισφέρουν στο γενικότερο σύνολο, ενώ ακόμη και το logo της Pacific Comics δεν μοιάζει ξένο στη σύνθεση, όπως συχνά συμβαίνει με τα logos των εκδοτικών.
2. CROSSFIRE #12 (Eclipse Comics, Ιούνιος 1985)
Προσπεράστε, για δύο λεπτά, την υπέροχη Marilyn look-alike (ναι, ξέρω, δεν είναι εύκολο!) και σταθείτε λίγο στο πως έχει σχεδιάσει ο Stevens τον ίδιο τον Crossfire. Κοιτάξτε την υπέροχη γράμμωση, όπως αυτή φαίνεται στο αριστερό χέρι του ήρωα και προσέξτε το γεμάτο ένταση, απόγνωση και απορία βλέμμα και την έκφραση του προσώπου του. Μετά, ρίξτε μια ματιά στο πως έχει αποδώσει ο σχεδιαστής τις τσακίσεις και τις ζάρες στο σεντόνι και το μαξιλάρι, επιτυγχάνωντας την αίσθηση του ρεαλισμού, χωρίς να χάνεται αυτή του comic artwork (I’m looking at you, Alex Ross!). Τα είδατε όλα αυτά; Ωραία, τώρα μπορείτε να ξαναγυρίσετε στην Marilyn…
1. DNAGENTS #24 (Eclipse Comics, Ιούλιος 1985)
Ότι και αν πω για αυτό το εξώφυλλο είναι λίγο. Απλά, μια από τις πιο τέλεια σχεδιασμένες γυναικείες φιγούρες στην ιστορία των comics και, για μένα, ένα από τα πιο σέξι πράγματα που έχω δει στη ζωή μου. Οπουδήποτε. Pin-up art at its best!
