INTERVIEW CORNER #87: Yildiray Cinar

Ελληνικά

Tο να καταφέρεις να ξεπεράσεις τα σύνορα της πατρίδας σου, ειδικά όταν πρόκειται για μια χώρα με μικρή σκηνή comics και μάλλον σχετικά μικρή παράδοση (όπως, άλλωστε, και η Ελλάδα) είναι μια φιλοδοξία δύσκολη, που απαιτεί όχι μόνο πολύ ταλέντο, αλλά και παράγοντες όπως η τύχη και η σκληρή δουλειά. Για να ξεχωρίσεις ανάμεσα στο τοπικό ταλέντο των ΗΠΑ, πρέπει πραγματικά να έχεις να προσφέρεις κάτι σημαντικό.

Και, αναμφισβήτητα, αυτό το κάτι σημαντικό το έχει προσφέρει, εδώ και μερικά χρόνια, ο καλεσμένος αυτής της εβδομάδας, Yildiray Cinar. O Cinar, ο οποίος μόλις επέστρεψε στην πατρίδα του την Τουρκία, μετά από ένα τριήμερο περιτριγυρισμένος από Έλληνες fans στο Comicdom Con Athens 2012, κατάφερε να αξιοποιήσει το πάθος που είχε από μικρός για τα comics και να ξεπεράσει τα σύνορα της χώρας του, δουλεύοντας σε σημαντικούς mainstream τίτλους των εκδοτικών στις ΗΠΑ.

Η καριέρα του, βέβαια, ξεκίνησε στην πατρίδα του, εκεί που διαμένει μόνιμα. Μαζί με μια ομάδα Τούρκων δημιουργών, σχημάτισαν την κολεκτίβα Capa Comics Group και εξέδωσαν τη δουλειά τους σε μορφή φωτοτυπιών (μέθοδος ιδιαίτερα γνωστή και εδώ στην Ελλάδα). Αργότερα, το ταλέντο του έφτασε μέχρι τις ΗΠΑ και αρχικά σε μικρότερες εκδοτικές, όπως η Digital Webbing. Εκεί συνεισέφερε σε ανθολογίες, αλλά και στο graphic novel NOTHINGFACE. H δουλειά του ξεκίνησε να τραβάει τα βλέμματα και μεγαλύτερων εκδοτικών, με αποτέλεσμα να γίνει ο σχεδιαστής του NOBLE CAUSES της Ιmage.

Εκεί, ο Cinar ανταποκρίθηκε στην πρόκληση του να σχεδιάσει ένα από τα πλέον… προσγειωμένα superhero comics, καθώς το NOBLE CAUSES επικεντρωνόταν περισσότερο στους οικογενειακούς δεσμούς των πρωταγωνιστών, παρά στις μάχες τους με super villains. Φυσικά, όμως, το superhero genre απαιτεί μάχες και ένας σχεδιαστής πάντα απολαμβάνει να τις σχεδιάζει. Και στα επόμενα projects του, τα TEEN TITANS και LEGION OF SUPER-HEROES της DC, ο Cinar είχε την ευκαιρία να σχεδιάσει αρκετές από αυτές. Και η ίδια ευκαιρία του δόθηκε στον τίτλο που σχεδιάζει αυτή την εποχή, το THE FURY OF FIRESTORM, έναν από τους 52 νέους τίτλους της DC.

Χάρη στα παραπάνω, ο Τούρκος σχεδιαστής ξεκινά να αποκτά τη φήμη που αξίζει ένα ταλέντο σαν το δικό του. Κάτι που φάνηκε και στο φετινό Comicdom Con Athens, όπου oι fans εκτίμησαν όχι μόνο το ταλέντο του Cinar (κάτι που έγινε και με το παραπάνω φανερό, χάρη και στα sketches που έκανε σε όσους τα ζήτησαν, αλλά και στο εντυπωσιακό workshop του), αλλά και τον εκπληκτικό χαρακτήρα του. Ευγενέστατος και πρόθυμος να μην αφήσει κανέναν παραπονεμένο, ο Cinar έκλεψε και αυτός το δικό του μερίδιο από τις εντυπώσεις. Και πιστεύω πως συνεχίζει να το κάνει, χάρη στην πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που μας παραχώρησε.

Διαβάστε, λοιπόν, τη συνέντευξη που μας παραχώρησε ο καλεσμένος αυτής της εβδομάδας (και του προηγούμενου τριημέρου), Yildiray Cinar, και μάθετε πώς κατάφερε να ξεπεράσει τα σύνορα της χώρας του, αλλά και ποια είναι τα σχέδιά του για το μέλλον.

Ποιοι καλλιτέχνες ήταν αυτοί που σε επηρέασαν περισσότερο;

Πρώτα θα αναφέρω τον John Buscema, και πάντα υπάρχουν οι Jack Kirby, Neal Adams και Walter Simonson. Είναι, επίσης, και ορισμένοι Ιταλοί καλλιτέχνες, όπως ο Ivo Milazzo. Και κυρίως ο Bill Sienkiewicz.

Οι περισσότεροι από αυτούς θεωρούνται βετεράνοι. Ήσουν οπαδός της δουλειάς τους από όταν ήσουν παιδί;

Ναι. Όταν ήμουν παιδί διαβάζαμε CONAN στην Τουρκία και έμεινα άφωνος όταν είδα το σχέδιο του John Buscema. Είχαμε και την ευκαιρία να μεγαλώσουμε με comics από τη δεκαετία του ’70. Μάλλον ήμασταν τυχεροί, μιας και αυτά τα comics ήταν οι ρίζες και τα αριστουργήματα του Μέσου, όπως οι δουλειές του John Romita Sr και όλες οι κλασικές σειρές. Οπότε, τέτοια διαβάζαμε στην Τουρκία της δεκαετίας του ’80 – τα κλασικά έργα.

Ξεκίνησες την καριέρα σου στο animation και έπειτα έκανες την αλλαγή στα comics. Ήταν ο τομέας των comics ένας τομέας στον οποίο πάντα ήθελες να εργαστείς;

Ναι. Για την ακρίβεια, επέλεξα το animation επειδή ήταν το επάγγελμα που πλησίαζε περισσότερο την δημιουργία comics. Δούλεψα σε πολλά διαφημιστικά, αλλά τα comics ήταν το μόνο που ήθελα ανέκαθεν να κάνω.

Στην αρχή της καριέρας σου, ήσουν ένας από τους δημιουργούς της Capa Comics Group. Μπορείς να μας πεις για αυτή;

Στην Capa Comics ήμουν εγώ και μερικοί φίλοι μου, συμπεριλαμβανομένων των Mahmud Asrar και Hakan Tacal. Γνωριστήκαμε όταν ήμασταν παιδιά, μεγαλώσαμε μαζί και δεν σταματήσαμε στιγμή να αγαπάμε τα comics. Γίναμε όλοι μας καλλιτέχνες και αποφασίσαμε να δημιουργήσαμε τα δικά μας comics στην Τουρκία. Ξεκινήσαμε να εκδίδουμε την πρώτη μας δουλειά σε φωτοτυπίες. Αυτό κράτησε για 50 τεύχη. Έπειτα, κάναμε κάποιες πιο επαγγελματικές δουλειές.

Τι μπορείς να μας πεις για την τουρκική σκηνή των comics;

Είναι μια μικρή σκηνή, αλλά υπάρχει ένα μεγάλο κομμάτι της που έχει ως βάση της τα χιουμοριστικά comics και τις πολιτικές ιστοσελίδες, περισσότερο σαν γελοιογραφίες, αλλά εκδίδονται και αμερικανικά και ιταλικά comics, όπως και κάποιες ευρωπαϊκές δουλειές. Μπορώ να πω ότι δεν έχουμε μεγάλη σκηνή, αλλά διαβάζουμε comics.

Πώς κατάφερες να βρεις δουλειά στην αμερικανική βιομηχανία των comics;

Αρχικά ξεκίνησα δουλεύοντας για μικρές εταιρίες, όπως η Digital Webbing. Έκανα για αυτή ένα graphic novel κι είχα έπειτα την ευκαιρία να δουλέψω με τον Jay Faerber στο NOBLE CAUSES. Ήταν σειρά που κράτησε αρκετά, οπότε υποθέτω ότι είχε επιτυχία. Και μετά πήγα στη DC Comics.

To NOBLE CAUSES εστίαζε περισσότερο στην προσωπική ζωή των Nobles και λιγότερο σε μάχες κατά των villains. Ποιες ήταν οι προκλήσεις του να σχεδιάζεις έναν superhero τίτλο που δεν ήταν προσανατολισμένος στη δράση;

Πρώτα απ’ όλα, οφείλω να πω ότι ήμουν πολύ τυχερός που δούλευα με τον Jay Faerber, επειδή είναι ένας εξαιρετικός συγγραφέας και τα σενάρια του είναι τα καλύτερα σενάρια πάνω στα οποία έχω δουλέψει. Ήταν μεν δύσκολο για εμένα, μιας και προσπαθούσα να εισχωρήσω στα superhero comics, αλλά το NOBLE CAUSES εστίαζε περισσότερο στα οικογενειακά ζητήματα και ήταν σαν σαπουνόπερα. Οπότε, υποθέτω ότι ήταν και πρόκληση, αλλά και ένδειξη ότι είχε έρθει η κατάλληλη στιγμή για εμένα, προκειμένου να μάθω περισσότερα για την αφήγηση ιστοριών. Όταν μπαίνεις στα comics για πρώτη φορά, θέλεις να σχεδιάσεις πράγματα με περισσότερη δράση, αλλά όταν δουλεύεις σε έναν μηνιαίο τίτλο, ξεκινάς να συνειδητοποιείς ότι υπάρχουν κι άλλα πράγματα – πρέπει να σχεδιάσεις κανονικούς ανθρώπους, κανονικά πράγματα – κι ήμουν πολύ τυχερός που δούλεψα στο NOBLE CAUSES, επειδή ήταν σαν σχολείο για εμένα.

Άρα, είναι δυσκολότερο να σχεδιάσεις κάτι σαν το NOBLE CAUSES παρά μία τυπική σκηνή δράσης.

Ναι, ναι. Η δράση είναι κάτι σαν φόρμουλα, αλλά υπάρχουν και δυσκολότερες προκλήσεις στα comics. Πέρα από το να σχεδιάζεις ανθρώπους που μάχονται ο ένας τον άλλο, πρέπει να διηγηθείς μια ιστορία, άρα, όπως είπα και πριν, μου έκανε καλό το ότι ξεκίνησα με το NOBLE CAUSES επειδή αυτό περιλαμβάνει όλα αυτά τα στοιχεία: δράση, υπερηρωϊσμούς και ανθρώπους της καθημερινότητας.

Έχεις κάποιους συγκεκριμένους αγαπημένους χαρακτήρες απ’ τα LEGION και TEEN TITANS που σου άρεσε να σχεδιάζεις;

Σχεδίαζα τον Ravager στο ΤΕΕΝ TITANS, οπότε αυτός θα έλεγα ότι ήταν και ο αγαπημένος μου χαρακτήρας. Συνεργαζόμουν με τον Sean McKeever και είναι ακόμη μία από τις δουλειές μου που μου αρέσουν περισσότερο. Όσον αφορά το LEGION, θα έλεγα ότι οι αγαπημένοι μου χαρακτήρες ήταν οι Timber Wolf και Shadow Lass.

Υπάρχει κάποιος χαρακτήρας που πεθαίνεις για να σχεδιάσεις, αλλά δεν σου’ χει δοθεί ακόμα η ευκαιρία;

Θα έλεγα ο Batman. Είχα την ευκαιρία να τον σχεδιάσω στο FIRESTORM #9, αλλά δεν του είχε δοθεί κάποιος μεγάλος ρόλος σε αυτό το τεύχος. Θα ήθελα να έχω την ευκαιρία κάποια μέρα να ασχοληθώ μαζί του.

Υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι για αυτό;

Όταν δουλεύεις πάνω σε κάτι όπως το LEGION, δε μπορείς να κάνεις σκοτεινά πράγματα. Πρέπει να διατηρείς τους χαρακτήρες οικείους απέναντι στους παλιούς αναγνώστες. Στον Βatman, όμως, έχεις περισσότερη ελευθερία. Μπορείς να παίξεις με το φόντο, με την Gotham City, και με άλλα καλλιτεχνικά στοιχεία.

Συν τοις άλλοις, πάντα έχει πλάκα να σχεδιάζεις μπέρτες, έτσι δεν είναι;

Ναι, οι μπέρτες καλύπτουν πολλά πράγματα!

Τι να αναμένουμε για τη συνέχεια του THE FURY OF FIRESTORM;

Περισσότερο Firestorm! Επί του παρόντος, ο Ethan Van Sciver με αντικαθιστά στο σχέδιο για δύο τεύχη και το βιβλίο δείχνει πολύ καλό. Στο τεύχος #9 έχουμε ένα crossover με το JUSTICE LEAGUE INTERNATIONAL κι έπειτα από αυτό τα πράγματα θα μεγαλώνουν ολοένα και περισσότερο και οι χαρακτήρες θα μάθουν πολλά περισσότερα, όσον αφορά τα πρωτόκολλα του Firestorm.

Έχεις κάποια άλλα σχέδια για το άμεσο μέλλον;

Για την ακρίβεια, θα είμαι εδώ για πολύ καιρό ακόμα, οπότε για τώρα μάλλον θα επικεντρωθώ στο FIRESTORM.

[Μετάφραση: Αλέξανδρος Τσαντίλας]

English

If your ambition is going beyond your country`s borders, especially if you come from a country with a small comics scene and probably a short tradition on the Medium (much like Greece, as it is), then your ambition is difficult and demands not merely talent, but also the play of factors like luck and very hard work. If you are to stand out in the midst of the local talents in the States, then you must really have something very important to put on the table.

And it is without a doubt that Yildiray Cinar, this week’s guest, has already laid down this very important thing. Cinar, who has just returned to his homeland Turkey after a three-day stay being surrounded by Greek fans in a href=”http://www.comicdom-con.gr/” target=”_blank”>Comicdom Con Athens 2012, has managed to use the passion he had for comics ever since he was a child and achieved in going beyond his country’s borders, working in important mainstream titles of U.S. publishing houses.

Naturally, his career began in his homeland, where he resides. Along with a group of Turkish creators, he formed the Capa Comics Group collective, publishing their work in photocopies (a method that is all-too-well known here in Greece, as well). Later on, his talent reached the States, initially in small publishing houses like Digital Webbing. He contributed in various anthologies, and also in the graphic novel NOTHINGFACE. His work started attracting the gaze of larger publishing houses, resulting in him becoming the penciller of Image’s NOBLE CAUSES.

Once there, Cinar took the challenge of drawing one of the most… down to earth superhero comics, given that NOBLE CAUSES focused more in the family ties among the cast and less on their battles with super-villains. Still, given that it couldn’t be any other way, the superhero genre requires battles and an illustrator always takes great joy in drawing them. In his next projects, DC’s TEEN TITANS and LEGION OF SUPER-HEROES, Cinar had the opportunity to draw plenty of battle scenes, and the same goes with the comic he is currently drawing, THE FURY OF FIRESTORM, one of DC’s New 52 titles.

Thanks to the above, the Turkish penciller started to receive the reputation a talent like his rightfully deserves. This was all too apparent in this year’s Comicdom Con Athens, where fans not only appreciated Cinar’s talent (something that was more than obvious thanks to the on-demand sketches he made, as well as his impressive workshop) but also his amazing character as well. Kind-mannered and eager to leave no one disappointed, Cinar stole his own share of impressions. I believe he’ll keep on doing just that, thanks to the very interesting interview he granted us.

So, read the interview granted to us by this week’s (and Comicdom Con Athens’) guest, Yildiray Cinar, and learn how he managed to go beyond his country’s borders, as well his future plans.

Who are the artists that have influenced you the most?

I will first say John Buscema and there’s always Jack Kirby, Neal Adams and Walter Simonson. There also some Italian artists, like Ivo Milazzo – and mostly Bill Sienkiewicz.

Most of them are considered veterans. Have you been a fan of their work since you were a child?

Yes. We used to read CONAN in Turkey when I was a child and I was blown away when I saw John Buscema’s artwork. And we had the chance to grow up with comics from the 70s. I guess we were kind of lucky, since these were the roots of comics and the masterpieces of the medium, like John Romita Sr’s stuff and all the classic runs. So in the 80s, in Turkey, we read that stuff – the classic stuff.

You started your career in animation and then switched to comics. Was this field something you always wanted to work on?

Yes. Actually, I picked animation because it was the closest profession to making comics. I worked on many commercials, but all I really wanted to do was comics.

In the beginning of your career, you were one of the creators of the Capa Comics Group. Can you tell us about it?

Capa Comics was me and some friends, including Mahmud Asrar and Hakan Tacal. We met in our childhood and grew up together and we always loved comics. We all became artists and decided to make our own comics in Turkey. We started publishing our first work, in photocopies, for 50 issues and after that we did some more professional works.

What can you tell us about the comics scene in Turkey?

It’s a small scene, but there is a big part based on humor comics and political websites, more like caricatures, but there are also American and Italian comics published and also some European stuff. It’s not a big scene but we read comics – I’ll say that.

How did you succeed in finding work in the American comics industry?

I started working for smaller companies at first, like Digital Webbing. I did a graphic novel there and after that I had a chance to work with Jay Faerber on NOBLE CAUSES. It was a pretty long run, so I guess it was a success. And after that I went to DC Comics.

NOBLE CAUSES focused more on the Nobles’ personal life than fighting villains. What were the challenges in drawing a less action-oriented superhero title?

First, I have to say that I was very lucky to work with Jay Faerber because he’s an excellent writer and his scripts are among the best that I have ever worked on. It was a challenge for me because I was trying to break into superhero comics, but NOBLE CAUSES focused more on family business and was like a soap opera. So I guess it was a challenge and the timing was right for me because it was a chance for me to learn more about storytelling. When you break into comics you want to draw more action oriented stuff, but when you work on a monthly book you begin to see that that’s not all – you have to draw usual people, usual stuff – and I was really lucky to work for NOBLE CAUSES, because it was like a school for me.

So it’s more difficult to draw something like NOBLE CAUSES than your average action scene.

Yes, yes. Action is like a formula. But there are also tougher challenges in comics. Besides drawing people fighting you have to tell a story, so, like I said, it was good for me to start with NOBLE CAUSES, because it incorporates all of it: action, superhero stuff and ordinary people.

Did you have any particular favorite characters that you liked to draw from LEGION and TEEN TITANS?

In TEEN TITANS I was drawing Ravager, so I was pretty attached to the character. I was working with Sean McKeever and it’s still one of my favorite works. And in LEGION, I guess it was Timber Wolf and Shadow Lass.

Are there any characters that you’re dying to draw but still haven’t had the chance?

I will say Batman. I had a chance of drawing him in FIRESTORM #9, but he doesn’t play a big role there. I’d like to take a chance with him some day.

Are there any particular reasons for that?

When you do something like LEGION you can’t do dark stuff. You must keep the characters familiar for the old readers. But in BATMAN you have more freedom. You can play with the backgrounds, with Gotham City and other kinds of artistic things.

Plus, it’s always cool to draw capes, right?

Yeah, capes cover many things!

What should we expect next for THE FURY OF FIRESTORM?

More Firestorm! Right now, Ethan Van Sciver is doing a two issue fill-in and the book is looking really good and in issue #9 we have a crossover with JUSTICE LEAGUE INTERNATIONAL and after that, things are getting bigger and our characters are learning much more about the Firestorm protocols.

Do you have any other projects for the immediate future?

Actually, I’m staying for the long run, so right now I guess I will be sticking with FIRESTORM.

[Translated by Alexandros Tsantilas]