THE WARP #15: Batman: Λίγο… Πολύ… Τρελούτσικος!
Ο Hugh Hefner είναι πασίγνωστος στον ανδρικό πληθυσμό όλης της υφηλίου ως εκδότης του περιοδικού PLAYBOY. Το περιοδικό πρωτοκυκλοφόρησε το 1953, με χρήματα που εξοικονόμησε ο Hefner, μεταξύ άλλων, υποθηκεύοντας τα έπιπλά του και παίρνοντας $1,000 δανεικά από τη μητέρα του. Το 1ο τεύχος παρουσίαζε τις γυμνές φωτογραφίες της Marilyn Monroe (που αξίζει να αναφέρουμε ότι ο Hefner δε συνάντησε ποτέ).
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Σύμφωνα με το OFFICIAL BATMAN BATBOOK του Joel Eisner, στις αρχές της δεκαετίας του 60, το κανάλι ABC έψαχνε τρόπους για να τονώσει το πρόγραμμά του (εκείνη την εποχή βρισκόταν στις τελευταίες θέσεις από πλευράς τηλεθέασης), όταν κάποιος χαμηλόβαθμος υπάλληλος από την παραγωγή προγράμματος (ο κύριος Benvegnal) πρότεινε στο ABC να ερευνήσει το πεδίο των comics σαν πιθανή πηγή υλικού για το πρόγραμμα των 19:30 που εκείνη την εποχή εθεωρείτο prime time. Άνθρωποι για λογαριασμό του καναλιού έκαναν έρευνα αγοράς στα supermarkets, στις εκκλησίες, τα σχολεία και αλλού, σχετικά με το τι είδους shows θα προτιμούσε να δει το κοινό στην τηλεόραση. Τα αποτελέσματα της έρευνας κατά σειρά ήταν: Superman, Dick Tracy, Batman, Green Hornet και Little Orphan Annie. Όμως, υπήρχαν κάποια προβλήματα. Το ABC δεν μπορούσε να αγοράσει τα δικαιώματα του Superman εξαιτίας του μιούζικαλ IT’ A BIRD, IT’S A PLANE, I’S SUPERMAN που θα ανέβαινε εκείνη την εποχή στο Broadway. Δεν μπορούσαν να αγοράσουν το DICK TRACY, γιατί ο δημιουργός του, Chester Gould, βρισκόταν σε διαπραγματεύσεις με το NBC. Έτσι, το ABC αρκέστηκε στην τρίτη του επιλογή και απέκτησε τα δικαιώματα για τον Batman.
Το ABC εκχώρησε τα δικαιώματα παραγωγής στην 20th Century Fox, που με τη σειρά της ανέθεσε το project στον William Dozier και την εταιρεία του, Greenway Productions. Αν και ABC και Fox περίμεναν μια μοντέρνα και διασκεδαστική, αλλά με κάποια σοβαρότητα , περιπετειώδη σειρά, ο Dozier, που απεχθάνονταν τα comics, κατέληξε πως ο μόνος τρόπος για να πετύχει η σειρά ήταν αυτός της pop art φαρσοκωμωδίας. Μάλιστα, αρχικά το σενάριο της κινηματογραφικής ταινίας που θα προηγείτο της τηλεοπτικής σειράς είχε αναλάβει ο γνωστός συγγραφέας ιστοριών κατασκοπείας Eric Ambler, μαθαίνοντας, όμως, τις προθέσεις του Dozier, εγκατέλειψε το project. Βέβαια, η ιδέα του Dozier ξεκίνησε από ένα άλλο γεγονός. Και εδώ επιστρέφουμε στον Hugh Hefner…
Αυτό, λοιπόν, που δεν είναι και τόσο γνωστό για τον Hugh, είναι το γεγονός πως ήταν ήταν μεγάλος θαυμαστής των cartoons και των comics πολύ πριν ξεκινήσει το PLAYBOY. Επίσης, του άρεσε να διοργανώνει comic themed πάρτυ. Το 1965, στο Chicago Playboy Club, o Hugh Hefner διοργάνωσε ένα Batman themed πάρτυ. Σε αυτό το πάρτυ είχε ηθοποιούς ντυμένους σαν Batman και Robin, που μίλαγαν χρησιμοποιώντας και κάποιες τουλάχιστον αφελείς λέξεις από το comic (του τύπου “Golly gee”, “holy“ κλπ.), προβάλλοντας παράλληλα τα παλιά BATMAN serials της δεκαετίας του ’40. Κάθε μέρα πρόβαλλαν και από ένα επεισόδιο της σειράς, ενώ το κοινό σφύριζε και επευφημούσε τους ήρωες και γιούχαρε τους κακούς. Επικρατούσε, σε γενικές γραμμές, ένας απίστευτα πρωτόγνωρος χαβαλές.
Στο κοινό βρέθηκε, όμως, και ο Yale Udoff, ένα υψηλόβαθμο στέλεχος του ABC.
Όταν είδε την ανταπόκριση που είχε αυτό το κωμικό στυλ του Batman στο κοινό, πρότεινε στο κανάλι να δημιουργήσουν μια καινούρια σειρά BATMAN στο ανάλογο ύφος. Μάλιστα, ο ίδιος ο Adam West παραδέχτηκε ότι παρακολούθησε κάποιες από τις προβολές για να μπορέσει να μπει στο πνεύμα του ρόλου.
Να τονίσω εδώ για την ιστορική ακρίβεια, πως κάποια video που κυκλοφορούν από το serial της δεκαετίας του ’40 και φαίνεται να έχουν την αισθητική της σειράς των 60s (ξέρετε, με τους ήχους να εμφανίζονται με γράμματα, όπως στο comic, όταν πέφτει ξύλο κλπ.) έχουν υποστεί μεταγενέστερο editing.
