BEST OF #18: AMAZING SPIDER-MAN Covers

Όπως θα καταλάβατε και από τον τίτλο, επιστρέφουμε στα “Best Covers” posts και αυτό συμβαίνει για δύο λόγους:

Εν πρώτοις, έχουν μαζευτεί πάρα πολλές δουλειές σχετικές με το επερχόμενο Comicdom Con Athens 2012, που απαιτούν την άμεση αφοσίωσή μου. (Και, let’s face it, ανάμεσα σε μια στήλη – οποιαδήποτε στήλη! – του blog και το Con, το δεύτερο έχει πάντα προτεραιότητα. Όχι μόνο για εμάς που εργαζόμαστε για όλα αυτά, αλλά, είμαι σίγουρος, και για τους περισσότερους από εσάς…)

Εν δευτέροις, μετά από τα δύο χορταστικά BEST OF των προηγούμενων εβδομάδων, με τα καλύτερα comics της χρονιάς που πέρασε, και με τη συνεχή παρουσία του Top 100 των 80s, υποψιάζομαι πως είστε αρκετά πλήρης από “κείμενα με mini reviews για σημαντικά comics”, οπότε δεν είναι κακή ιδέα να κάνουμε κάτι πιο “ελαφρύ”.

(OK, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας. Ο πραγματικός λόγος είναι ο πρώτος και ο δεύτερος είναι απλά μια εύσχημη δικαιολογία. Ποτέ δεν μπορούσα να πω ψέματα στο κοινό μου!)

Anyways, ας περάσουμε στο σημερινό BEST OF και ας δούμε μαζί τα καλύτερα – κατά τη γνώμη μου – εξώφυλλα του τίτλου AMAZING SPIDER-MAN. Όπως πάντα, περιμένω να ακούσω τις διαφωνίες και τις αντιπροτάσεις σας…

10. AMAZING SPIDER-MAN Volume 2 #1 (John Romita Jr., Ιανουάριος 1999)

Η συγκεκριμένη επιλογή είναι λίγο “cheat”, καθώς πρόκειται για το Dynamic Forces Variant εξώφυλλο που οι περισσότεροι δεν έχουν δει καν, αλλά μου άρεσε τόσο πολύ που είπα να μην κολλήσω σε λεπτομέρειες. Iconic, δυναμικό (παρ’ όλο που δεν απεικονίζει action) και άριστα σχεδιασμένο από τον John Romita Jr., με μελάνια από τον πατέρα του. Υπέροχο.

9. AMAZING SPIDER-MAN #59 (John Romita, Απρίλιος 1968)

Δεν ξέρω τι είναι αυτό που με γοητεύει περισσότερο στο συγκεκριμένο εξώφυλλο. Η άριστα σχεδιασμένη φιγούρα του Spider-Man; Η σέξι Mary Jane με το υπέροχο 60s φόρεμα; Η υπέροχη αντίθεση χρωμάτων; Ο θαυμάσιος τρόπος με τον οποίο η αυλαία χωρίζει τη διασκέδαση από τη βία; Το γεγονός ότι καμία από τις τέσσερις φιγούρες που απεικονίζονται δεν πατάει στο έδαφος, αλλά αυτό γίνεται με απόλυτα φυσικό τρόπο; Μάλλον είναι όλα αυτά μαζί. Κατά τη γνώμη μου, ένα από τα καλύτερα εξώφυλλα που δε θα συναντήσετε ποτέ σε καμία σχετική λίστα…

8. AMAZING SPIDER-MAN #300 (Todd McFarlane, Μάιος 1988)

Μεταξύ μας, δεν γίνεται πιο iconic και κλασικό από αυτό! Ο McFarlane δημιουργεί μια κλασική πόζα και θέτει τις βάσεις για μια νέα εποχή στην Ιστορία του ήρωα. Η ταπετσαρία με τα “300” μπορεί να μοιάζει λίγο κιτς, αλλά, προσωπικά, μου αρέσει πάρα πολύ.

7. AMAZING SPIDER-MAN #121 (John Romita, Ιούνιος 1973)

Δεύτερο εξώφυλλο του John Romita στη λίστα (τρίτο, αν υπολογίσουμε και τη συνεισφορά του στο ASM V2 #1), αλλά αυτή τη φορά με μια απείρως πιο κλασική συνεισφορά. Το συγκεκριμένο εξώφυλλο, με το πανέξυπνο concept (I love head shots!) και την υπέροχη εκτέλεση (η αγωνία του ήρωα βγαίνει τόσο από το body language, όσο και από τα word balloons), βρίσκεται σχεδόν πάντα στις λίστες με τα καλύτερα Spider-covers και δεν θα μπορούσε να λείπει από τη δική μου. Άντε, επειδή είμαι καλός, δεν θα σας αποκαλύψω ποιός πεθαίνει στο τεύχος 😉

6. AMAZING SPIDER-MAN #294 (Mike Zeck, Νοέμβριος 1987)

Συγνώμη, αλλά λίστα με εξώφυλλα χωρίς την παρουσία του Mike Zeck, δεν μπορεί να υπάρχει. Ακόμη και αν ο κορυφαίος αυτός cover artist έχει κάνει μόνο ένα εξώφυλλο σε κάποιον τίτλο, είναι σχεδόν βέβαιο πως αυτό θα συμπεριλαμβάνεται στα καλύτερα. Η απεικόνιση του Kraven, εδώ, είναι όλα τα λεφτά.

5. AMAZING SPIDER-MAN #112 (John Romita, Σεπτέμβριος 1972)

Ακόμη μια παρουσία για τον τρισμέγιστο John Romita στη λίστα, με ένα “συμβολικό” εξώφυλλο αυτή τη φορά. Σας έχω πει πόσο πολύ μου άρεσε το picture frame format που χρησιμοποιούσε η Marvel στις αρχές των 70s; Εύκολο 3-D effect, χωρίς να χρειάζεται καν ιδιαίτερο σχεδιαστικό ταλέντο. Όταν, βέβαια, αναλάμβαναν καλλιτέχνες επιπέδου John Romita ή Gil Kane, το αποτέλεσμα ήταν σχεδόν μαγικό!

4. AMAZING SPIDER-MAN #96 (Gil Kane, Μάιος 1971)

Πώς μπορεί ένα εξώφυλλο με τον Spider-Man να είναι τόσο καλό, όταν η φιγούρα του ίδιου του ήρωα είναι τόσο minimal; Πολύ απλά, αν το σχεδιάζει ο ανυπέρβλητος Gil Kane! Μπορεί ο Spider-Man να βρίσκεται, κατά μία έννοια, στο background και να μοιάζει σχεδόν με stick figure, συγκρινόμενος με τους απείρως πιο λεπτομερώς σχεδιασμένους αστυνομικούς και τον νεαρό που κοίτεται στο οδόστρωμα, αλλά το στήσιμο του εξωφύλλο είναι τέτοιο που η παρουσία του Spider-Man στη συγκεκριμένη θέση εξυπηρετεί άριστα το theme, όπως αυτό ορίζεται από το σενάριο της ιστορίας. Το θαυμάσιο trade dress συμπληρώνει άριστα το σύνολο.

3. AMAZING SPIDER-MAN #238 (John Romita Jr., Μάρτιος 1983)

Το παρόν Top 10 θα μπορούσε κάλλιστα να τιτλοφορείται “οι Romitas και οι υπόλοιποι”! Μία ακόμη παρουσία για τον J.R. Jr., σε ένα απολύτως iconic και ιδιαίτερα δυναμικό εξώφυλλο που μας δίνει να καταλάβουμε, χωρίς καμία αμφιβολία, πως αυτός ο καινούργιος villain που απεικονίζεται δεν είναι “ένας ακόμη κακός”, αλλά κάτι πολύ μεγαλύτερο από αυτό! Το saga του Hobgoblin αρχίζει εδώ…

2. AMAZING SPIDER-MAN #278 (Charles Vess, Ιούλιος 1986)

…και ολοκληρώνεται εδώ! Με ένα απλό σε στήσιμο και εξόχως συμβολικό εξώφυλλο, βλέπ0υμε τον villain που επί σειρά ετών βασάνιζε τη ζωή και τις σκέψεις του Spider-Man να κοίτεται νεκρός στα πόδια του ήρωα μας, με την ταυτότητα του, επιτέλους, να αποκαλύπτεται. Η πόζα του Spidey δείχνει να υποδηλώνει, ταυτόχρονα, ανακούφιση και θλίψη, ενώ η φράση “Justice Is Served”, που τόσο όμορφα ενσωματώνεται στο artwork, μοιάζει να αναζητά ένα ερωτηματικό στο τέλος της.

1. AMAZING SPIDER-MAN #144 (Gil Kane, Μάιος 1975)

Και κλείνουμε με Gil Kane, όπως ίσως ήταν αναμενόμενο (αλλά με μελάνια John Romita, έτσι, για να μη χαλάμε και το theme του Top 10). Η φιγούρα του Spider-Man είναι από κάθε άποψη τέλεια, τα surrounding elements βγάζουν με ιδανικό τρόπο το feeling της Νέας Υόρκης των 70s και η μυστηριώδης μορφή, της οποίας βλέπουμε μόνο το ένα πόδι, μας γεμίζει αγωνία για το ποια μπορεί να είναι αυτή η γυναίκα, που τόσο πολύ τάραξε τον ήρωα μας. Εντάξει, με δυο-τρία δευτερόλεπτα ψύχραιμης σκέψης, είναι σχετικά απλό να λύσει κανείς το “αίνιγμα”, αλλά ο τρόπος που αυτό αποδίδεται στο εξώφυλλο είναι, έτσι κι αλλιώς, συγκλονιστικός.